Welcome home, κυρία Μέρκελ

Υπάκουος αντιγραφέας των μνημονίων που επέβαλε η σιδηρά κυρία του Βερολίνου και της Ευρώπης ο Αλέξης Τσίπρας

Θα πρέπει να είναι αφελής με δίπλωμα… ευρεσιτεχνίας όποιος στην πλατεία Κουμουνδούρου ή το Μέγαρο Μαξίμου πίστεψε έστω και για μία φευγαλέα στιγμή ότι η τελευταία έλευση της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα δεν θα ξυπνούσε τις μνήμες των λεονταρισμών του σημερινού πρωθυπουργού και του συγκυβερνήτη του το 2014, όταν η Γερμανίδα καγκελάριος ξαναπατούσε τα χώματα της χώρας.

Και δεν χρειαζόμασταν το αφιερωματικό βίντεο της Ν.Δ. στον ακραιφνή αντι-Μερκελισμό του Αλέξη Τσίπρα όσο εκείνος βρισκόταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Είναι νωπή η θύμηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να προειδοποιεί μπροστά στις κάμερες στην πλατεία Συντάγματος ότι η υποδοχή της κυρίας Μέρκελ θα είναι παλλαϊκή (σ.σ. ενώ η κυβέρνησή του, της «πρώτης φοράς Αριστερά», χθες και προχθές έκλεισε σταθμούς του Μετρό και απαγόρευσε τις διαδηλώσεις).

Άλλο τόσο νωπή είναι στο μυαλό των πολιτών και η εικόνα του Πάνου Καμμένου που από το βήμα της Βουλής καταφερόταν εν εξάλλω καταστάσει εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, χαρακτηρίζοντάς τους κολλητούς και υπαλλήλους της Μέρκελ, «που θα ελέγχει τη χώρα του, την πατρίδα του».

Ευθέως ή συγκεκαλυμμένα τα κυβερνητικά στελέχη υποστηρίζουν ότι άλλο το 2014 και άλλο το 2019. Το είπε άλλωστε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας όταν καλωσορίζοντας τη Γερμανίδα καγκελάριο στην Ηρώδου Αττικού, σημείωσε ότι η ομόλογός του ήρθε σήμερα «σε μια διαφορετική Ελλάδα που κατάφερε να ξεπεράσει την κρίση και να μπει στον δρόμο της ανάπτυξης».

Αν ο κ. Τσίπρας ξεπατίκωσε την πολιτική μανιέρα και είπε δυο-τρία εθιμοτυπικά  συχαρίκια, συγχωρεμένος. Αν, όμως, πιστεύει ότι η Ελλάδα άφησε πίσω της την κρίση και την ανάπτυξη ατενίζει, στραβά αρμενίζει. Μοιάζει με το άλλο που είπε στη συνέντευξή του στην Έλλη Στάη μία ημέρα πριν από την άφιξη Μέρκελ ότι η οικονομία είναι το ατού της κυβέρνησής του. Σε ποια οικονομία αναφέρεται, άραγε; Σε αυτήν που δεν μπορεί ακόμη να βγει στις αγορές και να δανειστεί σαν κανονική κράτος; Στην οικονομία που έχει ακόμη capital controls και για να (ΞΑΝΑ)σώσει τις τράπεζές της θα πρέπει κάποιοι να χάσουν τα σπίτια τους και κάποιοι αρκετοί τραπεζοϋπάλληλοι τις δουλειές; Ή μήπως στην οικονομία που υπερφορολογεί ότι πετάει κι ότι περπατάει;

Προφανώς αυτή την Ελλάδα εννοεί ως διαφορετική ο φίλτατος πρωθυπουργός της, έχοντας στο πλευρό του –προχθές ως μουσαφίρης και όχι ως κακομαθημένος διαδηλωτής– την πρασινοφορούσα «φίλη» Άνγκελα, από την οποία εισέπραξε μία τελευταία στήριξη για τις Πρέσπες. Και την πήρε, αφού πρώτα κατάφερε να γίνει αυτό που ο μικρομέτοχος της πολιτικής κοινοπραξίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. εκστόμιζε απρεπώς για τους πολιτικούς αντιπάλους του Αλέξη: ένας υπάκουος αντιγραφέας των μνημονίων που επέβαλε η σιδηρά κυρία του Βερολίνου και της Ευρώπης και που από το «go back, madam Merkel» το γύρισε στο «welcome home, Angela».

Αφού λοιπόν είναι έτσι, δεν απομένει παρά ένα auf wiedersehen, Alexis

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα