Καλώς τους κι ας άργησαν… (δεν θα αργήσουν και οι κατευναστές)

Στα ηλεκτρονικά λεξικά αναφέρεται ως ο 34ος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που έφερε και τον τίτλο του χαλίφη και που επί της «βασιλείας» του σφαγιάστηκαν περίπου 20.000 Αρμένιοι και Ασσύριοι τη διετία 1894–1896, ηγούμενος εξάλλου δύο χαμένων πολεμικών αναμετρήσεων μίας κατά της Ελλάδας το 1897 και μίας κατά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας καμία εικοσαριά χρόνια νωρίτερα.

Επειδή, όμως, στην πολιτικό-στρατιωτική ηγεσία της γειτονικής Τουρκίας πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, ανέστησαν τρόπον τινά τον Αμπντούλ Χαμίτ τον Β’ –περί ου η ιστορική εισαγωγή– και με το φερώνυμο ερευνητικό γεωτρύπανο ξαναζεσταίνουν τη σούπα των προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο. Στις αρχές της εβδομάδας, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Φατίχ Ντονμέζ, έκανε γνωστό ότι την Τρίτη 9 Αυγούστου, το τέταρτο πλωτό γεωτρύπανο που διαθέτει η Τουρκία, το «Abdulhamid Han», θα σαλπάρει από το λιμάνι της Μερσίνης για να ξεκινήσει ερευνητική αποστολή στα νερά της Μεσογείου.

Αξίζει καταρχάς να σημειωθεί ότι το… εργαλείο βαθέων υδάτων που βγάζει στα ανοιχτά η Άγκυρα είναι 7ης γενιάς γεωτρητικό σκάφος και θεωρείται η «ναυαρχίδα» του στόλου των τουρκικών γεωτρύπανων, μία σκάλα καλύτερο –όπως τουλάχιστον λένε οι Τούρκοι– από τα πλοία «Φατίχ», «Κανουνί» και «Γιαβούζ».

Αξίζει, επιπρόσθετα, να υπενθυμιστεί ότι η είδηση δεν έπεσε ως μάννα εξ ουρανού. Αντιθέτως είχε προαναγγελθεί, δόξη και τιμή, από τον Ντονμέζ και στις αρχές Ιουλίου και στα μέσα του Μαΐου, τότε δηλαδή που η Άγκυρα διαφήμιζε τη… μεταγραφή του «Abdulhamid Han», ότι η Τουρκία θα κάνει νέες γεωτρήσεις για φυσικό αέριο στην ανατολική Μεσόγειο.

Μάλιστα, ο Τούρκος υπουργός δεν είχε μασήσει τα λόγια του και διαβεβαίωνε δημοσίως ότι εξετάζονται 5-6 σημεία στη θαλάσσια περιοχή που η Άγκυρα οικειοποιείται ετσιθελικά αποκαλώντας την «Γαλάζια Πατρίδα» από τα οποία θα επιλεγεί το καταλληλότεροι για να γίνει η πρώτη τουρκική γεώτρηση, χωρίς φυσικά να αποκλείει την ανατολική Μεσόγειο.

Αυτό που Αθήνα και Λευκωσία εικάζουν είναι ότι η προαναγγελθείσα τουρκική πρόκληση θα εκτυλιχθεί πιθανότατα στην κυπριακή ΑΟΖ, με χειρότερο σενάριο αυτό να συμβεί σε ήδη αδειοδοτημένο θαλάσσιο οικόπεδο της Μεγαλονήσου.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορεί να μην ξανανοίξει η συζήτηση για το πώς θα αντιδράσουν η Ελλάδα, για το αν θα συνδράμουν έμπρακτα και όχι στα λόγια σύμμαχοι κα εταίροι με τους οποίους έχουν συναφθεί «ακριβές» συμφωνίες αμυντικής συνδρομής και άλλα παρόμοια. Για τους γνωστούς κατευναστές δεν αναρωτιόμαστε. Θα ξεφυτρώσουν κι αυτοί οσονούπω για να παπαγαλίσουν ότι το εθνικό συμφέρον επιτάσσει σύνεση και υπακοή και όχι λεονταρισμούς.

Αν μάλιστα πιάσει και κανά μελτέμι, θα είναι λουκούμι και η δικαιολογία ότι δεν είναι οι Τούρκοι που παραβίασαν το Διεθνές Δίκαιο αλλά ο φουκαριάρης ο Αίολος που έσπρωξε το «Abdulhamid Han» εντός της κυπριακής ή της ελληνικής υφαλοκριπίδας.