ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: «Είναι απασχολημένοι για να διορίσουν όλους τους κολλητούς τους»

«Δυστυχώς, μετά από τέσσερα περίπου χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση στο χώρο της υγείας παραμένει εκρηκτική». Αυτό υποστηρίζει στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Α» ο βουλευτής Λαρίσης του Κινήματος Αλλαγής, Κώστας Μπαργιώτας. Γιατρός-ορθοπεδικός στο επάγγελμα, ο κ. Μπαργιώτας έχει ιδία άποψη για τα τεκταινόμενα στον πολύπαθο χώρο της υγείας. Από το 2000 εργάζεται στην Ορθοπεδική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λάρισας με τον βαθμό του Επιμελητή Α΄ ΕΣΥ και παράλληλα είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Στο ΚΙΝΑΛ είναι υπεύθυνος του Κοινοβουλευτικού Τομέα Υγείας και επισημαίνει ότι «και στα νοσοκομεία η κατάσταση έχει φτάσει σε απελπιστικό σημείο, όπου ασθενείς διασωληνωμένοι νοσηλεύονται εκτός εντατικών –ελλείψει διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ– με προφανή κίνδυνο για τη ζωή τους». Και καταλήγει πως «ο κ. Πολάκης είναι πολύ απασχολημένος. Πρέπει να διορίσει όλους τους κολλητούς του στα νοσοκομεία».

Ο κ. Μπαργιώτας στη συνέντευξή του επισημαίνει επίσης ότι η συμφωνία των Πρεσπών κρατά ζωντανό τον αλυτρωτισμό, ενώ δηλώνει αισιόδοξος για την πορεία του ΚΙΝΑΛ, υποστηρίζοντας πως οι δημοσκοπήσεις δεν λένε την αλήθεια. Όσο για το προοδευτικό κάλεσμα του κ. Τσίπρα, το παρομοιάζει ως ρεσάλτο. Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Μπαργιώτα:

 

–Η συμφωνία των Πρεσπών κυρώθηκε και είναι εν ισχύι. Ποιες εκτιμάται στο Κίνημα Αλλαγής που δεν την ψηφίσατε ότι θα είναι οι εξελίξεις σε αυτό το εθνικό θέμα;

«Η Συμφωνία των Πρεσπών κρατά ζωντανό τον πυρήνα του αλυτρωτισμού που είναι ο Μακεδονισμός. Αναγνωρίζει Μακεδονικό λαό, Μακεδονική γλώσσα, Μακεδονική ταυτότητα, δηλαδή Μακεδονικό Έθνος. Ταχθήκαμε διαχρονικά υπέρ της λύσης, αλλά όχι οποιασδήποτε λύσης. Οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσαν την εθνική γραμμή που ουδέποτε περιλάμβανε οποιαδήποτε υποχώρηση στις ανεδαφικές αξιώσεις στα πεδία της εθνικότητας και γλώσσας. Είναι οι “εθνικές γραμμές” που υπηρετήθηκαν επί δεκαετίες, για να έρθει ο κύριος Τσίπρας με “μυστική διπλωματία” να υποχωρήσει και από αυτές. Παρέδωσε όλα τα όπλα που με την ενδιάμεση συμφωνία είχε εξασφαλίσει για τη χώρα ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας δεσμεύεται με μια κακή συνθήκη, επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα. Και πριν στεγνώσει το μελάνι της Συμφωνίας, δεν γίνεται αυτή σεβαστή από τους Σκοπιανούς, και αυτό επιβεβαιώνει τη διαφωνία μας. Δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας μάς έφερε προ τετελεσμένων».

«Ο κ. Τσίπρας με τη Συμφωνία των Πρεσπών παρέδωσε όλα τα όπλα που είχαμε ως χώρα και κράτησε ζωντανό τον αλυτρωτισμό»

–Πιστεύετε ότι οι ψηφοφόροι όταν έλθει η ώρα της κάλπης θα ψηφίσουν με βάση το εθνικό θέμα, ή με βάση τα οικονομικά τους και την καθημερινότητα που βιώνουν;

«Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Όποιο, όμως, και να είναι το κριτήριο, οι ψηφοφόροι θα “τιμωρήσουν” την κυβέρνηση της κωλοτούμπας, των παλινωδιών και του διχαστικού λόγου. Το δίλημμα είναι ένα: Ισχυρό Κίνημα Αλλαγής ή Διχασμός και νέα περιπέτεια; Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, ο δικός μας αγώνας είναι να ανατρέψουμε το σκηνικό του διχαστικού διπόλου ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που θα οδηγήσει τη χώρα και τους πολίτες σε νέα αδιέξοδα. Απέναντι στους τεχνητούς διχασμούς και τους αποκλεισμούς, απέναντι στη συντήρηση και τον λαϊκισμό, αντιπαραβάλλουμε τη μόνη πολιτική πρόταση που δημιουργεί προοπτικές και μπορεί να εμπνεύσει πραγματική ελπίδα στους πολίτες».

 

–Το Κίνημα Αλλαγής ξεκίνησε φουριόζικα, αλλά τόσο οι αποχωρήσεις, όσο και η δημοσκοπική κάμψη μοιάζει να αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για να επιτευχθεί ο στόχος της 3ης δύναμης. Την ίδια ώρα όλα τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ μιλούν με βεβαιότητα λόγω της ανταπόκρισης του κόσμου, όπως λένε. Τι τελικά ισχύει;

«Επειδή επικαλείστε τις δημοσκοπήσεις, να αναφέρω ότι οι δύο πιο πρόσφατες δεν αποτυπώνουν εικόνα κάμψης. Συμμερίζομαι τη βεβαιότητα που αναφέρατε στην ερώτησή σας. Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά από όλη την Ελλάδα. Μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν πως η λύση για τη χώρα περνά μέσα από την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που ακύρωσε ο λαϊκισμός και η πλειοδοσία των υποσχέσεων, μέσα από την ανασυγκρότηση του κράτους και την επανεκκίνηση της οικονομίας. Έχουμε την πολιτική πρόταση, τα στελέχη και τις ρίζες στην κοινωνία. Με το Κίνημα Αλλαγής ισχυρό στην επομένη Βουλή, η χώρα θα μπει σε μια νέα φάση, η έξοδος από το τούνελ θα έρθει πιο κοντά. Το Κίνημα Αλλαγής ανασυγκροτεί τις δυνάμεις της μεταρρύθμισης, τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς που πραγματικά ενδιαφέρονται για μια νέα πορεία, μια νέα μεταπολίτευση».

 

–Πιστεύετε ότι στο έκτακτο συνέδριο που θα διεξαχθεί τον Μάρτιο θα επιτευχθεί η επανεκκίνηση του ΚΙΝΑΛ;

«Θέλουμε ένα κόμμα βαθιά δημοκρατικό, αλλά και αποτελεσματικό με σαφές πολιτικό μήνυμα. Είναι η ώρα το σύνολο των πολιτικών αποφάσεων να περάσει αποκλειστικά και μόνο στα εκλεγμένα όργανα του Κινήματος Αλλαγής. Το μεταβατικό μοντέλο λειτουργίας που αποφασίστηκε στο ιδρυτικό μας συνέδριο δεν συμβάλλει πλέον στην ουσιαστική πολιτική ενότητα και στην ενιαία και καθαρή έκφραση που απαιτούν από εμάς οι προοδευτικοί πολίτες. Αντίθετα, μάλλον τροφοδοτεί τη σύγχυση, την ώρα που η παράταξη δέχεται ολομέτωπη επίθεση και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τη Ν.Δ. Το Συνέδριο είναι ο πιο κατάλληλος χώρος, ώστε δημοκρατικά να παρθούν οι αποφάσεις για την ενιαία λειτουργία του κόμματος και την εκλογή των οργάνων του».

 

Το ρεσάλτο του Τσίπρα

 

–Ποια είναι η γνώμη σας για το κεντροαριστερό κάλεσμα του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ;

«Δεν πρόκειται για κάλεσμα-άνοιγμα, αλλά για ρεσάλτο προκειμένου να αλώσει τη Δημοκρατική Παράταξη και ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε. Διαμορφώνουμε τη δική μας ισχυρή ιδεολογική, πολιτική και προγραμματική ταυτότητα που αναδεικνύει τις διακριτές μας διαφορές από τις δυνάμεις της συντήρησης και του λαϊκισμού. Δεν υπάρχει περιθώριο για μέτωπο με κανένα. Προχωράμε τον δικό μας δρόμο. Η φιλολογία περί μετώπων και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τη ΝΔ απλά εξυπηρετεί τους εκλογικούς σχεδιασμούς τους. Ιδιαίτερα δε η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να υποδυθεί κόντρα ρόλο εμφανιζόμενος ως δήθεν κεντροαριστερός τώρα στα στερνά του, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα προσπάθεια εμπαιγμού για την πολιτική του επιβίωση. Αποζητά αναλώσιμα εργαλεία στην προσπάθειά του να εμφανίσει αντίβαρα στα ακροδεξιά βαρίδια με τα οποία συγκυβερνούσε».

