Γιατί ο Νετανιάχου είπε στη Χαμάς «εκεχειρία γιοκ»  

Η διπλωματία και τα όπλα «μιλούν» εναλλάξ στην πολύπαθη Γάζα που συνεχίζει να ματώνει όσο η Χαμάς και το Ισραήλ προσπαθούν(;) να βρουν ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο που θα οδηγήσει σε μόνιμη κατάπαυση του πυρός.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Στον επίλογο του τελευταίου ρεπορτάζ της έντυπης «Α» για την πολεμική φωτιά που έχει ανάψει από τον περασμένο Οκτώβριο στη Μέση Ανατολή, υποσημειώναμε ότι παρά τις διαβουλεύσεις που εξελίσσονται μεταξύ των εμπόλεμων πλευρών προκειμένου να γίνει αποδεκτή μια πρόταση για εκεχειρία διαρκείας το Ισραήλ αρνείτο πεισματικά να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις του από τη Γάζα επιμένοντας στο δόγμα της «ολικής νίκης».

Αν και είχαν γεννηθεί ελπίδες ότι μπορεί να βγει «λευκός καπνός», δυστυχώς το ρεπορτάζ επιβεβαιώθηκε μέχρι κεραίας, καθώς αργά την Τετάρτη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένιαμιν Νετανιάχου, είπε «όχι» στην πρόταση της Χαμάς για εκεχειρία, τονίζοντας ότι η χώρα του «είναι πολύ κοντά στην απόλυτη επικράτηση».

Θυμίζεται ότι η ηγεσία της του παλαιστινιακού Κινήματος Ισλαμικής Αντίστασης, όπως είναι το επίσημο όνομα της Χαμάς, είχε καταθέσει πρόταση για εκεχειρία διάρκειας τεσσερισήμισι μηνών στη Λωρίδα της Γάζας που θα «ξετυλιγόταν» σε τρεις φάσεις, προβλέποντας διαδοχικά την ανταλλαγή των υπόλοιπων Ισραηλινών ομήρων, την έναρξη της ανοικοδόμησης της Γάζας και την πλήρη αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων του Ισραήλ με παράλληλη ανταλλαγή σορών και λειψάνων τω πεσόντων.

Το κάθετο «όχι» και νέα επιδρομή στη Ράφα

Χαρακτηρίζοντας τις απαιτήσεις της Χαμάς ως «περίεργες», ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υποστήριξε ότι οι διαπραγματεύσεις με την οργάνωση «δεν οδηγούν πουθενά», ισχυριζόμενος ότι «αν η Χαμάς επιβιώσει στη Γάζα, η επόμενη σφαγή θα είναι θέμα χρόνου».

Κάπου εκεί μπήκαν οι τίτλοι τέλους των διαπραγματευτικών προσπαθειών για κατάπαυση του πυρός, ωστόσο η… ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Οπαδός της λαϊκής σοφίας φαίνεται ότι είναι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, ο οποίος λίγο αργότερα από το «όχι» του Νετανιάχου επέμεινε ότι παρά την σκληρή στάση που επέλεξε το Τελ Αβίβ θεωρεί ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια να φτάσουν σε μια συμφωνία οι εμπόλεμες πλευρές κι ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα εργαστεί –«ακατάπαυστα» όπως είπε– η Ουάσινγκτον.

Αν κρίνουμε, πάντως, από την εντολή που έδωσε ο Νετανιάχου στη στρατιωτική ηγεσία της χώρας του ώστε να προετοιμάσει (νέα) επιχείρηση στην πόλη της Ράφα, η αισιοδοξία του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας δεν πρόκειται να επιβεβαιωθεί, τουλάχιστον στο πολύ άμεσο μέλλον. Ήδη η πόλη που βρίσκεται στα νότια της Λωρίδας της Γάζας και φιλοξενεί πάνω από ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιους που βρέθηκαν εκεί εκτοπισμένοι από τον βόρειο τομέα του θύλακα, δέχθηκε την επιδρομή της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ με αποτέλεσμα τον θάνατο 14 αμάχων.

Η γερμανική εκδοχή για την ακαμψία του Τελ Αβίβ

Τους λόγους που κάνουν τον Μπένιαμιν Νετανίαχου να υιοθετεί τόσο σκληρή και άκαμπτη στάση –την ώρα μάλιστα που το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ έχει επιβεβαιώσει ότι η κατηγορία της Νότιας Αφρικής για διάπραξη από το Ισραήλ πράξεων που παραπέμπουν σε γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα είναι εύλογη– προσπάθησε ψηλαφίσει σε ρεπορτάζ-ανάλυσή της η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού Spiegel.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά το δημοσίευμα οι ακροδεξιές παρατάξεις του ισραηλινού κυβερνητικού συνασπισμού δεν δέχονται μία συμφωνία για εκεχειρία με τη Χαμάς και αυτή είναι μία παράμετρος που «περιορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις κινήσεις του Νετανιάχου ενόψει της συνέχειας των διαπραγματεύσεων».

Σύμφωνα, πάντα, με τους συντάκτες του έγκυρου γερμανικού περιοδικού το σημαντικότερο για τον Νετανιάχου «είναι να παραμείνει στην εξουσία» και ότι υπό αυτό το πρίσμα «η αποχώρηση των δύο δεξιών θρησκευτικών κομμάτων από τον κυβερνητικό συνασπισμό δεν θα σήμαινε μονάχα το τέλος της παρούσας κυβέρνησης, αλλά πιθανώς και το οριστικό πολιτικό τέλος του ιδίου» του πρωθυπουργού του Ισραήλ.

Εκτός από την πολιτική πίεση, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός βλέπει και μία αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια προς το πρόσωπό του η οποία δεν αποτυπώνεται μόνο δημοσκοπικά.

Συχνά πυκνά τους τελευταίους τέσσερις μήνες οι συγγενείς των ομήρων της Χαμάς κατεβαίνουν στους δρόμους του Τελ Αβίβ κατηγορώντας τον επικεφαλής της κυβέρνησής τους πως αντί να εργάζεται για την απελευθέρωση των ανθρώπων τους εκείνος έχει προτεραιοποιήσει την πολιτική επιβίωσή του.

Ενώνοντας τα παραπάνω κομμάτια του ιδιότυπου παζλ, η ανάλυση του Spiegel καταλήγει ότι «η απελευθέρωση ομήρων θα ήταν πιθανώς δυνατή μονάχα εάν ο Νετανιάχου ήταν έτοιμος να πληρώσει ένα πολύ υψηλό αντίτιμο», καθώς τα αιτήματα που διατύπωσε η Χαμάς στις τελευταίες διαπραγματεύσεις για εκεχειρία θα σήμαιναν πως η οργάνωση «ακόμη κι αν έχει υποστεί πολλές απώλειες, θα παρέμενε στην εξουσία στη Γάζα. Και το Ισραήλ θα έβγαινε χαμένο – τουλάχιστον στο ηθικό κομμάτι. Εξ ου και ο Νετανιάχου ούτε μπορεί, ούτε και θέλει να συμφωνήσει στα πρόσφατα αιτήματα της Χαμάς».