ΣΥΡΙΖΑ: Καλό το σκληρό ροκ, καλύτερες οι διαφοροποιήσεις

Στις 18 Δεκεμβρίου κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε μετ’ επιτάσεως παραίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Ένα μήνα αργότερα το ίδιο αίτημα φαίνεται πως ναι μεν συσπειρώνει τη βάση, από την άλλη παγιδεύει το κόμμα.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Επίσης αυτό που παρατηρείται είναι ότι ακόμη και μεταξύ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει διαφοροποίηση. Ήδη ο Νίκος Φίλης φρόντισε να διατηρήσει διακριτές αποστάσεις κάνοντας λόγο για εκλογές όχι άμεσα, αλλά κάποια στιγμή μέσα στο 2022. Και μάλιστα ο πρώην υπουργός-κι εκ των ιστορικών στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης-αποδόμησε ουσιαστικά την ρητορική Τσίπρα λέγοντας πως όταν τίθεται θέμα πρόωρων εκλογών δεν αφορά στην αμέσως επόμενη μέρα, αλλά την χρονιά που διανύουμε. Μάλιστα, απαντώντας σε σχετική ερώτηση αναφορικά με το αν πρέπει να γίνουν εκλογές εν μέσω πανδημίας ήταν σαφής ως προς τον προσδιορισμό τους εντός του έτους και όχι άμεσα, όπως τουλάχιστον έχει υποστηρίξει ο επικεφαλής τους ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα στελέχη του κόμματος που «πάτησαν» πάνω στο σχετικό αίτημα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Συγκεκριμένα, ο κ. Τσίπρας έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι πρέπει να παραιτηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και να γίνουν εκλογές σημειώνοντας πως «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει για να σωθούν ζωές» με βάση τη διαχείριση της πανδημίας και όχι την ολοκλήρωσή της. Σημειώνεται πάντως πως άλλα στελέχη του κόμματος έχουν υποστηρίξει ότι το αίτημα Τσίπρα αφορούσε στην παραίτηση Μητσοτάκη και όχι σε άμεση προσφυγή στις κάλπες. Σε κάθε περίπτωση το κεντρικό αφήγημα του Αλέξη Τσίπρα αποδομείται εκ των έσω, ενδεχομένως και εξ αιτίας των στοιχείων που καταγράφονται αναφορικά με τα χαμηλά ποσοστά του κόμματος και την αδυναμία του να εισπράξει από την φθορά της κυβέρνησης.

Επίσης στελέχη της Κουμουνδούρου δείχνουν να θεωρούν πως μια τέτοια κίνηση, δηλαδή μια «ικανοποίηση» του αιτήματος Τσίπρα αυτή την περίοδο θα επέφερε μεγαλύτερη ζημιά στο κόμμα, αφού το ΚΙΝΑΛ εμφανίζει δημοσκοπική άνοδο και κινεί το ενδιαφέρον ορισμένων πολιτών στην παρούσα φάση. Συν του ότι μπορεί οι ψηφοφόροι που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ να νιώθουν πιο άνετα με την μετριοπαθή στάση του Νίκου Ανδρουλάκη και των υπολοίπων του Κινήματος Αλλαγής συγκρίνοντας την έξαλλη σε πολλές περιπτώσεις συμπεριφορά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος του Παύλου Πολάκη.

Όμως το χειρότερο για τον Αλέξη Τσίπρα, στο δρόμο για το συνέδριο είναι ότι ο Νίκος Φίλης επανέφερε ένα πάγιο αίτημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Το ότι αν κι έχουν περάσει 2,5 χρόνια από τις αλλεπάλληλες ήττες στις εκλογές του 2019 δεν έχει γίνει, δημοσίως αυτοκριτική, ούτε και αποτίμηση των αιτιών της ήττας, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι έχει γίνει στην κεντρική επιτροπή και τα όργανα του κόμματος, αλλά δεν έχει περάσει αυτό προς τα έξω.

