Τα πέντε σενάρια για την επόμενη μέρα στην Ιταλία

Τα πέντε επικρατέστερα σενάρια για την επόμενη μέρα στην Ιταλία μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής αναλύει το Politico.

Ο θρίαμβος της ακροδεξιάς Λέγκας και του αντισυστημικού Κινήματος 5 Αστέρων στις εκλογές αντανακλά ένα σημείο καμπής για την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνη, αναφέρει αρχικά το περιοδικό. Την πρώτη φορά που μια κυβέρνηση εκ των ιδρυτικών μελών της Ε.Ε θα έχει επικεφαλής ένα λαϊκιστικό κόμμα, συνεχίζει στο δημοσίευμά του.

Οι συνομιλίες για σχηματισμό κυβέρνησης θα κρατήσουν εβδομάδες, ενδεχομένως και μήνες λόγω του περιπλοκου νέου εκλογικού νόμου, όπου κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει απόλυτη πλειοψηφία. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται εξάλλου χρόνο για να απορροφήσει τους “κραδασμούς” από το σοκ που έφερε το εκλογικό αποτέλεσμα για τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα.

Αναλυτικά τα σενάρια

Πέντε είναι τα επικρατέστερα σενάρια για την “επόμενη μέρα”:

1. Κεντροδεξιά: Ο αρχηγός της Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι είπε χθες ότι η κεντροδεξιά συμμαχία με τον πρώην πρωθυπουργο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κέρδισε τις εκλογές και σε πρέπει να σχηματίσει τη νέα κυβέρνηση. Απέκλεισε ό,τι χαρακτήρισε “περίεργες συμμαχίες” με άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα δύο κόμματα θα πρέπει να συνεργαστούν και με άλλους για να σχηματίσουν κυβερνητικό συνασπισμό.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα έχουν στην Κάτω Βουλή από 247 έως 257 έδρες (όπου η πλειοψηφία διαθέτει 316 εδρες) και 128-140 έδρες στη Γερουσία (όπου το όριο εκεί είναι 158). Σε αυτή την περίπτωση ο πρωθυπουργος θα προέλθει από τη Λέγκα – πολύ πιθανόν ο ίδιος ο Σαλβίνι – ως μέρος μιας προεκλογικής συμφωνίας. Η κυβέρνηση θα έχει επικεφαλής έναν αντι-ευρωπαϊστή και επομένως δύσκολο εταίρο για τις Βρυξέλλες, αλλά μάλλον αυτή είναι καλύτερη από μια άλλη εναλλακτική επιλογή

2. Κίνημα 5 Αστέρων – Λέγκα: Αυτή θα ήταν μια κυβέρνηση των πραγματικών νικητών της Κυριακής. Τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας ο αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος, Ματέο Ρέντσι επιχείρησε να χρησιμοποιήσει αυτόν το ενδεχόμενο ως επιχείρημα για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους, αλλά μάλλον αυτό γύρισε μπούμερανγκ.

Στην Κάτω Βουλή το Κίνημα προβλέπεται να διαθέτει από 230-240 έδρες ενώ η Λέγκα από 115- 123 έδρες κάτι που σημαίνει ότι και οι δύο μαζί έχουν αριθμητικά τη δύναμη να κυβερνήσουν.

Αλλά ο Σαλβίνι απέκλεισε μια τέτοια συμμαχνία με ένα αντι-συστημικό κίνημα, που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το Σύμφωνο που έχει η Λέγκα με την κεντροδεξιά στις βόρειες και σημαντικές περιφέρειες (Λομβαρδία, Βένετο και Λιγκούρια) και σε αρκετά περιφερειακά συμβούλια. Αν ο Σαλβίνι συνεργαστεί με το Κίνημα θα είναι ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος και όχι επικεφαλής. Και υπάρχει το πρόβλημα των αγορών για τις οποίες μια τέτοια προοπτική είναι το “χειρότερο δυνατό” σενάρια σύμφωνα με σχετική έρευνα της UBS.

3. Κίνημα 5 Αστέρων και Αριστερά: Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα αναμένεται να κερδίσει από 104 έως 110 έδρες στην Κάτω Βουλή και η κεντροαριστερά ως σύνολο θα λάβει από 47 -55 έδρες στη Γερουσία κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσε να σχηματίσει συνασπισμό με το Κίνημα.

Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος, Ματέο Ρέντσι συχνά απέκλειε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η παραίτηση του ομως χθες το απόγευμα αφήνει περιθώρια για μια τέτοια εξέλιξη.

Ο αρχηγός του Κινήματος, Λουίτζι ντι Μάιο μοιάζει έτοιμος να στοιχηματίσει για ένα τέτοιο σενάριο. Όταν παρουσίαζε την ομάδα των πιθανών κυβερνητικών στελεχών του την περασμένη εβδομάδα κάποια ονόματα είχαν αριστερή … προέλευση, όπως ο υποψήφιος για το υπουργείο Οικονομικών, Αντρέα Ροβεντίνι ένας κεϊνσιανός οικονομολόγος, ενώ ο υποψήφιος για το υπουργείο Παιδείας, Σαλβατόρε Τζιουλιάνο είχε συνδράμει στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Ρέντσι στον τομέα της Παιδείας.

4. Μια κυβέρνηση με βραχεία θητεία. Αν υπάρξει πολιτικό αδιέξοδο ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα έχει την εναλλακτική για μια κυβέρνηση με βραχεία θητεία, σκοπός της οποίας θα είναι μόνο η έγκριση του φετινού προϋπολογισμού αλλά και η αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να μην προκληθεί το ίδιο εκλογικό αδιέξοδο και σε νέα αναμέτρηση. Τα βέτο ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα μπορούν να φέρουν ένα τέτοιο σενάριο.

5. Μεγάλος συνασπισμός. Καθώς οι Ιταλοί ψήφιζαν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες ήταν πολυάσχολοι με το δικό τους εσωτερικό δημοψήφισμα για την έγκριση “μεγάλου συνασπισμού” με την Μέρκελ – ένα αποτέλεσμα που φάνταζε απίθανο την επομένη των γερμανικών εκλογών. Για μήνες ένα τέτοιο σενάριο ήταν υπαρκτό στην Ιταλία παρά το γεγονός ότι κανείς δεν το παραδεχόταν δημόσια.

Μάλιστα Ρέντσι και Μπερλουσκόνι είχαν αρνηθεί ότι υπάρχει πρόθεση για μια “μυστική συμφωνία” μεταξύ των δύο κομμάτων. Παρ΄όλα αυτά και να είχε υπάρξει μια τέτοια συμφωνία τα νούμερα δεν επιτρέπουν τον σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης.