ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Ο «εγκλωβισμός» της Ελλάδας
Ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια διαφοροποιήσεων αλλά δεν μπορεί και να μην έχει στραμμένο και το βλέμμα της στην άλλη πλευρά του Αιγαίου
Ειδικά για την Ελλάδα, πέρα από τις οικονομικές συνέπειες που περιγράφονται στα σημερινά ρεπορτάζ της «Α», οι εξελίξεις στην Ουκρανία είναι δεδομένο ότι την εγκλωβίζουν σε μία περίεργη διελκυστίνδα.
Προφανώς, ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια διαφοροποιήσεων και αποτελεί μονόδρομο η στοίχιση με τις αποφάσεις των δύο οργανισμών. Δεν μπορεί όμως να μην έχει στραμμένο και το βλέμμα της στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, θυμίζοντας στις Βρυξέλλες ότι δεν κόπτεται το ίδιο όταν πρόκειται να «μαλώσει» την Τουρκία για τις πειρατικές πρακτικές της σε Κύπρο και Αιγαίο που προσομοιάζουν με τις πρακτικές Πούτιν.
Άλλωστε, δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που επιμένουν ότι με αφορμή τη ρωσο-ουκρανική σύρραξη η Άγκυρα θα «πουλήσει» ακριβά την ισορροπημένη στάση της ανάμεσα στην καταδίκη της ρωσικής εισβολής αλλά και της θέσης της να μην επιβληθούν κυρώσεις στη Μόσχα. Είναι δε ενδεικτικό ότι στις εκκλήσεις της Ουκρανίας για κλείσιμο των Στενών των Δαρδανελίων για τα ρωσικά πλοία, ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απάντησε την Παρασκευή ότι «μόνο αν κριθεί ότι η Τουρκία βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου, τότε θα κλείσουν τα Στενά του Βοσπόρου».
Αυτά βλέπουν οι απαισιόδοξοι αλλά όχι παράλογοι, και επιμένουν ότι το ανοιγοκλείσιμο των Στενών για τους Τούρκους είναι ένα δυνητικά διαπραγματεύσιμο χαρτί αρκεί να πάρουν το ανάλογο –στο Αιγαίο, άραγε;– αντίτιμο.