Τα χρέη του ΠΑΣΟΚ απειλούν τον νέο φορέα

Το μεγαλύτερο αγκάθι στην δημιουργία του νέου πολιτικού φορέα από τα κόμματα και τις κινήσεις του κέντρου και της κεντροαριστεράς δεν είναι οι διαφωνίες για την ηλεκτρονική ψηφοφορία, ούτε ποιος θα είναι τελικά ο πολιτικός προσανατολισμός μετά την εκλογή αρχηγού. Αντίθετα, το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα είναι τα χρέη του ΠΑΣΟΚ.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Τα χρέη του πάλαι πότε κραταιού Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική, καθώς ανέρχονται περί τα 200 εκατομμύρια ευρώ και για να αποπληρωθούν με τους σημερινούς ρυθμούς χρειάζονται τουλάχιστον 400 χρόνια. Καθώς με βάση τα σημερινά δεδομένα το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να πληρώσει περισσότερα από 200-300.000 ευρώ ετησίως.

Όπως γίνεται αντιληπτό, αυτά τα χρέη θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υπόθεση ενοποίησης των κομμάτων και Κινήσεων. Όπως επίσης και στον τρόπο που θα αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος αυτό το χρέος. Διότι όλοι κατανοούν πως για να συγκρατήσει τους πασόκους που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 μέχρι σήμερα θα χρησιμοποιήσει ως μέτρο πίεσης αυτό το χρέος των 200 εκατομμυρίων. Επίσης και πολιτικά είναι βέβαιο ότι ο κ. Τσίπρας θα επαναφέρει την συζήτηση με τον νέο αρχηγό (όποιος κι εάν είναι) στο θέμα αυτό κατηγορώντας ότι «υποθάλπει» κλέφτες και λωποδύτες.

Με το θέμα, ως γνωστόν, ασχολήθηκε επί μήνες η εξεταστική επιτροπή της Βουλής, χωρίς ωστόσο να βγάλει άκρη. Και δεν έβγαλε, γιατί τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ είχαν φροντίσει να απαλλάξουν προκαταβολικά από τυχόν νομικές ευθύνες τα φυσικά τους πρόσωπα. Για να το καταλάβουν και όσοι αναγνώστες δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με το εν λόγω ζήτημα, στην Ελλάδα ακολουθήθηκε η εξής καινοφανής πρακτική. Τα κόμματα, για να παίρνουν νέα τραπεζικά δάνεια πριν καν αποπληρώσουν τα προηγούμενα, νομοθέτησαν ως νόμιμη εγγύηση προς τις τράπεζες τις μελλοντικές τους χρηματοδοτήσεις από το κράτος. Με απλά λόγια προεξοφλούσαν τα ποσοστά τους στις μελλοντικές εκλογές –δηλαδή, την ψήφο των πολιτών– ως εγγύηση ότι θα μπορούν εσαεί να αποπληρώνουν τα δάνειά τους.

Μόνο που η πρακτική αυτή (με την οποία σημειωτέον συμφώνησαν και τα κόμματα της Αριστεράς) κατέρρευσε το 2012, όταν τα μεγάλα κόμματα συνετρίβησαν. Με συνέπεια, ειδικά για την περίπτωση του μονοψήφιου πια ΠΑΣΟΚ, να εκτιμάται ότι χρειάζονται περισσότερα από 400 χρόνια για να αποπληρώσει τα 199 εκατ. ευρώ που οφείλει. Δηλαδή, επί της ουσίας ποτέ. Παρεμπιπτόντως δε, σημειώνεται ότι το 60% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης του ΠΑΣΟΚ, που τα τελευταία χρόνια παρακρατείται αυτομάτως από τις τράπεζες, είναι πλέον ένα ευτελές ποσό (λόγω της δραστικής μείωσης των συνολικών κρατικών επιχορηγήσεων στα κόμματα) που δεν επαρκεί καν για να αποπληρώνει τους τόκους των δανείων.

Τι θα συμβεί

Στο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ σπαταλούσαν με χαρακτηριστική άνεση χρήματα την εποχή της ευμάρειας και της παντοδυναμίας. Για πολλά χρόνια η Χαριλάου Τρικούπη πλήρωνε ακόμη και τα ενοίκια των γραφείων των τοπικών επιτροπών ανά την περιφέρεια. Τοπικές Επιτροπές που ξεφύτρωναν σε χρόνο ρεκόρ και οι οποίες ήταν άρτια επιπλωμένες κι εξοπλισμένες.

