Κωλοτούμπες για τις εντυπώσεις

Σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι σήμερα η Περιφέρεια Αττικής πολιτικά είχε ιδιαίτερη βαρύτητα. «Εδώ συγκεντρώνεται ο μισός πληθυσμός της χώρας» ήταν το σύνηθες επιχείρημα. Επίσης τα τελευταία χρόνια η αυτοδιοίκηση επιχειρήθηκε να διαχωριστεί από την κεντρική πολιτική σκηνή. Αυτό όμως έγινε λάστιχο στις πολιτικές ερμηνείες αυτής της αναμέτρησης.

Τα τρία κόμματα επέλεξαν τακτική που επέτρεπε πολλές ερμηνείες. Η προοπτική της ήττας άλλωστε ήταν μεγάλη.

Ετσι σήμερα στην καταμέτρηση δυνάμεων μπαίνουν στο σύνολο οι περιφέρειες της χώρας αλλά και οι πρωτεύουσες νομών. Ακολουθούν και οι υπόλοιποι δήμοι για να ενισχύσουν τα ποσοστά τους τα τρία κόμματα. Αν εξαιρέσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ που είχε κομματικά επιλέξει τους υποψηφίους (και σε μεγάλο βαθμό απέτυχε) οι άλλοι δύο μάλλον κινούνται στα όρια της λογικής. Πως μπορεί ο «ανεξάρτητος» υποψήφιος να προσμετρηθεί στα κομματικά ποσοστά;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του Κώστα Μπακογιάννη. Με επιστολή του είχε ζητήσει να καταγραφεί ως ανεξάρτητος. Και όμως στον χάρτη η περιφέρεια του βάφτηκε μπλε. Παράλογο; Οχι αν αναλογιστεί κανείς τις πολιτικές του καταβολές. Ναι αν προσμετρηθεί η προσωπική του επικοινωνία.

Στα τελικά αποτελέσματα ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται με 2 περιφέρειες μία εκ των οποίων είναι η Αττική. Έξη έχει η Νέα Δημοκρατία, ανεξάρτητες εμφανίζονται οι υπόλοιπες. Αν δεχθούμε τα όσα υποστήριζαν τα κόμματα τα προηγούμενα χρόνια (και ενισχύεται και από την επιλογή του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά να στηρίξει Σγουρό στον β’ γύρο) τότε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ισοφάρισε (αν δεν ξεπέρασε πληθυσμιακά) την ΝΔ. Και αν σε όλα αυτά προσθέσουμε όλους εκείνους που λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν ψήφισαν στον δεύτερο γύρο (όσοι ψηφίζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας) τότε σχηματίζουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η παράτυπη επιλογή της κυβέρνησης οι ευρωεκλογές να γίνουν στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών. Η δυναμική που δημιουργήθηκε στον πρώτο γύρο αποδείχθηκε μικρή για να δώσει ώθηση τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Εκτός και αν στα στοιχεία που εκείνοι είχαν, τα ποσοστά που θα λάμβαναν θα ήταν ακόμα πιο χαμηλά.

Η εκλογική περίοδος των εκβιασμών όπου ο μεν ΣΥΡΙΖΑ ήταν σίγουρος ότι θα ψηφίσουμε και θα φύγουν (αποδείχθηκαν λάθος) ενώ το ΠΑΣΟΚ απειλούσε με αποχώρηση από την κυβέρνηση έλαβε τέλος δίνοντας όμως τροφή στους επικοινωνιολόγους για να καταλήξουν στα λάθη που δεν θα πρέπει να επαναληφθούν.