 Το φιάσκο του Συνεδρίου

Την ίδια ώρα ο Αλέξης Τσίπρας στις αλλεπάλληλες επικοινωνίες που είχε με τα στελέχη του κόμματος, ειδικά αυτές τις ημέρες της καραντίνας του λόγω κορωνοϊού, επισήμανε την ανάγκη να διεξαχθεί το συνέδριο στο τέλος Φεβρουαρίου πάση θυσία. «Θα γίνουμε ρεζίλι εάν αναβάλλουμε το συνέδριο», φέρεται ότι είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε έναν εκ των συνεργατών του, προκειμένου να μεταφερθεί σε όλη την κομματική πυραμίδα. Κι όμως την ίδια ώρα ο Νίκος Φίλης επ’ αυτού διατύπωσε μία διαφορετική άποψη, ισχυριζόμενος πως «δεν έγινε και τίποτα φοβερό εάν το συνέδριο αναβληθεί για το τέλος Απριλίου, ώστε να ξεπεράσουμε τον κάβο με την επέλαση της μετάλλαξης “Ο”».

Ο κ. Φίλης φυσικά διαφοροποιήθηκε διότι επιθυμεί ένα συνέδριο παλιάς κοπής με φυσική παρουσία και δα ζώσης αντιπαράθεση. Τουναντίον ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι εάν το συνέριο διεξαχθεί με ψηφιακό τρόπο θα βοηθούσε στους χαμηλούς τόνους στις εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και θα περιόριζε τα «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» που έχουν προαναγγελθεί.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται πρωτίστως να αναδειχθεί το σκληρό ροκ που έχει επιλέξει. Μάλιστα εκτιμά πως οι υψηλοί τόνοι και η οξύτητα του λόγου, πιέζει και το Νίκο Ανδρουλάκη να πάρει ή όχι θέση στο νέο «αντιδεξιό μέτωπο» αλλά και λειτουργούν με όρους ενσωμάτωσης σε πιο πασοκογενείς δυνάμεις της Προοδευτικής Συμμαχίας που έχουν προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό και εκφράζουν συχνά τις οχλήσεις τους για λογικές που θέλουν το κόμμα να μετατοπίζεται κεντρώα. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι όσες εκκλήσεις κι εάν έχει κάνει ο κ. Τσίπρας για την δημιουργία «αντιδεξιού μετώπου» έχουν πέσει στο κενό, καθώς πέραν του ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ, αλλά και το ΜέΡΑ 25 έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν ενδιαφέρονται να συμπορευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά τις αρνήσεις των άλλων κομμάτων η αντιπολιτευτική ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ για το προσεχές διάστημα αναμένεται μονότονη. Καθημερινό σφυροκόπημα στην Κυβέρνηση για τις επιδημιολογικές συνθήκες και αποφάσεις της (σχολεία, τεστ ιχνηλάτησης,) σε συνδυασμό με σκληρό ροκ για την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση. Αυτοί είναι οι παράγοντες που εκτιμούν στον ΣΥΡΙΖΑ πως θα αλλάξουν το κλίμα στο πολιτικό σκηνικό. Προς ώρας και με βάση τις πρώτες δημοσκοπήσεις του Ιανουαρίου δεν φαίνεται να αλλάζει τίποτα. Το στοίχημά τους, σε αυτή τη φάση στην Κουμουνδούρου είναι εν αρχή, να μετακινηθεί η βελόνα του δημοσκοπικού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ που έχει κολλήσει μήνες τώρα, προκαλώντας εξ αντικειμένου ηττοπάθεια στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βραχυκυκλώνει την εικόνα για δυνατότητα ολικής επαναφοράς του στην εξουσία.

Ως άλλοθι για τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, στην Κουμουνδούρου παραδοσιακά χρησιμοποιούν διάφορες δικαιολογίες. Πρώτον ότι το κόμμα πάντα κατέγραφε σε εκλογές σημαντικά μεγαλύτερα ποσοστά από αυτά που του έδιναν οι σφυγμομετρήσεις. Και δεύτερον ότι υπάρχει μικρότερη εκπροσώπηση των θέσεων του στα ΜΜΕ. Ως απάντηση σε αυτό εκτιμούν πως θα γίνει με τις περιοδείες του Αλέξη Τσίπρα στην περιφέρεια.

Επίσης στην Κουμουνδούρου δεν έμειναν ικανοποιημένοι και με το άρθρο του Γιάννη Λούλη, στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο οποίος μεταξύ άλλων προέβλεψε πως τελειώνει η κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ, αναδεικνύοντας το νέο πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ ως το νέο πρόσωπο του πολιτικού τοπίου. Το άρθρο Λούλη ενόχλησε και τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού ήταν προνομιακός συνομιλητής του, ενώ και η εσωκομματική αντιπολίτευση βγήκε στα κεραμίδια. Και αυτό διότι ποτέ δεν συμφωνούσαν με πιθανή συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τον Γιάννη Λούλη.