«Καφές στο περιστύλιο – Έρωτες και εξουσία»
Δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Για την ακρίβεια, πρόκειται για ένα απόκρυφο ημερολόγιο των διαδρόμων της Βουλής, όπως σημειώνεται στον υπότιτλο, καθώς στον Ναό της Δημοκρατίας οι ταγμένοι για το καλό μας δεν ασχολούνται μόνο μαζί μας. Υπάρχουν κι άλλα ενδιαφέροντα που τους κλείνουν το μάτι. Και σ’ αυτά τα ενδιαφέροντα δεν μπορούν να μην υποκύψουν. Εξάλλου, ο καφές για τους Έλληνες είναι διαδικασία μοναδική, ιεροτελεστία, και ανάλογα την παρέα μπορεί να εξελιχθεί και σε εξομολόγηση.
Της Καίτης Νικολοπούλου
«Το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου», σημειώνει ο εκδότης, «είναι μια συλλογή αφηγήσεων από πρόσωπα που κατά καιρούς έχουν ζήσει και υπηρετήσει το Κοινοβούλιο είτε ως πολιτικά πρόσωπα, είτε ως στελέχη του, οποιασδήποτε βαθμίδας. Πρόκειται για αφηγήσεις που το ιστόρημά τους ντύθηκε με ένα μύθο, τον μύθο της Λώρας και του Νικόλα, για να γίνουν πιο ευανάγνωστες».
Η Λώρα είναι καφετζού στο καφενείο της Βουλής. Μια θέση οικονομικά αποδοτική, για να μπορέσει να σπουδάσει τα παιδιά της. Είναι μια γυναίκα χωρισμένη, ξανθή, με πράσινα μάτια και απελπιστικά όμορφη, συνδυασμός θανατηφόρος για να κάψει καρδιές αλλά και να ανοίξει καρδιές. Καρδιές που θα εκμυστηρευθούν ερωτικά παθήματα και περιπέτειες των εθνοπατέρων μας. Γιατί ο φτερωτός θεός του έρωτα δεν κοιτάζει αξιώματα και θέσεις και «χτυπά» όπου και όποτε βρει ευκαιρία.
Τα βέλη του έρωτα χτύπησαν όμως και τη Λώρα, στο πρόσωπο ενός νέου βουλευτή και μετέπειτα υπουργού, παλιάς εφηβικής αγάπης, τον οποίο, όμως, πρέπει να κερδίσει από μια ανταγωνίστριά της νεαρή ύπαρξη, την Άρτεμη, που η θεά του κυνηγιού έχει μεταμορφώσει σε γυναίκα κυνηγό του έρωτα. Θήραμά τους ο ίδιος άνδρας, ο Νικόλας… Ποια θα κερδίσει;
«Τα ονόματα είναι φανταστικά», συνεχίζει ο εκδότης του βιβλίου στο σημείωμά του. «Οι ιστορίες και οι διάλογοι στηρίχθηκαν σε πραγματικά γεγονότα που ελέχθησαν ή έλαβαν χώρα στα γραφεία, στους διαδρόμους, στο καφενείο και στα υπουργικά ή βουλευτικά γραφεία και δείχνουν τις αδυναμίες, αλλά και την ανθρώπινη φύση εκείνων που κατά καιρούς πέρασαν από θέσεις ευθύνης, όπως αυτές του βουλευτή ή του υπουργού ή ακόμα και των πέριξ αυτών προσώπων.
»Για λόγους που είναι ευνόητοι και έχουν σχέση με την προστασία της προσωπικότητας όσων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλέκονται στις υποθέσεις που εξιστορούνται, έχει διαφυλαχθεί η ανωνυμία των συγγραφέων».