 

–Ο κόσμος, ακόμη και σήμερα, μοιάζει να μην καταλαβαίνει το ΚΙΝΑΛ. Μήπως πρέπει το όλο εγχείρημα να επιστρέψει στο όνομα του ΠΑΣΟΚ;

«Το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν έφυγε, για να επιστρέψει τώρα. Αποτέλεσε και θα αποτελεί τη βάση, τη ραχοκοκαλιά του Κινήματος Αλλαγής και της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε μόνο με το ΠΑΣΟΚ».

 

Τραγική η κατάσταση στην υγεία

 

-Ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί αυτή την εποχή στον τομέα της υγείας, καθώς ως γιατρός τη γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα;

«Δυστυχώς, μετά από τέσσερα περίπου χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση στον χώρο της υγείας παραμένει εκρηκτική. Η αποτυχία των ΤοΜΥ ήταν εξαρχής προδιαγεγραμμένη, δεδομένου ότι σχεδιάστηκε ένα συγκεντρωτικό, κρατικοδίαιτο μοντέλο της δεκαετίας του 1950, για να εφαρμοστεί στην ελληνική κοινωνία του 2020. Δεν υπάρχει ούτε πλάνο με επίτευξη βραχυπρόθεσμων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων, ούτε αυστηρό και σαφές χρονοδιάγραμμα, ούτε βέβαιη χρηματοδότηση. Ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση του ν.4486/2017, τα αποτελέσματα είναι αρνητικά, θέτοντας σε περαιτέρω αποδόμηση το υπάρχον σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Παρά την υποαπασχόληση που μαστίζει τον κλάδο, οι ιατροί είναι αρνητικοί, καθώς οι θέσεις που προκηρύχθηκαν θα χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ μέχρι το 2021 στην καλύτερη περίπτωση, ενώ μετά το εργασιακό τους μέλλον προβλέπεται αβέβαιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι από 1/1/2019 για 11 εκατομμύρια πολίτες υπάρχουν μόνο 845 οικογενειακοί γιατροί και από τις 236 ΤοΜΥ που επρόκειτο να δημιουργηθούν έως το τέλος του 2018, έχουμε 110 με το ζόρι.

»Και στα νοσοκομεία η κατάσταση έχει φτάσει σε απελπιστικό σημείο. Ασθενείς διασωληνωμένοι νοσηλεύονται εκτός εντατικών –ελλείψει διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ– με προφανή κίνδυνο για τη ζωή τους. Οι δύο ασθενείς από το νοσοκομείο Ζακύνθου, που έχασαν τη ζωή τους, περιμένοντας επί ημέρες να ελευθερωθεί κρεβάτι σε μία ΜΕΘ, είναι το αποτέλεσμα μιας ιδεοληπτικής κυβέρνησης που αρνείται να αξιοποιήσει τα 350 κρεβάτια ΜΕΘ, που διαθέτουν ιδιωτικές κλινικές, ακόμη και σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Αλήθεια, τι έγινε η περίφημη λίστα και το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης; Σοβαρότατο είναι και το πρόβλημα της αποεπένδυσης. Πρόσφατα κατέρρευσε το ταβάνι στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, για δεύτερη φορά σε μια πενταετία η οροφή του δωματίου που λειτουργεί το Κέντρο Δηλητηριάσεων στο Νοσοκομείο Παναγιώτη & Αγλαΐας Κυριακού, ενώ πέρυσι τραυματίστηκε ειδικευόμενος γιατρός, όταν υποχώρησε η κουπαστή μιας σκάλας του Νοσοκομείου Ελπίς. Από καθαρή τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα. Ελάχιστες παρεμβάσεις (και αυτές από ιδιωτική πρωτοβουλία) έχουν γίνει τόσο σε κτίρια όσο και σε εξοπλισμούς τα τελευταία χρόνια. Αντί, λοιπόν, να καμαρώνουν στο Υπουργείο Υγείας για τις δωρεές, ας εξοικονομήσουν χρήματα για τη συντήρηση των νοσοκομείων τα οποία έχουν παρατήσει στην τύχη τους. Αλλά πού χρόνος; Ο κ. Πολάκης είναι πολύ απασχολημένος. Πρέπει να διορίσει όλους τους κολλητούς του στα νοσοκομεία».

 

Το ΠΑΣΟΚ κρύβει τις διαφορές που υπάρχουν στο ΚΙΝ.ΑΛ.

