Αυτό το παζλ ποιος θα το ενώσει;

«Εγώ συμφωνώ ότι αυτό που αποκαλείται στην Ελλάδα Κεντροαριστερά πρέπει να ενωθεί, να κάνει έναν ενιαίο χώρο και να έχει ένα ενιαίο πρόγραμμα. Έχω πάρει μέρος σε αυτές τις συζητήσεις για πολύ καιρό και επειδή το αποτέλεσμα ήταν μηδενικό, αποφάσισα να σταματήσω να συμμετέχω σε αυτό. Έχω πει επανειλημμένα τη γνώμη μου και σε συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ και σε άλλες συγκεντρώσεις, ότι χρειάζεται μία ενιαιοποίηση όλου του χώρου και χρειάζεται μία νέα ηγεσία, η οποία δεν αποκλείει τους παλιούς, αλλά έχει και πράγματι καινούργιους και υπάρχουν σε αυτόν τον χώρο και άνθρωποι οι οποίοι και γνώση έχουν και πείρα και νέο πρόσωπο». Αυτή η αναφορά του Κώστα Σημίτη στην τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε στον ΣΚΑΪ άνοιξε εκ νέου τις συζητήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Παράλληλα με τη συνέντευξη Σημίτη ήρθε και η ανακοίνωση των τριών πρώην υπουργών του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Ραγκούση και Φλωρίδη) για τη μετατροπή της «Ώρας Αποφάσεων» σε πολιτική κίνηση την Τετάρτη το απόγευμα για να αποδειχθεί εν τοις πράγμασι η πολυδιάσπαση του χώρου της Κεντροαριστεράς.

Επί της ουσίας, ο λεγόμενος 3ος πόλος απαρτίζεται από δύο μισά. Το ένα είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη υπό το ΠΑΣΟΚ με τη συμμετοχή του ΚΙΔΗΣΟ, της ΔΗΜ.ΑΡ. και των «Κινήσεων για τη Σοσιαλδημοκρατία», και από την άλλη το Ποτάμι και η «Ώρα Αποφάσεων» που έχουν αποφασίσει να συμπορευθούν αλλά ακόμη δεν έχουν καταλήξει στα οργανωτικά. Το δεύτερο μισό (Θεοδωράκης και «3») έχουν ως ταμπέλα τον εκσυγχρονισμό. Οι «3» προβάλλουν τη λέξη «πρόοδος» που κατά κόρον είχε χρησιμοποιήσει ο πρώην πρωθυπουργός. Από τη δική του πλευρά ο επικεφαλής του Ποταμιού σε ανάρτησή του στο facebook, σχετικά με την εξεταστική για τα εξοπλιστικά επί Γιάννου Παπαντωνίου, έστειλε το μήνυμα: «Εν ολίγοις. Εκσυγχρονιστές είμαστε, βλάκες δεν είμαστε. Πατριώτες είμαστε, πατριδοκάπηλοι δεν είμαστε». Απόδειξη ότι τόσο το Ποτάμι, όσο και οι «3» ενδιαφέρονται να καλύψουν το κενό των εκσυγχρονιστών του Σημίτη.

Τα λεγόμενα «ορφανά» του Σημίτη ενδιαφέρουν και το ΠΑΣΟΚ, και γι’ αυτόν τον λόγο αμέσως προσέτρεξε να υπερασπιστεί τόσο τον πρώην πρωθυπουργό, όσο και τον Γιάννη Στουρνάρα στις επιθέσεις που δέχθηκαν από την κυβέρνηση.

