«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»

Η αυστηρή κριτική που ασκήθηκε από την «Α» στο προηγούμενο φύλλο στον Κώστα Καραμανλή και τα εξαπτέρυγα του (Παυλόπουλο και Παπαγγελόπουλο) ενόχλησε σφόδρα τα ΜΜΕ που ανήκουν στον όμιλο Φιλιππάκη. Και στην προσπάθεια τους να υποστηρίξουν το αφήγημα τους υπέρ του Κώστα Καραμανλή ανέδειξαν την εχθρότητα τους κατά του Αντώνη Σαμαρά, ισχυριζόμενοι ότι στην παραπάνω κριτική είχε ανάμειξη ο πρώην πρωθυπουργός.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο Καισάριος Δαπόντες (1713-1784) ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς ιερομόναχους και λόγιους σε εποχές σκλαβιάς για την Ελλάδα. Και σε εμάς έμεινε ένα πλούσιο και ενδιαφέρον συγγραφικό έργο. Έμεινε και μία ρήση του, «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη». Και προφανώς όλο το σύστημα που φέρεται ότι εκφράζει τον Καραμανλισμό κι έχει στοιχηθεί πίσω και δίπλα στον εκδοτικό όμιλο του κ. Φιλιππάκη, ίσως έχει συγκλονιστεί από την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να συνταξιοδοτηθεί και να ασχοληθεί μόνο με το ΣΕΚΕ. Προφανώς ήταν κάτι που δεν το άντεξαν.

Ίσως δεν μπορούν να χωνέψουν το γεγονός ότι ο κ. Καραμανλής έχει περάσει στην μεταπολιτική, όπου τον είχε καλωσορίσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όταν ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσισε να αφήσει την πολιτική. Η έννοια της μεταπολιτικής αναφέρεται σε μορφές μη πολιτικών δραστηριοτήτων, οι οποίες λειτουργούν προς την κατεύθυνση της διαδόσεως ορισμένων ιδεών και αξιών, που συνθέτουν μία «κοσμοθεωρία». Επηρεάζει την πολιτική και τους ανθρώπους όχι μέσα από την πολιτική δραστηριότητα, δηλαδή τα κόμματα, τις πολιτικές εκστρατείες και τις εκλογές, καθώς συνδέεται με την πνευματική και φιλοσοφική θεώρηση και δραστηριότητα που υποστηρίζει μία ιδεολογία ή κοσμοθεωρία.

Αναμφίβολα οι λάτρεις του Κώστα Καραμανλή ως φαίνεται έχουν ξεκινήσει ένα αγώνα για να αναδείξουν το πόσο σημαντικό θα είναι για τη χώρα να υποδείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2025 τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός αποκλείεται να αφήσει ακέφαλη την ΣΕΚΕ, οπότε το ενδεχόμενο να προταθεί ο κ. Καραμανλής ως διάδοχος της Κατερίνας Σακελλαροπούλου μάλλον μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός. Ίσως οι πληροφορίες αυτές έχουν γνωστοποιηθεί και στον όμιλο Φιλιππάκη . Οπότε αποφάσισαν να ρίξουν διάφορες μπαταριές στον αέρα μπας και φοβηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Τώρα τι σχέση έχει με όλο αυτό το κινηματογραφικό σενάριο ο Αντώνης Σαμαράς; Καμία απολύτως. Απλά ο όμιλος έχει παραδοσιακή εχθρότητα με τον πρώην πρωθυπουργό και λειτουργεί με την μέθοδο της Coca Cola «που πάει με όλα», όπως λέει και η πιτσιρικαρία.

Τον νυν πρωθυπουργό τα ΜΜΕ του ομίλου Φιλιππάκη τον κατηγορούν ότι υποχωρεί έναντι των Τούρκων, ενώ τον πρώην πρωθυπουργό ότι τον αβαντάρει.

