Η αναγέννηση του Βαγγέλη Μάντζιου!
Εμφανίστηκε στα 18 του στη Νέα Σμύρνη, όταν ως νεαρός ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου προσπαθούσε να κάνει το ξεπέταγμά του. Σταδιακά πήγαινε όλο και καλύτερα με αποτέλεσμα τη σεζόν 2003-2004 να σκοράρει οκτώ φορές σε 29 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όντας μόλις 22 χρονών ο Παναθηναϊκός πόνταρε πάνω του και τον έκανε δικό του.
Η πρώτη του χρονιά ήταν αρκετά καλή. Οκτώ γκολ σε 22 ματς πρωταθλήματος, ένα στο ντεμπούτο του στο Champions League στη νίκη επί της Ουντινέζε, μια χαρά για τόσο μικρή ηλικία, όλα έδειχναν πως η επένδυση είχε πιάσει τόπο. Ο Μάντζιος όχι μόνο σκόραρε, αλλά έτρεχε, μάρκαρε, κέρδιζε φάουλ.
Την επόμενη χρονιά ο Μάντζιος τη μοιράζεται μεταξύ Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Παναθηναϊκού. Τον πρώτο γύρο μένει στην Παιανία και παίρνει και λίγα λεπτά συμμετοχής στα ευρωπαϊκά ματς, αλλά δεν παίζει 90λεπτα, δεν υπάρχει για κάποιο λόγο μεγάλη εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του. σκοράρει έξι φορές, έχει και μία ασίστ και νικάει σχεδόν μόνος του την ΑΕΚ στο ντέρμπι του 2007 (2-1 στη Λεωφόρο) με γκολ και ασίστ κόντρα στην ομάδα που ήρθε πρώτη εκείνη τη χρονιά στα γήπεδα και έχασε το πρωτάθλημα λόγω της υπόθεσης Βάλνερ. Στη συνέχεια παραχωρείται στην ομάδα της Φρανκφούρτης όπου χρησιμοποιείται σε αρκετά ματς, αλλά μόνο σε δύο βγάζει 90λεπτο (σκοράρει μία φορά και έχει και μία ασίστ).
Τη σεζόν 2008-2009 είναι και πάλι αποτελεσματικός. Αυτή τη φορά-επιτέλους- παίρνει περισσότερα 90λεπτα, κάνει καταπληκτικές εμφανίσεις στο Champions League, σκοράρει τρεις φορές στους ομίλους και παραλίγο να περάσει μόνος του τη Βιγιαρεάλ με την ασίστ στο Ελ Μαδριγάλ για το 0-1 και την ισοφάριση στο ΟΑΚΑ, βάζει και τέσσερα γκολ στο πρωτάθλημα σε 18 ματς, αλλά τότε είναι που οι συγκυρίες αντί να τον ανεβάσουν στο απόγειο της καριέρας του, κατά την ηλικιακή του ακμή, τον κατεβάζουν στα χαμηλά. Οι μικροτραυματισμοί, η απόκτηση του Σισέ και το γεγονός ότι δεν μπορεί να βελτιώσει την ταχυδύναμή του όσο περνάνε τα χρόνια, αλλά παραμένει αργός και αποτελεσματικός μόνο μέσα στην περιοχή, βάζουν στο περιθώριο τον ταλαντούχο Έλληνα επιθετικό που από τότε αρχίζει και ψάχνει νέους σταθμούς στην καριέρα του.
Στην Ανόρθωση δεν «πιάνει», στην Πορτογαλία δεν τον εμπιστεύονται βρίσκει την υγειά του ξανά στον ΟΦΗ όταν πηγαίνει το 2011 και με το εξαιρετικό του ξεκίνημα απεμπλέκει από την αρχή την ομάδα της Κρήτης από περιπέτειες. Με οκτώ γκολ σε 26 ματς τα πάει αρκετά καλά, ωστόσο κάνει ακόμη δύο κακές επιλογές (ή επιλογές που δεν το βγήκαν), επιλέγοντας τον Ατρόμητο και το… Αζερμπαϊτζάν. Πέρσι, όμως, πήγε στη Λιβαδειά, έκανε ρεκόρ καριέρας με 12 γκολ στο πρωτάθλημα και φέτος πάει να το σπάσει, αφού έχει ήδη σκοράρει πέντε φορές και οδηγεί την ομάδα του εκ του ασφαλούς.