Κάνουν… δοσά τη ΔΕΗ

Σε λιμάνι των αναστεναγμών έχει μετατραπεί η ΔΕΗ. Δεν έφταναν τα φέσια που έχουν πνίξει την επιχείρηση και έχουν αναχθεί σε νούμερο ένα πρόβλημα της διοίκησης Παναγιωτάκη, στην οδό Χαλκοκονδύλη απέκτησαν καινούργιο πονοκέφαλο. Ποιος είναι αυτός; Οι αυξήσεις τελών που επικαλούμενοι λόγους οικονομικής επιβίωσης σχεδιάζουν αρκετοί δήμοι και τα οποία θα εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Το… ρόδι έσπασε ο δήμος Σαλαμίνας που αύξησε τα δημοτικά τέλη κατά 50% (σ.σ. η Σαλαμίνα έχει υπαχθεί σε καθεστώς πτώχευσης), όπως και ο δήμος Νίκαιας που αύξησε αντίστοιχα τα τέλη κατά 10%. Και μπορεί η οικονομική βιωσιμότητα των δήμων να είναι μέγα ζητούμενο, ωστόσο η περίπτωση της αύξησης των δημοτικών τελών δεν είναι περιορίζεται εκεί.

Καταρχάς ως μέτρο, το κλείσιμο της μαύρης τρύπας των προϋπολογισμών των δήμων μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών αγγίζει τις παρυφές της νομιμότητας. Για τους μη γνωρίζοντες να πούμε ότι τα δημοτικά τέλη έχουν την έννοια της ανταποδοτικότητας και όχι της «αυτοτελούς» φορολόγησης.

Το δεύτερο εξίσου μείζον ζήτημα είναι ο ρόλος που μοιάζει να έχει επιφυλάξει για τη ΔΕΗ η κεντρική διοίκηση – και τώρα οι ΟΤΑ. Και αυτός ο ρόλος δεν είναι άλλος από αυτόν του… δοσά, που κάθε 1η του μηνός περνάει και μαζεύει τα βερεσέδια.

Το λέμε αυτό διότι όπως γίνεται με το τέλος της ΕΡΤ ή όπως έγινε με τον πρόγονο του ΕΝΦΙΑ, το ΕΕΤΗΔΕ, ο λογαριασμός της ΔΕΗ αποδείχτηκε ο πιο πρόσφορος τρόπος να εισπράττει το κράτος φόρους, καθώς οι πολίτες εκβιαστικά και υπό τον φόβο ότι θα τους κοπεί το ηλεκτρικό ρεύμα πλήρωναν τα χαράτσια. Η ίδια ακριβώς στρατηγική επιδιώκεται τώρα να ακολουθηθεί και με τους δήμους, με αποτέλεσμα η ΔΕΗ για άλλη μία φορά να εισπράττει εκτός από φόρους και τη δικαιολογημένη οργή των πολιτών η οποία όμως δεν της ανήκει…