Copy paste… Έβρου στα σύνορα Πολωνίας-Λευκορωσίας (και η Ε.Ε. του Μαργαρίτη Σχοινά θυμήθηκε να ενοχληθεί)

Όταν τον Φεβρουάριο του 2020 η Τουρκία εξαπέλυε την υβριδική εισβολή στην Ελλάδα με όχημα τους μετανάστες που κατευθύνθηκαν εντέχνως στα ελληνοτουρκικά σύνορα στις Καστανιές του Έβρου, πολλοί θεωρήσαμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία αναβαθμισμένη ατζέντα των τουρκικών προκλήσεων.

Δεν είχαμε άδικο, καθώς ακολούθησε σειρά από… νταηλίκια της Άγκυρας στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν είχαμε όμως υπολογίσει ότι το καθεστώς Ερντογάν θα κάνει και εξαγωγή της… τεχνογνωσίας του σε άλλες χώρες.

Το λέμε αυτό διότι για τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα στα σύνορα Πολωνίας – Λευκορωσίας υπάρχει και ένας αόρατος για την ώρα τουλάχιστον δάκτυλος της Τουρκίας.

Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, να θυμίσουμε ότι στη συνοριακή γραμμή που χωρίζει τις δύο χώρες επικρατούν σκηνές που λίγο απέχουν από το να χαρακτηριστούν χαώδεις, με χιλιάδες μετανάστες να επιδιώκουν «ετσιθελικά» να διαβούν τον πολωνικό…. Ρουβίκωνα και να «πατήσουν» ευρωπαϊκό έδαφος.

Χαρακτηριστικό μάλιστα της έντασης που έχει προκληθεί είναι η τοποθέτηση της Βαρσοβίας που επισήμως κάνει λόγο για επιδίωξη των Λευκορώσων «να προκαλέσουν ένα σοβαρό περιστατικό, κατά προτίμηση με πυροβολισμούς και θύματα».

Δυστυχώς τα θύματα ήδη υπάρχουν αλλά και ο τουρκικός δάκτυλος στην υπόθεση είναι πλέον αυταπόδεικτος, καθώς μόνο την περασμένη Παρασκευή 12 πτήσεις προερχόμενες από την Τουρκία και γεμάτες πρόσφυγες είχαν για προορισμό το αεροδρόμιο του Μινσκ.

Αυτό φυσικά μαζί με ό,τι συνεχίζει να διαδραματίζεται είναι casus belli για την ΕΕ του κυρίου Μαργαρίτη Σχοινά και της κυρίας Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν που σκαρφάλωσαν στα κάγκελα της αγανάκτησης με το καθεστώς Λουκασένκο επειδή ο τελευταίος εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες και φέρνει τα καραβάνια των μεταναστευτικών ροών στο… κεφαλόσκαλο της Δύσης.

Όταν, όμως, εργαλειοποεί το μεταναστευτικό ο εκλεκτός Ερντογάν και το θέατρο του υβριδικού πολέμου είναι τα απομακρυσμένα ελληνοτουρκικά σύνορα είναι απλώς… Σάββατο. Οπότε στη μία περίπτωση ο Λουκασένκο απειλείται με σκληρά μέτρα, ο δε Ερντογάν δήθεν εγκαλείται με απειλές-χάδια, αφήνοντας την Αθήνα με την ανέξοδη ρητορική περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης