Η επιτυχημένη «Μήδεια» του Ευριπίδη στη Νέα Υόρκη

Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με τον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη Λεωνίδα Λοϊζίδη. Η μεγαλεπήβολη προσπάθειά του να παρουσιάζει αρχαίες ελληνικές τραγωδίες στη Νέα Υόρκη, και όχι μόνο αφού κάποιες από αυτές παρουσιάστηκαν με περιοδείες σε πολλές χώρες του κόσμου μας, έχει στεφθεί με μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση διεθνώς.

Αυτήν τη φορά αναφέρομαι στη «Μήδεια», που έκανε την πρεμιέρα της προχθές στo Queens Theatre on the Park. Και ναι, αποθέωση και συγκίνηση για τον  σημαντικότερο Κύπριο σκηνοθέτη στον θεατρικό κόσμο Λεωνίδα Λοϊζίδη, ένας από τους σπουδαιότερους στο αρχαίο θέατρο παγκοσμίως. Πολλά τα μοιραία παρεπόμενα της λογικής και της πολιτικής της ισχύος. Η τελευταία οδηγεί σε εύθραυστες ισορροπίες. Ένας φαύλος κύκλος που ξεκινά από τον Κρέοντα και την εξακολουθητική αύξηση της ισχύος με την καχυποψία του προς τη Μήδεια. Αποτελεί αληθινό ένστικτο αναπαραγωγής η επιθετικότητα. Ακαταμάχητο. Ακατανίκητο. Βιολογικά έμφυτο στο ανθρώπινο γένος. Από το 411π.Χ. μοιάζει να είναι το θεωρητικό υπόστρωμα για τη δικαιολογία των εγκλημάτων. Σίγουρα κοινωνικά τα αίτια της μεταμόρφωσης της Μήδειας. Η βάρβαρη και ακραία της μορφή θα είναι η πιο πιστή σύνοδος καθ’ όλη την ιστορία. Και σε αυτόν τον αιώνα παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις. Προσπάθησα να παρακολουθήσω το σκιαγράφημα του ηθοποιού που ενσάρκωσε τον Κρέοντα, Nathan Townsend Levy (King Creon). Με έντονες τις πινελιές του είμαι αρκετά στο όριο χωρίς επιστροφή. Γιατί, ναι, υπήρξε αρκετά αθώος μπροστά στην πρωταγωνίστρια. Πειστικές οι αυταπάτες που του προκάλεσε. Το ότι δεν έχει την πολυτέλεια να αυξήσει τη δική της ισχύ. Και καταλήξαμε στον τραγικό απολογισμό της ανθρώπινης ιστορίας: Παιδοκτονία. Ο σκηνοθέτης επεξεργάστηκε προσεκτικά τη συμπεριφορά των προσώπων πάνω στη σκηνή. Την τρικυμία της ψυχής η παραμάνα Stephanie Taylor (Nurse) την εξέφρασε με τον πιο πειστικό τρόπο. Πρόκειται για μια ηθοποιό μεγάλου βεληνεκούς. Ο Ιάσωνας, Khris Lewin (Jason), επέμεινε στην ιδιότητα του προσώπου που υποδύθηκε χωρίς υπερβολές στο παίξιμό του. Η περίπτωση της πρωταγωνίστριας, Michael Anne Hoffert-Cone (Medea). Έμεινα έκπληκτη στον σκληρό αγώνα της ανάμεσα στον λόγο και στο εσωτερικό της συναίσθημα. Το νεαρό της ηλικίας της εν αρχή δεν μπορούσε να δικαιολογήσει την πεισματική σχεδόν θέληση να σταθεί στο ύψος της αλήθειας του ρόλου. Να εκραγεί σε χίλια κομμάτια με την ποικιλία της και την ευελιξία της καταφέρνοντας την επαναφορά της τραγωδίας στις πρώτες της πηγές. Ήταν ακριβώς ό,τι προσπάθησα να μεταδώσω από αυτό που εισέπραξα με τη «Μήδεια» του Λεωνίδα Λοϊζίδη που παρουσιάστηκε εχθές. Πιστεύω ότι αυτού του είδους το θέατρο ή για να είμαι πιο ακριβής, η επιστροφή στις ρίζες του θεάτρου, είναι κάτι που η σημερινή ανθρωπότητα έχει μεγάλη ανάγκη. Tα σκηνικά από τον Tasos Yerolemou και τα κοστούμια της Eve Rafti ήταν πολύ ευρηματικά δυναμικός χορός, άψογη αισθητική προσέγγιση, ανατριχιαστική μουσική. Καθηλωτική ερμηνεία από τον DeAngelo Kearns (Messenger), δυναμικός χορός, άψογη αισθητική προσέγγιση, ανατριχιαστική η μουσική του Damian Dudu (Violonist). Το Θεατρικό Τμήμα του Παγκυπρίου Συνδέσμου Αμερικής έχει εκπλήξει ευχάριστα το ομογενειακό και το ευρύτερο αμερικανικό κοινό με τις αρχαίες τραγωδίες που ανέβασε στη σκηνή.

(Καίτη Νικολοπούλου, Λογοτέχνις, δημοσιογράφος Πολιτιστικού στην εφημερίδα «Η Άποψη»)

Τώρα θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στη διθυραμβική κριτική του Πέτρου Πετρίδη, πιο ειδικός δεν γίνεται!!! (Εδώ να επισημάνω ότι οι φωτογραφίες είναι από το σάιτ του.)

“Φίλες και φίλοι, παρακολούθησα το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019, στο «Queens Theatre on the Park», την τραγωδία «Μήδεια» του Ευριπίδη, σε μετάφραση στα Αγγλικά Λούη Μάρκου και σκηνοθεσία του βραβευμένου Σκηνοθέτη Λεωνίδα Λοϊζίδη, του μετρ στο είδος και για άλλη μια φορά εντυπωσιάστηκα με την εξαιρετική δουλειά που κάνει!!

18 εκλεκτοί Αμερικανοί ηθοποιοί υποστήριξαν με υποκριτικό κύρος τους ρόλους τους και κατάφεραν από την αρχή της παράστασης να κερδίσουν την προσοχή του κοινού που τους χειροκρότησε στο τέλος θερμά. Στην παράσταση Συμμετείχαν και δύο ταλαντούχα κοριτσάκια, η Γεωργία Λοϊζίδη και η Εύη Κρεατσούλα, o εξαίρετος βιολιστής Damian Dudu και τρεις υπέροχοι τραγουδιστές/τριες οι: Κώστας Τσουράκης, Όλγα Ξανθοπούλου και Alyson Spina.

Στο τέλος της παράστασης, που ήταν παραγωγή του Θεατρικού Τμήματος του Παγκυπρίου Συνδέσμου Αμερικής και δόθηκε στη μνήμη του Νίκου Μουγιάρη, απηύθυναν Χαιρετισμούς ο Πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ και του Παγκυπρίου Φίλιπ Κρίστοφερ, ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής Κυριάκος Παπαστυλιανού, ο Γενικός Πρόξενος της Κύπρου στη Νέα Υόρκη Αλέξης Φαίδωνος, ο Πρέσβης της Ελλάδος Κωνσταντίνος Κούτρας και η Πρόεδρος του Θεατρικού Τμήματος του Παγκυπρίου Έφη Αντωνίου, ενώ ο Σκηνοθέτης φανερά συγκινημένος είπε: «Ο μόνος που λείπει σήμερα από εδώ είναι ο φίλος Νίκος Μουγιάρης, αλλά είναι κοντά μας, είναι αφιερωμένη αυτή η παράσταση σε αυτόν. Αυτός με φώναξε και με έφερε στην Αμερική για να κάνουμε μια Τραγωδία, για να κάνουμε γέφυρα αυτό τον πολιτισμό, να τον προσφέρουμε στους Αμερικανούς».

Θερμά Συγχαρητήρια στον φίλο Σκηνοθέτη Λεωνίδα Λοϊζίδη και σε όλους τους συντελεστές της εξαιρετικής παράστασης!!”

(Πέτρος Πετρίδης)

Δείτε εδώ κριτικές και βραβεία για τον Λεωνίδα Λοϊζίδη και για τη δική του Μήδεια:

MEDEAPLAYBILLFINAL