Η γεωπολιτική ρουλέτα του «Πάρτα Όλα»

Στο εναρκτήριο briefing της εβδομάδας που μας αποχαιρετά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ανέβηκε στο βήμα κι αφού ενημέρωσε τους πολιτικούς συντάκτες για τα θέματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας (βλ. αγρότες, απογευματινά χειρουργεία, νομοσχέδιο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές), η πρώτη ερώτηση που δέχτηκε αφορούσε την Τουρκία!

«Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες, δεν έχει στεγνώσει καλά-καλά το μελάνι της Διακήρυξης των Αθηνών και βλέπουμε από την Τουρκία μια συμπεριφορά που είχαμε καιρό να δούμε» υπογράμμισε η ερωτούσα δημοσιογράφος (σ.σ. η Σοφία Φασουλάκη) επικαλούμενη την προσέγγιση των Ιμίων από τουρκική ακταιωρό, τη NAVTEX που εξέδωσαν οι γείτονες «κλειδώνοντας» ελληνικά νησιά, αλλά και τις πρόσφατες εμπρηστικές δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας. Το δε ερώτημά της ακολούθησε ξεκάθαρο: «Θα αντιδράσει η Αθήνα σε αυτή τη συμπεριφορά; Μήπως βιάστηκε η Αθήνα υπογράψει αυτή τη Διακήρυξη;».

Η απάντηση του κ. Μαρινάκη δεν έκανε κανέναν σοφότερο. Για να είμαστε, μάλιστα, ακριβέστεροι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιβεβαίωσε εμμέσως ότι στους κόλπους της κυβέρνησης είναι κυρίαρχο το δόγμα του κατευνασμού. Διότι τι άλλο μπορεί να συμπεράνει κάποιος, όταν ακούει την απάντηση ότι «συμβαίνουν ενίοτε τέτοια περιστατικά» κι ότι «εδώ, ίσως, φαίνεται κι ακόμη περισσότερο η αξία του να είναι οι δύο χώρες σε μία φάση διαλόγου, ούτως ώστε να επιλύονται με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο και να μην κλιμακώνονται χωρίς καμία, προφανώς, ούτε καν υποψία υποχώρησης από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα»;

Θα πρέπει να διαθέτει τεράστια αποθέματα αισιοδοξίας κάποιος για να πιστέψει ότι η Άγκυρα θα ανέκρουε πρύμναν από την πάγια αναθεωρητική ρότα της επειδή η Αθήνα επέδωσε μία ρηματική διακοίνωση και επειδή η Υδρογραφική Υπηρεσία της χώρας μας έστειλε μερικές επιστολές διαμαρτυρίας στον Διεθνή Οργανισμό Ναυσιπλοΐας.

Τόσο πολύ… σκιάχτηκε η Τουρκία που άμα τη παραλαβή του ελληνικού διπλωματικού «εξωδίκου» έβγαλε αντι-NAVTEX, στην οποία ισχυριζόταν ότι η περιοχή νοτιοανατολικά της Καρπάθου όπου από την περασμένη Τρίτη μέχρι και σήμερα Σάββατο διεξάγεται ελληνική αεροναυτική άσκηση βρίσκεται σε χώρο τουρκικής –άκουσον άκουσον– δικαιοδοσίας, επαναφέροντας παράλληλα θέμα αποστρατιωτικοποίησης όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, από τη Θάσο μέχρι και το Καστελόριζο.

Ας μην πολυλογούμε: τον περασμένο Δεκέμβριο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ταγίπ Ερντογάν κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και υπέγραψαν το κείμενο της Διακήρυξης των Αθηνών στην οποία συνομολογείτο μεταξύ άλλων η δέσμευση για οικοδόμηση φιλικών δεσμών ανάμεσα στις δυο χώρες, για ειρηνική συνύπαρξη, αλλά και για επίλυση των διαφορών που προκύπτουν με μέσα που εδράζονται στο Διεθνές Δίκαιο. Με τη διαφορά ότι (και) σε αυτή τη γεωπολιτική ρουλέτα, η ελληνική «μπίλια» κάθισε στο «Δώστα Όλα» και η τουρκική στο «Πάρτα Όλα».

Έκπληξη; Καμία!!! Τουλάχιστον όχι για τους «μπαρουτοκαπνισμένους» στα δύσκολα όπως είναι για παράδειγμα ο Αντώνης Σαμαράς, που φωνάζει καιρό τώρα για όλα όσα αποτελούν δυνητικούς εθνικούς κινδύνους: από την απαξίωση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής (εξ ου και ο αγροτικός ξεσηκωμός τον οποίο προέβλεψε από πέρσι την άνοιξη), από την Κερκόπορτα που άνοιξε ο νόμος πλέον για το ομόφυλα ζευγάρια (σ.σ. ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, προέτρεψε εγγράφως τους υπαλλήλους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αποφεύγουν τη χρήση των λέξεων «μητέρα» και «πατέρας» για να μην δημιουργούνται –λέει– «παρεξηγήσεις φύλου»), μέχρι τα ελληνοτουρκικά που από το καλοκαίρι του 2020 ο τέως πρωθυπουργός επιμένει ότι «Διάλογο με “πειρατές” δεν κάνει κανείς!».

Μόνο που όταν ο Μεσσήνιος χτυπάει τα καμπανάκια της εγρήγορσης κάποιοι κρατούν… ωτασπίδες. Ας πρόσεχαν, αρκεί να μην πουν ότι δεν ήξεραν…