«Όχι στην άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας»

Σαφέστατη θέση κατά της άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας πήρε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «Πρώτο Θέμα» υπογραμμίζοντας πως η «προσημειωμένη πρώτη κατοικία του φτωχού και μεσαίου νοικοκυριού δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο». Παράλληλα, διεμήνυσε πως μία τέτοια εξέλιξη δεν θα συνέφερε ούτε τις τράπεζες.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατέστησε σαφές πως το κόμμα του δεν πρόκειται να συναινέσει στο συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο επανέφερε στο προσκήνιο ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, που έχει δηλώσει πως το υπουργείο Ανάπτυξης μελετά σχέδιο άρσης απαγόρευσης πλειστηριασμών με κοινωνικά κριτήρια.

«Η θέση μας είναι απολύτως καθαρή, η απαγόρευση δεν μπορεί να αρθεί, η ενυπόθηκη ή προσημειωμένη πρώτη κατοικία του φτωχού και μεσαίου νοικοκυριού δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο. Άλλωστε αυτό δε θα βοηθούσε κανέναν ούτε τις τράπεζες που θέλουν να ρυθμίζονται και να εξυπηρετούνται τα δάνεια και όχι να ‘σκοτώνονται’ τα σπίτια των οφειλετών αυτού του επιπέδου», υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Πάντως, παρά τη διαφοροποίηση του κόμματός του στο θέμα, ο Βενιζέλος είπε πως η κυβέρνηση παραμένει ισχυρή σημειώνοντας πως έχει την ίδια αγωνία και την ίδια επιδίωξη με τον Αντώνη Σαμαρά, να βγάλουν –δηλαδή- τη χώρα από την κρίση: «Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι σταθερή γιατί είναι εθνικά και κοινωνικά υπεύθυνη. Το ΠΑΣΟΚ σήκωσε μόνο του το βάρος της πρώτης φάσης, που ήταν σοκαριστική για την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, που δεν είχαν φανταστεί μια κρίση τέτοιου βάθους και έντασης. Με τον κ. Σαμαρά έχουμε καθημερινή στενή συνεργασία με καθαρούς όρους και με σαφείς εθνικούς στόχους. Έχουμε την ίδια αγωνία και την ίδια επιδίωξη: να βγει η πατρίδα οριστικά από την κρίση και να ξαναγίνει αυτοδύναμη και ουσιαστικά ισότιμη μέσα στην Ευρώπη. Αυτό δεν αναιρεί τις διαφορετικές πολιτικές μας ταυτότητες».

Σε ό,τι αφορά σενάρια για νέα «ψαλιδίσματα» μισθών και συντάξεων, ο Βενιζέλος ήταν κατηγορηματικός: «Είναι ανυπόστατα και πλήττουν βάναυσα την τεράστια προσπάθεια που γίνεται για την οριστική και ασφαλή έξοδο από την κρίση. Η ελληνική κοινωνία, ύστερα από τόσες θυσίες -δυστυχώς, αναπόφευκτες- έχει το δικαίωμα να ελπίζει σε ένα μέλλον, που θα δώσει ξανά προοπτική και θα αποκαταστήσει αδικίες».

Σε επίπεδο οικονομίας, χαρακτήρισε βιώσιμο το χρέος, επισημαίνοντας: «Προφανώς είναι βιώσιμο ως σύστημα αριθμητικών παραδοχών, γιατί ήδη έχουμε κατακτήσει το εντυπωσιακό διαρθρωτικό πλεόνασμα και γιατί πρέπει επιτέλους όλοι να καταλάβουν ότι καθοριστικό μέγεθος είναι – η αύξηση του ΑΕΠ. Σε επίπεδο εντυπώσεων των αγορών καθοριστική σημασία έχει βέβαια η σταθερή πολιτική στήριξη από τη μεριά των εταίρων. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά πολιτική ή επικοινωνιακή αμφιταλάντευση. Οι τεχνικές λύσεις είναι εύκολο να βρεθούν. Ας θυμόμαστε ότι έχουμε μέχρι τώρα πετύχει μείωση του χρέους μας κατά 130 δισ. ευρώ, δηλαδή κατά 65% του ΑΕΠ (τη μεγαλύτερη που έχει γίνει ιστορικά παγκοσμίως) και ότι το μέσο επιτόκιο του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι μετά τους χειρισμούς μας περίπου 2,3%, δηλαδή εντυπωσιακά μικρό».

