«Κλειδί» των εξελίξεων στο ΚΙΝΑΛ όσοι έχουν απομακρυνθεί
Το τελευταίο διάστημα έχει ανεβάσει τις αντιπολιτευτικές στροφές το Κίνημα Αλλαγής, με τη Φώφη Γεννηματά να κερδίζει τις εντυπώσεις έναντι των άλλων αρχηγών της αντιπολίτευσης.
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Στη Χαριλάου Τρικούπη υποστηρίζουν ότι η ομιλία της αρχηγού «ενόχλησε τον πρωθυπουργό, διότι είχε προτάσεις διαφορετικές από την κυβέρνηση, αλλά ουσιαστικές και υλοποιήσιμες, και όχι σαν τις ατάκες του Τσίπρα που έχουν σαν στόχο μόνο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Κι όπως ισχυρίζονται οι συνεργάτες της κας Γεννηματά, «ο κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει ως αντίπαλο τον κ. Τσίπρα, διότι είναι ένας βολικός αντίπαλος. Αντί να έχει αντίλογο για το πρόγραμμα “Ελλάδα 2.0” για το πού θα διοχετευθούν τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, έκανε πλάκα με το Χαβάη 5-0 με στόχο το twitter. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός εκνευρίστηκε με την κα Γεννηματά, διότι έπρεπε να απαντήσει με στοιχεία και όχι με πολιτικούς αφορισμούς, όπως γίνεται ο διάλογος Μητσοτάκη-Τσίπρα».
Η αλήθεια είναι ότι η ομιλία της κας Γεννηματά προ μίας περίπου εβδομάδος στη Βουλή ήταν ίσως η καλύτερη και πιο ουσιαστική σε όλα αυτά τα χρόνια που ηγείται, είτε του ΠΑΣΟΚ, είτε της Δημοκρατικής Παράταξης (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ.) ακόμη και του ΚΙΝΑΛ. Και άσκησε σκληρή αντιπολίτευση, και προτάσεις κατέθεσε, και έδειξε στην κοινωνία ότι υπάρχει κόμμα που να έχει επεξεργαστεί ρεαλιστικές και υλοποιήσιμες λύσεις. Το ζήτημα βέβαια τίθεται κατά πόσο θα μπορέσει το ΚΙΝΑΛ να κεφαλαιοποιήσει την υπεύθυνη στάση που έχει επιδείξει στο μεγαλύτερο διάστημα της πανδημίας από τον Φεβρουάριο του 2020 μέχρι σήμερα.
Διότι σε όλα υπάρχει και αντίλογος. Διότι ίσως τελικά να μην εμπνέει η κα Γεννηματά τους ψηφοφόρους να επιστρέψουν στο ΚΙΝΑΛ. Ίσως επειδή οι ψηφοφόροι επιθυμούν και την επιστροφή στο όνομα ΠΑΣΟΚ. Το βέβαιο είναι ότι η όποια καλή εικόνα του ΚΙΝΑΛ χάνεται όταν έρχεται η ώρα της επιλογής. Και αυτό, όπως γίνεται αντιληπτό θα είναι το δίλημμα που θα τεθεί στις επόμενες εσωκομματικές εκλογές το πιθανότερο τον ερχόμενο Νοέμβριο, χωρίς να αποκλείεται και ο Φεβρουάριος του 2022, όπως πρώτος προανήγγειλε ο Βασίλης Κεγκέρογλου.
Πού καταλήγουν
Μέχρι σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι οι υποψηφιότητες είναι τρεις, δηλαδή η Φώφη Γεννηματά, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Νίκος Ανδρουλάκης. Αναμένεται ότι κάποια στιγμή εντός του καλοκαιριού θα ανακοινώσει και τη δική του υποψηφιότητα και ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος σύμφωνα με όσα διαρρέουν οι συνεργάτες του θα έχει ως πρόταγμα την επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ.
Όμως το πιο σημαντικό είναι πώς θα κινηθούν και τι θα επιλέξουν τελικά οι εκπρόσωποι των τριών βασικών τάσεων στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΙΝΑΛ. Κατ’ αρχάς, το ζητούμενο είναι το τι θα κάνουν, τόσο ο «σημιτικοί», όσο και οι «βενιζελικοί», οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από το ΚΙΝΑΛ, διαφωνώντας οριζοντίως και καθέτως με τη στρατηγική της κας Γεννηματά. Τώρα παρατηρείται ότι τόσο ο Ανδρέας Λοβέρδος, όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης προσπαθούν να ενεργοποιήσουν στελέχη του κόμματος που έχουν την ταμπέλα «σημιτικοί» ή «βενιζιλικοί» και που, σύμφωνα με συνεργάτες των δύο υποψηφίων, δείχνουν ιδιαίτερη προθυμία να δραστηριοποιηθούν εκ νέου.
