Με όποιον δάσκαλο καθίσεις…

Σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης οι πολίτες μπορεί να εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους για την ακρίβεια που κατατρώει το οικογενειακό εισόδημα, όμως δεν συμφωνούν με την άποψη να γίνουν πρόωρες εκλογές. Τουναντίον είναι πεπεισμένοι, ότι το σωστό για μία δημοκρατία είναι να ολοκληρώνεται η θητεία της εκάστοτε κυβέρνησης.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ειδικά αυτή την εποχή, όπου σοβούν τρεις σοβαρές κρίσεις, η ενεργειακή, η πανδημία (που δεν μας εγκατέλειψε όπως πιστεύουν κάποιοι) και τα ελληνοτουρκικά, το ζητούμενο είναι η σταθερότητα. Και μία πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ίσως δημιουργήσει πολλά προβλήματα, καθώς πλέον όλοι κατανοούμε ότι λόγω της τρικλοποδιάς ΣΥΡΙΖΑ με την απλή αναλογική, η χώρα για τουλάχιστον σαράντα ημέρες θα πορευθεί με υπηρεσιακή κυβέρνηση με ότι συνεπάγεται αυτό.

Όταν λέμε όλοι το κατανοούμε, μέσα σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ στην Κουμουνδούρου. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μόνο με τις υπόνοιες που άφησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο Υπουργικό Συμβούλιο για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ξέφυγε, αποδεικνύοντας ότι το μόνο που τον νοιάζει είναι το προσωπικό του όφελος. Όχι μόνο δεν σκέφτηκε το κρίσιμο διάστημα που διάγει η χώρα, αλλά ζήτησε να προσδιοριστούν από τώρα οι εκλογές, να υπάρξει υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών από τώρα και να τεθεί ο υπουργός Εξωτερικών υπό κηδεμονία με το να αποφασίζει την εξωτερική πολιτική όχι η κυβέρνηση, αλλά το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, που απαρτίζεται από όλα τα κόμματα. Ενώ να ξεκινήσει και διακομματική επιτροπή για την ισότιμη προβολή των κομμάτων στα ΜΜΕ. «Για να διεξαχθούν ισότιμα οι εκλογές», λένε στην Κουμουνδούρου.

Σε παράνοια

Μιλάμε πλέον ότι ο κ. Τσίπρας είτε βρίσκεται σε καθεστώς απόλυτης παράνοιας με όλα αυτά που ζητά, είτε τα μαθήματα συνομωσιολογίας που έχει λάβει από τον κ. Καμένο (τόσα χρόνια παρέα έκαναν) τον έχουν κάνει να ξεφεύγει από την πραγματικότητα. Όλα αυτά θα είχαν βάση εάν ο κ. Μητσοτάκης προκήρυττε εκλογές. Θα είχαν βάση εάν στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός έλεγε πως θα πάμε νωρίτερα σε εκλογές. Τουναντίον ο πρωθυπουργός άφησε ένα ανοιχτό παράθυρο, αλλά είπε πως «πρόθεση μου είναι να διεξαχθούν οι εκλογές στο τέλος της θητείας της κυβέρνησης». Αντίθετα ο πρωθυπουργός εξέφρασε την αγωνία του για το τοξικό κλίμα που πυροδοτεί η αντιπολίτευση. Και ήρθε ο κ. Τσίπρας να τον επιβεβαιώσει. «Εγώ είμαι ο τοξικός» είναι σα να λέει ο κ. Τσίπρας με όσα ζήτησε, που ξεφεύγουν από τη σφαίρα της λογικής.

Ακόμη και αυτό που είπε ο κ. Τσίπρας περί ομαλής μετάβασης είναι βαθιά διχαστικό και παραπέμπει σε άλλες εποχές. Η ομαλή διεξαγωγή των εκλογών στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης είναι ένα πολιτικό κεκτημένο. Όμως ο κ. Τσίπρας αντί να αναγνωρίζει αυτό το κεκτημένο καλλιεργεί ένα διχαστικό κλίμα δηλητηριάζοντας την κοινή γνώμη. Προφανώς ενθυμούμενος ότι του έφερε αποτελέσματα όταν χρησιμοποίησε αυτή την τακτική από το 2010 και κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές το 2015.

Οπότε πολύ λογικά ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, κατηγόρησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για εκχυδαϊσμό. «Πρόκειται για ανήκουστο και εκτός κάθε τάξης πολιτικής και συνταγματικής, αίτημα το οποίο προσβάλει βαθύτατα τη λαϊκή βούληση», είπε αναφορικά με το αίτημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για υπηρεσιακό υπουργό εσωτερικών, ο οποίος θα πάει ομαλά τη χώρα προς τις εκλογές. Και πολύ λογικά μίλησε για φαινόμενα «τραμπισμού αλά γκρέκα».

Όμως δεν είναι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι όλοι ποτισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ με τον ιό της συνομωσιολογίας. Γι’ αυτό και οι εφημερίδες που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν την αστεία πρόταση Τσίπρα «ως προαπαιτούμενο για τίμιες εκλογές». Προφανώς το σχέδιο Τσίπρα είναι η αμφισβήτηση της ομαλότητας, των δημοκρατικών θεσμών, είναι η δημιουργία συνθηκών τοξικότητας. Προσπαθεί να εισάγει στην Ελλάδα τις διχαστικές τακτικές του «τραμπισμού», προκειμένου να καλλιεργήσει νοσηρό κλίμα, να δικαιολογήσει την ήττα του.

Μας γυρίζουν στο 1961

Και βέβαια μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου αποφάσισε να αντιγράψει και τον Γεώργιο Παπανδρέου. Διότι η τελευταία φορά που υπήρξε καταγγελία για νοθεία στις ελληνικές εκλογές ήταν το 1961 από τον Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ηττήθηκε κηρύσσοντας τον ανένδοτο, που τον οδήγησε στη νίκη δύο χρόνια αργότερα και αφού προηγουμένως υπήρξε η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και η ρήση του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή ως αιχμή για το παλάτι το «ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο». Φυσικά το μακρινό 1961 σε τίποτα δεν μοιάζει με το 2022. Όσο και εάν προσπαθούν ο κ. Τσίπρας και ο προσωπικός του σύμβουλος, Θανάσης Καρτερός.

Με αυτή την τακτική δεν καταφέρνουν ούτε να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τη λαϊκή βούληση στις κάλπες. Απλά αποδεικνύουν σε όλους πως ήταν καλοί μαθητές στη συνομωσιολογία που τους δίδασκε ο Πάνος Καμένος. Καλό όμως είναι να σκεφθούν πως για όλα όσα ισχυριζόταν ο πρώην συνεταίρος του έχουν βγει πλείστες δικαστικές αποφάσεις που καταδίκασαν τον πρώην υπουργό Άμυνας.

Τέλος Ιουλίου

Σύμφωνα με τα όσα ισχυρίζονται στην Κουμουνδούρου τα ψηφοδέλτια θεωρητικά θα είναι έτοιμα στο τέλος Ιουλίου και θα αποτυπώνουν την ανανέωση. Αν και αρκετοί λένε πως εάν λάβουμε υπόψη και από την σκιώδη κυβέρνηση που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας, θα είναι τα ίδια γνωστά πρόσωπα που τα αντιμετωπίζει με απέχθεια ο κόσμος.

Το κυβερνητικό πρόγραμμα που θα παρουσιαστεί, με κλειδί τη ΔΕΘ, όπως λένε στην Κουμουνδούρου «θα περιέχει τις βασικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ». Αν και με υπεύθυνο προγράμματος τον Τζανακόπουλο το πιθανότερο είναι να δούμε ένα κείμενο σούπα, αντίστοιχο αυτού που ψηφίστηκε στο συνέδριο και δεν το θυμούνται ούτε κι αυτοί που το ψήφισαν.