Ώρες ευθύνης για την κυβέρνηση

Στις 20 Μαΐου υποβάλλονται τελικά οι δεσμευτικές προσφορές για τη ΔΕΠΑ και θα πρέπει πια να αναληφθούν και οι σχετικές ευθύνες, τόσο απ’ αυτούς που τρέχουν όσο και απ’ αυτούς που επιβλέπουν τον διαγωνισμό. Μέχρι στιγμής, τα οικονομικά μεγέθη που έχουν δει το φως της δημοσιότητας καθιστούν τους Ρώσους της Gazprom νικητή του διαγωνισμού και μάλιστα άνευ αγώνος, αφού οι αντίπαλοί τους δεν μπορούν να συγκεντρώσουν ούτε τα μισά απ’ όσα προσφέρουν οι Ρώσοι.

Αντί λοιπόν να προχωρήσουν τις διαδικασίες, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε επισημάνει, οι ΤΑΙΠΕΔίτες και οι σύμβουλοί τους, με διάφορα τρυκ, μέσω της προκήρυξης, δεν καταλήγουν στο αυτονόητο, δηλαδή στην κατακύρωση του διαγωνισμού σε αυτόν που θα δώσει τη μεγαλύτερη προσφορά. Προφανώς, η φράση «τα λεφτά στο τραπέζι», που έχει κατ’ επανάληψη διακηρύξει ο πρόεδρος της κυβέρνησης Αντώνης Σαμαράς από κάποιους –όπως πάλι έχουμε επισημάνει–  αντικαθίσταται με τη φράση «τα λεφτά κάτω απ’ το τραπέζι»…

Βεβαίως, αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, αφού οι Ρώσοι της Gazprom ήδη έχουν έρθει τρεις φορές στην Αθήνα, αλλά φως στο τούνελ δεν διαφαίνεται…

Αν κοροϊδεύουν τους Ρώσους σχετικά με τη δυνατότητα πώλησης σε αυτούς της ΔΕΠΑ και με διάφορες δικαιολογίες δεν τους θέλουν να συμμετάσχουν τελικά στον διαγωνισμό, είναι προτιμότερο να τους το πουν στα ίσια και με ειλικρίνεια: «έχουμε πίεση από τους Αμερικάνους ή τους Ευρωπαίους» και μας συγχωρείτε δεν μπορούμε.

Αν πάλι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει καλό είναι να μην τους κουράζουν άλλο,  ούτε να διαρρέουν (ή έστω να μη διαψεύδουν) τα περί δήθεν παράλογων απαιτήσεων των Ρώσων, γιατί τελικά οι της Gazprom θα φύγουν και μετά θα τους ψάχνουν, ψελλίζοντας κάποιες δικαιολογίες στον Αντώνη Σαμαρά. Τα περί δήθεν παραλόγων απαιτήσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας από τους γνωστούς κονδυλοφόρους-εκπροσώπους των εγχωρίων και μη επίδοξων αγοραστών, οι οποίοι έχοντας πάρει διαζύγιο από την αλήθεια διέρρεαν ότι οι Ρώσοι θέλουν να έχουν το μάνατζμεντ στα δίκτυα και ότι ακόμη επιθυμούν να υπάρχει στη σχετική σύμβαση ρήτρα δραχμής, δηλαδή διαφοροποίηση της σύμβασης αν η χώρα πτωχεύσει και επανέλθει στη δραχμή, είναι αντάξια των παραμυθιών της Χαλιμάς. Βεβαίως, τέτοια θέματα ουδέποτε ετέθησαν, αφού για μεν το πρώτο (μάνατζμεντ δικτύων) η συνεργασία ΔΕΠΑ και ιδιωτών (51% η ΔΕΠΑ, 49% οι ιδιώτες, αλλά με το μάνατζμεντ στα χέρια των ιδιωτών) παραμένει αναλλοίωτη καθώς οι Ρώσοι πωλούν το φυσικό αέριο και δεν ενδιαφέρονται να γίνουν μικροεργολάβοι, για δε το δεύτερο (ρήτρα δραχμής) όταν η χώρα διά δηλώσεων του πρωθυπουργού και όλων των υπουργών έχει πάρει τον δρόμο της ανάκαμψης, δεν ήταν ποτέ δυνατόν και μόνο από δεοντολογική άποψη να προταθεί από οποιονδήποτε επίδοξο αγοραστή κάτι τέτοιο. Είπαμε όμως ότι και οι δοτοί κονδυλοφόροι πρέπει να βγάλουν κάπως το ψωμί τους…

Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι, όπως είχαμε επισημάνει και σε πρόσφατο φύλλο μας, μέχρι σήμερα σε κάθε διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ στο τέλος έχει μείνει μόνο ένας ενδιαφερόμενος. Αυτό θα πρέπει να ανησυχεί την κυβέρνηση και θα πρέπει να ψάξει να βρει αν αυτό οφείλεται στην κατάσταση της χώρας ή σε κακούς χειρισμούς του Ταμείου και των συμβούλων του.

Η κυβέρνηση έχει τον πρώτο λόγο κι όπως γνωρίζουν όλοι, και βέβαια και οι Ρώσοι, είναι αυτή που δίνει ή που πρέπει να δώσει και την τελική κατεύθυνση στο ΤΑΙΠΕΔ. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλό μας, γιατί τελικά θα είναι η χώρα μας που θα πληρώσει το μάρμαρο αν οι Ρώσοι φύγουν από την υπόθεση αισθανόμενοι ότι τους κοροϊδεύουν, γιατί στην περίπτωση αυτή δεν θα θεωρούν ότι τους κορόιδεψαν ένα ή δύο άτομα ή σύμβουλοι αλλά η ελληνική κυβέρνηση.

Θα πρέπει, λοιπόν, οι χειρισμοί να είναι δίκαιοι και προς το συμφέρον της χώρας, και να μην επηρεάζονται από εξωγενείς παράγοντες ή από ντόπια συμφέροντα που δεν θέλουν την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ για να μπορούν να συνεχίσουν να την αρμέγουν ή να μην την πληρώνουν.

Υπενθυμίζουμε ότι τα αγκάθια για να κλείσει η πώληση της ΔΕΠΑ ήταν: 1ον) Η εγγυητική επιστολή για την οποία  δεν δέχονται οι Ρώσοι να καταπέσει αν δεν εγκριθεί η σύμβαση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2ον) Η εξόφληση των χρεών προς τη ΔΕΠΑ, χρέη τα οποία ξεπερνούν τα 600 εκατ. ευρώ, και σε περίπτωση πώλησης η εγγύηση από το ΤΑΙΠΕΔ ότι τα χρέη αυτά θα εξοφληθούν στους προβλεπόμενους χρόνους. Στο σημείο αυτό υπενθυμίζουμε τα χρέη της αντιπάλου κοινοπραξίας Μ&Μ προς τη ΔΕΠΑ, χρέη που ξεπερνούν τα 300 εκατ. ευρώ.

3ον) Όχι δημιουργία άλλων χρεών στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την έγκριση της συμφωνίας ΤΑΙΠΕΔ – Αγοραστή, μέχρι την έγκρισή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όλα τα παραπάνω αφορούν το ΤΑΙΠΕΔ, τη ΔΕΠΑ και τον πρόεδρό της κ. Σαχίνη, και τον υφυπουργό Ενέργειας Ασημ. Παπαγεωργίου. Δηλαδή, με λίγα λόγια, αφορούν όσους έχει διορίσει η κυβέρνηση. Ας αναλάβει, λοιπόν, η κυβέρνηση τις ευθύνες της ή τα εύσημα για ό,τι ήθελε προκύψει στη διαδικασία για την πώληση της ΔΕΠΑ.