Ταυτόχρονα, τόσο ο κ. Λοβέρδος, όσο και ο κ. Ανδρουλάκης κινούνται για να αποκτήσουν μεγαλύτερη στήριξη «παπανδρεϊκών», καθώς ναι μεν ο Γιώργος Παπανδρέου δεν αναμένεται να δώσει σε κανέναν υποψήφιο το χρίσμα, αλλά από τη στιγμή που ο Νίκος Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι δεν θα είναι υποψήφιος (προς ώρας), δείχνει τη διάθεση να τοποθετηθεί και να γνωστοποιήσει την πρόθεσή του, δηλαδή ποιον υποψήφιο θα επιλέξει. Μάλιστα, ο Νίκος Παπανδρέου έχει ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί την καθαρή επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, κάτι με το οποίο συμφωνούν και οι Παύλος Γερουλάνος, Ανδρέας Λοβέρδος και Νίκος Ανδρουλάκης.
Η στάση του ΓΑΠ
Κλειστά κρατά τα χαρτιά του και ο πρώην πρωθυπουργός και νυν βουλευτής του ΚΙΝΑΛ, Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος, παρά τις τακτικές παρεμβάσεις του για όλα τα τρέχοντα ζητήματα, αποφεύγει να τοποθετηθεί για τα εσωκομματικά τού ΚΙΝΑΛ, ακόμη και σε κλειστές συζητήσεις. Πολλοί εκ των συνομιλητών τονίζουν με έμφαση πως ο πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί και διατηρεί στενές σχέσεις τόσο με τον Παύλο Γερουλάνο όσο και με τον Χάρη Καστανίδη, που πρόσφατα απέφυγε να αποκλείσει το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι συνεργάτες των Λοβέρδου και Ανδρουλάκη που επεχείρησαν να προσελκύσουν «παπανδρεϊκούς» ψηφοφόρους, με τηλεφωνήματα και διαδικτυακές τηλεδιασκέψεις ανά την Ελλάδα, δεν τα πήγαν και τόσο καλά. Διέκριναν μία αδιαφορία. Τουναντίον, τα ίδια πρόσωπα ήταν εξόχως θετικά με τον πρώην υπουργό κι επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Αθήνα Είσαι Εσύ», Παύλο Γερουλάνο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει και τίποτα, διότι η ώρα της κάλπης διαφέρει από τις επαφές, τις συσκέψεις, που έτσι κι αλλιώς μέσω διαδικτύου μοιάζουν απόμακροι και δεν βολεύουν την πολιτική ζύμωση.
Οι εξωγενείς παράγοντες
Οι εσωκομματικές εκλογές στην Ελλάδα, ειδικά μετά το 2004, που το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε την ψηφοφορία και μεταξύ μελών και φίλων, πλέον ενδιαφέρουν όχι μόνο ένα κόμμα. Αντίθετα, όλοι ενδιαφέρονται κι έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ψηφοφόροι ενός κόμματος να πηγαίνουν να ψηφίσουν στις εκλογές άλλου κόμματος, από τη στιγμή που δεν είναι απαραίτητο να εγγραφούν ως μέλη.
Οπότε και η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνονται για το τι θα γίνει στις εκλογές του Κινήματος Αλλαγής. Και για περίπτωση που χρειαστεί να υπάρξει συγκυβέρνηση. Ήδη στη Χαριλάου Τρικούπη θέλουν να περάσουν μήνυμα προς τα έξω και να το εκμεταλλευτούν προς όφελος της κας Γεννηματά πως το Μαξίμου δεν τη θέλει στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, γεγονός που έδειξε με την ομιλία του στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία και η παρέμβαση του Γιώργου Φλωρίδη, με επιθετικό άρθρο, με τη Χαριλάου Τρικούπη να πιστεύει ότι ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ έκανε «εξυπηρέτηση» στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιθυμούσε είτε επανεκλογή της Φώφης Γεννηματά (έχουν ενταθεί οι πιέσεις των Φλαμπουράρη – Γείτονα στον Τσίπρα να μην πάει κόντρα στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ), είτε του Χάρη Καστανίδη, καθώς με τους υπόλοιπους γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πεδίο για συμπόρευση.