Το μάννα εξ ουρανού (των Βρυξελλών) για Ανδρουλάκη 

Το θέμα του καταγγελθέντος βιασμού της Ελένης Χρονοπούλου μονοπωλεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, των πάνελ της TV και των ραδιοφωνικών μικροφώνων. Πέρα από το ανεπίτρεπτο της υπόθεσης σε ανθρώπινο επίπεδο υπάρχουν αναπόφευκτα και τα πολιτικά απόνερα που μέχρι στιγμής  αφήνουν εκτεθειμένο –και δημοσκοπικά…– τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ το κόμμα της καταγγέλλουσας, το ΠΑΣΟΚ, συγκαταλέγεται στους από σπόντα μεν αλλά άμεσα «κερδισμένους».

Μετά από δυο-τρία 24ωρα όπου έχουμε διάφορες αποκαλύψεις για το θλιβερό περιστατικό (χωρίς να είναι εύκολο να διασταυρωθούν), οι πολίτες έχουν αρχίσει να κατασταλάζουν σε κάποια συμπεράσματα.

Καταρχάς, η Ελένη Χρονοπούλου αμέσως μετά από την κακοποίησή της κινήθηκε με τέτοιο τρόπο που να μην αφήνει καμιά αμφιβολία για το αληθές της καταγγελίας της, καθώς όπως η ίδια δήλωσε προσκόμισε στις αρμόδιες βελγικές αρχές όλα τα τεκμήρια (βλ. ιατρικές γνωματεύσεις και πορίσματα). Εφόσον, όλα τα παραπάνω αξιολογηθούν ποινικά και αν η βελγική Δικαιοσύνη αποφανθεί ότι ο Αλέξης Γεωργούλης είναι –υποθετικά πάντα– ο δράστης, τότε ο Έλληνας ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί κατά πάσα πιθανότητα αντιμέτωπος με ποινή φυλάκισης από 5 έως 10 χρόνια.

Κι όταν μιλάμε για φυλάκιση στο Βέλγιο και μάλιστα για αδικήματα τέτοιου τύπου θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ποινή εκτίεται στο ακέραιο! Δηλαδή, ο καταδικασμένος δεν έχει να περιμένει ούτε κατ’ οίκον περιορισμό με ηλεκτρονικό βραχιολάκι, ούτε χαλαρή έκτιση της ποινής του σε κάποια αγροτική φυλακή.

Οι μυαλοπώληδες, πάντως, της πιάτσας που μελετούν το θέμα, διατυπώνουν κάποιες υποθέσεις και κάποια ερωτηματικά. Ας δούμε τι ψιθυρίζεται:

Η Ελένη Χρονοπούλου είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ως δικηγόρος εργάζεται στον τομέα Δικαιοσύνης της Κομισιόν. Σύμφωνα, πάντα, με την καταγγέλλουσα η κακοποίησή της έγινε στις αρχές του  2020, και τέσσερις μήνες μετά «έδωσε» στις βέλγικες αρχές και το όνομα του ανθρώπου που ισχυρίζεται ότι την βίασε, έχοντας παράλληλα ενημερώσει και την οικογένεια της γι΄ αυτό που της συνέβη.

 

Αυτό που αιωρείται θολά στον αέρα είναι αν η κ. Χρονοπούλου ενημέρωσε το κόμμα της, πρωτίστως την τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, κι αν όχι αυτήν τουλάχιστον τους «πράσινους» ευρωβουλευτές, ένας εκ των οποίων ήταν ο για πολλά χρόνια «κάτοικος» Βρυξελλών Ν. Ανδρουλάκης. Θυμίζεται ότι ο νυν αρχηγός του Κινήματος εκλέχθηκε αρχηγός του κόμματός του το 2022, αλλά τη θέση του ευρωβουλευτή την κατείχε μέχρι και προ ολίγων ημερών, οπότε και παραιτήθηκε προκειμένου να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές της 21^ης Μαΐου.

Κάπως έτσι, λοιπόν, έναν μήνα πριν από τις ελληνικές κάλπες έρχεται η βέλγικη Δικαιοσύνη και αιτείται την άρση ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη. Συγχρόνως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισημοποιεί το κλείσιμο της Βουλής  το Σάββατο 22 Απριλίου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μπορεί να ισχυριστεί το βολικό «εμείς, σήμερα το μάθαμε» από τα έδρανα του Κοινοβουλίου, αλλά μόνο στις περιοδείες του.

Υποθετικά ερωτήματα εργασίας:

>> ΑΝ ο Ν. Ανδρουλάκης γνώριζε από το 2020 ή λίγο αργότερα  το συμβάν…

>> ΑΝ η βέλγικη Δικαιοσύνη καθυστέρησε να απευθυνθεί στο Ευρωκοινοβούλιο για την άρση ασυλίας του Αλ. Γεωργούλη…

>> ΑΝ ο Αλ. Τσίπρας γνώριζε τα καταγγελλόμενα για τον ευρωβουλευτή του και απλώς προσευχόταν να μην εκραγεί η βόμβα προ των εκλογών, αφού επί 3 έτη δεν είχε δημοσιοποιηθεί τίποτα…

ΤΟΤΕ άφοβα μπορούμε να πούμε ότι αν τα «ΑΝ» ισχύουν, τότε μιλάμε για τον τέλειο σχεδιασμό, όχι απαραιτήτως υπό την έννοια της συνωμοσίας αλλά σίγουρα του θεόσταλτου μάννα που έπεσε εξ ουρανού (των Βρυξελλών) στα χέρια των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αυτή η εξέλιξη είναι σίγουρο ότι θα κοστίσει δημοσκοπικά στον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη κι αν η κυρία Τσαπανίδου συνεχίσει να βγαίνει πέντε φορές την ημέρα στην τηλεόραση για να εμπεδώσουμε όλοι μας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με το θύμα»…