Άρχισαν τα (δικαστικά) όργανα για τον γάμο ομοφύλων

Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Αντώνη Σρόιτερ και για λογαριασμό του ενημερωτικού πόρταλ protothema.gr παραχώρησε μεσοβδόμαδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν θα μπορούσε να μην ερωτηθεί για τη νομοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών που τόσες φουρτούνες προξένησε στην Νέα Δημοκρατία.

Με την… ασφάλεια του χρόνου που έχει μεσολαβήσει από τα γεγονότα και προφανώς ανακουφισμένος που δεν υπήρξαν παρατράγουδα στις εκκλησίες τις ημέρες του Πάσχα –«έπεσαν στο κενό οι προσπάθειες για δημιουργία αντικυβερνητικού κλίματος» είπε χαρακτηριστικά–, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αμβλύνει τις εντυπώσεις ισχυριζόμενος ότι με την Εκκλησία δεν υπήρξε ποτέ(;) σύγκρουση, αλλά «μία διαφωνία» η οποία «εκφράστηκε ανοιχτά και πολιτισμένα», καθώς όπως είπε γνώριζε από την πρώτη στιγμή «ότι η Εκκλησία δεν θα συμφωνούσε» με την κυβερνητική επιλογή και γι’ αυτό και ο ίδιος σεβάστηκε τη διαφορετική άποψη.

Όσο, πάντων, κι αν επιχειρείται να λειανθούν οι γωνίες της νομοθέτησης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, η κοινωνική πλειοψηφία συνεχίζει να εκφράζει τις έντονες διαφωνίες της και μάλιστα όχι μοιρολατρικά αλλά με διεκδικητικό τρόπο προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη. Ήδη πριν από την Μεγάλη Εβδομάδα και αφού εκδόθηκε η πρώτη υπουργική απόφαση με την οποία καθορίζεται ο τρόπος τήρησης των ληξιαρχικών βιβλίων για την καταγραφή των στοιχείων γονέων και συζύγων επί των ληξιαρχικών πράξεων γέννησης και γάμου, 3 σωματεία κατέθεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας την πρώτη προσφυγή με την οποία αμφισβητείται η συνταγματικότητα του νόμου 5089/2024 για την ισότητα στον πολιτικό γάμο.

Οι προσφεύγοντες θεωρούν ότι με τις πρόνοιες του νομοθετήματος της Ν.Δ. τροποποιείται πλήρως ο θεσμός της οικογένειας, σε σημείο που να περιλαμβάνει ζεύγη και γονείς του ίδιου φύλου, κάτι το οποίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 21 του Συντάγματος που προβλέπει ότι η οικογένεια είναι θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους, όπως επίσης προβλέπει ότι ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους.

Σύμφωνα με τα προσφεύγοντα σωματεία το ίδιο άρθρο του καταστατικού χάρτη της χώρας «δεν μπορεί να εννοεί άλλου είδους οικογένεια από εκείνη που όρισε από αιώνες η φυσιολογία του ανθρώπινου σώματος, το οποίο αναπαράγεται και πολλαπλασιάζεται μόνο με την ένωση ανδρός και γυναικός και ποτέ με την ένωση ανθρώπων ιδίου φύλου».

Σε ό,τι αφορά, εξάλλου, την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, τα τρία σωματεία που προσέφυγαν κατά του Ν. 5089/2024 ερμηνεύουν ότι παραβιάζεται το άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας, αιτιολογώντας τη θέση τους ως εξής:

«Η παροχή δυνατότητας σε ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά και να αποτελούν κατά πλάσμα δικαίου τους δύο γονείς τους, συνιστά ουσιώδη καταστρατήγηση της συνταγματικής αρχής της ισότητας, καθώς στερεί από ορισμένα παιδιά το δικαίωμα να ανατρέφονται σε οικογένεια με μητέρα και πατέρα, λαμβάνοντας από τον καθένα όσα πολύτιμα προσφέρουν και η μητρότητα και πατρότητα για τη ζωή και την ψυχοσωματική ανάπτυξή τους».

Είναι προφανές ότι η ετυμηγορία του ΣτΕ είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Είναι, ωστόσο, πανεύκολο να διαπιστωθεί ότι η δυσαρέσκεια στην κοινωνία από το «δώρο» της κυβέρνησης στο κλαμπ του άκρατου δικαιωματισμού και της woke κουλτούρας αντί να αμβλύνεται μεγεθύνεται.