Ειδικά επί προεδρίας Γιώργου Παπανδρέου τα χρέη εκτοξεύθηκαν με την ταχύτητα που φεύγει από το ακρωτήριο Κανάβεραλ ένας πύραυλος για το διάστημα. Επί εποχής Βενιζέλου ο φάκελος «χρέη ΠΑΣΟΚ» πήρε τον δρόμο προς την Δικαιοσύνη, αλλά ακόμη ουδείς έχει επωμιστεί την ευθύνη. Από τότε, δηλαδή, από το 2012 το ΠΑΣΟΚ έχει εισέλθει σε εποχή σκληρού μνημονίου, μετρούν μέχρι και το τελευταίο ευρώ, αλλά και πάλι δεν αρκεί για να αποπληρώσει τα χρέη του. Όπως λένε αυτοί που γνωρίζουν νομικά είναι δύσκολο να καταλογιστούν ευθύνες. Οι μεν εκπρόσωποι των τραπεζών, όπως φάνηκε και στην εξεταστική επιτροπή, διατείνονται ότι απλά εφήρμοσαν τον νόμο και πως, όταν δόθηκαν τα δάνεια, ουδείς μπορούσε να προβλέψει την εκλογική κατάρρευση των κομμάτων. Ακόμη πιο απίθανο μοιάζει να διωχθούν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα για τον τρόπο που «αξιοποίησαν» αυτά τα δάνεια. Η μόνη παρεμφερής υπόθεση με την οποία έχει ασχοληθεί η ανώτατη Δικαιοσύνη ήταν η περίπτωση του ΔΙΚΚΗ (το κόμμα του Δημήτρη Τσοβόλα), όταν έβαλε λουκέτο. Σε αυτήν ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι στα κόμματα δεν μπορεί να ισχύσει ό,τι και στις επιχειρήσεις, διότι απλούστατα οι νόμοι δεν προβλέπουν ευθύνες των φυσικών τους προσώπων για τις σχέσεις των κομμάτων τους με τρίτους, όπως π.χ. με τις τράπεζες. Για να το πούμε συγκεκριμένα, αν το ΠΑΣΟΚ κλείσει, οι τράπεζες δεν θα μπορούν να στραφούν έναντι κανενός, παρά μόνον να αξιώσουν την όποια εναπομείνασα περιουσία του κόμματος.

Ήδη στο να κληρονομήσει ο νέος φορέας τα χρέη του ΠΑΣΟΚ είναι ένα καυτό στην κυριολεξία ζήτημα. Από το Ποτάμι λένε πως δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. «Πρέπει ο νέος φορέας να είναι απόλυτα καθαρός και με λογική διαχείριση να κινηθεί», μας έλεγε στέλεχος της Σεβαστουπόλεως, που χρησιμοποίησε ως παράδειγμα το Ποτάμι. «Το κόμμα έμαθε από την πρώτη ημέρα της ίδρυσής του να ζει με την κρατική επιχορήγηση, τις εισφορές βουλευτών κι ευρωβουλευτών και την συνδρομή μελών κι εθελοντών. Δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ κι αυτός θα είναι ο τρόπος που θα κινηθεί οικονομικά ο νέος φορέας εάν εκλεγεί ο Σταύρος Θεοδωράκης». Μάλιστα, πρόσφατα σε εκδήλωση με απλά μέλη ακούστηκε πως το Ποτάμι εάν τεθεί τέτοιο ζήτημα όχι μόνο θα θέσει βέτο, αλλά είναι αποφασισμένο ακόμη και να αποχωρήσει από το εγχείρημα.

Με την γνώμη του Ποταμιού φαίνεται να συμφωνούν τόσο οι Κινήσεις για την Σοσιαλδημοκρατία, όσο και οι Ραγκούσης, Καμίνης. Αντίθετα η κα Γεννηματά δεν έχει πάρει επίσημη θέση, αλλά προ μηνός ο στενός της συνεργάτης Μανώλης Όθωνας δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη πως «εμείς δεν είμαστε μπαταχτσήδες και θα πληρώσουμε», ενώ όταν ρωτήθηκε εάν θα μεταφερθούν τα χρέη στον νέο φορέα το θεώρησε ως αυτονόητο.

Όμως και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, μία ημέρα μετά την ανακοίνωση πως δεν θα είναι υποψήφιος, τόνισε πως «πρέπει τα χρέη του ΠΑΣΟΚ να μεταφερθούν στον νέο φορέα», κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες έκανε έξαλλο τον Σταύρο Θεοδωράκη. Τέλος, το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου έχει αποφύγει να πάρει θέση. Παρά το γεγονός ότι επί εποχής της προεδρίας του πρώην πρωθυπουργού τα χρέη του ΠΑΣΟΚ γιγαντώθηκαν.