Δεν θέλετε την Εθνική; Δεν σας θέλει η Εθνική

Του Νίκου Συνοδινού

Το ταμείο της εθνικής στο Μουντομπάσκετ παραήταν… μείον. Οι ελληνικές προσδοκίες για μια καλή πορεία εξαρχής ήταν περιορισμένες, λόγω των πολλών απουσιών που είχε η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη.

Απολογισμός του τουρνουά που φιλοξενήθηκε σε Ιαπωνία, Φιλιππίνες και Ινδονησία; 15^η θέση και τρεις ήττες σε πέντε αγώνες, με το αντίο πικρό καθώς συνοδεύτηκε από ήττα που δεν ήταν στο… πρόγραμμα (69-73) από το Μαυροβούνιο  του Νίκολα Βούτσεβιτς.

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα αναγκάστηκε να παρουσιαστεί αποδεκατισμένο, καθώς στο τελευταίο του παιχνίδι την περασμένη Κυριακή (3/9) πήγε χωρίς τον Θανάση Αντετοκούνμπο που έπαιξε τραυματίας στα προηγούμενα δύο ματς. Μόλις 10 παίκτες είχε στη διάθεσή του ο προπονητής καθώς λίγο πριν την έναρξη του MundoBasket 2023 αποχαιρέτησε και ο Ντίνος Μήτογλου. Το μήνυμα της κακοδαιμονίας ήταν ξεκάθαρο, καθώς αναδείχθηκε η γύμνια του έμψυχου δυναμικού. Μια μέρα πριν το πρώτο της ματς στο Παγκόσμιο (26/8) κόντρα στην Ιορδανία, ο Δημήτρης Ιτούδης είδε τον Μήτογλου να τραυματίζεται στη διάρκεια των προπονήσεων στη Μανίλα και να επιστρέφει στην Αθήνα.

Οι ομάδες μπορούσαν να κάνουν αντικατάσταση παίκτη, 24 ώρες πριν το τζάμπολ της διοργάνωσης. Ο Μήτογλου ήταν εκτός προθεσμίας και η Ελλάδα μπήκε στη διοργάνωση με …11.

Η απώλεια ενός ακόμη παίκτη, ανέδειξε τα χτυπητά προβλήματα της Εθνικής. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν στην προσπάθεια κι έδωσαν κάθε ικμάδα της δύναμής τους. Αλλά ήταν ανέφικτο να κατακτήσουν έναν μεγάλο στόχο με τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί.

Ο Ιτούδης τους δικαιολογούσε

Ο Δημήτρης Ιτούδης φέρει μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Άνοιξε η πόρτα και ο ένας μετά τον άλλον, οι παίκτες κατέβαιναν από το τρένο της εθνικής, δίχως ουσιαστικά αντίδραση. Με το ζόρι στην εθνική δεν παίζει κανείς, αλλά όχι και να τους χαϊδεύει ο προπονητής με την ελπίδα πως… κάποτε θα παίξουν και θα προσφέρουν.

Η ελληνική αρμάδα έχασε την ποιότητα του περσινού EuroBasket, καθώς πήγε στο Παγκόσμιο χωρίς τον κορμό της. Όταν λείπουν οι σπουδαίοι Γιάννης Αντετοκούνμπο, Κώστας Σλούκας και Νικ Καλάθης, αλλά και οι Δημήτρης Αγραβάνης, Κώστας Αντετοκούνμπο, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Αν προστεθεί στις απουσίες και ο Μήτογλου τότε το μέλλον φάνταζε προδιαγεγραμμένο.

Η γαλανόλευκη έκανε τα άκρως απαραίτητα και πέρασε στη δεύτερη φάση (νίκες με Ιορδανία και Νέα Ζηλανδία). Εκεί όμως στους 16, δεν μπόρεσε να πετύχει μία μεγάλη νίκη για να βρεθεί στην οκτάδα και να θεωρηθεί επιτυχημένη. Αντίθετα έχασε και από το Μαυροβούνιο

Η κακή μέρα των απουσιών φάνηκε από νωρίς, καθώς ο Νικ Καλάθης και ο Κώστας Σλούκας, αποφάσισαν να ξεκουραστούν. Θα σκεφτόταν κάποιος αντίστοιχα στο ποδόσφαιρο, πόσοι παίκτες θα γύριζαν την πλάτη στην εθνική, αρνούμενοι να παίξουν σε ένα Παγκόσμιο κύπελλο; Σχεδόν κανείς. Το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή είναι να συμμετάσχει στην παγκόσμια γιορτή που προσελκύει τα φώτα όλου του πλανήτη.

