20 ημέρες φαγούρα…

«Γολγοθά» είκοσι ημερών καλείται να ανέβει η κυβέρνηση, με την ελπίδα πως στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου θα αντικρίσει το μέλλον και όχι την άβυσσο. Στη δύσκολη αυτή διαδρομή θα πρέπει να αντιμετωπίσει αναρίθμητες επιθέσεις στο παρασκήνιο παρά τις θετικές δηλώσεις στο προσκήνιο.

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Μπορεί στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup η σύρραξη να αποφεύχθηκε με την παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων, αφήνοντας μόνο του επί της ουσίας τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απέναντι στο σύνολο των ομολόγων του, ακόμα και του πιστού του προέδρου του Eurogroup, Ολλανδού, Γερούν Ντάισεμπλουμ, όμως η εξέλιξη αυτή έθεσε νέα αφετηρία για τις διαπραγματεύσεις ενόψει της νέας κρίσιμης συνεδρίασης της 15ης Ιουνίου.

Το Βερολίνο δεν φαίνεται διατεθειμένο να κάνει βήμα πίσω. Ομοίως όμως και η Αθήνα, παρά τις δηλώσεις περί βάσης συζήτησης. Οι θέσεις του Μεγάρου Μαξίμου απέχουν χιλιόμετρα από την πρόταση Σόιμπλε, κάτι που γίνεται αντιληπτό από τις δηλώσεις υπουργών και στελεχών.

Στον αντίποδα ο Αλέξης Τσίπρας και η επίσημη «φωνή» της κυβέρνησης, Δημήτρης Τζανακόπουλος, διατηρούν πιο χαμηλούς τόνους. Θέμα στρατηγικής, υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές και εξηγούν πως η κατά μέτωπο επίθεση αυτήν τη στιγμή δεν θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Σενάρια…

Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός δεν εφησυχάζει. Άλλωστε τα σενάρια που κυκλοφορούν δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ακόμα και της μη καταβολής της δόσης. Αν κάτι τέτοιο επαληθευτεί, σημαίνει το πλήρες αδιέξοδο για τη χώρα, μιας και δεν υπάρχει η δυνατότητα εξόφλησης των δανείων. Πρόκειται επί της ουσίας για τον γνωστό εκβιασμό εκ μέρους ειδικά της Γερμανίας, η οποία παίζει καθυστερήσεις προσδοκώντας το μέγιστο όφελος.

Εκείνο που προβληματίζει ακόμα περισσότερο είναι οι πληροφορίες από το παρασκήνιο που θέλουν να υπάρχει συμφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου και στόχο έχει την έξοδο του Ταμείου. Όχι όμως τώρα, για αυτό άλλωστε θέλει ο Β. Σόιμπλε να μεταθέσει για το 2018 το ζήτημα του χρέους. Μέχρι τότε, το Βερολίνο εκτιμά πως θα μπορεί να έχει προετοιμάσει το έδαφος έτσι ώστε το ΔΝΤ να αντικατασταθεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο που είναι στα σκαριά.

Μόνο που μια τέτοια λύση θα λειτουργήσει σε βάρος της Ελλάδας. Οι αγορές, όπως σε κάθε τόνο ξεκαθαρίζουν κυβερνητικά στελέχη, περιμένουν δήλωση του ΔΝΤ για το χρέος. Αν αυτή δεν γίνει, τότε ναυαγεί και το σχέδιο του Μεγάρου Μαξίμου για βιώσιμο δανεισμό με την έκδοση ομολόγων.

«Ιδανική λύση δεν περιμένουμε, γιατί δεν υπάρχει. Στόχος είναι ένας συμβιβασμός που να μην πληγώσει κανέναν. Είναι αμφίβολο όμως αν μπορεί να επιτευχθεί. Και το σημαντικότερο να γίνει δήλωση για το χρέος», εξηγούν κυβερνητικοί κύκλοι. Τα τελευταία εικοσιτετράωρα δηλώσεις γράφονται και σβήνονται συνεχώς από το ΔΝΤ, αναζητώντας τη διατύπωση εκείνη που θα ικανοποιήσει τον Μάριο Ντράγκι έτσι ώστε να δώσει το πράσινο φως για την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση και στη συνέχεια η Ελλάδα να διεκδικήσει την έξοδο στις αγορές.

Απαισιόδοξες οι εκτιμήσεις

Πάντως οι εκτιμήσεις δεν είναι αισιόδοξες. Η Citi τονίζει πως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μπορεί να μη χρειαστεί να γίνει καν, ενώ υποβαθμίζει κι άλλο τις εκτιμήσεις της για την ελληνική οικονομία και βλέπει πλέον ύφεση και το 2017.

Υιοθετώντας τα πιο ακραία σενάρια, τονίζει πως ο ESM υποστηρίζει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος μπορεί να είναι βιώσιμο (και δεν χρειάζεται ελάφρυνση), εάν το πρωτογενές πλεόνασμα παραμείνει στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2032 και στο 3% έως το 2038. Ακραία λιτότητα διαρκείας…

Το έγγραφο αναφέρει επίσης με λεπτομέρειες τη «μέγιστη δυνατή ελάφρυνση του χρέους βάσει της συμφωνίας του Μαΐου 2016» –δηλαδή την παράταση της λήξης κατά 17,5 έτη από τα σημερινά 32,5 έτη, με τα τελικά δάνεια να λήγουν το 2080, τις αποπληρωμές να διατηρούνται στο 0,4% του ΑΕΠ και το επιτόκιο στο 1% έως το 2050– και αυτό θα επιτρέψει να μειωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα από 3,5% το 2022 σε μέσο όρο 2,2% το 2023-2060.

Ο ESM θα αγοράσει επίσης το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ, καθώς αυτά τα δάνεια είναι πολύ πιο ακριβά από εκείνα της ευρωζώνης.

Σε ό,τι αφορά το κόστος δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης, το οποίο και είναι καθοριστικός παράγοντας για την έξοδο της χώρας στις αγορές, αν και εκτιμά ότι φέτος θα περιορισθεί στο 6,19% από 8,36% το 2016, ωστόσο οι αποδόσεις των ελληνικών 10ετών ομολόγων στα επόμενα έτη θα είναι «απαγορευτικές». Συγκεκριμένα εκτιμά ότι θα κινηθούν στο 7,49% το 2018, στο 7,74% το 2019, στο 8,26% το 2020 και στο 8,55% το 2021.

Η εικόνα πάντως αναμένεται να ξεκαθαριστεί στις 8-9 Ιουνίου, οπότε διενεργείται η σύνοδος του EWG που προετοιμάζει το Eurogroup της 15ης Ιουνίου. Έως τότε οι εκκρεμότητες στα προαπαιτούμενα θα πρέπει να κλείσουν και αναμένεται να φανεί αν οι θέσεις ΔΝΤ – Σόιμπλε – Αθήνας είναι αμετακίνητες.