Βασιλιάς «Τεφλόν», ο… τετράψυχος!!!

Η τελευταία φορά που οι Ολλανδοί πήγαν στις κάλπες για να εκλέξουν κυβέρνηση ήταν το τριήμερο 15-17 Μαρτίου του 2021 και μάλιστα ψήφισαν τόσο… πλουραλιστικά που στην 150 μελών εθνική αντιπροσωπία τους έστειλαν 17 (!!!) κόμματα.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Προφανέστατα αυτός ο πλουραλισμός ήταν ο λόγος που χρειάστηκε να περάσουν 299 ημέρες εξαντλητικών διαπραγματεύσεων ώσπου η πλειοψηφούσα παράταξη του προηγούμενου πρωθυπουργού, Μαρκ Ρούτε, το Λαϊκό Κόμμα για Ελευθερία και Δημοκρατία, να καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τη συμμετοχή των κομμάτων «Δημοκράτες 66», «Χριστιανοδημοκρατική Έκκληση» και «Χριστιανική Ένωση».

Αυτό που στην Ελλάδα θα αποτελούσε σενάριο σουρεαλιστικής επιθεώρησης (με 17 κόμματα στην βουλή και σχεδόν ένα χρόνο δίχως κυβέρνηση) για τη χώρα της τουλίπας είναι μία πραγματικότητα που καταρχάς έχει να επιδείξει ένα ρεκόρ πολιτικής αντοχής και επιβίωσης για τον 54χρονο Ρούτε ο οποίος στην αρχή της εβδομάδας ξεκίνησε την τέταρτη θητεία του ως πρωθυπουργός της χώρας.

Τo σκάνδαλο των επιδομάτων

Γεννημένος στη Χάγη το 1967 ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων, ο Μ. Ρούτε ανήλθε στον πρωθυπουργικό θώκο τον Οκτώβριο του 2010 κατακτώντας το παρθενικό ρεκόρ να είναι ο πρώτος πρωθυπουργός τον οποίο ανέδειξε το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD). Δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβρη του 2012, κάτι περισσότερο από 2,5 εκατομμύρια Ολλανδοί ψηφοφόροι ξαναδίνουν την πλειοψηφία στο VVD (26,6%, 41 έδρες).

Η ιστορία την οποία παρεμπιπτόντως σπούδασε ο Ρούτε στα αμφιθέατρα του Πανεπιστήμιου του Λέιντεν έμελε να γράψει ότι αυτή η δεύτερη κυβερνητική θητεία του Ολλανδού πολιτικού θα ήταν αυτή που για πρώτη φορά από το 2002 και μετά θα εξαντλούσε το συνταγματικό όριο της πλήρους τετραετίας. Έτσι, στις 15 Μαΐου 2017 ακόμη μία εκλογική μάχη περίμενε τον Ρούτε από την οποία βγήκε μεν νικητής κόντρα στον ακροδεξιό Γκερτ Βίλντερς αλλά τα… στερνά εκείνης της θητείας σκιάστηκαν από ένα σκάνδαλο κακοδιαχείρισης οικογενειακών επιδομάτων.

Οι αποκαλύψεις ήρθαν στο φώς έπειτα από τη διεξαγωγή σχετική κοινοβουλευτικής έρευνας σύμφωνα με τα αποτελέσματα της οποίας περίπου 10.000 οικογένειες στην Ολλανδία κατηγορήθηκαν άδικα για εξαπάτηση από την ολλανδική φορολογική διοίκηση (σ.σ. πολλές από τις οικογένειες στοχοποιήθηκαν κατά περίπτωση είτε λόγω της εθνικότητάς τους ή της διπλής τους υπηκοότητας) και υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν εισπραχθέντα επιδόματα ύψους χιλιάδων ευρώ. Αποτέλεσμα; Παντρεμένα ζευγάρια χώρισαν, γονείς έχασαν τα υπάρχοντά τους σε κατασχέσεις ή κατέληξαν άνεργοι. Η παραίτηση ήταν μονόδρομος για την κυβέρνηση Ρούτε ο επικεφαλής της οποίας θεωρήθηκε από τους αναλυτές «καμένο χαρτί». Εκείνος όμως τους διέψευσε ξανά. Ήρθε πρώτος στις εκλογές του περασμένου Μαρτίου δικαιολογώντας πλήρως το παρατσούκλι «Τεφλόν», αφού όπως και το χημικά αδρανές στοιχείο παραμένει άκαυστος στις πολύ υψηλές πολιτικές  θερμοκρασίες και «κακουχίες».

Άρωμα πολλών γυναικών

Με κύριο μέλημα την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ολλανδών, το άλλο ρεκόρ που γέννησε η επονομαζόμενη «Rutte IV» είναι ότι το μισό ολλανδικό υπουργικό συμβούλιο έχει άρωμα πολλών γυναίκες, με 14 από τις 29 θέσεις υπουργών και υφυπουργών (σ.σ. 10 από τους 20 υπουργούς) να καταλαμβάνονται από εκπροσώπους του ωραίου φύλλου. Μάλιστα σε θηλυκά χέρια πέρασε ένας από τα πιο κομβικά υπουργικά χαρτοφυλάκια, αυτό του υπουργού Οικονομικών, το οποίο ανατέθηκε στην 60χρονη Ζίγκριντ Κάαγκ, αρχηγό του συγκυβερνώντος κόμματος «Δημοκράτες 66»,.

Τη νέα «τσαρίνα» της ολλανδικής οικονομίας, που έχει «ένσημα» ως διπλωμάτης, θα βρουν μπροστά τους οι χώρες του ευρωπαϊκού νότου, αλλά μάλλον όχι για καλό καθώς η Ολλανδία συμπληρώνει την τετράδα (μαζί με την Αυστρία, τη Δανία και τη Σουηδία) των «σφιχτοχέρηδων» του βορρά και ένθερμων οπαδών της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Μόνη ελπίδα να «μαλακώσει» η Κάαγκ είναι η προγραμματική συμφωνία των τεσσάρων κομμάτων που συμμετέχουν στον κυβερνητικό συνασπισμό και είχε στον πυρήνας της τη δέσμευση ότι πολιτικές λιτότητας των πολλών τελευταίων ετών στην Ολλανδία θα αντικατασταθούν από ένα σχέδιο αύξησης των δημοσίων δαπανών που τροφοδοτούνται από τα χαμηλά επιτόκια.

Συγκεκριμένα, ο τετραμερής κυβερνητικός συνασπισμός έχει υποσχεθεί γενναιόδωρες δημόσιες επενδύσεις που θα διοχετευτούν στην εκπαίδευση, τους παιδικούς σταθμούς, την κοινωνική στεγαστική πολιτική, αλλά και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Ειδικά για το τελευταίο, η τέταρτη συγκυβέρνηση Ρούτε έχει θέσει ως στόχο την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050 και προτίθεται να δαπανήσει 35 δισ. ευρώ σε περίοδο 10 ετών (σ.σ. συμπεριλαμβάνεται και η κατασκευή δύο πυρηνικών σταθμών), καθώς η κλιματική αλλαγή συνιστά σοβαρή απειλή για την Ολλανδία, της οποίας το ένα τρίτο του εδάφους της βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Σημειωτέον, η Ολλανδία αποκτά για πρώτη φορά υπουργό Κλίματος και Ενέργειας, τον 34χρονο Ρομπ Γέτεν.

Νυν υπέρ πάντων η αναχαίτιση της πανδημίας

Προτεραιότητα για τον Μαρκ Ρούτε και τους συγκυβερνήτες του θα παραμείνει σε κάθε περίπτωση η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης. Τα κρούσματα κορωνοϊού στην Ολλανδία καλπάζουν εξαιτίας της μεγάλης διασποράς της μετάλλαξης Όμικρον και η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο χρόνο οι πολιτικές αποφάσεις που πάρθηκαν για την αναχαίτιση της πανδημίας αμφισβητούνται έντονα από τους Ολλανδούς ψηφοφόρους.

Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα δυστυχώς δεν έλειψαν και οι ακρότητες. Τους τελευταίους μήνες, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις είχαν καταλήξει σε βίαια επεισόδια με πολλούς υπουργοί να δέχονται ακόμη και απειλές για την ίδια τους τη ζωή. Παράδειγμα η νέα ΥΠ.ΕΞ. Ζίγκριντ Κάαγκ μπροστά από το σπίτι της οποίας συνελήφθη πρόσφατα ένας αντιεμβολιαστής καθώς κράδαινε έναν αναμμένο πυρσό.