Κι όμως στο μπάσκετ οι… μισοί βρέθηκαν εκτός. Από επιλογή τους. Είτε για να ξεκουραστούν, είτε αποφάσισαν να κάνουν επεμβάσεις ώστε να είναι έτοιμοι να προσφέρουν στους συλλόγους τους. Κι αν οι απουσίες είναι αριθμητικά πολλές, αυτή που… πόνεσε περισσότερο είναι του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Στην περίπτωση του σούπερ σταρ των Μπακς, έγιναν λάθη στη διαχείριση. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που περίμεναν πως τελικά ο Γιάννης θα κάνει την υπέρβαση, καθώς ήθελε να είναι κοντά στην εθνική ομάδα και θα προσέφερε τις υπηρεσίες του.

Στην πραγματικότητα, ήξερε: όταν η τελευταία σου παρουσία εντός των τεσσάρων γραμμών έχει καταγραφεί στα τέλη Απριλίου, σ’ εκείνο το παιχνίδι Μπακς-Χιτ όπου, συμπωματικά, αγωνιζόταν τραυματίας και μπήκε Αύγουστος χωρίς να έχει παίξει έστω κι ένα 5 on 5, ήταν αδύνατο να μπορέσει να παίξει στο Παγκόσμιο.

Λείπουν ο ρυθμός, οι ανάσες, η αυτοπεποίθηση, τα πάντα. Κι όταν είσαι ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, δεν ρισκάρεις όχι μόνο να τραυματιστείς, αλλά να διασυρθείς αγωνιστικά, καθώς θα είσαι εκτός κλίματος.

Ο Γιάννης δεν υπήρχε περίπτωση να ενισχύσει την Ελλάδα στο Μουντομπάσκετ. Το χρόνιο θέμα που έχει στα γόνατά του ήταν ηλίου φαεινότερο πως τον ταλαιπωρούσε σε μεγάλο βαθμό και φέτος, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από το γεγονός πως ήταν απαραίτητη η διορθωτική αρθροσκόπηση.

Ο Greek Freak δεν προσποιήθηκε ότι πονάει, δεν ήταν ότι δεν ήθελε να παίξει, αλλά πράγματι αντιμετώπιζε ανυπέρβλητο πρόβλημα που τον οδήγησε, μοιρολατρικά, εκτός αποστολής.

Ο Αντετοκούνμπο μόνο για τους τύπους το πάλεψε. Διέψευσε τις λάθος προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί και αυτή τη φορά έδωσε δικαιώματα με τη συμπεριφορά και τους χειρισμούς του.

Το να έχει μαζευτεί η ομάδα εδώ κι εσύ να μη δίνεις ποτέ και πουθενά το «παρών» (εν αντιθέσει με ό,τι έκανε τα προηγούμενα χρόνια που βρισκόταν μαζί με τους συμπαίκτες του ακόμα κι όταν δεν έπαιζε), αλλά ν’ αφήνεις να πλανάται η υποψία ότι μπορεί ν’ αγωνιστείς, είναι κάτι που ενοχλεί το μυαλό των υπολοίπων παιδιών και του προπονητικού επιτελείου.

Το να μην υπάρχει ενημέρωση του ιατρικού σταφ για το ποια είναι η πορεία της αποκατάστασής σου και να περιμένουν να διαβάσουν στα social media ότι δε θα παίξεις τελικά, δείχνει μια… απόσταση από την εθνική.

Το να ισχυρίζεται ο Θανάσης πως «Ο Γιάννης δεν κοιμάται τα βράδια» αναφορικά με το πόσο πολύ σε στενοχωρεί το ότι δεν είσαι στο 100% για να βρίσκεσαι από την πρώτη μέρα με την ομάδα, κι εσύ, την ίδια στιγμή, στα social να ασχολείσαι για το πού θα βρεις παπούτσια στο Λ.Α. και για τις προπονητικές σου ικανότητες κάπου στην Άπω Ανατολή δημιουργούν αντικρουόμενες εικόνες.

Για έναν σοβαρό επαγγελματία του διαμετρήματος του Αντετοκούνμπο η όλη διαχείριση της κατάστασης ήταν λανθασμένη.

Άραγε θα ξαναδούμε τον Γιάννη με τα χρώματα της Ελλάδος; Ο ίδιος ήταν κατηγορηματικός: ναι, θα ξαναπαίξει. Μια διάκριση με την εθνική είναι το κερασάκι στην ήδη γευστικότατη τούρτα της καριέρας του σούπερ σταρ των Μπακς.

Ο Αντετοκούνμπο, όπως και όλα τα μεγάλα ονόματα του ΝΒΑ, έχει κυκλωμένους τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024, όμως υπάρχει ένα κολοσσιαίο πρόβλημα: για να φτάσει εκεί η Ελλάδα πρέπει πρώτα να προκριθεί μέσω του προολυμπιακού τουρνουά που θα γίνει τον άλλο Ιούνιο, καθώς ήταν ανέφικτο αυτό να γίνει μέσω Μουντομπάσκετ.  Όταν, δηλαδή, είναι πάρα πολύ πιθανό ο 30χρονος, τότε, Γιάννης να κουβαλάει την καταπόνηση μιας «βαθιάς» πορείας στα playoffs με ενδεχόμενη ακόμα και την συμμετοχή στους τελικούς του ΝΒΑ και όταν τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα μάλλον θα παίζονται ακόμα.