 

«Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό». Αυτό το γνωστό σύνθημα του παρελθόντος που ακούστηκε επί εποχής όλων των πρώην προέδρων του Κινήματος έως το 2014 επί της ουσίας αποτελεί και το ρεζουμέ της επόμενης ημέρας στο Κίνημα Αλλαγής. Και μπορεί επί Ανδρέα Παπανδρέου να αποτελούσε την επιτομή της συσπείρωσης δίπλα στον ηγέτη, ο οποίος ήταν εις εκ των κατηγορουμένων για το σκάνδαλο Κοσκωτά στο Ειδικό Δικαστήριο, όμως έπαιξε σημαντικό ρόλο και σε δύο μίνι εμφυλίους του ΠΑΣΟΚ.

Πρώτα το 1996, όταν μαινόταν η αδυσώπητη μάχη σε όλα τα επίπεδα πριν από το συνέδριο του Ιουνίου, μεταξύ των Τσοχατζοπουλικών και των εκσυγχρονιστών του Σημίτη για το ποιος θα διαδεχόταν τον αποθανόντα Ανδρέα Παπανδρέου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Και ο δεύτερος μίνι εμφύλιος ήταν το 2007, όταν μετά την ήττα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου τέθηκε θέμα ηγεσίας και ο Γιώργος Παπανδρέου επικράτησε του Ευάγγελου Βενιζέλου. Σε όλη την προεκλογική περίοδο ακούστηκαν πολλά. Και τα κτυπήματα συνήθως κάτω από τη μέση.

Τώρα με επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ τη Φώφη Γεννηματά, όλοι φαίνεται ότι προχωρούν μαζί αφήνοντας σε ύπνωση το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ και τις άλλες κινήσεις και κόμματα. Και φυσικά όλοι οι κορυφαίοι πρωταγωνιστές της ΠΑΣΟΚικής ιστορίας δείχνουν προς το παρόν ότι θα πορευθούν με βασικό στόχο να εκμεταλλευθούν το brand name του ΠΑΣΟΚ. Θα καταφέρουν να πείσουν την κοινωνία και τους ψηφοφόρους να εμπιστευθούν το ΚΙΝΑΛ στις επόμενες εθνικές εκλογές; Ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά, ότι το πείραμα θα έχει επιτυχία. Κι αυτό διότι υπάρχουν πολλές διαφορές, που όσο και εάν προσπαθούν να τις κουκουλώσουν μοιάζουν χαώδεις.

Για παράδειγμα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που πιθανότατα θα είναι ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας, όπως και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και άλλοι, βγάζουν σπυριά ακούγοντας για συμπόρευση στο πλαίσιο ενός προοδευτικού μετώπου με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως επισημαίνουν σε όλες τους τις συζητήσεις, «δεν είναι δυνατόν να συνεργαστούμε με ανθρώπους που οδηγούσαν τον κόσμο να μας λιντσάρει και μας αποκαλούσαν προδότες και γερμανοτσολιάδες». Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά του ΚΙΝΑΛ, όπως ο Κώστας Λαλιώτης, ο οποίος δουλεύει τη συμπόρευση στο παρασκήνιο. Αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είναι αρνητικός, και αυτό ειλικρινά προκαλεί τεράστια ερωτηματικά. Για το πώς ξέχασε τόσο γρήγορα τα όσα έλεγε γι’ αυτόν ο κ. Τσίπρας, τις ύβρεις διαφόρων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος εναντίον του, αλλά και τα επεισόδια κατά στενών του συνεργατών, μέσω αντιδιαδηλώσεων που διοργάνωναν τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εξήγηση που δίνουν από τη Χαριλάου Τρικούπη είναι ότι στην κριτική που ασκεί το Μαξίμου στις προηγούμενες κυβερνήσεις έχει βγάλει τελευταία εκτός κάδρου το διάστημα Οκτώβριος 2009 – Νοέμβριος 2011, διάστημα στο οποίο ήταν πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου. Όπως επίσης και τη διακυβέρνηση Κώστα Καραμανλή (Μάρτιος 2004 – Οκτώβριος 2009). Το Μαξίμου ασχολείται πρωτίστως με την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου (Ιούλιος 2012 – Ιανουάριος 2015) και με αυτήν του Κώστα Σημίτη (Ιανουάριος 1996 – Μάρτιος 2004). Και αυτό φαίνεται ικανοποιεί τον Γιώργο Παπανδρέου.

Το ζήτημα είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν συμφωνεί και τόσο με την ενοποίηση όλων των κομμάτων στο ΚΙΝΑΛ, αλλά αναγκάζεται να βάλει την όπισθεν ταχύτητα, καθώς γνωρίζει ότι για να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο δεν υπάρχει άλλη λύση. Όπως και για να εκλεγεί ο αδελφός του Νίκος στην Ευρωβουλή.