Για τις απολύσεις στο δημόσιο

Σε άλλο σημείο, σημείωσε πως δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, ενώ για τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, είπε: «Η μεταρρύθμιση του κράτους είναι το θεμελιώδες αίτημα για τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς βέβαια δε θέλει να θιγεί ο ίδιος. Υπήρξαν καθυστερήσεις, ασάφειες, αποσπασματικές και άδικες παρεμβάσεις, υπό την πίεση των εκτάκτων περιστάσεων. Όμως, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων και των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα δεν έχει πραγματικά κανένα λόγο ανησυχίας.

Πρέπει συνεπώς να τονίσουμε τρία σημεία:

Πρώτον, η κινητικότητα είναι αναγκαία θεσμική διαδικασία, για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του προσωπικού του δημοσίου και την εξισορρόπηση μεταξύ τυχόν πλεονάζοντος προσωπικού και υφισταμένων κενών σε άλλες υπηρεσίες. Κινητικότητα δε σημαίνει ούτε αμφισβήτηση της αξίας του υπαλλήλου, ούτε απόλυση.

Δεύτερον, τυχόν απολύσεις προβλέπονται σε ελάχιστο αριθμό, με πλήρεις εγγυήσεις. Κανένας δημόσιος υπάλληλος ή εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα που κάνει στοιχειωδώς τη δουλειά του δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.

Τρίτον, κάθε κενούμενη θέση οδηγεί στην πρόσληψη με αξιοκρατικές διαδικασίες ενός νέου ανθρώπου με υψηλά προσόντα σε τομείς όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη όπως η Υγεία.

Όλο όμως το εγχείρημα μπορεί να βασίζεται μόνον στη συνολική αξιολόγηση δομών, δηλαδή φορέων και υπηρεσιών και στη συνολική αξιολόγηση προσώπων. Αξιολόγηση με καθαρά, απλά, δίκαια κριτήρια και θεσμικές εγγυήσεις διαφάνειας και αντικειμενικότητας. Το 1994 το ΑΣΕΠ ήταν καινοτομία, τώρα είναι αυτονόητη εγγύηση. Έτσι θα γίνει και με την κινητικότητα και την αξιολόγηση. Εκεί βεβαίως που εντοπίζονται αστοχίες ή αδικίες, αυτές θα διορθώνονται αμέσως».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για την αντιπολιτευτική του τακτική, υποστηρίζοντας: «Βλέπετε την αμηχανία, τις εσωτερικές αντιφάσεις και τις παλινωδίες της αντιπολίτευσης. Κινείται πάντοτε ανάμεσα στο ευρώ και το εθνικό νόμισμα, την ευρωπαϊκή προοπτική και τις ψευτολεβεντιές, που εν τέλει είναι η συνταγή της περιθωριοποίησης της χώρας. Αυτοί που φλερτάρουν με την ιδέα των εκλογών τι έχουν να προτείνουν για την επόμενη μέρα;».

Παράλληλα, εξαπέλυσε βολές και κατά της ΔΗΜΑΡ σημειώνοντας: «Λυπούμαστε πραγματικά για την αλλαγή στάσης της ΔΗΜΑΡ. Τις ημέρες της κρίσης που προκλήθηκε λόγω της ΕΡΤ τοποθετηθήκαμε όλοι πολύ καθαρά. Η κοινή γνώμη παρακολουθούσε με τεταμένη προσοχή και αγωνία. Ο καθένας βρέθηκε αντιμέτωπος με την ευθύνη του απέναντι στον τόπο. Αυτό είναι το τελικό μέτρο και για τα κόμματα και για τα πρόσωπα».

Τέλος, κληθείς να σχολιάσει τη δημοσκοπική άνοδο και την κοινοβουλευτική συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής, δήλωσε: «Το φαινόμενο αυτό έχει αποκτήσει πλέον διεθνείς διαστάσεις και αφορά όχι μόνο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά την ίδια την ελληνική κοινωνία. Κάθε πολίτη. Είναι ζήτημα δημοκρατικού πολιτισμού. Το ΠΑΣΟΚ έχει διατυπώσει πρώτο και με επιμονή ολοκληρωμένες προτάσεις που ισχύουν. Θέλω όμως ο καθένας να σκεφτεί γύρω από μια πολύ απλή ερώτηση: Γιατί μετά το κραχ του 1929 η Αμερική οδηγήθηκε στον Ρούσβελτ και το newdeal και η Γερμανία στο Χίτλερ και το ναζισμό;».