Από πουλέν σε πουλέν η Μαρίν Λεπέν

Όσοι στην Γαλλία πίστευαν ότι με την ήττα της Μαρίν Λεπέν στις προεδρικές εκλογές του περασμένου Απριλίου ξεμπέρδεψαν με την γαλλική ακροδεξιά, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν βλέποντας τα… γεννητούρια της βουλευτικής κάλπης την Κυριακή της 19^ης Ιουνίου.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Έχοντας καταταγεί τρίτος αλλά όχι… καταϊδρωμένος στις προτιμήσεις των Γάλλων ψηφοφόρων, ο Εθνικός Συναγερμός (RN) της Μαρίν Λεπέν καταλαμβάνει 89 από τις συνολικά 577 έδρες της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης κι αυτό χωρίς να έχει «πριμοδοτηθεί» από εκλογικές συμπράξεις όπως συνέβη με τον συνασπισμό Ensemble! (Μαζί!) του Εμανουέλ Μακρόν και με τον αριστερό συνασπισμό NUPES του Ζαν Λικ Μελανσόν.

Αυτή η εκλογική επίδοση επιτρέπει στην κόρη του ιστορικού ηγέτη της γαλλικής ακροδεξιάς Ζαν Μαρί Λεπέν να κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ της και να παρακολουθεί τον «δευτεραθλητή» Μελανσόν να κάνει μία αχρείαστη πρόταση μομφής και τον Μακρόν να χάνει την απόλυτη πλειοψηφία και να αναζητά πρόθυμους συμμάχους. Προφανώς η επιτυχία της Λεπέν κάθεται στον… λαιμό κάθε δημοκράτη πολίτη της Ευρώπης, ωστόσο το θυμικό δεν αλλοιώνει την πολιτική πραγματικότητα. Κι αυτή είναι ότι η Λεπέν κατάφερε να πενταπλασιάσει τον αριθμό των βουλευτών της και να καταρρίψει με πάταγο το όριο των 15 βουλευτών που δίνει το δικαίωμα στον «Εθνικό Συναγερμό» να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα, για δεύτερη φορά στην ιστορία του κόμματος, μετά από σχεδόν 40 χρόνια.

«Ο λαός αποφάσισε να στείλει μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα του Εθνικού Συναγερμού στην Εθνοσυνέλευση» είπε στις πρώτες δηλώσεις της η 53χρονη από το Νεϊγί-συρ-Σεν συμπληρώνοντας ότι «η ομάδα αυτή θα είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία του κόμματός μας» και πως επετεύχθη ο στόχος της να καταστεί ο Εμανουέλ Μακρόν «πρόεδρος της μειοψηφίας, χωρίς έλεγχο της εξουσίας».

Η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γαλλία δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο που γεννήθηκε εξαιτίας π.χ. της ακρίβειας, της πολιτικής ασφάλειας ή έστω και της πολιτικής αλαζονείας που καταλογίζουν στον Μακρόν οι αντίπαλοί του

Οι νεαροί «εκλεκτοί» της προέδρου

Για να μην συντηρούνται ψευδαισθήσεις, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γαλλία δεν είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο που γεννήθηκε εξαιτίας π.χ. της ακρίβειας, της πολιτικής ασφάλειας ή έστω και της πολιτικής αλαζονείας που καταλογίζουν στον Μακρόν οι αντίπαλοί του.

Αρκεί μια ματιά σε όλες τις προηγηθείσες εκλογικές αναμετρήσεις για να γίνει αντιληπτό ότι η ακροδεξιά καταφέρνει τα πολλά τελευταία χρόνια να αμπαλάρει-καμουφλάρει το σκληρό αφήγημά της με σύγχρονα και εν πολλοίς ελκυστικά «υλικά».

