Κυριάκο, μην αργείς…

Μπορεί αναλυτές και δημοσιογράφοι να προσπαθούν να ακτινογραφήσουν το πόσο αλλάζει τα σχέδια του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην αρχηγία του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ ή όπως αλλιώς επιλέξουν στη Χαριλάου Τρικούπη να μετονομάσουν το κόμμα τους), αλλά είναι απολύτως βέβαιο ότι στην παρούσα χρονική συγκυρία ο πρωθυπουργός έχει… μάτια μόνο για έναν «αντίπαλο». Κι αυτός δεν είναι άλλος από την πανδημία.

Προσπερνώντας γρήγορα τον χιλιοστό αντικυβερνητικό ανένδοτο που κήρυξε ο ΣΥΡΙΖΑ «πατώντας» στη δημοσιοποίηση της μελέτης των Σωτήρη Τσιόδρα και Θεόδωρου Λύτρα αναφορικά με τη θνητότητα στις ελληνικές ΜΕΘ, δεν μπορεί παρά να αξιολογηθούν ως εξαιρετικά σοβαρά τα επιστημονικά ευρήματα του καθηγητή Παθολογίας Λοιμώξεων και του αναπληρωτή καθηγητή Επιδημιολογίας.

Το ζητούμενο, βέβαια, για την Ηρώδου Αττικού δεν είναι να εμπλακεί σε έναν επικοινωνιακά θεμιτό αλλά πρακτικά ανούσιο χαρτοπόλεμο δηλώσεων με την αντιπολίτευση. Προέχει η ουσιαστική αναζήτηση του τι δεν έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα τόσο αποτελεσματικά στη διαχείριση της πανδημίας, ώστε να διορθωθεί όσο είναι ακόμη καιρός, ενόψει του εξαιρετικά δύσκολου επιδημιολογικά χειμώνα που προμηνύεται από την αλματώδη εξάπλωση της μετάλλαξης Όμικρον.

Η αλήθεια είναι ότι ο υφιστάμενος σχεδιασμός κατά της COVID-19 έχει πάρα πολλά να ζηλέψει από το σχεδόν ακαριαίο ρεπρίζ της κυβερνητικής μηχανής στο πρώτο χτύπημα της πανδημίας τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020. Θυμίζεται ότι σε εκείνο το διάστημα, δίχως την παραμικρή αμφιταλάντευση περί πολιτικού κόστους, αποφασίστηκε το κλιμακωτό κλείσιμο της οικονομίας και της κοινωνίας, ξεκινώντας με την αναστολή όλων των κανονικών αδειών του προσωπικού των νοσοκομείων του ΕΣΥ, συνεχίζοντας με την απαγόρευση των καρναβαλικών εκδηλώσεων, την αναστολή των εκπαιδευτικών εκδρομών, το κλείσιμο των σχολείων, των χώρων διασκέδασης και των εμπορικών καταστημάτων, για να καταλήξουμε στην επιβολή της πλήρους απαγόρευσης –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων– κάθε μετακίνησης και δραστηριότητας.

Θα ήταν αδόκιμη η σύγκριση του τότε με το τώρα, βασιζόμενη μάλιστα στους απόλυτους αριθμούς των κρουσμάτων, των διασωληνωμένων και των θανάτων που συγκριτικά είναι σήμερα εκατονταπλάσιοι. Θα ήταν, δε, και εύλογος ο αντίλογος που λέει ότι πλέον δεν γίνεται σε κάθε κύμα αναζωπύρωσης του κορωνοϊού η κυβέρνηση να καταδικάζει στον θάνατο του lockdown τις επιχειρήσεις, τη δημόσια εκπαίδευση και περισσότερους από 6 εκατομμύρια πλήρως εμβολιασμένους πολίτες.

Δεν γίνεται όμως και από την άλλη να επαναλαμβάνονται λάθη και να υπάρχουν δισταγμοί, που όπως φαίνεται κοστίζουν ακριβά. Είναι για παράδειγμα ομολογημένο από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι η κυβέρνηση έκανε λάθος εκτίμηση με τη μη απαγόρευση των εορταστικών εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2020, που είχε ως αποτέλεσμα τον «μαύρο» πανδημικό Νοέμβριο που έζησε την ίδια χρονιά η βόρεια Ελλάδα. Αντί, λοιπόν, στο Μαξίμου να διδαχτούν από εκείνο το –ομολογημένο, επαναλαμβάνουμε– λάθος, αδυνατούν να επιβάλουν σήμερα στην Εκκλησία το ισχύον μέτρο για είσοδο σε κλειστούς χώρους μόνο με πιστοποιητικό πλήρους εμβολιασμού ή επίδειξης rapid test.

Διστάζει, επίσης, το Μαξίμου να νομοθετήσει την επέκταση της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, δηλαδή του μόνου αναχώματος που έχουν οι κυβερνήσεις όλου του πλανήτη για να ανακόψουν τα φονικά κύματα της COVID-19, και το διατηρεί μόνο στους πυροσβέστες της ΕΜΑΚ, τους υγειονομικούς (προκαλώντας περίπου 7.000 κενές θέσεις) και τους άνω των 60 που αν δεν πειστούν να εμβολιαστούν θα τους επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 100 ευρώ κάθε μήνα, αφήνοντας λ.χ. από την άλλη λόγου 20.000-30.000 φιλάθλους να παρακολουθούν μπαλίτσα στα γήπεδα της Super League αμέριμνοι, αμάσκωτοι κι ωραίοι, και κυρίως ανέλεγκτοι, αφού το πιστοποιητικό εμβολιασμού που απαιτείται υπάρχει μόνο στις ανακοινώσεις του γγΑ και του υπουργού Υγείας…

Για να μην αναφερθούμε, τέλος, στο γεγονός ότι μετά την πρώτη μεγάλη (και επιτυχημένη, όπως αποδείχτηκε) εκστρατεία ενημέρωσης για τα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό, η κυβέρνηση αρκέστηκε σε υποτυπώδεις απόπειρες επικοινωνιακής πειθούς των πολιτών, φοβούμενη πιθανότατα ότι αν το κάνει συντονισμένα όπως το 2020, η αντιπολίτευση θα την κατηγορήσει για νέες… λίστες.

Όλα τα παραπάνω «εικονογραφούν» έναν μονόδρομο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που έχει αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν ότι δεν φοβάται τις δύσκολες και αντιδημοφιλείς αποφάσεις. Το ίδιο πρέπει να κάνει και τώρα δίχως χρονοτριβή και δίνοντας άμεση προτεραιότητα σε μέτρα όπως η υποχρεωτικότητα του εμβολίου που και την κοινωνία θα κρατήσουν ασφαλή και την οικονομία όρθια.