Ο Ματέο Ρέντνσι και επίσημα πρωθυπουργός
Ένα βήμα πριν από την πρωθυπουργία βρίσκεται ο 39χρονος δήμαρχος της Φλωρεντίας και ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος Ματέο Ρέντσι, ο οποίος εντός των προσεχών ωρών αναμένεται να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρόεδρο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Ο Ναπολιτάνο άρχισε από χθες διαβουλεύσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίες, λόγω του προκαθορισμένου αποτελέσματός τους, χαρακτηρίστηκαν από τον Μπέπε Γκρίλο «φάρσα».
Μετά την καρατόμησή του από τα στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, ο Ενρίκο Λέτα υπέβαλε χθες στον πρόεδρο την παραίτησή του από τα καθήκοντα του πρωθυπουργού. Ο Λέτα είχε θέσει για την κυβέρνησή του ορίζοντα ως το τέλος του 2014 και χαρακτήρισε την ολομέτωπη επίθεση του Ματέο Ρέντσι εις βάρος του «πισώπλατη μαχαιριά». Από το περιβάλλον του Ρέντσι λέγεται ότι η απόφαση για διεκδίκηση της πρωθυπουργίας ωρίμασε το τελευταίο δεκαπενθήμερο, ύστερα από πιέσεις από τον επιχειρηματικό κόσμο. «Η αλλαγή έγινε με ένα περίεργο πυροτέχνημα, αλλά δεν θα έχανα πολύ χρόνο με τα γιατί και πώς», είπε ο Κάρλο ντε Μπενεντέτι, ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς επιχειρηματίες, σε εκδήλωση στο Τορίνο. Ο πρώην πρωθυπουργός Μάριο Μόντι πρόσφατα παραδέχθηκε ότι είχε συζητήσει με τον Ντε Μπενεντέτι την ανάληψη της πρωθυπουργίας τέσσερις μήνες προτού τελικά αντικαταστήσει τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τον Νοέμβριο του 2011. «Το θέμα με τον Ρέντσι είναι αν μπορεί να βοηθήσει τη χώρα να κινηθεί. Αν μπορέσει, ο τρόπος που έγινε η κυβερνητική αλλαγή θα ξεχαστεί. Αν δεν μπορέσει, το μόνο που θα θυμόμαστε είναι αυτό».
«Ο Ρέντσι είναι φιλόδοξος, επιθετικός, είναι ο τύπος που τα θέλει όλα και αμέσως», είπε ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Τζουζέπε Ορσίνα. «Η δημοκρατική νομιμοποίησή του είναι αδύναμη. Ερχεται στην εξουσία χωρίς εκλογές, κάτι που θα δυσχεράνει την ανάληψη τολμηρών κυβερνητικών πρωτοβουλιών. Αλλά αντικειμενικά η κυβέρνησή του θα είναι ισχυρότερη, αν μη τι άλλο γιατί αυτός θα είναι εντός και όχι εκτός του κυβερνητικού σχήματος», σημείωσε ο Ορσίνα, σε μια αναφορά στον καταιγισμό υπονομευτικών δηλώσεων του Ρέντσι προς την κυβέρνηση Λέτα.
Στις εσωκομματικές εκλογές για τον υποψήφιο πρωθυπουργό του Δημοκρατικού Κόμματος, πέρυσι, ο Ρέντσι είχε ηττηθεί από τον εκπρόσωπο της παλαιάς φρουράς, Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι. Ακολούθησε πύρρειος νίκη του κόμματος στις βουλευτικές εκλογές, η οποία σήμανε το πολιτικό τέλος του Μπερσάνι, οδηγώντας σε νέες εκλογές για την ηγεσία του κόμματος, τον Δεκέμβριο. Ο Ρέντσι επικράτησε με μεγάλη πλειοψηφία στις εκλογές αυτές, με μήνυμα αλλαγής, «κατεδάφισης» της παλαιάς φρουράς και ελπίδας για το μέλλον.
Απορρίπτοντας τις προσπάθειες του Λέτα για εξεύρεση συναινετικών λύσεων ως «αδράνεια», ο Ρέντσι ξεχειλίζει από δυναμισμό. Θα φανεί σύντομα εάν ο δυναμισμός αυτός επαρκεί για την τήρηση ισορροπιών σε έναν ετερόκλητο κυβερνητικό συνασπισμό.
Πάντως, ο Ρέντσι αποδείχθηκε ήδη ικανός να έρθει σε συμφωνία με τον επικεφαλής της Κεντροδεξιάς, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ως προς την αναμόρφωση του εκλογικού νόμου, την κατάργηση της Γερουσίας και την αφαίρεση εξουσιών από τις εκλεγμένες περιφέρειες προς όφελος της κεντρικής κυβέρνησης. Το αν η συμφωνία αυτή εξακολουθεί να ισχύει και μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Ρέντσι μένει να αποδειχθεί. Επίσης, άγνωστη παραμένει η σύνθεση του υπουργικού του συμβουλίου, παρά την έντονη ονοματολογία που έχει κατακλύσει τις τελευταίες ημέρες τον ιταλικό Τύπο.
Για παν ενδεχόμενο, ανώτατος αξιωματούχος των Βρυξελλών έσπευσε χθες να τονίσει ότι «η ατζέντα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων δεν ξεχνιέται, ούτε και οι δημοσιονομικές προκλήσεις ξεχνιούνται. Τα περιθώρια ελιγμών της Ιταλίας, δεδομένου του επιπέδου του χρέους της, είναι αμελητέα».
Αυτό το πνεύμα του «μπορώ να το κάνω» φαίνεται πως ασκεί μία γοητεία στους Ιταλούς ψηφοφόρους που έχουν συνηθίσει τους ηγέτες που έκαναν λίγα, συνεχίζει το δημοσίευμα για τον «πρόσκοπο», όπως συχνά τον αποκαλούν καθώς ως παιδί πέρασε από το Σώμα. Βέβαια, όπως σημειώνει το TIME, τα πρώτα σήματα κινδύνου προς τον Λέτα ήρθαν όταν τον περασμένο μήνα ο Ρέντσι συνάντησε τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ζητώντας την πολιτική του στήριξη. «Όπως φαίνεται λοιπόν, όσο περισσότερο αλλάζουν τα πράγματα στην Ιταλία, τόσο τα ίδια μένουν», καταλήγει το δημοσίευμα.