Περί διαλόγου και Πρεσπών του Αιγαίου

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αυτή τη στιγμή ο υποτιθέμενος διάλογος με την Τουρκία δεν έχει αποτελέσματα. Και όπως αναφέρουν όλες οι πληροφορίες ούτε αναμένεται να υπάρξουν αποτελέσματα. Και αυτό το συμπέρασμα εξάγεται, αφενός μεν από την επίσημη εθνική γραμμή, ότι δεν συζητάμε τίποτα απολύτως πέραν της Αιγιαλίτιδας ζώνης, της οριοθέτησης της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.), αφετέρου δε ότι δεν δεχόμαστε να τεθούν στο τραπέζι οι τουρκικές αιτιάσεις. Η Ελλάδα αποδέχεται την κοινή προσφυγή στην Χάγη μόνο με βάση του Δικαίου της θάλασσας, κάτι που δεν αποδέχεται η Τουρκία, η οποία δεν το έχει αναγνωρίσει και δεν το έχει υπογράψει. Άρα απλά γίνεται ένας διάλογος, διότι πρέπει να υπάρχει ένας ανοικτός δίαυλος, μπας και κάποια στιγμή υπάρξει η ευκαιρία να λυθούν οι διαφορές. Κάτι που δεν φαίνεται στο άμεσο μέλλον. Τουλάχιστον όσο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξακολουθεί να ηγείται της γειτονικής χώρας.

Τουναντίον ο διάλογος για τα ζητήματα χαμηλής πολιτικής (εμπορικές σχέσεις και συνεργασίες σε οικονομικό επίπεδο) φαίνεται ότι προχωρά με γοργά βήματα, κάτι που το θέλει και ο επιχειρηματικός κόσμος των δύο χωρών. Και αυτό είναι προς όφελος των απλών πολιτών Ελλάδας-Τουρκίας που επιθυμούν την ειρηνική συνύπαρξη. Οπότε για ποιον λόγο ο εν λόγω όμιλος Φιλιππάκη ανασύρει κάτι που δεν έχει ειπωθεί από την κυβέρνηση για τις Πρέσπες του Αιγαίου;

Για τις Πρέσπες του Αιγαίου μίλησαν κάποιοι επιστήμονες, με πρώτο τον Χρήστο Ροζάκη. Κάτι που άρεσε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που βρίσκονταν στην διακυβέρνηση της χώρας όμως εδώ και πολλούς μήνες και μπήκε στην πολιτική κουβέντα από μία δήλωση του Νίκου Φίλη τον Μάρτιο του 2023. Και αυτό το υπερασπίστηκε και ο κ. Τσίπρας σε διάφορες παρεμβάσεις μεταγενέστερα των δηλώσεων Φίλη.

Στις 6 Μαΐου 2023 ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης στο πλαίσιο των προεκλογικών περιοδειών του σε ομιλία του στη Νέα Σμύρνη είχε πει: «Δεν πρέπει να μας διαιρούν, ωστόσο απαιτούνται απαντήσεις. Ρωτώ τον κ. Τσίπρα τι εννοεί λέγοντας Πρέσπες του Αιγαίου; Τόσο επιτυχημένη θεωρεί τη συμφωνία του που είναι το παγκόσμιο μοναδικό παράδειγμα, που αλλιώς λένε τη μία χώρα και αλλιώς το λαό της; Υπάρχει άλλη χώρα που τη λένε Βόρεια Μακεδονία και Μακεδόνες το λαό; Και θέλει να τη μιμηθεί και στο Αιγαίο, όταν απέναντί μας και ο Ερντογάν και ο Κιλιντσντάρογλου καθημερινά προκαλούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και καταπατούν το διεθνές δίκαιο;»

