Υποκλοπές

Έχουν κι απαιτήσεις

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στη μακρινή Κίνα σαφώς και αποτέλεσε μια ακόμη ευκαιρία για την προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο κάποιοι νομίζουν, έστω και αν οι Κινέζοι τρέφουν αισθήματα σεβασμού και φιλίας προς τη χώρα μας. Και τούτο γιατί έθεσαν ένα ουσιαστικό αίτημα για οποιαδήποτε πορεία συνεργασίας. Η Ελλάδα ως προεδρεύουσα της Ε.Ε. το πρώτο εξάμηνο του 2014 θα πρέπει να συμβάλει και να προωθήσει την αλλαγή του ευρωπαϊκού νόμου για την ανταγωνιστικότητα, ώστε να μπορούν τα κινεζικά προϊόντα να έχουν να μπαίνουν στην ευρωπαϊκή αγορά. Και αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο, όπως μου είπε αρμόδιος περί των κοινοτικών θεμάτων, ότι περνά από το χέρι της χώρας μας.

 

 

Χάσαμε την μπάλα

Ένα ακόμα κόμμα έκανε την εμφάνισή του. Πρόκειται για το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος του Νίκου Νικολόπουλου  τους στόχους και την πολιτική φιλοσοφία παρουσίασε ο ίδιος την περασμένη Πέμπτη. Μάλιστα, ο κ. Νικολόπουλος προτίθεται να κατέβει με το Χ.Κ.Ε στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Μόνο που εμείς θα χάσουμε, αν δεν  χάσαμε ήδη την μπάλα με τόσα κόμματα που έχουν εμφανιστεί τους τελευταίους μήνες.

 

 

 

Θα ενώσει ή θα διχάσει εκ νέου;

Αυτό που δεν καταφέρνουν μόνοι τους στον ΣΥΡΙΖΑ, το κατάφερε ένας «πασοκογενής».  Στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Αλέξη Μητρόπουλου «Αριστερά και Ευρώπη – Η Κύπρος αλλάζει τα δεδομένα», θα είναι όλοι εκεί: Ο θεωρητικός της βίαιης ωρίμανσης Γιάννης Δραγασάκης, ο επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και ο δυνάμει σύμμαχος από τους ανεξάρτητους Έλληνες Νότης Μαριάς, δείχνοντας έμπρακτα στους συντρόφους του ποιες είναι οι «ενισχύσεις». Στο ακροατήριο λόγω και της παρουσίας του προέδρου αναμένεται να δώσει το «παρών» σχεδόν όλη η Κ.Ο.
Έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση στην Κουμουνδούρου ο Τσίπρας περισσότερα περιμένει από τους πρώην ΠΑΣΟΚους, τους Μητρόπουλο-Κουρουμπλή-Κοτσακά, οι οποίοι από την αρχή στήριξαν το εγχείρημα της ενοποίησης και τις θέσεις του Τσίπρα. Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, πριν από τη τελευταία, οδυνηρή συνεδρίαση της Κ.Ε., είχαν κάνει αισθητή την απουσία τους εδώ και μήνες από την ηγεσία του κόμματος. Βλέπετε δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι με τα όσα έχουν συμβεί. Θεωρούν ότι η σύνθεση των οργάνων δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτική για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που όπου έβρισκαν «πασόκο» στα ψηφοδέλτια τον σταύρωναν.  Στην κομματική βάση και στα όργανα, το νέο… πράσινο αίμα όμως είναι μια οικτρή μειοψηφία. Όταν η δυναμική της εκλογικής νίκης εξαντλήθηκε, ο Μητρόπουλος χτύπησε: στην Κεντρική Επιτροπή στις 3 Φεβρουαρίου διαπίστωσε ότι «ο ορίζοντας αρχίζει να σκοτεινιάζει» και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δρα αυτοκαταστροφικά και ήδη έχει εισέλθει στο πεδίο της διακινδύνευσης της ελπιδοφόρας πορείας του», ενώ κατήγγειλε «υποτίμηση των συντρόφων και των δυνάμεων της διεύρυνσης» και ζήτησε επανεκκίνηση, προειδοποιώντας ότι η στασιμότητα μπορεί να φέρει την πτώση.  Στην τελευταία Κ.Ε. ο Μητρόπουλος εμφανίστηκε αποστασιοποιημένος από όλους και άσκησε κριτική στην εικόνα των μηχανισμών, προς όλες τις κατευθύνσεις. Τώρα στην εκδήλωση του βιβλίου είναι προγραμματισμένο ο Τσίπρας, που θα απευθύνει χαιρετισμό, να «κλείσει μέτωπα». Ο Λαφαζάνης, που θα είναι στο πάνελ, για να αντικρούσει αλλά και να συμφωνήσει με τον Μητρόπουλο, η διάβρωση της πλειοψηφίας είναι το δικό του πρότζεκτ. Για τον Μητρόπουλο η εκδήλωση επιβεβαιώνει τον ρόλο και την αποδοχή του σε όλο τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

Επισήμως το διαψεύδει

Το όνομα του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου της κυβέρνησης Παπανδρέου, Ηλία Μόσιαλου, έχει εμπλακεί πολλές φορές στα σενάρια διεύρυνσης της ΔΗΜΑΡ, με προσωπικότητες από τον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ο Μόσιαλος όντως βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με την Αγίου Κωνσταντίνου, τα περί προσχώρησής του στο κόμμα του Φώτη Κουβέλη παραμένουν… πρόωρα. Γι’ αυτό και ο Κουβέλης από τα Ιωάννινα, όπου μίλησε, διέψευσε κατηγορηματικά ενδεχόμενη προσχώρηση Μόσιαλου στο κόμμα, όταν ρωτήθηκε σχετικώς από δημοσιογράφους. Αντιθέτως, επέλεξε να δώσει μία γενικόλογη και χωρίς ονόματα απάντηση, αφήνοντας τους συνομιλητές του σε… αγωνία.

 

 

Η διαδοχή Μπαρόζο

Η μάχη για τη διαδοχή του Πορτογάλου κεντροδεξιού προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ-Μανουέλ Μπαρόζο έχει ήδη ξεκινήσει. Για τη θέση αυτή δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του ο νυν πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς. Όπως εξομολογείται στο στενό του περιβάλλον, ο Γερμανός πρόεδρος του ΕΚ θεωρεί ανεπαρκέστατη την τελευταία προεδρία Μπαρόζο και φοβάται ότι οι ευρωεκλογές του Μαΐου 2014 θα αποτελέσουν οδυνηρή εμπειρία για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τη μελλοντική της πορεία.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Μάρτιν Σουλτς πιστεύει ότι το ΕΚ, ενόψει των ευρωεκλογών, δεν θα πρέπει να κάνει καμπάνια με θέμα υπέρ ή κατά της Ε.Ε., αλλά να επικεντρωθεί στο ερώτημα: «Ποια Ευρώπη θέλουμε;»
Σημειώνουμε δε ότι, όλως παραδόξως, οι Βρετανοί Συντηρητικοί δεν βλέπουν με καθόλου κακό μάτι την υποψηφιότητα Σουλτς γιατί πιστεύουν ότι ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης μπορεί να κάνει ισχυρό αντίλογο με τη βρετανική αντιευρωπαϊκή ακροδεξιά του Νάιγκελ Φάρατζ.
Από γενικότερης σκοπιάς, οι φιλοδοξίες του Μάρτιν Σουλτς εντάσσονται και στον ευρύτερο ρόλο που οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες θέλουν να παίξουν στον διεθνή χώρο μετά την άτυπη αποχώρησή τους από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Την περίπτωση της προεδρίας Σουλτς στηρίζει και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος με κάθε τρόπο προσπαθεί να έλθει πιο κοντά στους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες.

 

Ο γαλλικός φόβος

Έντονος είναι ο προβληματισμός που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες για την αντιευρωπαϊκή στάση που αναπτύσσεται στη Γαλλία, όπου το 60% των ερωτηθέντων σε τελευταία δημοσκόπηση τάσσεται υπέρ της αποχωρήσεως από την Ευρωζώνη και, σε δεύτερη φάση, από την Ένωση. Οι αναλυτές αποδίδουν την εξέλιξη αυτή στην άνοδο της ανεργίας στη Γαλλία, αλλά και στη φυλετική σύνθεση του γαλλικού πληθυσμού. Υπογραμμίζουμε ότι οι βορειοαφρικανικής καταγωγής Γάλλοι ανέρχονται σε 6,6 εκατομμύρια, υπερκαλύπτουν το 10% του συνολικού πληθυσμού και αντιπροσωπεύουν το 16% των Γάλλων ψηφοφόρων. Πρόκειται για μία ισχυρή πολιτική δύναμη, η οποία δεν έχει καμία απολύτως ευρωπαϊκή συνείδηση και σε ποσοστό 70% ψηφίζει αντιευρωπαϊκά ακροαριστερά κόμματα.
Εκτιμάται, έτσι, ότι στις προσεχείς ευρωεκλογές ο ακροαριστερός συνασπισμός του Ζαν-Λυκ Μελανσόν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν θα πιάσουν ποσοστό κοντά στο 40%, που θα τους επιτρέψει να εκπροσωπηθούν στο Ευρωκοινοβούλιο με 20 και πλέον ευρωβουλευτές.
Δυστυχώς, μπροστά στην προοπτική αυτή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δείχνει ανίκανη να αντιδράσει επικοινωνιακά, και τούτο διότι δεν διαθέτει τους απαιτούμενους… πόρους! Ακόμα χειρότερα, η διαμάχη ανάμεσα στο Ευρωκοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το ύψος του κοινοτικού προϋπολογισμού υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δημιουργήσει πρόβλημα ρευστότητας στην Ένωση, το οποίο είναι πολύ πιθανόν να επηρεάσει αρνητικά και τις ενισχύσεις προς την Ελλάδα.

 

Το λόμπι του καπνού

Το πανίσχυρο λόμπι του καπνού λέγεται ότι οδήγησε στην παραίτηση του Μαλτέζου Επιτρόπου Τζων Νταλί, ο οποίος κατηγορήθηκε για δωροληψία από σουηδική εταιρεία παραγωγής και διάθεσης μασώμενου καπνού, του snus, του οποίου η πώληση απαγορεύεται εκτός Σουηδίας. Ο Μαλτέζος Επίτροπος, που ήταν υπεύθυνος για την Υγεία, κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να πάρει 60 εκατ. ευρώ από την σουηδική εταιρεία για να επιτρέψει την κυκλοφορία του καπνικού προϊόντος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Μέχρι σήμερα η κατηγορία κατά του Τζων Νταλί παραμένει πλήρως αναπόδεικτη και πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ο Μαλτέζος Επίτροπος, στην αφέλειά του, παγιδεύτηκε από το λόμπι του καπνού. Ένα λόμπι πανίσχυρο και με πολύ καλές διασυνδέσεις στον δημοσιογραφικό χώρο, αφ’ ενός, και μεταξύ των ευρωβουλευτών, αφ’ ετέρου.

 

 

Η στροφή στην Ιταλία

Οι διαδοχικές επισκέψεις του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζων Κέρι στη Ρώμη παρακολουθούνται με ειδικό ενδιαφέρον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία εκτιμά ότι οι ΗΠΑ θέλουν να αναβαθμιστεί ο ιταλικός ρόλος στην Μεσόγειο. Η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει κατανοήσει τον ιταλικό ρόλο ως γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης και μεταξύ Βορρά και Νότου. Ο Κέρι θα μπορούσε επίσης να είχε επιλέξει τη Ρώμη, καθώς η Ιταλία αναμένεται να συντάξει τη θέση της για το εάν θα διατηρήσει το εμπάργκο όπλων της Ένωσης στη Συρία εν όψει του επόμενου Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. αργότερα στη διάρκεια του μήνα. Βρετανία και Γαλλία έχουν συμφωνήσει στην άρση του εμπάργκο, έτσι ώστε να μπορούν να βοηθήσουν τους εξεγερμένους, αλλά η Ιταλία έχει ισχυριστεί ότι η προτεραιότητα είναι να δοθεί τέλος στην ανθρωπιστική τραγωδία στη Συρία. Μία αλλαγή στην ιταλική στάση μπορεί να επηρεάσει τις επιλογές της Ευρώπης.
Περιττό, βεβαίως, να τονιστεί ότι η αμερικανική πρωτοβουλία αποτελεί και σαφέστατη επίδειξη αδιαφορίας προς τον παραπαίοντα γαλλο-γερμανικό άξονα.