Η Τουρκία «κόβει» στα δύο το Αιγαίο
Οι μπαρουτοκαπνισμένοι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας λένε πως «όταν η Τουρκία έχει προβλήματα στο εσωτερικό της, κάνει εξαγωγή της κρίσης στο Αιγαίο». Η ιστορία έχει αποδείξει πως δεν έχουν άδικο. Γι’ αυτό και οι «γύπες» Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν και Αχμέτ Νταβούτογλου αποφάσισαν να εφαρμόσουν την πλέον επιθετική πολιτική.
Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαδόπουλος
Με μία πρωτοφανή κίνηση-πρόκληση, η Άγκυρα καταργεί στην πράξη το μνημόνιο κατανόησης Παπούλια – Γιλμάζ που υπογράφηκε το 1988 και για έναν ολόκληρο χρόνο (από 1η Ιανουαρίου έως και 31η Δεκεμβρίου 2016) δεσμεύει τεράστιες ζώνες στο Αιγαίο προκειμένου να πραγματοποιήσει αεροναυτικές ασκήσεις – κάποιες και με αληθινά πυρά. Επί της ουσίας, η Τουρκία ξεπερνά κάθε όριο παρανομίας σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας, ενώ παραποιώντας τις Διεθνείς Συνθήκες δηλώνει –ψευδώς– ότι όλα τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατικοποιημένα. Η πρώτη φάση των ασκήσεων θα διαρκέσει έως τα τέλη Φεβρουαρίου, με τη γειτονική χώρα να δεσμεύει περιοχές μεταξύ της Ρόδου και του Καστελόριζου.
Κινήσεις που δείχνουν την προθυμία της Άγκυρας για αύξηση της «ελεγχόμενης» έντασης στο πέλαγος, με στόχο τη διεθνή καταγραφή των διεκδικήσεών της και την αμφισβήτηση του ελληνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών αρμοδιοτήτων εντός του FIR Αθηνών. Παράλληλα, οι Τούρκοι επιδιώκουν να αποκόψουν την ενότητα της αμυντικής διάταξης της χώρας, μέσω του περιορισμού κινήσεων της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς τα πεδία βολής που δεσμεύει αποκόπτουν το Αιγαίο.
«Πόλεμος» με ΝΟΤΑΜ
Όλα ξεκίνησαν όταν στις 11 Δεκεμβρίου 2015, το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας προχώρησε στην έκδοση τεσσάρων ΝΟΤΑΜ (Διεθνών Αγγελιών), με τις οποίες τροποποιούσε τις συντεταγμένες που περιλάμβανε το τουρκικό αίτημα για αεροναυτικές ασκήσεις, καθώς επικάλυπτε και περιοχές του ελληνικού εναέριου χώρου (στην περιοχή μεταξύ 6-10 ν.μ.). Άμεση ήταν η τουρκική αντίδραση, που με δικές της ΝΟΤΑΜ υποστηρίζει πως το FIR Αθηνών είναι πλασματικό και χωρίς νομική βάση, με την Άγκυρα να δηλώνει επιπροσθέτως πως θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια της εναέριας κυκλοφορίας και να ξεκαθαρίζει ότι τα αεροσκάφη που θα συμμετέχουν στην άσκηση δεν θα εισέρχονται εντός τού «ελληνικού εναέριου χώρου των 6 ν.μ. και δεν θα υποβάλλουν σχέδια πτήσης».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει να δούμε ποιες είναι οι περιοχές που δεσμεύει η Τουρκία για αεροναυτικές ασκήσεις, με βάσεις τις ΝΟΤΑΜ, Α5885/15, Α5884/15 και Α5881/15. Η πρώτη εκτείνεται από τα όρια του ελληνικού εναέριου χώρου βορείως της Λήμνου και νότια της Σαμοθράκης μέχρι τη χερσόνησο του Άθω και νότια της Θάσου. Η δεύτερη περιοχή εκτίνεται από το μέσο της απόστασης Αϊ-Στράτη και Σκύρου, μέχρι και ανατολικά της Κύμης, εγκλωβίζοντας τελικά όλη τη Σκύρο. Η τρίτη περιοχή, τέλος, εκτείνεται μεταξύ Πάτμου, Αμοργού, Δονούσας και του Κίναρου. Την ίδια ώρα, το υπουργείο Εξωτερικών επιχειρεί με βάση την… πεπατημένη των Διεθνών Αγγελιών να ανακόψει την επιθετικότητα των Ερντογάν – Νταβούτογλου, αλλά κάτι τέτοιο –χωρίς την Ε.Ε. σύμμαχο– δεν μπορεί να γίνει. Η πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας, άλλωστε, με άψογους ελιγμούς και χειρισμούς στο προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα κατάφερε όχι μόνο να αποκομίσει οφέλη αλλά και να γίνει απαραίτητη στη Δύση.
Γιατί στο Καστελόριζο
Εύλογα το ερώτημα που γεννάται είναι για ποιον λόγο η Άγκυρα «καίγεται» να κάνει αεροναυτικές ασκήσεις και «βομβαρδίζει» με ΝΟΤΑΜ. Έμπειροι αναλυτές σχολιάζουν στην «Α» πως ο λόγος έχει να κάνει κατά βάση με την περιοχή του Καστελόριζου. Είναι η περιοχή που σύμφωνα με τους Ερντογάν – Νταβούτογλου πρέπει να αρχίζει η τουρκική ΑΟΖ, καθώς το απομακρυσμένο νησάκι δεν αναγνωρίζεται ως «υπόσταση» από τη γειτονική χώρα. Η Τουρκία θέλει τόσο πολύ να «εξαφανίσει» το Καστεολόριζο, καθώς στο σημείο που βρίσκεται συνδέει την ελληνική με την κυπριακή ΑΟΖ.
Ο Τούρκος πρόεδρος αντιλαμβάνεται πως η στρατηγική του για σταδιακή μετατροπή της χώρας σε μία νεο-οθωμανική αυτοκρατορία βρίσκεται προ αδιεξόδου για πολλούς (οικονομικούς, και γεωστρατηγικούς) λόγους. Γι’ αυτό και επιχειρεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι η Ελλάδα εμφανίζεται αδύναμη οικονομικά και διπλωματικά, προκειμένου να αποκομίσει όσα περισσότερα οφέλη μπορεί από την περιοχή. Όλα αυτά, ενώ η Αθήνα μοιάζει να υποκύπτει στη «γοητεία» του «Σουλτάνου Ερντογάν» και να αρκείται στα «μπράβο» Αμερικανών και Ευρωπαίων, παρά το γεγονός ότι κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας αμφισβητούνται ανοιχτά.