Στις 9 Μαΐου στο Ζάππειο Μέγαρο στην εκδήλωση για την «Ημέρα της Ευρώπης» κατά την διάρκεια της ομιλίας του ο Αντώνης Σαμαράς παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Κώστα Καραμανλή απάντησε στα όσα έλεγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ: «Για μένα που έζησα και υπέγραψα τη Συμφωνία του Μάαστριχτ, η οποία συμπλήρωσε τη Συνθήκη της Ρώμης, μου είναι οδυνηρό να βλέπω μιαν Ευρώπη, που αντί να στηρίζει την Ελλάδα, αντίθετα πιέζει την Ελλάδα, για εθνικές παραχωρήσεις. Τις οποίες δεν ζήτησε από καμιά άλλα χώρα-μέλος. Όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, που έχει ήδη δημιουργήσει νέα προβλήματα, και νέα αδιέξοδα στα Βαλκάνια. Ή όπως οι λεγόμενες «Πρέσπες του Αιγαίου», που κάποιοι φαίνεται να ετοιμάζουν… Και που, βέβαια, δεν θα τους περάσει».

Λίγες ημέρες αργότερα στις 16 Μαΐου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη Τύπου παραχώρησε προεκλογική συνέντευξη στον ΑΝΤ1, όταν ρωτήθηκε σχετικά από το Νίκο Χατζηνικολάου είπε επ’ ακριβώς: «Για Πρέσπες του Αιγαίου θα πρέπει να μιλήσουν άλλοι. Εγώ δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ αυτό το χαρακτηρισμό, δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μου να κάνω μία τέτοια αναλογία».

Τέλος ο Δημήτρης Κουτσούμπας από την ομιλία του στη συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών είχε απευθυνθεί προς τον κ. Τσίπρα λέγοντας του ότι «το ΚΚΕ αρνείται να ψηφίσει την συμφωνία των Πρεσπών, η οποία είναι το προοίμιο για την συνδιαχείριση του Αιγαίου». Ανάλογα κινήθηκε ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ και στην ομιλία του στις προγραμματικές δηλώσεις στις 6 Ιουλίου.

 

Ήταν απών

Που ήταν ο Κώστας Καραμανλής, όταν το σύνολο του πολιτικού κόσμου επιτέθηκε με σφοδρότητα κατά του Αλέξη Τσίπρα για το σενάριο των «Πρεσπών του Αιγαίου»; Πουθενά. Ή πιο σωστά προετοιμαζόταν να αναλάβει την προεδρία στην Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος (ΣΕΚΕ), ήταν πιεσμένος και δεν προλάβαινε. Οπότε τώρα που μάλλον έβαλε τάξη τη ΣΕΚΕ αποφάσισε να ασχοληθεί και με τα εθνικά.

Εκτός και εάν έχει συμβεί κάτι που πρέπει να το γνωρίζουμε. Εάν έχει έρθει σε γνώση του πιθανές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Οπότε ο κ. Καραμανλής οφείλει, όχι μόνο να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά και να καταγγείλει την κυβέρνηση εάν όντως έχει κάνει κάτι που μπορεί να βλάψει τα εθνικά μας συμφέροντα. Διαφορετικά δεν είναι υπεύθυνη στάση το να ρίχνεις σμπάρους στον αέρα, απλά για να προκαλέσεις συζητήσεις. Ή εκτός εάν έχει διαφορετική θεώρηση για το πώς γίνεται η εξωτερική πολιτική, οπότε οφείλει να το γνωστοποιήσει. Διότι θυμόμαστε ότι την πενταετία 2014-2019 πρωταγωνίστησε στην στασιμότητα σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Ίσχυε η γνωστή τακτική το «άστο για τους επόμενους». Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο ότι δεν ισχύουν τίποτε από όλα αυτά που είπε στην Θεσσαλονίκη και απλά ο ίδιος και οι υποστηρικτές του… συνομωσιολογούν. Κάτι που αρέσει σε πολλούς Έλληνες. Και που κατά σύμπτωση οι περισσότεροι που αρέσκονται σε σενάρια συνομωσίας ρίχνουν και μία ματιά στα ΜΜΕ του ομίλου Φιλιππάκη.

Τα καλά φιλαράκια

Φυσικά υπάρχει και μία άλλη εκδοχή, η οποία εάν ισχύει εκθέτει σε βαθμό «κακουργήματος» τον κ. Καραμανλή. Ότι αποφάσισε να ασχοληθεί με τις Πρέσπες του Αιγαίου, τώρα που ο καλός του φίλος Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί πιστά τα βήματα του. Αποσύρθηκε από την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, έραψε το στόμα του, ξεκίνησε τις εκδρομές, τις επισκέψεις στο γήπεδο και φυσικά την απαραίτητη δοκιμή σε μπριζολάκια και άλλες λιχουδιές.

Δυστυχώς υπάρχουν πολλές συμπτώσεις που μας κάνουν να θεωρούμε ότι Καραμανλής και Τσίπρας είχαν απ’ ευθείας συνεννόηση. Ουδέποτε αλληλοκατηγορήθηκαν, παρά το γεγονός ότι ήταν πολιτικοί αντίπαλοι και περισσότερο θύμιζαν φιλαράκια. Και αυτή η φιλία τους ενισχύθηκε χάρη στους Προκόπη Παυλόπουλο και Δημήτρη Παπαγγελόπουλο.

Και από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας για να πούμε και του στραβού το δίκιο ήταν άψογος για το φιλαράκι του. Επί τόσα χρόνια έθαψε τις ευθύνες του Καραμανλή για την χρεοκοπία της χώρας και τα φόρτωσε όλα στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο στόχος ήταν κοινός θα πει κάποιος που του αρέσουν τα σενάρια συνομωσίας, ότι ήταν μία συμφωνία Καραμανλή-Τσίπρα. Ο ένας (Καραμανλής) να διατηρηθεί στο απυρόβλητο και να μην του αποδοθούν οι τεράστιες ευθύνες της χρεοκοπίας της χώρας και ο άλλος(Τσίπρας) να αλώσει το χώρο του ΠΑΣΟΚ για να κυβερνήσει. Και φυσικά από το 2009-2023 έζησαν αυτοί καλά. Ο Καραμανλής διατήρησε τον μύθο του, έχοντας μία ζωή χαρισάμενη (εκδρομές, ταβέρνες, βόλτες) και ο Τσίπρας από το 5% βρέθηκε να μπαίνει στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου ως πρωθυπουργός.

Εξάλλου ποιος μπορεί να ξεχάσει την δήλωση του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου το 2017, όταν χαρακτήρισε «λαοπρόβλητους» τους δύο ηγέτες. «Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κώστας Καραμανλής επειδή δεν είναι παιδιά του εργαστηριακού σωλήνα της διαπλοκής είναι απρόσβλητοι στους ιούς της», είχε πει χαρακτηριστικά. Η αλήθεια βέβαια είναι διαφορετική. Ο Κώστας Καραμανλής εισήλθε στο πολιτικό σύστημα λόγω του ονόματος του και του Θείου του, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο ορισμός του κομματόσκυλου, καθώς ξεκίνησε από τη νεολαία κι έφτασε στην ηγεσία του κόμματος μέσω καμαρίλας και σκληρών κομματικών μηχανισμών. Ειδικά στην αριστερά. Αλλά που να το ξέρει ο Παπαγγελόπουλος τι συμβαίνει στην αριστερά; Σκληρός δεξιός δήλωνε μία ζωή. Φυσικά στην ίδια δήλωση ο κ. Παπαγγελόπουλος είχε υποστηρίξει ότι ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (τον οποίο είχε αποκαλέσει «πρόεδρο της καρδιάς όλων των νεοδημοκρατών και χρυσή εφεδρεία») είναι τρία πρόσωπα που «είναι εγγύηση για την καλή λειτουργία της δημοκρατίας σε εποχή κρίσης αλλά και για την ασφάλεια της χώρας». Τα παραπάνω εύσημα δια στόματος Παπαγγελόπουλου είναι ερευνητέων πως και από ποιους έγιναν αποδεκτά…

Οι συμπτώσεις που προκαλούν ερωτηματικά

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιανουάριο του 2019 έφερε στην Βουλή την συμφωνία των Πρεσπών, το σύνολο του πολιτικού κόσμου αντέδρασε, η Νέα Δημοκρατία είχε καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του είχε επισημάνει πως «εάν περάσει η συμφωνία που είναι κρατική δεν θα μπορεί να αλλάξει στη συνέχεια». Να τονιστεί ότι η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά προτίμησε να διαλύσει τη συμπόρευση με το Ποτάμι και την ΔΗΜ.ΑΡ. λόγω της συμφωνίας παρά να την αποδεχθεί.

Κι όμως ενώ έγινε ο κακός χαμός, ο Πάνος Καμμένος παραιτήθηκε από την κυβέρνηση κατηγορώντας τον Προκόπη Παυλόπουλο «για πρώτη φορά Αρχηγός κράτους δέχεται να υπογράψει διμερή συμφωνία που ο ομόλογος του έχει αρνηθεί να υπογράψει και να νομιμοποιήσει. Κρίμα κ. πρόεδρε…», ο Κώστας Καραμανλής αρκέστηκε σε μία γραπτή δήλωση που έκανε τα μούτρα κρέας του φίλου του Αλέξη Τσίπρα. Στην δήλωση του ο κ. Καραμανλής ανέφερε: «Όπως έχω ήδη επισημάνει, η κα Μπακογιάννη έχει περιγράψει με ακρίβεια την πολιτική της τότε Κυβέρνησης, που οδήγησε στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Απόφαση που προσέφερε ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στη Χώρα μας, το οποίο δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε. Η κριτική της Νέας Δημοκρατίας για την προκείμενη συμφωνία είναι ισχυρή και πλήρως τεκμηριωμένη. Ιδίως μάλιστα όταν η όλη διαπραγμάτευση έγινε υπό όρους αδικαιολόγητης βιασύνης και όταν, προφανώς, άλλοι είναι εκείνοι που επείγονται για την διευθέτηση του θέματος. Οπωσδήποτε όμως όχι η Ελλάδα. Τέλος, όφειλε η Κυβέρνηση να σεβαστεί την ευαισθησία και να αφουγκραστεί τις εύλογες ανησυχίες της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, αλλά και να διαμορφώσει με δική της πρωτοβουλία συνθήκες στοιχειώδους εθνικής συνεννόησης. Δεν είναι επιτρεπτό εθνικά θέματα τέτοιας σημασίας να οδηγούν σε οξύτητα που ευνοεί διχαστικό κλίμα». Δηλαδή, για την  εν λόγω  δήλωση αρμόζει η παροιμία «Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω…»

Ξιφούλκησε ο Σαμαράς

Κι όμως ο Αντώνης Σαμαράς στην συζήτηση στην Βουλή είχε πάρει τον λόγο και ξιφούλκησε κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μεταξύ άλλων ο πρώην πρωθυπουργός είχε αναφέρει: «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια! Το 1913 δεν διαμοιράστηκε καμία «Μακεδονία» αλλά οι οθωμανικές κτήσεις στα Βαλκάνια και έδωσε τα κείμενα της συνθήκης του Λονδίνου, της συνθήκης του Βουκουρεστίου και τους σχετικούς συνημμένους χάρτες. Ο όρος “γεωγραφική Μακεδονία” είναι καθαρώς σλαβική επινόηση. Πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους δεν υπήρχε καμία διοικητική ονομασία «Μακεδονία» αλλά μόνο Βιλαέτια και Σαντζάκια. Τα Σκόπια ανήκαν στο Βιλαέτιο του Κοσσυφοπεδίου. Μετά την αποχώρηση των Οθωμανών η Σερβία που προσάρτησε την περιοχή των Σκοπίων ονόμασε αυτήν την επαρχία «Βαρδαρία», κάτι που συνεχίστηκε στις δεκαετίες του ’20 και του ’30, ενώ και η επίσημη Γιουγκοσλαβία έβγαλε γραμματόσημα όπου η περιοχή ονομάζεται έτσι. Μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, λοιπόν, δεν υπήρχε πέρα από τα ελληνικά σύνορα ξεχωριστή περιοχή με το όνομα “Μακεδονία”. Ούτε ξεχωριστός λαός, ούτε ξεχωριστή εθνότητα “Μακεδόνες”. Ούτε επίσημα, ούτε ανεπίσημα. Ούτε από τις Συνθήκες, ούτε από τις εσωτερικές απογραφές που έκαναν τα κράτη της περιοχής. Και εμφανίζονται για πρώτη φορά το 1944».

Ο κ. Σαμαράς στην ομιλία του έδωσε επιστολή του  Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή στον Αμερικανό Πρόεδρο Τζορτζ Μπους και τους Ευρωπαίους ηγέτες που απέστειλε την 3η Μαρτίου του 1992 και υπενθύμισε την εξής φράση του Ανδρέα Παπανδρέου: «Είμαι ανυποχώρητος σε ό,τι αφορά τις προκλήσεις των Σκοπίων. Δεν πρόκειται να συναινέσω σε αναγνώριση de ure και de facto, εφόσον το όνομα Μακεδονία χρησιμοποιηθεί με επιθετικό ή όχι προσδιορισμό στην ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων».

«Στα 27 τελευταία χρόνια το Σκοπιανό το χειρίστηκαν πολλοί πρωθυπουργοί και υπουργοί Εξωτερικών. Με τις απόψεις τους, τις αποχρώσεις τους, τις διαφωνίες τους ακόμα. Εγώ υποστήριζα πάντα αυτό που αποφάσισε το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών του 1992. Ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε χώρα με το όνομα Μακεδονία ούτε παράγωγα ή σύνθετα… Υπήρξαν και άλλες απόψεις αργότερα. Αλλά όλοι συμφωνούσαμε σε ένα πράγμα: Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων» σημείωσε ο κ. Σαμαράς.

Σύμφωνα με τον τέως πρωθυπουργό, η Συμφωνία των Πρεσπών όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά δημιουργεί μεγαλύτερο. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο κ. Σαμαράς επανέλαβε ότι δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος και πως «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική».

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου του 2019 και συγκεκριμένα στις 26 Ιουνίου, δηλαδή 10 χρόνια μετά την αφωνία του και όταν από τις δημοσκοπήσεις ήταν πλέον φανερό ότι ο φίλος του Αλέξης παίρνει δρόμο, ο κ. Καραμανλής προέβη σε μία άλλη ρηχή δήλωση: «Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η Ν.Δ. ορθώς την καταψήφισε. Λυπάμαι μόνο που δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου. Το οποίο το πετύχαμε με πολύ κόστος. Παραταξιακό και προσωπικό. Έπρεπε να πετύχουμε και να απαιτήσουμε πολλά περισσότερα».

Και στο Συνέδριο της Ν.Δ.

Όμως ο Αντώνης Σαμαράς και στο Συνέδριο της Ν.Δ. τον Δεκέμβριο του 2019 αναφέρθηκε στην συνθήκη των Πρεσπών: «Το πολιτικό ερώτημα είναι πώς θα αποδεσμευτούμε, χωρίς να πληρώσουμε κόστος. Κι αυτό δεν είναι εύκολο, δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη – πάντως γίνεται. Γιατί πρόκειται για συμφωνία που δεν περπατάει, ούτε μέσα, ούτε έξω, ούτε στα Βαλκάνια, ούτε στην Ευρώπη… Κατανοώ αυτό που λέει ο πρωθυπουργός: ότι δεν μπορούμε να αποδεσμευτούμε από τη Συμφωνία αυτή από τη μια μέρα στην άλλη, με το έτσι θέλω… Όμως, δεν μπορούμε και να ωραιοποιούμε μια Συμφωνία που εμείς οι ίδιοι την έχουμε καταγγείλει ως «επιζήμια» και «απαράδεκτη». Και που επί πλέον, δεν περπατάει».

Με καθυστέρηση

Ο δε λαλίστατος κατά τα άλλα Προκόπης Παυλόπουλος, τότε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας άνοιξε το στόμα του λίγες ημέρες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στις 13 Ιουλίου του 2019 από τη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης ανέφερε επί λέξει ότι «εφόσον γίνει ορθή ερμηνεία της συμφωνίας των Πρεσπών, μόνο τότε αυτή θα οριστικοποιηθεί και μόνο τότε αυτή θα κυρωθεί από την ελληνική Βουλή». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε ως προϋπόθεση να υπάρξουν διευκρινίσεις επί της συμφωνίας πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση του Ζάεφ θα πρέπει να συμφωνήσει με την κυβέρνηση στην αποσαφήνιση κρίσιμων ζητημάτων. Φυσικά η επικύρωση είχε γίνει πολλούς μήνες νωρίτερα. Απλά ο κ. Παυλόπουλος είχε κολλήσει τον ιό Καραμανλή και είχε απολέσει την ομιλία του, γιαυτό πέταξε την μπάλα εκτός γηπέδου, με λογρίδια πολλών ερμηνειών.

Αργότερα αποδείχθηκε λαλίστατος. Έτσι στις 9 Νοεμβρίου του 2021 (ήταν απλός πολίτης πλέον) σε άρθρο του υποστήριξε τα περί ακυρότητας της συμφωνίας λόγω των εσωτερικών πολιτικών ζητημάτων στην Βόρεια Μακεδονία. Έτσι μεταξύ άλλων υποστήριξε πως «Ένα Κράτος, το οποίο παραβιάζει καταφώρως τις διεθνείς συμβατικές του υποχρεώσεις και εξαπατά προκλητικώς εκείνους που το εμπιστεύθηκαν όχι μόνο δεν «προσθέτει» στο κύρος και στην ισχύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Όλως αντιθέτως συνιστά διεθνές «όνειδος» η παραμονή του στους κόλπους τους, υφ’ οιανδήποτε μορφή και εκδοχή. Οπότε η Ελλάδα με την κατά τ’ ανωτέρω στάση της υπερασπίζεται, κατ’ αποτέλεσμα, και την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, κατά τους καταστατικούς τους στόχους». Προφανώς είχε τρομερές τύψεις γιατί ως πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έβγαλε άχνα για τα παραπάνω.

Οι εκτός τόπου και χρόνου επιθέσεις

Ο γράφων πολλάκις έχει ασκήσει σκληρή κριτική στον Κώστα Καραμανλή για τις τεράστιες ευθύνες του για την χρεοκοπία της χώρας. Τότε που επί ημερών του τίναξε την μπάνκα στον αέρα, που λέει και ο λαός μας. Όμως αυτό που ενοχλεί τους περισσότερους, ακόμη και ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, είναι εμμονή του να μην μιλάει για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (2004-2009). Τουναντίον διάφοροι υποστηρικτές του προσπαθούν να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο.

Επίσης είναι απολύτως θεμιτή η επιθυμία του νυν προέδρου της ΣΕΚΕ να αποτελέσει τον διάδοχο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Όμως προφανώς και είναι ανφερ να βάζεις τους φίλους σου να επιτίθενται σε ένα άλλον πρώην πρωθυπουργό για να «γρατζουνίσεις» τον νυν πρωθυπουργό, προκειμένου να σε επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο (που είναι η μεγαλύτερη πιθανότητα) ο Κώστας Καραμανλής να μην γνωρίζει τίποτα και απλά ο συγκεκριμένος όμιλος να θέλει να τον δει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Φυσικά υπάρχει και η έχθρα  και η έχει στοχοποίηση του Αντώνη Σαμαρά, απλά για να ικανοποιήσει ο εκδότης τον φίλο του Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, τον αμετακλήτως καταδικασθέντα από το Ειδικό Δικαστήριο. Ήταν ο 6^ος που καταδικάστηκε στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Είχαν προηγηθεί οι Νίκος Αθανασόπουλος, Δημήτρης Τσοβόλας, Γιώργος Πέτσος, Γιώργος Παπακωνσταντίνου και Νίκος Παππάς. Βλέπετε είχαν επενδύσει στην σκευωρία Novartis και δεν τους βγήκε.