Το αντισαμαρικό μένος και τα ρεπορτάζ του… ποδαριού

Ή σε κάποια προηγούμενη ζωή του ο Αντώνης Σαμαράς ήταν τόσο πειραχτήρι που κάποιοι τού το κρατάνε μανιάτικο ή στην τωρινή του ζωή η αταλάντευτη στάση του στα εθνικά ζητήματα και σε θέματα αρχών –πολιτικής και μη– κάθεται στον λαιμό γνωστών πολιτικών και δημοσιογραφικών λόμπι. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στοχοποιείται ακόμη και γι΄ αυτά που δεν έχει εκστομίσει ή δεν έχει πράξει ποτέ του.

Τελευταίο παράδειγμα ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΕΣΤΙΑ» την περασμένη Κυριακή το οποίο τιτλοφορείται «Η σιωπή του κ. Σαμαρά για Μπελέρη και Ερντογάν ανοίγει τον δρόμο για την Προεδρία». Το… πόνημα υπογράφει η διευθύντρια σύνταξης της εφημερίδας Μύρνα Νικολαΐδου (σ.σ. είναι και υπεύθυνη των διεθνών θεμάτων της έκδοσης), η οποία με μία σειρά «λογικών αλμάτων» καταλήγει σε ένα παντελώς παράλογο συμπέρασμα που αφορά το ενδεχόμενο –αλλά και την δήθεν «μεθόδευση»– να είναι ο Μεσσήνιος ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Καταρχάς η δημοσιογράφος πιάνεται από την ατάκα της νυν ΠτΔ Κατερίνας Σακελλαροπούλου σε πρόσφατη συνέντευξή της στα «ΝΕΑ» ότι «δεν είμαι δέσμια της καρέκλας» για να στηρίξει την διπλή υπόθεση εργασίας ότι η κ. Σακελλαροπούλου ή όντως δεν ενδιαφέρεται για μια δεύτερη πενταετία στο Προεδρικό Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού ή ότι ήδη ξέρει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης «δεν θα προτείνει την ανανέωση της θητείας της».

Κάπου εδώ είναι που ο δημοσιογραφικός σεναριακός οίστρος ανεβάζει στη «σκηνή» τον Αντώνη Σαμαρά, που σύμφωνα πάντα με το πολλαπλό υποθετικό σχήμα της κ. Νικολαΐδου: α) ΕΦΟΣΟΝ η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην συνεχίσει και β) ΕΦΟΣΟΝ η Νέα Δημοκρατία επιλέξει άλλον, τότε γ) αυτός ο «άλλος» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ο πρώην πρωθυπουργός!!!

Ξεπερνώντας το γεγονός ότι η παραπάνω συλλογιστική του ρεπορτάζ της «ΕΣΤΙΑΣ» κοπιάρει παιδιάστικα συμπεράσματα του τύπου «ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι», ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η επίσης υποθετική σκέψη ότι με φόντο την Προεδρία της Δημοκρατίας, «ίσως υπάρχει ήδη κάποια συμφωνία» μεταξύ Μητσοτάκη και Σαμαρά.

Πόθεν τεκμαίρεται η (καλπάζουσα) φαντασία της εφημερίδα; Από τον ισχυρισμό ότι ο Αντ. Σαμαράς έχει –δήθεν– σιωπήσει «εκκωφαντικά» σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά «και το ενδεχόμενο εθνικών παραχωρήσεων στις όποιες ανεφέρθη σαφώς ο Πρωθυπουργός μετά την συνάντησή του με τον Τούρκο Πρόεδρο στο Βίλνιους», καθώς και από το ότι «δεν υπήρξε καμμία παρέμβασις από τον κ. Σαμαρά ούτε για την φυλάκιση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, Φρέντυ Μπελέρη, που εξακολουθεί να κρατείται στις φυλακές της Αλβανίας».

Αυτά, λοιπόν, ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι «αντάλλαξε» ο Αντώνης Σαμαράς, εν ολίγοις τη σιωπή του, προκειμένου όπως λένε στην «ΕΣΤΙΑ» να περάσει ο Μεσσήνιος την άνοιξη του 2025 (σ.σ. τότε λήγει η θητεία της κ. Σακελλαροπούλου) το κατώφλι του Προεδρικού Μεγάρου της Ηρώδου Αττικού ως «Πρώτος Πολίτης» της χώρας.

Επειδή, ωστόσο,  ακόμη και οι πιο ακραίες των υποθέσεων πρέπει να βασίζονται σε πραγματικά δεδομένα ειδάλλως ακροβατούν στις παρυφές της συνομωσιολογίας –για να μην πούμε και της συκοφαντίας–, ας μην κουραστούν  στην εφημερίδα των κ.κ. Φιλιππάκη και Κοττάκη να ψάξουν τις αμέτρητες σκληρές και… αντιδημοφιλείς τοποθετήσεις του Αντώνη Σαμαρά  για τα ελληνοτουρκικά.

Ας αρκεστούν στην ομιλία που έκανε ο πρώην πρωθυπουργός στην Καλαμάτα, παραμονές των βουλευτικών εκλογών της 21^ης Μαΐου, όπου μπροστά σε χιλιάδες κόσμου είπε μεταξύ άλλων:

«Δεν θα παίξουμε με το Έθνος! Εμείς δεν θα ανεχτούμε ποτέ να διαπραγματευτούμε ούτε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ούτε τα δικαιώματά μας από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Εμείς δεν θα πούμε ποτέ στον ελληνικό λαό, όπως είπε ο ΣΥΡΙΖΑ, “ας μην είμαστε μοναχοφάηδες”! Και πολύ περισσότερο, δεν θα διανοηθούμε να φέρουμε στην πατρίδα μας τις “Πρέσπες του Αιγαίου”, όπως ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ και το γνωστό “λόμπυ του κατευνασμού”, σχεδόν επισήμως πια. Ας το ακούσει καλά αυτό η Τουρκία, είτε βγει ο Ερντογάν, είτε όχι.».

Επίσης δεν θα τους ήταν κόπος –αντιθέτως το απαιτεί το δημοσιογραφικό καθήκον– να διασταυρώσουν την αλήθεια των πολλών ρεπορτάζ που τις επόμενες ημέρες της συνάντησης Μητσοτάκη–Ερντογάν στη ΝΑΤΟϊκή σύνοδο κατέγραφαν τη διαφωνία Σαμαρά με τις εξελίξεις τουλάχιστον όπως αυτές παρουσιάστηκαν από τα ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.

Όσο για την υπόθεση Μπελέρη, ας ανατρέξουν ξανά στην «ΕΣΤΙΑ» στην προεκλογική ομιλία Σαμαρά στην Καλαμάτα κι ας διαβάσουν το σχετικό απόσπασμα στο οποίο ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην αρχηγός της Ν.Δ. απήυθυνε «ένα μεγάλο μπράβο στον φίλο κι αδελφό, τον Φρέντυ Μπελέρη για την συγκλονιστική του εκλογή, ως δημάρχου στη Χειμμάρα. Κι ας τον είχαν στην φυλακή. Η ελληνική ομογένεια έδωσε έτσι απάντηση Δημοκρατίας στον προκλητικό και ακραίο κύριο Ράμα!».

Αυτά τα επιχειρήματα προφανώς διέλαθαν της δημοσιογραφικής  πένας, αλλιώς δεν εξηγείται το γράψιμο στο ποδάρι και ο διαστρεβλωτικός τίτλος περί δήθεν «αφωνία Σαμαρά».

Όπως διέλαθε από το φιλοκαραμανλικό έντυπο ότι ο πρώην πρωθυπουργός και πλέον σε αποστρατεία Κ. Καραμανλής δεν έχει ψελλίσει ούτε ένα φωνήεν για την υπόθεση Μπελέρη.

Ας τα κοιτάξουν, λοιπόν, αυτά τα… λαθάκια στην ευρύτερη εκδοτική επιχείρηση του Γιάννη Φιλιππάκη (βλ. «ΕΣΤΙΑ», «Δημοκρατία» και «ESPRESSO»), καθώς η συχνή επανάληψή τους σε συνδυασμό με τα εκπεφρασμένα αισθήματα λατρείας για την καραμανλο-ΣΥΡΙΖΑϊκή περίοδο της Νέας Δημοκρατίας εξαλείφει όπως λέει η λαϊκή σοφία το ενδεχόμενο της απλής… σύμπτωσης.

Η ΑΠΟΨΗ