Διώκονται και δικαστικοί!
Οι διώξεις του αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Αρ. Κορέα σε δεκαέξι πρόσωπα, ανοίγουν νέες πληγές στο χειμαζόμενο τα τελευταία χρόνια ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήδη ξεκίνησε ένας νέος κύκλος εσωστρέφειας, απόλυτα ενισχυτικός του προηγούμενου που είχε ανοίξει στις 24 Ιουνίου του 2011, μετά τις διώξεις της αντιεισαγγελέως κας Πόπης Παπανδρέου.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα πρόσωπα που είχαν διωχθεί το 2011, αλλά και εκείνα ου ήδη έχουν διωχθεί για την περίφημη Κάρτα Υγείας, αντιμετωπίζοντας μια νέα δίωξη, και μάλιστα με τον πιασάρικο τίτλο «Εγκληματική οργάνωση στο ελληνικό ποδόσφαιρο», εδώ και για μία τουλάχιστον τετραετία, θα «κατηγορούνται» ως υπεύθυνα πλέον για κάθε παρατράγουδο, μικρό ή μεγάλο, που θα γίνεται τόσο μέσα στα γήπεδα όσο και έξω από αυτά, δηλαδή σε διοικητικό πλαίσιο.
Σάκος του μποξ θα είναι κυρίως η ανώτατη βαθμίδα του ποδοσφαίρου, δηλαδή η ΕΠΟ, στελέχη της οποίας και ειδικά ο πρόεδρός της Γιώργος Σαρρής ήδη κατηγορούνται σε πολλές δικογραφίες για πολλά αδικήματα κακουργηματικής αλλά και πλημμεληματικής μορφής.
Ο Γιώργος Σαρρής ως πρόεδρος είναι εκείνος που θα δεχθεί την περισσότερη και πλέον δυνατή επικοινωνιακή πίεση. Έχοντας ήδη δύο κακουργηματικές διώξεις –τη μία για την περίπτωση Κάρτας Υγείας, και την άλλη ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης (δίωξη Κορέα)– και λαμβάνοντας υπ’ όψιν το… μηδενικού επιπέδου επικοινωνιακό τιμ της Ομοσπονδίας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι σε κάθε ανάποδο αράουτ, οφ σάιντ ή πέναλτι, οι… πληττόμενοι, ακόμη και για να καλύψουν τα δικά τους λάθη, θα ρίχνουν τις ευθύνες, εκτός από τους διαιτητές, και στην ηγεσία της ΕΠΟ.
Διώξεις και σε τ. δικαστές
Πέραν όμως της δίωξης του προέδρου και μελών του Δ.Σ. της ΕΠΟ, για πρώτη φορά ασκείται δίωξη και σε πρώην δικαστικούς, και μάλιστα υψηλόβαθμους, που διετέλεσαν μέλη των πειθαρχικών επιτροπών της ΕΠΟ.
Το γεγονός και μόνο ότι υπάρχουν διώξεις δικαστικών για τέλεση αδικημάτων κατά την εκδίκαση υποθέσεων που αφορούν το ποδόσφαιρο, αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του ποδοσφαίρου, χώρος στον οποίο δύσκολα κάποιος τολμούσε να τα βάλει με την Αθλητική Δικαιοσύνη.
Και όμως, να που η τελευταία εγκαλείται από την Ποινική Δικαιοσύνη…
Η συγκυρία ανακοίνωσης, αθλητικού νόμου και δίωξης
Την περασμένη Παρασκευή (28/11) είδε το φως της δημοσιότητας νομοσχέδιο του υφυπουργού Γιάννη Ανδριανού, ορισμένα άρθρα του οποίου, εάν περάσουν στη Βουλή, στέλνουν σπίτι τους ηγεσίες της ΕΠΟ των τελευταίων 25 ετών…
Η ΕΠΟ απείλησε με προσφυγή στις FIFA και UEFA. Και πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι της σχετικής ανακοίνωσης για τις παραπάνω προσφυγές, έρχονται οι διώξεις Κορέα, που σε πρώτη ανάγνωση δημιουργούν δυσμενείς εντυπώσεις για την ΕΠΟ σε όλα τα επίπεδα, εγχώρια και διεθνή.
Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, το τεκμήριο της αθωότητας, που αναφέρεται στο Σύνταγμα προ πολλών χρόνων, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Ενδέχεται οι διωκόμενοι να είναι ένοχοι ή αθώοι. Το δεύτερο όμως θα αποδειχθεί μετά πάροδο 4-5 ετών, όπως έχει γίνει και με την προηγούμενη δίωξη του 2011. Από αυτή την οπτική γωνία, κατά τη γνώμη μας, είναι δύσκολο να παραμείνουν στις θέσεις τους στελέχη της ΕΠΟ που διώκονται, λόγω των ΜΜΕ και κυρίως των οπαδικών Μέσων, ακόμη και αν κάποια από αυτά στην τελική εκδίκαση αθωωθούν για κάθε κατηγορία.
Κατά συνέπεια, η προώθηση του νομοσχεδίου έχει πολλές πιθανότητες να γίνει νόμος της Βουλής –έστω και με κάποιες υποχωρήσεις–, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ποδόσφαιρο.