Καταρχάς άλλαξε… μαρκίζα στο κόμμα και από το επιθετικό «Εθνικό Μέτωπο» η Μαρίν Λεπέν επέλεξε σε πρώτο χρόνο το περισσότερο ενωτικό στο άκουσμα όνομα «Εθνική Συσπείρωση», το οποίο με τη σειρά του έδωσε τη θέση του στο… ξεσηκωτικό «Εθνικός Συναγερμός». Επιπρόσθετα η Λεπέν μοίρασε πόστα και σοβαρές αρμοδιότητες σε νεαρούς ομοϊδεάτες της. Απόδειξη ότι στις προεδρικές εκλογές του Απριλίου του 2017 που το κόμμα της Λεπέν έσπαγε τα δημοσκοπικά κοντέρ και ερχόταν πρώτο στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, υπεύθυνος Στρατηγικής και Επικοινωνίας του «Εθνικού Μετώπου» ήταν ο τότε 35χρονος Φλοριάν Φιλιπό. Ο Φιλιπό θεωρείτο για χρόνια το «δεξί χέρι» της Λεπέν και σε αυτόν αποδίδονταν τα εύσημα της «αναβάθμισης» του «Εθνικού Μετώπου» από έναν περιθωριακό ακροδεξιό μόρφωμα σε μία υπολογίσιμη πολιτική δύναμη με πιο λιγότερο ακραίο αντισημιτικό ή  νεοναζιστικό λόγο, υπό τις οδηγίες πάντα της Λεπέν. Ήταν σύμφωνα με τα λόγια της ίδιας της Λεπέν ένας «πνευματικός έρωτας με την πρώτη ματιά» αυτό που ένωσε την αρχηγό με τον Φιλιπό.

Βέβαια, ο έρωτας δεν έμελε να κρατήσει για πολύ, καθώς τον Σεπτέμβριο του 2017 ο Φιλιπό έστησε ανταρτικό και αποχώρησε από το κόμμα της Λεπέν ιδρύοντας το δικό του κόμμα, τους «Πατριώτες». Κι επειδή ως γνωστόν, ο έρωτας με έρωτα περνάει, η Μαρίν Λεπέν είδε το 2017 στο πρόσωπο του 23χρονου τότε Ζορντάν Μπαρντελά το επόμενο πουλέν της.

Επικαλούμενη την απόφασή της να αναδείξει μία νέα γενιά ηγετών της γαλλικής ακροδεξιάς, η Λεπέν έριξε στα βαθιά τον Μπαρντελά θέτοντάς τον επικεφαλής της λίστας του «Εθνικού Μετώπου» για τις ευρωεκλογές του 2019.

Γεννημένος στις 13 Σεπτεμβρίου του 1995 στην πόλη Ντρανσί της ομώνυμης γαλλικής κοινότητας αλλά με γενεαλογικές ρίζες από τη γειτονική Ιταλία, ο Μπαρντελά είναι μέλος του «Εθνικού Μετώπου» από το 2012, έχοντας διατελέσει και επικεφαλής της Νεολαίας του κόμματος. Από το 2015 είναι περιφερειακός σύμβουλος της διοικητικής περιφέρειας Ιλ-ντε-Φρανς. Με σπουδές Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ο Μπαρντελά αποτελεί τον πολιορκητικό κριό της Λεπέν αναφορικά με τη διείσδυση του «Εθνικού Συναγερμού» σε δεξαμενές νέων ψηφοφόρων που διαβιούν κυρίως στις αγροτικές περιοχές και στα προάστια των μεγάλων αστικών ιστών της Γαλλίας. Η «αναβάθμιση» του Μπαρντελά ήρθε τον Σεπτέμβριο του 2021 όταν σε ηλικία 26 ετών χρίστηκε από την Λεπέν άτυπος προσωρινός πρόεδρος του «Εθνικού Συναγερμού» προκειμένου η επικεφαλής να «τρέξει» την υποψηφιότητά της για τις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές του φετινού Απριλίου.

Αυτό που τελικά δεν πέτυχε η Μαρίν Λεπέν και τα κατά καιρούς πουλέν της κόντρα στον Εμανουέλ Μακρόν από τον οποίο έχασε στις 24 Απριλίου, φαίνεται να το καταφέρνει ετεροχρονισμένα μετά από τις κάλπες της προηγούμενης Κυριακής. Και δεν είναι μικρό το «επίτευγμα» αν αναλογιστεί κάποιος ότι με κοινοβουλευτική δύναμη 89 βουλευτών, η Λεπέν θα μπορεί πλέον να πετάει πολλές μπανανόφλουδες (βλ. μπλοκάρισμα νομοσχεδίων, μομφές κλπ) στο κυβερνητικό μονοπάτι του αποδυναμωμένου αντιπάλου της.