Τα «αγκάθια» μιας αναγκαίας μεταρρύθμισης
Νέες φυλακές και εππλέον προσωπικό θα απαιτηθούν νομοτελειακά όταν θα αρχίσει να εφαρμόζεται ο καινούργιος αυστηροποιημένος Ποινικός Κώδικας
Την τελευταία ημέρα του Οκτωβρίου που ο Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευε του Υπουργικού Συμβουλίου είπε νέτα-σκέτα στους επιτελείς του ότι η κυβερνητική πυξίδα δείχνει σταθερά τον «πόλο» των μεταρρυθμίσεων. Και με αυτό δεν εννοούσε μόνο το φορολογικό νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αλλά και το νομοσχέδιο για τον Ποινικό Κώδικα.
Μία διαγώνια ματιά στις βασικές διατάξεις του σχεδίου νόμου που παρουσίασε στις αρχές τις εβδομάδας ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης αρκεί για να καταλάβει κάποιος ότι στην κυβέρνηση έχουν προτεραιοποήσει την επιτάχυνση των ρυθμών απόδοσης της Δικαιοσύνης, καθώς και την (περεταίρω) αυστηροποίηση των ποινών όχι μόνο για όσους τελούν τα κακουργήματα π.χ. της υπεξαίρεσης ή της πλαστογραφίας, αλλά και για όσους αποδειχτούν υπαίτιοι εμπρησμών, θανατηφόρων τροχαίων, απόπειρας βιασμού κ.ά.
Ειδικοί και μη συμφωνούν πως πρόκειται για νομοθετικές πρωτοβουλίες που τις έχει ανάγκη η χώρα, ωστόσο αυτή η διαπίστωση δεν αναιρεί τα αγκάθια που σίγουρα θα προκύψουν κατά την εφαρμογή του νέου αυστηροποιημένου Ποινικού Κώδικα.
Πρώτο και μεγαλύτερο η έλλειψη διαθεσιμότητας στα σωφρονιστικά καταστήματα να υποδεχθούν κι άλλους καταδικασμένους, που έρχεται να συναντηθεί με την έλλειψη επαρκούς προσωπικού φύλαξης των εγκλείστων.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο υπερπληθυσμός στις ελληνικές φυλακές (σ.σ. 34 καταστήματα με θέσεις για 10.175 κρατούμενους συνολικά) αλλά και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης σε αυτές είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που έχει οδηγήσει τη Ελλάδα στο σκαμνί του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σε συχνές κακές εκθέσεις από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η απάντηση του υπουργού είναι ότι σύντομα θα υπάρξουν νέοι χώροι κράτησης για χαμηλές ποινές, ωστόσο και αυτό θα χρειαστεί «χέρια» αλλά και τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών όπου θα εγκατασταθούν οι «light» φυλακές. Το αν, τέλος, οι αυστηροποίηση των ποινών θα οδηγήσει και στην ποθούμενη αποκλιμάκωση της παραβατικότητας είναι κάτι που θα φανεί στην πράξη χωρίς όμως η στατιστική του παρελθόντος να το εγγυάται…