«Δεν μου αρέσει να είμαι μαριονέτα»

Είναι ευθύς και ειλικρινής, ένα ντόμπρο αρσενικό και ένας ταλαντούχος ηθοποιός. O λόγος για τον Χρήστο Λιακόπουλο που μιλάει στην «Α» για τη συμμετοχή του στο «Κάτω Παρτάλι», τη νέα του ταινία, αλλά και τα κακώς κείμενα στον καλλιτεχνικό χώρο.

Συνέντευξη στη Μαίρη Καράμπελα

Η επιβλητική παρουσία του δεν αποκαλύπτει με την πρώτη ματιά την ευαισθησία που χαρακτηρίζει τον Χρήστο Λιακόπουλο ως καλλιτέχνη. Ωστόσο, δεν λέει «όχι» στις προκλήσεις και έτσι τον περασμένο χειμώνα τον είδαμε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προκλητική παράσταση «Leonardo’s Ring» με συμπρωταγωνιστή τον Κώστα Φραγκολιά.

Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Κώστα Φραγκολιά στο «Leonardo’s ring»;

«Πολύ καλή. Ο Κώστας είναι ένα πολύ καλό παιδί, που τώρα ξεκινάει την καριέρα του στο σανίδι, έχει μια απειρία, αλλά είναι πολύ καλός και νομίζω ότι αν θελήσει να συνεχίσει να ασχολείται με το θέατρο, θα πάει καλά».

Είχες δεύτερες σκέψεις για το γυμνό στη σκηνή;

«Επειδή ήξερα τον σκηνοθέτη και το ότι ήταν ιδιαίτερο έργο με δομή διαφορετική καθώς οι ηθοποιοί καλούνταν να ενσαρκώνουν διαφορετικούς ρόλους επί σκηνής, προσπάθησα να καταλάβω πώς θα γίνει η παράσταση. Αλλά όλα καλά, δεν είχα κανέναν άλλο ενδοιασμό».

Λίγο πριν από το τέλος της περασμένης σεζόν, έκανες και ένα πέρασμα από το «Κάτω Παρτάλι»!

«Ήταν πάρα πολύ ωραία η εμπειρία! Οι σκηνοθέτες είναι εξαιρετικοί, ο σεναριογράφος και όλα τα παιδιά του καστ. Είναι μια σειρά που σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία τον χειμώνα και θα συνεχιστεί και του χρόνου».

Μπορεί, λοιπόν, να σε ξαναδούμε εκεί;

«Ναι, αυτό είναι αλήθεια και θα το ήθελα πολύ».

Ετοιμάζεις «χτύπημα» και στον κινηματογράφο;

«Ναι, με μια ταινία νουάρ, το “Payback time”. Ο ήρωας που υποδύομαι μπήκε στη φυλακή για τέσσερα χρόνια άδικα για την αγάπη μιας γυναίκας και, όταν αποφυλακίστηκε, εκείνη έχει εξαφανιστεί και αυτός προσπαθεί να βρει την άκρη του νήματος και το πώς έμπλεξε στην ιστορία, ποιος ευθύνεται και φυσικά να πάρει την εκδίκησή του».

Λένε ότι τώρα με την κρίση θα γίνει ξεσκαρτάρισμα στον καλλιτεχνικό χώρο και θα μείνουν μόνο όσοι το αξίζουν. Συμμερίζεσαι την άποψη;

«Δεν ξέρω αν γίνεται όντως το ξεσκαρτάρισμα, αλλά θα ήθελα πολύ να συμβεί. Να φύγουν όσοι ήταν περαστικοί και διάττοντες αστέρες».

Υπάρχουν πολλοί που έκαναν καριέρα χωρίς να το αξίζουν;

«Ναι, αρκετός κόσμος υπάρχει που δεν είναι ικανός να αντεπεξέλθει σε αυτή τη δουλειά-τέχνη. Αλλά ο καθένας ό,τι δίνει παίρνει».

Πόσο έχει επηρεαστεί η ζωή σου από την κρίση;

«Πάρα πολύ, όπως όλων των ανθρώπων. Δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει από αυτό, γιατί όλες οι επαγγελματικές ομάδες είναι αλληλοεξαρτώμενες και επηρεάζονται άμεσα. Ο ένας παρασέρνει τον άλλο προς τα κάτω. Όλοι έχουν προσαρμοστεί στα δεδομένα της κρίσης, εκτός από τις τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης. Δεν μπορεί όμως να χαμηλώνουν οι μισθοί και τα είδη πρώτης ανάγκης να ανεβαίνουν…» 

Φταίνε και οι πολίτες με την κατάσταση στην Ελλάδα;

«Κυρίως οι κεφαλές, γιατί για τα δάνεια που πήραμε δεν ρωτήσανε εμένα, εσένα, τους πολίτες. Μπορεί να έδωσαν υπέρογκες αυξήσεις σε κάποιους που δεν μπορούσε να αντέξει το Δημόσιο, αλλά τις έδωσαν γιατί ήθελαν να πάρουν τις ψήφους τους. Άρα, αυτοί που αποφασίζουν φταίνε, και όχι ο απλός κόσμος. Θα μου πες γιατί να ψηφίζεις αυτούς τους πολιτικούς, γιατί μας οδήγησαν σε ένα ράλι ψεύτικης ευμάρειας, όποιος τάξει τα πιο πολλά τον ψηφίζουμε. Και όλα έγιναν με δανεικά χρήματα».

Θα πουλούσες την προσωπική σου ζωή στα media, όπως πολλοί άλλοι, για να κερδίσεις δημοσιότητα και δουλειές;

«Όχι, γιατί είναι κουταμάρα και δεν μου αρέσει να είμαι μαριονέτα. Θέλω καθετί που κάνω να το αξίζω και να το κερδίζω με το σπαθί μου, με τις δυνάμεις μου. Δεν μου αρέσει τίποτα που δεν μου αξίζει και δεν μπορώ να το φέρω εις πέρας. Ο πιο σκληρός κριτής του εαυτού μου είμαι εγώ».

Υπάρχουν πισώπλατα μαχαιρώματα στον καλλιτεχνικό χώρο;

«Είναι η ελεύθερη αγορά, η μεγάλη προσφορά, η μικρή ζήτηση και οι άνθρωποι διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάει πιο μπροστά. Επίσης, οι καλλιτέχνες έχουν και ένα άλλο, βγαίνουν μπροστά στο “φως”, και αυτό είναι μεγάλη παγίδα γιατί συνήθως είναι άτομα με μεγάλη ψυχική ανισορροπία και δεν είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι και σαν να πιστεύουν ότι αυτή η δημοσιότητα τους θρέφει».

Καβαλούν το καλάμι;

«Ναι, εύκολα, γιατί προφανώς έχουν ανάγκη από την αναγνώριση και αυτή την αγάπη του κόσμου, που όταν χαθεί πέφτουν σε κατάθλιψη».

Το έχεις καβαλήσει ποτέ;

«Το αντίθετο μου συμβαίνει. Οι προτροπές ήταν “καβάλησε και λίγο το καλάμι, μην είσαι τόσο μετριοπαθής, γιατί δείχνει σαν να μην πιστεύεις στον εαυτό σου, σαν να είσαι χαμηλών τόνων”. Εγώ το βρίσκω λίγο βλακώδες, γιατί χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Αν παίζω καλά θα φανεί, αν όχι πάλι το ίδιο».

Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

«Στην Κύθνο ξαναζώ την παιδική μου ηλικία»

Εκτός από την ενασχόλησή σου με την υποκριτική, έχεις και τη δική σου επιχείρηση ενοικιαζομένων δωματίων στην Κύθνο;

«Ναι, και μου αρέσει να βρίσκομαι στην Κύθνο καθώς είναι ένα μέρος στο οποίο βρέθηκα από μικρός – μέσω μιας κουμπαριάς που έκανε η οικογένειά μου. Είναι ένα πάρα πολύ ωραίο νησί που δεν έχει αλλοτριωθεί από τον τουρισμό και έχει όμορφες παραλίες. Μιας λοιπόν που είχαμε την επιχείρηση, την ανέλαβα εγώ και μου αρέσει, γιατί ξαναζώ την παιδική μου ηλικία και έρχομαι σε επαφή με κόσμο και εισπράττω νέες εμπειρίες».

Πώς είδες κατά το φετινό καλοκαίρι τον τουρισμό στην Ελλάδα;

«Λένε ότι πήγανε τα πράγματα πολύ καλά σε όλη τη χώρα. Στην Κύθνο ο τουρισμός κάθε χρόνο ανεβαίνει και περισσότερο. Ειδικά φέτος πολύ περισσότερο από όλες χρονιές και είμαι πολύ χαρούμενος».