Συγκυβέρνηση ναι, μεταξύ όμως ποιων;

Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συγκεντρώσει τους απαιτούμενους 120 βουλευτές ανοίγουν παράθυρο για την αποφυγή πρόωρων εκλογών και την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Για την περίπτωση πάλι που αυτό δεν επιτευχθεί, είναι ήδη έτοιμα τα σενάρια για την επόμενη ημέρα.

Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαϊωάννου

Το σημερινό ρευστό πολιτικό κλίμα δεν επιτρέπει ηρωισμούς στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας. Μια πιθανή προσφυγή της χώρας στις κάλπες κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να προβλέψει τι αποτελέσματα θα φέρει.

Όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί παλεύουν το τελευταίο διάστημα με ζυμώσεις, έντονο παρασκήνιο και ανταλλαγές να ισχυροποιήσουν τη θέση τους και να πετύχουν τη βουλευτική τους επιβίωση μετά από ένα εκλογικό ατύχημα.

Οι αριθμοί όμως είναι σκληροί και όλα δείχνουν πως η επόμενη σύνθεση θα είναι αρκετά διαφορετική. Χωρίς τη ΔΗΜ.ΑΡ., ίσως και χωρίς τους ΑΝ.ΕΛ., πιθανόν με τον ΛΑΟΣ και το Ποτάμι. Με ένα ΠΑΣΟΚ πολύ πιο μικρό όπως και αν θα λέγεται τότε και έναν ΣΥΡΙΖΑ πρώτο ή δεύτερο κόμμα. Και με άγνωστα ποσοστά της Χρυσής Αυγής…

Η αυτοδυναμία δεν προκύπτει από κανένα μαθηματικό μοντέλο οπότε η συγκυβέρνηση είναι προφανές πως ήρθε για να μείνει. Συγκυβέρνηση όμως μεταξύ τίνος;

Σίγουρος «παρτενέρ» η Ν. Δ.

Ανεξαρτήτως λοιπόν αν η Ν.Δ. είναι πρώτο ή δεύτερο κόμμα, το μόνο σίγουρο είναι πως θα παραμείνει και στην επόμενη κυβέρνηση. Όμως θα χρειαστεί και άλλες δυνάμεις. Με τον κατακερματισμό των θέσεων ακόμα και αν καταφέρει να βρει κοινό βηματισμό με το Ποτάμι ή/και το ΠΑΣΟΚ το πιθανότερο είναι πως δύσκολα θα συγκεντρώσουν τους πολυπόθητους 151 βουλευτές για να πάρουν και ψήφο εμπιστοσύνης.

Αναγκαστικά λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετάσχει καθώς όσες επαναληπτικές εκλογές και αν προκηρυχτούν μόνο εις βάρος εκείνου που τις προκαλεί θα καταλήξουν. Και είναι σχεδόν σίγουρο πως στην Κουμουνδούρου σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν να βγουν από μόνοι τους εκτός του παιχνιδιού ειδικά όσο το επικοινωνιακό παραμένει το αδύναμο σημείο τους.

Η συζήτηση που άνοιξε μετά την σχετική δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου την περασμένη Κυριακή δεν είναι τίποτε παραπάνω από προετοιμασία για το μέλλον. Ο έμπειρος πολιτικός (και διπλωμάτης) γνωρίζει πολύ καλά πως με κάποια βερσιόν του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθούν μαζί σε κυβέρνηση. Αυτό άλλωστε που ομολόγησε και η Σοφία Βούλτεψη…

Η Νέα Δημοκρατία τότε δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να κάνει παραχωρήσεις, καθώς ούτως ή άλλως το πρόγραμμα θα έχει ολοκληρωθεί. Και μόλις το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αναλάβει κυβερνητικό πόστο πολύ γρήγορα θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα. Ήδη κάποιοι στην Κουμουνδουρου αναγνωρίζουν πως πολλά από όσα έχουν εξαγγείλει θα χρειαστούν χρόνο για να γίνει ενώ για άλλα (όπως η επαναγορά της ΔΕΗ) το κόστος είναι ιδιαιτέρως υψηλό.

Ως μέλλος της κυβέρνησης λοιπόν το πιθανότερο είναι να στραφούν περισσότερο στην κοινωνική πολιτική και την σταδιακή αποκατάσταση των μισθών σε εφικτά πλαίσια όμως. Κάτι που ούτως η άλλως επιθυμεί και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς έχει αναφερθεί πολλάκις σε αυτό.

Τα αγκάθια

Σίγουρα ένα τέτοιο παράξενο πάντρεμα θα έχει και προβλήματα. Όπως για παράδειγμα στα εθνικά ζητήματα αλλά και στις ένοπλες δυνάμεις. Μόνο που στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αξιόλογα στελέχη τα οποία στους κεντρικούς άξονες της πολιτικής δεν απέχουν πολύ από τα όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζονται. Το πιθανότερο λοιπόν είναι το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αντιμετωπίσει εσωκομματικά προβλήματα πάρα κυβερνητικά.

Αγκάθι σίγουρα θα αποτελέσει το μεταναστευτικό. Όμως είναι ένα ζήτημα που με κάποιο τρόπο θα πρέπει να λυθεί έστω και αν αυτό σημαίνει την νομιμοποίηση της πλειοψηφίας των μεταναστών που ζουν λαθραία σήμερα στην χώρα μας. Η ΝΔ σε καμιά περίπτωση δεν επιθυμεί να το χρεωθεί η ίδια. Οπότε αν αυτό το κάνει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θα διευκολύνει την κατάσταση. Ειδικά με δεδομένο ότι πολλοί από τους μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην χώρα μας και επιθυμούν την νομιμοποίηση τους για να μπορέσουν στην συνέχεια να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Τα οφέλη

Ακόμα και αν σε αυτή την κυβέρνηση δεν ενταχθούν άλλα κόμματα, όλα δείχνουν πως η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν μια μεγάλη πλειοψηφία στο επόμενο κοινοβούλιο όποιο από τα δύο κόμματα και αν είναι πρώτο. Φυσικά το σενάριο του μεγάλου συνασπισμού αφορά και μικρότερα κόμματα. Πόσο εύκολο όμως θα είναι για ένα κόμμα όπως το Ποτάμι να δεχθεί να αναλάβει κυβερνητική ευθύνη μέσα σε ένα σχήμα τόσο ετερόκλητο; Αντίθετα, αν και εφόσον το ΠΑΣΟΚ διατηρήσει σημαντικές δυνάμεις, το ίδιο το πιθανότερο είναι να δεχθεί να συμμετάσχει σε αυτό. Μόνο που δεν θα είναι η Χαριλάου Τρικούπη εκείνη που θα αποφασίσει αλλά η Κουμουνδούρου. Μπορεί να φαντάζει παράδοξο, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ πιο εύκολα μελλοντικά θα δεχθούν μια ξεκάθαρη συγκυβέρνηση με την Νέα Δημοκρατία παρά με το ΠΑΣΟΚ.