Το να κατεβάσουμε σύνθεση ανάγκης ή το προπαιδικό μας δεν πρέπει ν’ αποκλειστεί, κάτι που σημαίνει πως η εθνική μάλλον θ’ αποκλειστεί. Άρα, αν μείνουμε εκτός Ολυμπιακών, υπάρχει περίπτωση να ξαναβάλει ο Αντετοκούνμπο το άσπρο-μπλε νούμερο 34; Ο Γιάννης είναι ένα αδιαμφισβήτητο μπασκετικό θαύμα της φύσης. Ένα Freak. Το κατά πόσο θα τον συνοδεύσει στη συνέχεια το “Greek”, μένει να το δούμε στους αγωνιστικούς χώρους.

Πέρα όμως από τη σχέση με τον Γιάννη, η εθνική θα πρέπει να δούμε αν θα έχει κοντά της στο μέλλον και τ’ άλλα μεγάλα αστέρια της. Γιατί εύκολα κατεβαίνουν από το τρένο, ειδικά όταν οι σύλλογοι έχουν προσδοκίες για μεγάλες διεθνείς επιτυχίες.

Κι έρχεται ο Ιτούδης και δηλώνει πως θέλει να συνεχίσει στο τιμόνι της ομάδας, στο Προολυμπιακό. Δεν έχει αντιληφθεί προφανώς τις συνθήκες που δημιουργούνται. Ακόμη και μετά το στραπάτσο της Ασίας δηλώνει πως:

«Οι απουσίες ήταν δικαιολογημένες όλων των παικτών και ο καθένας το τεκμηρίωσε. Όταν κάποιος αθλητής κάνει επέμβαση ή τραυματίζεται δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.

Μεγάλος σεβασμός για τους αθλητές που δεν ήταν εδώ και θα είναι σε άλλα τουρνουά. Δεν υπάρχει αφορισμός. Οι απουσίες ήταν δικαιολογημένες, απλώς έτυχαν όλες μαζί σε μία σεζόν. Και ο Σλούκας ήθελε να φτιάξει το κορμί του για τον Παναθηναϊκό και οι Καλάθης και Ντόρσεϊ για την Φενέρ, ενώ στον Κασελάκη το απαγόρευσαν οι γιατροί…  Είναι τιμή να είναι ο Γιάννης στην Εθνική και να είναι ένας υπεραθλητής Έλληνας που τιμά τα χρώματα και γουστάρει να είναι εδώ, απλώς δεν μπορούσε αυτή τη φορά.», μας είπε ο προπονητής.

Ο Ομοσπονδιακός τεχνικός δηλώνει: «Είμαι περήφανος επειδή όλοι θέλουν να προσφέρουν στην Εθνική, ανεξαρτήτως προσώπων».

Ποιοι όλοι; Αυτή την αίσθηση έχει; Δεν βλέπει πως η εθνική πλέον δεν αποτελεί βασική προτεραιότητα πολλών αθλητών και δεν τους αγγίζει ακόμη κι ένα Μουντομπάσκετ; Γιατί αν δεν το βλέπει όπως φαίνεται δεν είναι σε θέση να πάρει τα κατάλληλα μέτρα. Και το οικογενειακό κλίμα πάει περίπατο, όταν η μισή οικογένεια έχει φύγει απ’ το τραπέζι.

Κι όμως. Ο προπονητής θα μπορούσε έγκαιρα να τρίξει τα δόντια σε κάποιος και να ξεκαθαρίσει πως η εθνική δεν είναι κέντρο διερχομένων. Δεν παρακαλάει κανέναν. Όποιος δεν θέλει πραγματικά να προσφέρει, θ’ απομακρύνεται. Δεν θα παίξει κατά το… δοκούν, ακόμη και όταν τον έχουν ανάγκη. Με τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί παρακαλάνε τους παίκτες να φορέσουν το εθνόσημο. Να είναι πρωταγωνιστές και να συνδυάζουν τις επιτυχίες της εθνικής με προσωπικές τους επιτυχίες.

Ποιος θα πέσει στα πόδια του Σλούκα και ποιος σε αυτά του Καλάθη και του Αγραβάνη; Επιτέλους… Και με ποια ψυχολογία θα παίζουν αυτοί που τους επιστρατεύουν να βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά όταν χρειαστεί; Το σκηνικό που στήνεται δείχνει κατήφορο. Και παρά το ταλέντο που περισσεύει η Εθνική ομάδα μπάσκετ δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι.