ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Ο άφωνος πρόεδρος, η λαλίστατη αυλή και τα πάρε-δώσε με τον ΣΥΡΙΖΑ

Είναι απόλυτα λογικό οι πολιτικοί, όταν πλησιάζουν προς το τέλος της καριέρας τους, να προσέχουν ιδιαίτερα την υστεροφημία τους. Αυτές οι προσπάθειες σπάνια έρχονται σε αντίθεση με το κόμμα που τους ανέδειξε. Τουναντίον, στρατευμένοι στον πολιτικό οργανισμό που ανήκουν έχουν την άνεση –ειδικά οι πρώην πρωθυπουργοί– να ομιλούν όποτε θέλουν, παρεμβαίνοντας δημοσίως είτε για να εκφράσουν την άποψή τους, είτε για να υποστηρίξουν το έργο τους και να δικαιολογηθούν για τα λάθη τους.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Από τους εν ζωή πρώην πρωθυπουργούς το έχουμε δει και από τον Κώστα Σημίτη και από τον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά και από τον Αντώνη Σαμαρά. Τουναντίον, απουσιάζει από τον δημόσιο διάλογο ο Κώστας Καραμανλής. Μάλιστα, η αφωνία που έχει επιλέξει από το 2009, έχει σπάσει δύο μόλις φορές. Τη μία τις παραμονές του δημοψηφίσματος του Ιουλίου του 2015, όταν η δήλωσή του μάλλον αύξησε το κύμα των δυσαρεστημένων, οι οποίοι επέλεξαν το «όχι», και την άλλη όταν έκανε μία νερόβραστη δήλωση για τη Συμφωνία των Πρεσπών, τονίζοντας πως συμφωνεί σε όλα με τα όσα είχε πει στη Βουλή η Ντόρα Μπακογιάννη.

Και βέβαια ο ίδιος μπορεί να έχει υποστεί χρόνια αφωνία, αλλά οι κύκλοι, τα τετράγωνά του και τα άλλα γεωμετρικά σχήματα (πλην τριγώνων, διότι εκεί τρέφει μία συμπάθεια στα εξαιρετικά γλυκίσματα από το Πανόραμα) που τον περιστοιχίζουν είναι λαλίστατα. Και κάθε φορά που κάποιος τον κατηγορεί για τα πεπραγμένα του φροντίζουν να απαντούν με αιχμές και για τη Ν.Δ., που δεν τον υπερασπίζεται όσο θα ήθελαν αυτοί. Φυσικά, οι απαντήσεις είναι με χρονοκαθυστέρηση, όπως και οι αποφάσεις που λαμβάνονταν επί των ημερών του στην πενταετία 2004-2009.

Εάν κάποιος ασχοληθεί με την πενταετή διακυβέρνησή του θα ανακαλύψει ουκ ολίγα σφάλματα, καθώς, όπως αποκάλυψε η «Α», το 2009 δανείστηκε €60.000.000 για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου και τις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου. Δανεικά που με τα τοκοχρεολύσια εκτόξευσαν το χρέος του κόμματος σχεδόν στα 200 εκατ. ευρώ. Κάτι που σε συνδυασμό με την κρίση και τη δραματική μείωση της κρατικής επιχορήγησης κρατά σιδηροδέσμιο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που τώρα προσπαθεί να επιστρέψει στην εξουσία, αλλά και να αποπληρώσει το χρέος.

 Η αφωνία βολεύει όλους πλην Ν.Δ.

Αναμφίβολα προκαλεί αλγεινή εντύπωση που ποτέ μέχρι σήμερα ο κ. Καραμανλής δεν βγήκε να μιλήσει και να εξηγήσει τι συνέβη και η χώρα βρέθηκε ξυπόλυτη στα αγκάθια και τα απόνερα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης οδήγησαν στα μνημόνια και στη λιτότητα τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων. Οι πολιτικοί αντίπαλοι του κ. Καραμανλή ακόμη και σήμερα σε όλες τις παρεμβάσεις τους ισχυρίζονται ότι «η χώρα χρεοκόπησε επί ημερών Καραμανλή και απλά η βόμβα έσκασε στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου». Στην Κομισιόν μας έβαλαν στα μαύρα κατάστιχα τονίζοντας ότι η Ελλάδα έκρυβε το πραγματικό της έλλειμμα και γι’ αυτόν τον λόγο δύο στελέχη της Ε.Ε. στο διάστημα 2004-2009, ο πρόεδρος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ο επίτροπος Οικονομικών Χοακίν Αλμούνια συνταξιοδοτήθηκαν κι εξαφανίστηκαν, τιμωρούμενοι τρόπον τινά και σιωπηρά για το ότι έκαναν τα στραβά μάτια στην κυβέρνηση Καραμανλή.

Για τις ευθύνες Καραμανλή το καλοκαίρι του 2010 το γαλλικό περιοδικό «Marianne» τον συμπεριέλαβε σε ένα κεντρικό άρθρο του στα «7 καθάρματα της κρίσης», όπως τιτλοφορούσε το δημοσίευμα, τονίζοντας:

«Ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, από το 2004 έως το 2009, με την ανικανότητα και τα ψέματά του, βύθισε τη χώρα του σε ένα τρομακτικό χάος. Ο κ. Καραμανλής, ανιψιός του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, που διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας 4 φορές από το 1955 έως το 1981, είχε μια εξαιρετικά πρωτότυπη ιδέα: να καταστρέψει τη χώρα. Λιγότερο από πέντε χρόνια, του ήταν αρκετά για να αδειάσει τα κρατικά ταμεία και να φέρει την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού».

Στο ίδιο άρθρο το γαλλικό περιοδικό υποστήριξε σε άλλο σημείο του: «Λόγω έλλειψης ικανοτήτων, ο Κ. Καραμανλής είχε καταφέρει να επιδείξει τεράστιο χάρισμα στην τέχνη της παραπλάνησης. Κατά τη διάρκεια πολλών ετών, η απόκλιση, μεταξύ των στατιστικών στοιχείων που υποβάλλονταν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και των πραγματικών μεγεθών του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, άγγιζε το 2,2% του ΑΕΠ. Ο Κώστας όμως έκανε ταχυδακτυλουργικά κόλπα, όπως ένας πλανόδιος μικροπωλητής σε ένα υπαίθριο παζάρι. Τον Οκτώβριο ωστόσο, του 2009, συνειδητοποίησε ότι δεν έχει άλλη ενέργεια για να συνεχίσει στους ίδιους ρυθμούς και οι εμπειρογνώμονες που καταγγέλλουν σήμερα την Ελλάδα, δεν είχαν τότε καταφέρει να δουν τι πραγματικά συνέβαινε. Με ένα ποσοστό ανάπτυξης που πλησίαζε το 5%, το φτωχό αυτό έθνος προκαλούσε σύνδρομα κατωτερότητας στις ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες με αδύναμες οικονομίες. Ο Κώστας Καραμανλής, σαν να ζούσε μέσα σε ένα όνειρο, έδινε την εντύπωση ότι βρίσκεται στο ύψος των περιστάσεων και της περίοπτης πολιτικής του γραμμής. Ωστόσο, αν και η Ελλάδα θεμελίωσε την έννοια της δημοκρατίας πριν από μερικούς αιώνες, πολύ συχνά φαινόταν ότι ξεχνούσε τις συγκεκριμένες αξίες. Στην πολιτική ζωή της χώρας επικρατεί ο νεποτισμός της οικογενειοκρατίας και αυτή είναι άλλωστε, και η δική του περίπτωση».

Κι όμως ο Κ. Καραμανλής όχι μόνο δεν απάντησε, αλλά είχε την απαίτηση να το κάνει αυτό η Ν.Δ. Και όλοι στη Ν.Δ. γνώριζαν πως είχε ευθύνες και ο κ. Καραμανλής, που η κοινωνία ήταν απροετοίμαστη, ενώ το πολιτικό σύστημα επέδειξε ανωριμότητα καθώς αιφνιδιάστηκε, λες και δεν έβλεπε τι συμβαίνει παγκοσμίως. Κι όμως στο μέτρο που αναλογούσε στη Ν.Δ. και στον διάδοχό του στην προεδρία του κόμματος, δόθηκαν απαντήσεις απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος στην προσπάθειά του να διασωθεί από την υπογραφή του 1ου μνημονίου φόρτωσε όλα τα δεινά στον προκάτοχό του.

Αντίθετα, ο Αντώνης Σαμαράς αντιμετώπισε ουκ ολίγες φορές έναν αρνητισμό από τη λεγόμενη «καραμανλική» πτέρυγα, παρά το γεγονός ότι πολλάκις είχε στηρίξει τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης 2004-2009. Ακόμη κι όταν η Ν.Δ. συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ το 2012, η «καραμανλική» πτέρυγα είχε… ξινίσει. Ανάλογη ήταν και η αντιμετώπιση που έτυχε ο Ευάγγελος Βενιζέλος από τον Γιώργο Παπανδρέου, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο ΓΑΠ ουκ ολίγες φορές υποστήριξε δημοσίως την περίοδο που κυβέρνησε τη χώρα από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Νοέμβριο του 2011, την ανάγκη συμμαχικών κυβερνήσεων.

Ποιος άραγε μπορεί να λησμονήσει τα όσα διέρρεαν οι κύκλοι του κ. Καραμανλή, όταν δεν συμφωνούσαν σε κάποιες από τι αποφάσεις της κυβέρνησης Σαμαρά. Μέχρι εκεί, διότι ο συνήθως απών από τις συνεδριάσεις της Βουλής πρώην πρωθυπουργός δεν μπήκε στον κόπο να κάνει μία ομιλία στη Βουλή, παρά τις προκλήσεις που του απηύθυναν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Εξάλλου, είναι η μοναδική περίπτωση εν ενεργεία βουλευτή που δεν έχει καμία κοινοβουλευτική δραστηριότητα από το 2009! Δεν έχει υπογράψει ούτε μία ομαδική επερώτηση, όταν τον κόμμα ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν από πρώην πρωθυπουργούς.

Τα πάρε-δώσε με ΣΥΡΙΖΑ

Πριν φθάσουμε στην περίοδο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κ. Καραμανλής δεν έκανε το παραμικρό, προκειμένου να πείσει κάποιους από τους δεξιούς βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ., ή κάποιους ανεξάρτητους, ώστε να ψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα και να εκλεγεί νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Στο κρίσιμο αυτό διάστημα δεν κούνησε ούτε το μικρό του δαχτυλάκι. Αντίθετα ακόμη ο Κ. Σημίτης (εκτός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη), αν και εκτός Κοινοβουλίου είχε παρέμβει, προκειμένου να εκλεγεί Πρόεδρος και να ολοκληρώσει την κοινοβουλευτική της περίοδο η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Τουναντίον σφύριζε αδιάφορα, βλέποντας τα… τρένα να περνούν και τον ΣΥΡΙΖΑ να ετοιμάζεται μέσω της εκλογής ΠτΔ για το μεγάλο ρεσάλτο στην εξουσία. Μάλιστα σε εποχή, όπου όλη η παράταξη υβρίζονταν ως γερμανοτσολιάδες, αυτός χαριεντιζόταν με τον Αλέξη Τσίπρα σε διάφορες εκδηλώσεις, ενώ τον αποδέχθηκε στο ετήσιο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μία εκδήλωση καθαρά παραταξιακή. Με αυτό τον τρόπο μπορεί κάποιος να το εκλάβει ως μήνυμα στους ψηφοφόρους όλων των παρατάξεων, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται και πρέπει να τον εμπιστευθούν. Ανάλογη στάση είχε κρατήσει και ο Γ. Παπανδρέου, που την εποχή εκείνη αποστάτησε από το ΠΑΣΟΚ δημιουργώντας το ΚΙΔΗΣΟ.

Και ο κ. Τσίπρας του ανταπέδωσε την «αβάντα», καθώς στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. χρησιμοποίησε σκληρούς «καραμανλικούς», όπως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ενώ πρότεινε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας το δεξί του χέρι την πενταετία 2004-2009, τον Προκόπη Παυλόπουλο.

Η επιλογή του Παπαγγελόπουλου για τη θέση του υπουργού Διαφθοράς σήκωσε περισσότερη σκόνη από την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για την Προεδρία. Κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. είχε εκφραστεί με απαξιωτικό τρόπο για την ενέργεια αυτή αφού ποτέ στα χρονικά σε ευρωπαϊκό κράτος κορυφαίο στέλεχος μιας μονοκομματικής κυβέρνησης, όπως ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος που διορίστηκε διοικητής της ΕΥΠ, δηλαδή μιας υπηρεσίας που απαιτεί απόλυτη εμπιστοσύνη, δεν «προσχώρησε» στο εκ διαμέτρου αντίπαλο κόμμα, και μάλιστα σε περίοπτη θέση που του επέτρεπε να ασχολείται με δήθεν παραβατική συμπεριφορά των πρώην συντρόφων και συνεργατών του.

Το χειρότερο είναι ότι την ίδια εποχή που το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη μάζευε τα αποθεματικά και οδηγούσε την οικονομία σε ασφυξία, οι κύκλοι του Καραμανλή δεν έβρισκαν τίποτε μεμπτό. Τουναντίον «έβλεπαν» ότι η λεγόμενη σκληρή διαπραγμάτευση θα είχε οφέλη για τη χώρα.

Είναι λογικό να αναρωτηθεί ο κάθε λογικός άνθρωπος πώς είναι δυνατόν οι «καραμναλικοί» να μην έβλεπαν τα ολέθρια λάθη του Τσίπρα. Μα πολύ απλά διότι την ίδια εποχή ο ΣΥΡΙΖΑ «αβάνταρε» τις δικαστικές διώξεις κατά του Ανδρέα Γεωργίου, του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος αποκάλυψε ότι το έλλειμμα που άφησε ο Καραμανλής δεν ήταν 6%, αλλά 15%. Όμως, με το να κάθεται κάθε τρεις και λίγο ο Γεωργίου στο εδώλιο, οι «καραμανλικοί» ένιωθαν δικαιωμένοι.

Αυτό βόλευε την υστεροφημία του Καραμανλή, αλλά και το αφήγημα του Καμμένου ότι για όλα έφταιγε ο Παπανδρέου και ο Γεωργίου, το ΔΝΤ, οι εξωγήινοι, τα νεφελίμ, τα ελοχίμ και τα ρυπαρά έθνη που έλεγε στις τηλεοπτικές εκπομπές του ο Δημοσθένης Λιακόπουλος.

Όλα αυτά εντός των τειχών. Διότι εκτός Ελλάδας η κυβέρνηση Τσίπρα αποδέχθηκε πλήρως τα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ, αναγνώρισε ότι το έλλειμμα ήταν 15% και υπέγραψε ότι θα αποπληρώσει όλα τα δικαστικά έξοδα που είχε κάνει ο Γεωργίου, ανέλαβε να αποζημιώσει τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ υπέγραφε την κάθε συμφωνία με βάση τα ευρήματα Γεωργίου.

Κι όμως όσο και εάν δείχνει παράλογο τα «καραμανλικά» παπαγαλάκια εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ομιλούν για δικαίωση του… κατοίκου της Ραφήνας, την ώρα που όλη η οικουμένη αναγνωρίζει μόνο τα στοιχεία του Γεωργίου και ουχί τα στατιστικά της περιόδου Καραμανλή, που πλέον θα μείνουν στην παγκόσμια ιστορία με τον τρισάθλιο –για τη χώρα– χαρακτηρισμό «greek statistics». Προφανώς οι φωστήρες πέριξ της οδού Παναγή Κυριακού εξακολουθούν να θεωρούν τους πολίτες χαχόλους.

Βέβαια, στην ιστορία του Γεωργίου κάνουν όλοι το κορόιδο. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ έξω αναγνωρίζει το δίκαιο του Γεωργίου, όμως όπως είπαμε στο εσωτερικό αβαντάρει την «καραμανλική» σπέκουλα. Και από την πλευρά τους οι «καραμανλικοί» ποιούν την νήσσα σε όλα όσα τρελά και παράλογα συμβαίνουν καθημερινά.

Και κάπου εκεί βρίσκουμε και τον Πάνο Καμμένο. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., τώρα που έχει μείνει χωρίς μέλη σε όλη την Ελλάδα, παίρνει βαθιές ανάσες χάρη στο… οξυγόνο που του προσφέρει ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής με την επιτηδευμένη αφωνία του.

Την ίδια ώρα, ο Ευάγγελος Αντώναρος φωτογραφήθηκε στην ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ τη μία ημέρα και σε τετ-α-τετ σε ψαροταβέρνα της Καλαμαριάς με τον Καμμένο την επομένη, στέλνοντας μηνύματα ένθεν κακείθεν ότι ο πρώην πρωθυπουργός είναι βαθύτατα προβληματισμένος με την πορεία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό καταλαβαίνει ο απλός δεξιός, που δεν είναι μπασμένος στα πράγματα και ακούει τον Καμμένο να λέει ότι αυτός είναι ο κανονικός «καραμανλικός» και όχι η ακροδεξιά Ν.Δ. Και από δίπλα του η κα Παπακώστα να κάνει λόγο για «καραμανλική» σχολή σκέψης και όλοι μαζί να κάνουν τεμενάδες στον ΣΥΡΙΖΑ. Και πού βρίσκεται ο Κώστας Καραμανλής; Εμείς δεν θα μπούμε στον πειρασμό να πούμε ότι είναι μόνιμα διακοπές και θυμίζει τουρίστα, απλά θα αναφερθούμε ότι βρίσκεται σε άλλο mood.

Με μία δήλωσή του θα ξεκαθάριζε τα πάντα για τη Ν.Δ. Αρκεί να έλεγε ότι «οι κ.κ. Καμμένος, Παπακώστα και Σία είναι εχθροί της Νέας Δημοκρατίας». Αρκούσε για να συσπειρωθούν όλοι και το κόμμα που τον ανέδειξε να αποκτούσε άλλον αέρα. Προφανώς κάτι συμβαίνει για να μην κάνει αυτή την κίνηση και απλά να παραμένει άφωνος.

Το Μακεδονικό

Άλλη μία τραγική στιγμή του Κώστα Καραμανλή είναι η στάση που κράτησε στο Μακεδονικό. Η δήλωσή του για τη συμφωνία των Πρεσπών είναι ό,τι πιο τραγικό έχουμε ακούσει την τελευταία 20ετία. Δεν πήρε καμία θέση, προσπαθώντας να παίξει τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.

«Η ομιλία της κας Μπακογιάννη αποτυπώνει με ακρίβεια το πλαίσιο της πολιτικής τής τότε κυβέρνησης για το θέμα των Σκοπίων, με κατάληξη το Βουκουρέστι, όπως και τις ουσιώδεις διαφορές της από την πολιτική και την τακτική της σημερινής κυβέρνησης». Αυτή η δήλωση του Κώστα Καραμανλή από μόνη της προκαλεί τον γέλωτα και τον χλευασμό. Δυστυχώς αυτός ο άνθρωπος είχε τις τύχες της χώρας στα χέρια του επί πενταετία.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Αλγεινή στάση στην υπόθεση Novartis η επιστολή που αποδεικνύει ότι γνώριζε τα πάντα

 Αλλά και στην υπόθεση Novartis ο πρώην πρωθυπουργός επέδειξε μία στάση που αναμφίβολα προκάλεσε την οργή ακόμη και των αντιπάλων του, που τους ενέπλεξαν οι μάρτυρες που κατέθεσαν στην κα Τουλουπάκη, φορώντας κουκούλα στις αποχρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι εις εκ των μαρτύρων κατηγορεί τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ως υπουργό Υγείας, αλλά ξαφνικά αθωώνει τον Καραμανλή με τη δικαιολογία ότι «ξεγελάστηκε από τον υπουργό Υγείας», δηλαδή τον νυν επίτροπο. Χαρακτηριστικά ο ψευδομάρτυρας κατέθεσε: «Με τον ανώτερο τρόπο ο τότε υπουργός Υγείας Αβραμόπουλος παρέσυρε τον τότε πρωθυπουργό (Κ. Καραμανλή), ο οποίος τελούσε εν αγνοία να εξαγγείλει ότι η Ελλάδα έπρεπε να παραγγείλει πανδημικά εμβόλια για το σύνολο του πληθυσμού της». Και φυσικά ο συριζαίος υπουργός Δικαιοσύνης, Σταύρος Κοντονής, και ο αναπληρωτής του υπουργός Διαφθοράς, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, έσπευσαν να μεταδώσουν σε όλη την οικουμένη ότι φταίει για όλα ο νυν επίτροπος.

Φυσικά, οι ισχυρισμοί αυτοί δεν πείθουν ούτε παιδάκια νηπιαγωγείου, τα οποία αποδεικνύονται να έχουν σαφώς καλύτερα αντανακλαστικά από το περιβάλλον Καραμανλή και τους φίλους αυτού εντός της κυβέρνησης. Όλοι θυμόμαστε ότι υπήρξε κυβερνητική επιτροπή που ενέκρινε την αγορά των εμβολίων. Εκτός εάν από την κυβερνητική επιτροπή απουσίαζε ο κ. Καραμανλής, δικαιώνοντας τον αστικό μύθο που κυκλοφορεί ότι τις μισές ημέρες της εβδομάδας το πρωθυπουργικό αυτοκίνητο μαζί με την κουστωδία πήγαινε μόνο του στο Μαξίμου και ο πρώην πρωθυπουργός απολάμβανε τη θαλπωρή της Ραφήνας. Διότι εάν ισχύει αυτό, τότε το πράγμα πάει αλλού. Εμείς όμως θα δεχθούμε ότι όντως ο κ. Καραμανλής πήγαινε στο γραφείο του καθημερινά, όπως εκατομμύρια εργαζόμενοι Έλληνες, και μετείχε στην τότε κυβερνητική επιτροπή. Οπότε όχι μόνο γνώριζε, αλλά το σημαντικότερο έβαλε και την τζίφρα του. Εκτός εάν δεν γνωρίζει τη λαϊκή ρήση «για την υπογραφή του και το μόριό του», πράγμα που το θεωρούμε απίθανο. Εξάλλου ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη. Διότι και αυτός ενέκρινε την αγορά, αλλά και η διακομματική επιτροπή της Βουλής.

Τότε, λοιπόν, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε επιτεθεί στον Κώστα Καραμανλή για τους θανάτους από τη γρίπη και τα μέτρα που είχε πάρει η κυβέρνηση της Ν.Δ. Στις 24 Ιουλίου του 2009 σε λεπτομερή απάντησή του ο τότε πρωθυπουργός υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση ακολούθησε τις οδηγίες πιστά του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας. Επίσης στην επιστολή ο τότε πρωθυπουργός ανέφερε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι όλες οι ενέργειες είναι σε γνώση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής, την οποία έχει ενημερώσει ο Αβραμόπουλος.

Αναλυτικά η επιστολή του κ. Καραμανλή (24 Ιουλίου 2009) είναι η ακόλουθη:

«Κύριε Πρόεδρε

Λυπούμαστε διότι με την επιστολή σας αποδεικνύετε είτε άγνοια είτε πρόθεση κομματικής προσέγγισης σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.

Η Κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της ΕΕ πήρε όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα κατά τρόπο μάλιστα που η χώρα μας έλαβε εύσημα από τον ΠΟΥ.
Είναι η πρώτη στην Ευρώπη που χρησιμοποίησε προληπτικό έλεγχο στα αεροδρόμια και τις εισόδους της ενημερώνοντας συγχρόνως τους επισκέπτες αλλά και τους πολίτες της με ειδικά έντυπα.
Επιπλέον στο πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου Δράσης έχει καταρτιστεί συγκεκριμένο σχέδιο δράσεων για την ενημέρωση όσο των ευπαθών ομάδων όσο και του συνόλου του πληθυσμού.
Σε ό,τι αφορά τις βασικές εισηγήσεις σας θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι αποτελούν ήδη πραγματικότητα.

Εθνικό σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση πανδημίας έχει αναπτύξει η κυβέρνηση σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε με το παρελθόν από το 2005. Το Σχέδιο αυτό έχει ήδη επικαιροποιηθεί για την αντιμετώπιση της Νέας Γρίπης από τον Μάιο του 2009 και έχει τεθεί σε τελική διαβούλευση από το αρμόδιο Εθνικό Συμβούλιο αλλά και σε όργανα της ΕΕ και του ΠΟΥ.

Το σχέδιο το οποίο βεβαίως θα προσαρμόζεται και θα εμπλουτίζεται ανάλογα με τις εξελίξεις πρόκειται να επικυρωθεί από τη διυπουργική επιτροπή που συνεδριάζει για δεύτερη φορά την ερχόμενη εβδομάδα και θα σας δοθεί αμέσως.

Δεν κατανοώ γιατί αγνοείτε ακόμη και τη λειτουργία διυπουργικής επιτροπής την οποία συγκάλεσα για πρώτη φορά στις 2 Μαΐου του 2009 και εισηγείσθε τώρα τη συγκρότησή της, δηλαδή τρεις μήνες περίπου μετά.

Θα έπρεπε επίσης να μη λησμονείτε ότι για όλα αυτά τα θέματα ο υπουργός Υγείας έχει ήδη ενημερώσει την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή. Σας πληροφορώ ότι θα επανέρθει την ερχόμενη εβδομάδα και φυσικά όποτε χρειαστεί στο μέλλον.

Είναι αυτονόητο ότι ο ισχυρισμός σας για υποτιθέμενη έλλειψη σχεδίου, καθώς και ο ισχυρισμός σας ότι η χώρα μας είναι δήθεν “περισσότερο ευάλωτη” βρίσκονται εκτός πραγματικότητας. Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι όχι μόνο αβάσιμοι αλλά και κινδυνολογικοί.

Θεωρώ επίσης άτυχη και προϊόν κομματικής σκοπιμότητας την αναφορά σας ότι “μια πανδημία με συμπτώματα ήπιας μορφής θα εξελιχθεί με απρόβλεπτες συνέπειες για την υγεία των πολιτών για τη λειτουργία της χώρας”.

Είναι ανεπίτρεπτο να γίνεται αβασάνιστα υιοθέτηση ακραίων σεναρίων. Αυτή η στάση σας σήμερα αδικεί και την ωριμότητα της Κοινωνίας, το κύρος των επιστημόνων μας και την ικανότητα των αρμόδιων υπηρεσιών αλλά και τις εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών.

Καταλήγοντας θα ήθελα να σας βεβαιώσω ότι δεν αρνούμαστε –αντιθέτως μάλιστα– ούτε τη συμβολή, ούτε τις ιδέες κανενός. Είναι όμως θλιβερό να επιχειρείται τη στιγμή αυτή η εκμετάλλευση ενός τέτοιου ζητήματος για κομματικές σκοπιμότητες».

Κι όμως ο Κ. Καραμανλής, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τσουβάλιασε τους πολιτικούς του αντιπάλους σε ένα υποτιθέμενο σκάνδαλο, αρκέστηκε μόνο στο γεγονός πως δεν έμπλεξαν κι αυτόν. Επέδειξε μικρότητα και όχι χαρακτηριστικά ηγέτη. Αντί να βγει και να στηρίξει τους συνεργάτες του, προτίμησε τη σιωπή, λες και ήθελε να καθίσουν στο εδώλιο. Μάλιστα αυτό που συζητήθηκε εντόνως στη Βουλή, ακόμη και μεταξύ των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι όταν το θέμα συζητήθηκε εντός του Κοινοβουλίου η σύσταση εξεταστικής επιτροπής, αυτός απουσίαζε. Την ώρα που από του βήματος της Βουλής στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, πρώην συνεργάτες του, έδιναν τις δικές του απαντήσεις στην κυβερνητική σκευωρία, αυτός προτίμησε να λάμψει διά της απουσίας του, ακόμη και όταν στο βήμα ήταν ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος ως πρωθυπουργός, αν και δεν ήταν υπεύθυνος, στήριξε τα πεπραγμένα της περιόδου Καραμανλή, βάζοντας σε κίνδυνο τη συνοχή της συμμαχικής του κυβέρνησης αποκρούοντας τα όσα έλεγαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Κι όμως στην ομιλία του Σαμαρά ο κ. Καραμανλής απουσίαζε επιδεικτικά. Κάτι που δεν το ξεχνά κανένας. Όπως επίσης ότι τα περισσότερα στελέχη της Ν.Δ. που διώκονται για την υπόθεση Novartis ήταν μέλη των κυβερνήσεών του.