Η… ατυχία της καθαρίστριας να μη λέγεται «Τσίπρας»

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι η Δικαιοσύνη είναι απολύτως «τυφλή»! Αλλά ότι κλείνει το  μάτι ανάλογα με το ποιόν έχει απέναντι της, το διαπιστώσαμε περίτρανα με την υπόθεση της καθαρίστριας, που οδηγήθηκε στη φυλακή μετά από τη δευτεροβάθμια 10ετή καταδίκη της.

Της Πωλίνας Βασιλοπούλου

Μέχρι και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, παρενέβη έπειτα από την κοινωνική κατακραυγή που προκάλεσε η δικαστική αντιμετώπιση από τους εφέτες, που απλά εφάρμοσαν το γράμμα του νόμου, εξαντλώντας την αυστηρότητά τους σε μία υπόθεση εξαπάτησης του Δημοσίου.

Η κα Δημητρίου ζήτησε να πάρει στα χέρια της τη δικαστική απόφαση, για την 53χρονη καθαρίστρια, προκειμένου να τη μελετήσει για να κινηθούν οι διαδικασίες αναίρεσης της καταδικαστικής απόφασης. Παράλληλα, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα μελετήσει τη δικογραφία αλλά και το σκεπτικό της απόφασης, προκειμένου να ελεγχθεί εάν προκύπτουν πειθαρχικές ευθύνες για τα μέλη της σύνθεσης που εξέδωσαν την απόφαση.

Η περίπτωση του αδελφού του Τσίπρα

Μετά από αυτό, και την ώρα που γιγαντώνεται το κύμα συμπαράστασης στην 53χρονη καθαρίστρια από φορείς και απλούς πολίτες, εύλογο είναι το ερώτημα γιατί δεν υπήρξε παρόμοια καταδίκη σε μία αντίστοιχη περίπτωση, όταν κατηγορούμενος ήταν ο 49χρονος αδελφός του πρωθυπουργού, Δημήτρης Τσίπρας. Θυμίζεται ότι ο πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, Δ. Τσίπρας, δικάστηκε για χρήση πλαστογραφημένου πιστοποιητικού τον Σεπτέμβριο του 2017, στα δικαστήρια Μυτιλήνης, αλλά τελικά απαλλάχτηκε, όχι επειδή κρίθηκε αθώος, αλλά διότι το αδίκημά του είχε στο μεταξύ παραγραφεί!

Ο αδελφός του πρωθυπουργού, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, είχε χρησιμοποιήσει πλαστογραφημένο έγγραφο για ασφαλιστική ενημερότητα, προκειμένου να συμμετάσχει σε διαγωνισμό για την ανάληψη έργου, ενώ σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο όφειλε ασφαλιστικές εισφορές περίπου 2.000 ευρώ. Το έργο τελικά δεν κατάφερε να το πάρει και κινήθηκε ποινική διαδικασία για τη χρήση του πλαστογραφημένου εγγράφου.

Το δικαστήριο της Μυτιλήνης, όπου εκδικάστηκε η υπόθεση, έκρινε ότι το αδίκημα του κ. Τσίπρα είχε παραγραφεί, υιοθετώντας μάλιστα την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας που είχε την άποψη ότι, λόγω του μικρού ποσού που όφειλε ο Δ. Τσίπρας και το οποίο στη συνέχεια πλήρωσε, το κατηγορητήριο έπρεπε να αλλάξει και από «χρήση πλαστού εγγράφου», να τροποποιηθεί σε «χρήση πλαστού πιστοποιητικού», αφού το συγκεκριμένο έγγραφο ήταν και φωτοτυπία.

Έτσι το δικαστήριο, επικαλούμενο το άρθρο 4411/16 «για αποσυμφόρηση των δικαστηρίων», προχώρησε σε παραγραφή του ποινικού αδικήματος. Σύμφωνα μάλιστα με δικαστικές πηγές, το αδίκημα μετατράπηκε από πλαστογραφία (216 ΠΚ), σε πλαστογραφία πιστοποιητικού (217 ΠΚ) φορολογικής ενημερότητας και εξαλείφθηκε το αξιόποινο (άρθρο 8 του Ν.4411/2016), γιατί η πράξη είχε τελεσθεί μέχρι τις 31/3/2016 και η ανώτερη ποινή που προέβλεπε ο νόμος σε περίπτωση καταδίκης είναι μέχρι ένα έτος. Δηλαδή το δικαστήριο ουσιαστικά αποφάνθηκε ότι τέλεσε το αδίκημα της πλαστογραφίας πιστοποιητικού, αλλά σύμφωνα με τον ανωτέρω νόμο δεν επεβλήθη ποινή. Αλλά και η κατηγορία θα είχε άλλη διατύπωση, αφού επρόκειτο για απόπειρα χρήσης πλαστού πιστοποιητικού, δεδομένου ότι δεν είχε πάρει το δημοπρατηθέν έργο.

Στα δικαστήρια ο τύπος υπερέχει της ουσίας. Επικοινωνιακά όμως άλλη βαρύτητα έχει η περίπτωση της καθαρίστριας και άλλη η περίπτωση του αδελφού του πρωθυπουργού…

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΙΧΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑ –ΕΝΩ ΟΦΕΙΛΕ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ €2.000– ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ
ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΡΓΟΥ