Σε vertigo το ΚΙΝΑΛ

Άλλα λέει η Γεννηματά, άλλα ο Μαλέλης, άλλα ο Γιώργος Παπανδρέου, άλλα ο Κεγκέρογλου

Του Μιχάλη Κωτσάκου

 

Οκτώ ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου και το Κίνημα Αλλαγής βρίσκεται σε vertigo. Σύμφωνα με την ιατρική, το vertigo περιγράφεται ως μια κρίση ιλίγγου που προκαλεί έντονη ζαλάδα, αποπροσανατολισμό, απώλεια ισορροπίας, τάση λιποθυμίας, ή και απώλεια των αισθήσεων. Χαρακτηρίζεται από την ψευδαίσθηση της κίνησης, με το άτομο να αισθάνεται συνήθως ότι περιστρέφεται μέσα στον χώρο.

Σε αυτή την κατάσταση βρίσκεται πλέον το Κίνημα Αλλαγής και λίγα 24ωρα πριν προσέλθουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες δεν μπορούν να κατανοήσουν ποια θα είναι η στρατηγική του την επαύριον των εθνικών εκλογών. Διότι από τη μία ακούσαμε την κa Γεννηματά να δηλώνει σε τηλεοπτική της συνέντευξη ότι «είμαστε δύναμη ομαλότητας, σταθερότητας. Δεν θα αφήσουμε τη χώρα να πάει στα βράχια. Θα είμαστε εκεί για να ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση, για να διεκδικήσουμε την αλλαγή των όρων της συμφωνίας Τσίπρα και να φύγει η θηλιά από τον λαιμό του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα υπερπλεονάσματα και το υπερταμείο». Κι όταν της ζητήθηκε να επεξηγήσει τι εννοεί, ψέλλισε για ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη.

Όμως, για να μπορέσει η επόμενη κυβέρνηση, πιθανότατα του Κυριάκου Μητσοτάκη, να συσταθεί, να ξεκινήσει να δουλεύει και να παράγει νομοσχέδια για όλα τα σοβαρά ζητήματα που ανέφερε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, με βάση το Σύνταγμα πρέπει να έχει τη δεδηλωμένη των 151 βουλευτών. Διαφορετικά, δεν μπορεί να στηθεί κυβέρνηση με ψήφο ανοχής, η οποία χρησιμοποιείται πολλές φορές από την αντιπολίτευση, όταν σε ένα δύσκολο νομοσχέδιο η κυβέρνηση δεν έχει τη δεδηλωμένη. Δηλαδή, είτε ψηφίζει η αντιπολίτευση, ή απέχει, κι έτσι η καταμέτρηση γίνεται επί των παρόντων.

Κι ενώ η κα Γεννηματά και οι συν αυτώ τα τελευταία 24ωρα επεξηγούσαν με τον δικό τους περιπλεγμένο τρόπο τι εννοούν, ήρθε η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, χθες Παρασκευή από την Πάτρα παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου, να κάνει νέα δήλωση, η οποία αφήνει ανοιχτά τα πάντα. «Ο κ. Μητσοτάκης μας λέει τώρα “Μητσοτάκης ή χάος”. Εκβιάζει ωμά τον ελληνικό λαό, αλλά οι Έλληνες δεν τσιμπάνε. Θέλουν πολιτική σταθερότητα, δεν θέλουν νέες περιπέτειες. Γι’ αυτό θέλουν ισχυρό Κίνημα Αλλαγής, προοδευτικό αντίβαρο στον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης δεξιάς. Η χρήσιμη ψήφος είναι η ψήφος στο Κίνημα Αλλαγής». Με τη συγκεκριμένη δήλωση η κα Γεννηματά αφήνει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης. Διότι πώς θα ελέγξει τη νέα κυβέρνηση, όταν είναι εκτός και παρέχοντας ψήφο ανοχής, όπως δηλώνουν από τη Χαριλάου Τρικούπη;

Εύκολα κάποιος κακεντρεχής που θα ήθελε να τρολάρει την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ θα ενθυμούταν κάποιους στίχους από ένα υπέροχο τραγούδι του αείμνηστου λαϊκού βάρδου, του Στράτου Διονυσίου, «της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος / πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος».

 

Τι έχει συμβεί

Το ερώτημα που ταλανίζει το σύνολο του πολιτικού κόσμου είναι για ποιον λόγο ολίγα 24ωρα πριν από τις κάλπες η κα Γεννηματά και οι συνεργάτες άφησαν στην άκρη τη στρατηγική τόσων μηνών περί 3ης εντολής και συγκυβέρνησης όλων για το καλό της χώρας;

Ως φαίνεται, το επιχείρημα ότι διώχνουμε τον Βενιζέλο και καλωσορίζουμε πίσω τους απατημένους «πράσινους» ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν ενοχληθεί από τον ρεαλισμό του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, δεν πιάνει. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξοστρακίστηκε και μαζί του αποχώρησαν πολλοί «βενιζελικοί», ενώ κάποιοι άλλοι παραμένουν στο ΚΙΝΑΛ με τα χίλια ζόρια. Ταυτόχρονα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ουδείς συγκινήθηκε για να πάρει τα μπρος πίσω, να αφήσει την Κουμουνδούρου και να ανηφορήσει στη Χαριλάου Τρικούπη. Νιώθουν οι «πεπλανημένοι ψηφοφόροι» ότι είναι καλύτερα να είσαι με τον δεύτερο, παρά με τον μικρό τρίτο. Και δεν είναι μόνο ότι δεν επιστρέφουν οι παλαιοί ΠΑΣΟΚοι, αλλά φεύγουν και αυτοί που βγήκαν από τα ρούχα τους με τον εξοστρακισμό Βενιζέλου. Όπως επίσης και κάποιοι κεντρώοι –που επιθυμούσαν το ΚΙΝΑΛ να παίξει τον ρόλο του αντίβαρου σε μία κυβέρνηση της Ν.Δ.– προτιμούν πλέον να πάνε απ’ ευθείας στην Πειραιώς, παρά να κάνουν μία στάση αβεβαιότητας στη Χαριλάου Τρικούπη.

Διότι πώς μπορείς ως απλός ψηφοφόρος να νιώσεις σιγουριά για το κόμμα που ψηφίζεις, όταν για το θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών ισχύει η σοφή ελληνική παροιμία «όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει». Τι να πρωτοθυμηθείς; Τον Χρήστο Πρωτόπαπα, ο οποίος «εξειδίκευσε» την ψήφο ανοχής, προφανώς αγνοώντας ότι πρώτα το ΚΙΝΑΛ πρέπει να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης. Ή τον Σταμάτη Μαλέλη, ο οποίος διεξάγει προεκλογική εκστρατεία στη Β΄ Πειραιά ως διαπρύσιος υποστηρικτής της «αριστερής πορείας» του ΚΙΝΑΛ, και των σαφών έως απαγορευτικών αποστάσεων από τη Ν.Δ. Μάλιστα, στις παρεμβάσεις του σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς έχει φτάσει να χαρακτηρίζει ως εφιάλτη τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενθυμούμενος το παρελθόν του στην «Αυριανή», αλλά και τη ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει με αυτό το επίθετο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μιλώντας για τα Ιουλιανά του 1965.

Σε πιο χαμηλή ένταση είναι και οι διαφωνίες του Θόδωρου Μαργαρίτη (ΔΗΜ.ΑΡ), ο οποίος βγάζει ένα ξίνισμα . Από την άλλη, οι «παπανδρεϊκοί» ασχολούνται ολημερίς με τον Κώστα Καραμανλή, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου ακόμη επιμένει σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με τη συμμετοχή και των τριών πρώτων κομμάτων για να προχωρήσουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις στη χώρα.

Και φυσικά, σε αυτό το σημείο να μη λησμονούμε και τη ρήση του Βασίλη Κεγκέρογλου σε προεκλογικό πάνελ, ο οποίος μιλώντας για την τρίτη εντολή σε ραδιοφωνική εκπομπή είπε την ατάκα «γιατί όχι και πρωθυπουργός η Φώφη;».

 

Ανασφάλεια

Η κα Γεννηματά και οι συνεργάτες της, όπως λοιπόν γίνεται αντιληπτό και από τους πλέον αδαείς επί των πολιτικών θεμάτων, νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια. Η κίνηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο δεν της βγήκε και το βράδυ της 7ης Ιουλίου αναμένεται πολύ μεγάλο. Το πιθανότερο είναι ότι το ΚΙΝΑΛ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα έχει μικρότερο ποσοστό από τις ευρωεκλογές (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις), οπότε είναι βέβαιο ότι θα ζητηθούν εξηγήσεις από την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ.

Απλά στο επιτελείο της κας Γεννηματά ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν κι αυτό τον κάβο, εάν τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ. έχουν κερδίσει την αυτοδυναμία, οπότε από τη θέση της αντιπολίτευσης θα ψηφίσει την κατάργηση της απλής αναλογικής ως εκλογικό νόμο και κάποια άλλα ζητήματα, αλλά θα μπορεί να πετροβολά με μεγαλύτερη άνεση τη νέα κυβέρνηση, αφού διατηρεί ισχυρές δυνάμεις στα συνδικάτα.