Τι θέλει καθένας
Πάντως, το σίγουρο είναι πως για να επιτευχθεί η ενοποίηση της Κεντροαριστεράς αυτήν τη στιγμή θα πρέπει να θεωρείται απίθανο. Κι αυτό διότι οι πρωταγωνιστές αναγνωρίζουν ότι χρειάζεται το ελληνικό Επινέ, αλλά υπάρχουν τεράστιες διαφορές. Το συνέδριο του Επινέ το 1971 ισοδυναμούσε με το delete των παρηκμασμένων μεταπολεμικών βαρονιών της γαλλικής κεντροαριστεράς και το restart ενός νέου πολιτικού φορέα από μηδενική βάση. Άλλο όνομα, άλλες αξίες, άλλα σύμβολα. Να σημειώσουμε ότι το 1971 η Γαλλία ζούσε στον απόηχο του Μάη του ’68 και το κομμουνιστικό κόμμα του Ζόρζ Μαρσέ κυριαρχούσε στην Αριστερά με ένα εκλογικό ποσοστό που πλησίαζε το 25%. Το συνέδριο του Επινέ πέτυχε, διότι υπήρχε η εμβληματική φυσιογνωμία του Φρανσουά Μιτεράν.

Εδώ η κα Γεννηματά ελπίζει ότι θα κερδίσει εκ νέου τη συμπάθεια των συνδικαλιστών και την υποστήριξή τους, ενώ οι Διαμαντοπούλου – Θεοδωράκης ποντάρουν στον Εμανουέλ Μακρόν (τον άνθρωπο που γοητεύει και τις πέτρες, όπως λένε στη Γαλλία), για να αποτελέσει ένα είδους ντόμινο η έννοια του μεταρρυθμιστικού και ριζοσπαστικού κέντρου. Και μπορεί ο Μακρόν να διαδεχθεί τον Φρανσούα Ολάντ στη γαλλική προεδρία (εξάλλου οι δημοσκοπήσεις αυτό δείχνουν), όμως μέχρι να εξαχθεί η γοητεία του νεαρού Γάλλου πολιτικού και στην Αθήνα, οι εν Ελλάδι πρωταγωνιστές βλέπουν από διαφορετική οπτική γωνία την επόμενη ημέρα.

# Η ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ λέει «ναι» στην ενοποίηση του χώρου, αρκεί όλοι να υπαχθούν στη Δημοκρατική Συμπαράταξη υπό το ΠΑΣΟΚ, το οποίο θεωρεί κυρίαρχη δύναμη. Επιθυμεί συνέδριο, το οποίο να είναι το μισό με ελεγχόμενους συνέδρους, ενώ υπό προϋποθέσεις συμφωνεί για εκλογή προέδρου από τη βάση.
# Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ δέχεται την κα Γεννηματά ως επικεφαλής του εγχειρήματος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και πρωτίστως τον ενδιαφέρει να δικαιωθεί η κυβερνητική του θητεία. Όπως λένε οι συνομιλητές, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να ηγηθεί εκ νέου.
# Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ επιθυμεί τη σύμπλευση όλων, ζητά την αλλαγή εμβλήματος και ασφυκτιά με την πολύ ΠΑΣΟΚιλα.
# Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΥΝΤΑΣ επιθυμεί την κοινή πορεία όλων με έμφαση τις μεταρρυθμίσεις δίχως να υπάρχει από πάνω το αόρατο χέρι του βαθέως ΠΑΣΟΚ.
# Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ δεν θέλει να ακούει για Γεννηματά (ειδικά μετά τις κλοπές, όπως χαρακτηρίζει τις μετακινήσεις βουλευτών του προς τη Χαριλάου Τρικούπη). Συμφωνεί για έναν νέο κεντρώο συνασπισμό με τη διάλυση των υφισταμένων σχημάτων, εκλογή αρχηγού από τη βάση και μετά συνέδριο.
# Η ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ μαζί με τους Ραγκούση και Φλωρίδη ζητούν να ακολουθήσουν όλοι τα βήματα του Μακρόν και να υπάρξει νέο σχήμα με εκλογή αρχηγού από τη βάση. Βρίσκονται πιο κοντά με τον Θεοδωράκη, αλλά δεν αποκλείουν κανέναν.
# Ο ΣΠΥΡΟΣ ΛΥΚΟΥΔΗΣ και οι ΜΕΤΑρυθμιστές προσπαθούν μαζί με τις Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία την κοινή πορεία όλων.
# Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ δηλώνει ότι είναι παρών, βγάζει σπυράκια με το να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον Παπανδρέου, μιλάει με την «Ώρα Αποφάσεων», ενώ από τη Θεσσαλονίκη οι δικοί του διαρρέουν ότι ετοιμάζει κόμμα.