Ένας εργαζόμενος… εκατομμυριούχος!!!

Ό,τι και να πει ή να γράψει κάποιος για την ανέλιξη οικονομικά και διοικητικά στο ποδόσφαιρο του Βασίλη Γκαγκάτση, δεν θα καταφέρει να αποτυπώσει τη συγκλονιστική πραγματικά ανοδική του πορεία. Με αφορμή την πρόσληψή του από τη Super League ως εργαζόμενος(;), πραγματικά ο Βασ. Γκαγκάτσης θα πρέπει να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα προς μίμηση, αφού ως άτομο με μεγάλη περιουσία, αντί να απολαμβάνει τους κόπους(;) του, ξαναπέφτει στο μαγγανοπήγαδο της βιοπάλης και ως εργαζόμενος στη Super League παρά τις αποκλείσεις των δικαιολογητικών του από τη δημοσιευθείσα προκήρυξη.

Η αρχή του παραμυθιού

Το 1996 δειλά-δειλά ο Βασίλης Γκαγκάτσης ως μικρής εμβέλειας αθλητικός δικηγόρος φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες, αντιλαμβανόμενος ότι η βασιλεία του Κώστα Τριβέλα στο ποδόσφαιρο και στην ΕΠΟ έχει ημερομηνία λήξης, προσκολλάται στη νέα τάξη πραγμάτων και παίζει σημαντικό ρόλο στις εκλογές το 1997 στην Αλεξανδρούπολη.

Για τη συμμετοχή του στην προσέλκυση των ενώσεων που ψήφισαν τον Σωτήρη Αλημίση, ο Βασ. Γκαγκάτσης παίρνει τη θέση του γενικού  γραμματέα, και αργότερα τον Ιούλιο του 2001 καταλήγει στη θέση του προέδρου της ΕΠΟ.

Στα πρώτα τέσσερα χρόνια, στη θητεία του ως γενικού γραμματέα, πολλοί θυμούνται την προσοχή του στις τηλεοπτικές συμβάσεις, αλλά και την προσωπική του επίβλεψη ακόμα και για… ταπεινά έργα. Η εξυπνάδα του, όμως, τον αντάμειψε όταν απέκτησε την ιδιότητα του προέδρου. Μιλάμε για την περίοδο προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, οπότε τα έργα, κάθε είδους και κόστους, απογειώθηκαν.

Η απογείωση αυτή έφερε κατασκευαστική άνθηση, η ταχύτητα ήταν το πρώτο ζητούμενο, συνεργάτες ειδικοί στις μελέτες υπήρχαν και όλα κύλησαν όπως έπρεπε. Ο Άγιος Κοσμάς, η Φλώρινα και η Ξάνθη ένιωσαν τη στοργή της ομάδας του προέδρου, επειδή ο ίδιος μπορούσε να «διευκολύνει» την κυβέρνηση στις επιδιώξεις της. Κάποιοι κακεντρεχείς επεσήμαναν τότε ότι το γκαζόν της βίλας μοιάζει αρκετά με τους χλοοτάπητες που μπήκαν σε πολλά γηπεδάκια ενώσεων – λες κι ο κατασκευαστής τους ήταν ο ίδιος, πράγμα μάλλον απίθανο. Εκείνο τον καιρό, φυσικά, εκτοξεύθηκαν και οι τιμές των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Εθνικής Ομάδας. Την ίδια περίοδο, άνοιξε και ένα «μικρό θέμα» με εισιτήρια της τελικής φάσης μιας διοργάνωσης, που «χάθηκαν» με μαγικό σχεδόν τρόπο και βρέθηκαν από την Ιβηρική Χερσόνησο σε νησιωτικό κράτος της Μεσογείου, να κυκλοφορούν προς πώληση σε τιμή που δεν έγινε ποτέ γνωστή. Οι έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια των αγώνων στην Ιβηρική, δεν κατέληξαν πουθενά. Κάτι δίκες εξελίχθηκαν αργότερα με τουριστικά γραφεία στην Ελλάδα, που δεν «κατάλαβαν» τη μαγεία της απώλειας των εισιτηρίων και ήθελαν ντε και καλά να διεκδικήσουν διαφυγόντα κέρδη.

Σε σχεδόν όλες τις δίκες η Ομοσπονδία έχασε και πλήρωσε ή προσχώρησε σε συμβιβασμό, αλλά ποιος ασχολείται τώρα με… κωλόχαρτα!

Η βίλα του 1.500.000 ευρώ!!

 Το 2013 και στο περιθώριο της κρίσης που πλήττει βάναυσα την Ελλάδα, σύμφωνα με το «Πρώτο Θέμα» και τα «Παραπολιτικά», μια εκπληκτική υπόθεση εξελίσσεται στο διεθνές real estate, με την αμέριστη συνδρομή του Διαδικτύου. Ο τίτλος: «Πώς να πουλήσετε  μια εξοχική βίλα αξίας… 50.000 ευρώ έναντι 1.500.000 ευρώ». Ο λόγος για τη… μεσιτική εταιρεία Protasis, που τάραξε τα νερά στο παγκόσμιο real estate.

Το ποσό των 50.000 ευρώ είναι αυτό που, σε ανύποπτο χρόνο, τόνιζε, κάτω από την πίεση μερικών ΜΜΕ, εις επήκοον πολλών, ο ευτυχής, πλην «αγανακτισμένος» από τους κακούς διαβολείς, ιδιοκτήτης της βίλας, κ. Βασίλης Γκαγκάτσης, ότι κόστισε η κατασκευή.

Αυτό το «κωλόσπιτο», κατά την προσφιλή ρήση του μακαρίτη του Βαγγέλη Γιαννόπουλου, αναδεικνύεται σε μέκκα των απανταχού επενδυτών, απελευθερωμένο μάλιστα από έπιπλα, τα οποία κακές γλώσσες λένε ότι μεταφέρθηκαν από την Εύβοια στο Μαρκόπουλο, όπου οικοδομήθηκε νέα κατοικία. Οι ίδιες κακές γλώσσες επαναλαμβάνουν ότι δύο-τρία (μεταξύ των οποίων και ένα γραφείο) «μεταφέρθηκαν» από τα γραφεία της ΕΠΟ στη βίλα. Το γεγονός ότι υπάρχει πιθανότητα να αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο της Ομοσπονδίας είναι λεπτομέρεια…

Τα δεδομένα έχουν ως εξής: γενικός γραμματέας επί τέσσερα χρόνια και πρόεδρος για άλλα τέσσερα στην ΕΠΟ, ο κ. Γκαγκάτσης αγοράζει οικόπεδο στα «κακοτράχαλα βουνά» της Εύβοιας. «Μετά από τόσα χρόνια στη μάχιμη δικηγορία», όπως δηλώνει σε κάθε του συνέντευξη, από το 2003 έως το 2008, «αξιώθηκα να φτιάξω ένα σπιτάκι»! Κτίζει βίλα με τα στοιχεία που η ανακοίνωση πώλησης καταγράφει με γλαφυρότητα, την επιπλώνει με όλα τα κομφόρ έναντι 50.000 ευρώ, άντε 100 το πολύ, την πλαισιώνει με πισίνα, η κατασκευή της οποίας πληρώθηκε το 2004 σχεδόν ντούκου, και οκτώ χρόνια μετά, εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, με τις τιμές στα ακίνητα να έχουν κατρακυλήσει, ανακοινώνει, μέσω μεσιτικού γραφείου, ότι την πουλάει 1.500.000 ευρώ…

Το «πόθεν έσχες» και η καταδίκη

Τα οικονομικά όμως του Βασίλη Γκαγκάτση «ξυπνάνε» το ενδιαφέρον δικαστικών και φορολογικών αρχών. Ο Τύπος της εποχής εκείνης έγραψε:

* Με την υπ’ αριθμόν 1040/2012 απόφασή του ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αναίρεση κατά της υπ’ αριθμόν 1998/2011 καταδικαστικής απόφασης του 5μελούς Εφετείου Πλημμελημάτων, κι έτσι η ποινή κατέστη αμετάκλητη.

* Ο τέως πρόεδρος της ΕΠΟ, σύμφωνα με την αμετάκλητη πλέον απόφαση, τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008 εν γνώσει του υπέβαλε ανακριβείς δηλώσεις για τα περιουσιακά του στοιχεία.

Συγκεκριμένα: Α) Καταδίκη για ανακριβείς φορολογικές δηλώσεις, τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008.

Η υπόθεση που αφορά τον Βασίλη Γκαγκάτση έχει ως εξής: Ως υπόχρεος λόγω της ιδιότητάς του (πρόεδρος της ΕΠΟ) να υποβάλλει κάθε χρόνο δήλωση περιουσιακής κατάστασης στον αρμόδιο προς τούτο αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατά τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008, υπέβαλε ανακριβείς δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης. Για τις πράξεις αυτές ο Βασίλης Γκαγκάτσης καταδικάστηκε τελεσίδικα με την υπ’ αριθμόν 1998/2011 απόφαση του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε 5 μήνες φυλάκιση, χρηματική ποινή 8.000 ευρώ, διότι δέχτηκαν όχι δόλο αλλά αμέλεια, πλην όμως η ουσία είναι ότι κρίθηκε ένοχος ότι εν γνώσει του υπέβαλε τις ανακριβείς δηλώσεις. Κατά της απόφασης είχε ασκήσει αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου, που με την υπ’ αριθμόν 1040/2012 απόφασή του απέρριψε την ασκηθείσα αναίρεση.

Επειδή όμως το αδίκημα με τον τότε ισχύοντα νόμο χαρακτηριζόταν ως πλημμέλημα (ενώ πρόσφατα έχει λάβει κακουργηματικό χαρακτήρα), η επιβληθείσα σε αυτόν ποινή, σύμφωνα με κάποιους νομικούς συλλογισμούς, δεν του δημιουργεί κώλυμα ή ασυμβίβαστο υποψηφιότητας για την ΕΠΟ με τον ισχύοντα νόμο 2725/1999.

Σύμφωνα όμως με άλλους νομικούς, ανακριβές περιεχόμενο φορολογικών δηλώσεων έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της φορολογίας και κατά συνέπεια αποτελεί φορολογική παράβαση, που σύμφωνα με το άρθρο 3 του νόμου 2725/1999 και παράρτημα δ΄ του Καταστατικού της ΕΠΟ, αποτελεί κώλυμα συμμετοχής σε διοικητικό όργανο και εν προκειμένω στο Δ.Σ. της ΕΠΟ.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Συμβουλίου ο κατηγορούμενος «τέλεσε με πρόθεση περισσότερα από ένα εγκλήματα», καθώς στις εν λόγω δηλώσεις δεν ανέφερε «σκοπίμως», σύμφωνα με τη διατύπωση της απόφασης, σειρά περιουσιακών στοιχείων, τα οποία ανήκαν στον ίδιο ή στη σύζυγό του, και συγκεκριμένα τους δύο κοινούς λογαριασμούς τους σε δύο διαφορετικές τράπεζες, το χαρτοφυλάκιο μετοχών που διατηρούσε ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του ελληνικού ποδοσφαίρου στην εταιρεία Βόρειος Ελλάδα Χρηματιστηριακή ΑΕΠΕΥ, καθώς και τα μερίσματα που προέκυψαν από την κατοχή αυτών των μετοχών. Ειδικότερα για το 2008 κατείχε 1.614 μετοχές ΑΤΤΚ, 17.600 Ιντραλότ, 410 ΟΤΕ και 971 Πειραιώς με συνολική καθαρή θέση 245.965 ευρώ.

Έτσι για το έτος 2005 δεν αναγράφεται συνολικό ποσό –ύψος καταθέσεων και αξία μετοχών– περίπου 164.000 ευρώ. Για το έτος 2006 το σύνολο είναι περίπου 261.000 ευρώ, ενώ το 2007 το ίδιο σύνολο, μαζί με μερίσματα, που δεν αναγράφεται το «πόθεν έσχες» αγγίζει τις 270.000 ευρώ. Το 2008 το σύνολο ξεπερνά πλέον τις 290.000 ευρώ.

Τα τηλεοπτικά της ΕΠΟ μόνο στην Κύπρο

 Η υπόθεση αφορά την ανάθεση τηλεοπτικών δικαιωμάτων της ΕΠΟ με διαδικασίες που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις του νόμου και με διάφορα τεχνάσματα, σε συγκεκριμένη εταιρεία.

Ειδικότερα όσον αφορούσε τα τηλεοπτικά δικαιώματα μετάδοσης αγώνων του Κυπέλλου Ελλάδος, των αγωνιστικών περιόδων 2004-2005 και 2005-2006, η ΕΠΟ προκήρυξε δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό υπό τον όρο της υποβολής προσφοράς και για τις δύο ανωτέρω αγωνιστικές περιόδους. Στην πρόσκληση αυτή ανταποκρίθηκαν 4 εταιρείες, υποβάλλοντας τις εξής οικονομικές προσφορές: 1) η ΕΡΤ ΑΕ, η οποία προσέφερε στην ΕΠΟ συνολικό τίμημα 6.950.000 ευρώ, 2) η NETMED HELLAS SA , η οποία προσέφερε συνολικό τίμημα 4.800.000 ευρώ, 3) η εταιρεία BLOMBERG HOLGINGS Ltd, η οποία προσέφερε συνολικό τίμημα 6.200.000 ευρώ, και 4) η INTERVISION SERVICES BV, η οποία προσέφερε συνολικό τίμημα 7.000.000 ευρώ. Πλην όμως ο Βασίλης Γκαγκάτσης είπε προς το συμβούλιο ότι οι προσφορές αυτές ήταν χαμηλές και αφού η άποψη αυτή επικράτησε ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος και η ΕΠΟ προχώρησε σε διαδικασία ανοικτών προσφορών. Οι άνω 4 εταιρείες αποσύρθηκαν και τότε εμφανίστηκε η εταιρεία STADIUM SPORT AGENCIES Ltd με έδρα τη Λευκωσία, η οποία ελεγχόταν από τον Πασχάλη Παπαδόπουλο, και ζήτησε τα τηλεοπτικά δικαιώματα 6 συγκεκριμένων αγώνων της Β΄ φάσης του Κυπέλλου Ελλάδος 2004-2005 έναντι του συνολικού τιμήματος 240.000 ευρώ, υπό τον όρο απόκτησης του δικαιώματος της τελευταίας προσφοράς. Η πρόταση έγινε δεκτή και στη συνέχεια ακολούθησε και η παραχώρηση στην ίδια εταιρεία του συνόλου των δικαιωμάτων μετάδοσης των αγώνων αυτών έναντι του συνολικού τιμήματος 1.100.000 ευρώ μόνο. Έπειτα η STADIUM SPORT AGENCIES Ltd προχώρησε στην πώληση των δικαιωμάτων μετάδοσης όλων των αγώνων Κυπέλλου Ελλάδος στην ΕΡΤ ΑΕ έναντι του τιμήματος 1.400.000 ευρώ, αποκομίζοντας καθαρό κέρδος 300.000 ευρώ.

Αποτέλεσμα λοιπόν των ανωτέρω ήταν να ζημιωθεί η ΕΠΟ με πολλά εκατομμύρια ευρώ και γι’ αυτό μετά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος αυτού για το αδίκημα της απιστίας και διατάχθηκε κύρια ανάκριση, η οποία ακόμη εκκρεμεί. Η εν λόγω δικογραφία φέρει αριθμό ΑΒΜ ΑΟΙΕ08/568, και βρίσκεται στο γραφείο της 2ης Τακτικής Ανακρίτριας κας Ιωσιφίνας Βιοπούλου.

Ενδιάμεσοι σταθμοί…

Στις εκλογές του 2012 προσπαθεί να πάρει την «ευλογία» του Βαγγέλη Μαρινάκη, μάταια όμως, αφού αυτή έχει δοθεί αλλού, στον Γιώργο Σαρρή.

Με ελαφρά πηδηματάκια την «κάνει» προς την αντιπολίτευση, επιλέγεται ως υποψήφιος, αλλά παρά τις σημαντικές «διευκολύνσεις» προς τις ενώσεις, χάνει την εκλογή με ψήφους 37 έναντι 20.

Μετά την παραίτηση Σαρρή, προσπαθεί να τεθεί εκ νέου υποψήφιος, πλην όμως δεν καταφέρνει να καταφέρει να συγκεντρώσει τις υποδείξεις 8 ενώσεων που απαιτούνται, και έτσι ο Γ. Γκιρτζίκης εκλέγεται άνευ αντιπάλου.

Το γεγονός αυτό δημιουργεί ένταση στις σχέσεις του με Ιβάν Σαββίδη και Δημήτρη Μελισσανίδη, που τον ξεγράφουν οριστικά.

Για ένα διάστημα περιπλανιέται ως «εργαζόμενος» –πολλοί λένε για ξεκάρφωμα– στον Πανηλειακό Πύργου.   Ως τακτικός θαμώνας του νυχτερινού κέντρου Fiver, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο Θανάσης Παπαγεωργίου αλλά και πρόεδρος του Πανηλειακού, οι κακές γλώσσες λένε ότι με τον τρόπο αυτό ξεχρέωσε τα μπουκάλια που είχε καταναλώσει.

Στη συνέχεια ο Πανηλειακός καταποντίζεται, και ο Βασίλης αναζητεί άλλη στέγη. Κατά άγνωστο τρόπο, κάποια στιγμή εμφανίζεται ως εργαζόμενος στον Πανιώνιο. Τον Μάιο του 2016 με συμπαραστάτη του τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη προσπαθεί να μπει στη διοικούσα επιτροπή της ΕΠΟ, που «μαγείρευε» τότε  ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης εξαιτίας της έντασης που είχε δημιουργηθεί με το βέτο του Σταύρου Κοντονή για τους επόπτες του τελικού μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού. Η παραπομπή του όμως στο 3μελές Εφετείο Κακουργημάτων για την Κάρτα Υγείας τού ανατρέπει τα σχέδια.

Στις εκλογές του 2016, που ματαιώθηκαν από το Διαιτητικό Δικαστήριο, ρίχνει γέφυρες εκ νέου στο «λιμάνι», αλλά από εκεί τρώει πόρτα. Η λύτρωση έρχεται με τον διορισμό του στη Super League, μετά από απαίτηση του Κουτσοκούμνη και παρακάλια Αλαφούζου σε Σαββίδη και Μελισσανίδη, λόγω σχέσεων του Γκαγκάτση με τον Παναγόπουλο.

Η Θύρα 13 αγριεύει, το ίδιο και οι Θύρες 4 του ΠΑΟΚ και Oρίτζιναλ της ΑΕΚ. Στη συνέχεια, κάτω από τις εντάσεις αυτές, οι μεγαλοϊδιοκτήτες ομολογούν ότι έκαναν λάθος. Ας πρόσεχαν…