Αποθέματα… νερού (για λίγο ακόμη) κέρδισε το Ποτάμι

Όλοι συμφώνησαν, ότι το Ποτάμι θα πορευθεί αυτόνομο στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ευρωεκλογές κι εθνικές εκλογές. Όμως ουδείς από τους συμμετέχοντες στο 3ο συνέδριο, το περασμένο Σαββατοκύριακο, δεν έφυγε σοφότερος για το πόσοι από τους εν ενεργεία βουλευτές κι ευρωβουλευτές του κόμματος θα συνεχίσουν να συμπλέουν μέχρι τότε.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Η αλήθεια είναι ότι η προσπάθεια που κατέβαλαν ο Σταύρος Θεοδωράκης (επανεξελέγη πρόεδρος) και ο νέος αντιπρόεδρος Γιώργος Μαυρωτάς, να πείσουν ότι το Ποτάμι είναι ένα ενιαίο κι αδιαίρετο, ήταν τεράστια, αλλά μάλλον όχι πειστική. Από τις παρεμβάσεις που έγιναν, οι σύνεδροι κατάλαβαν ότι σε περίπτωση που το κόμμα συνεργαστεί μετεκλογικά με τη Ν.Δ., θα ζοριστούν πολύ και ίσως αποφασίσουν να κατέβουν από το τρένο οι Σπύρος Λυκούδης, Σπύρος Δανέλλης, Μίλτος Κύρκος, ίσως και ο Γιώργος Γραμματικάκης. Από την άλλη, εάν το Ποτάμι συμπλεύσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα αναζητήσουν άλλη στέγη ο Γρηγόρης Ψαριανός και ο Γιώργος Αμυράς.

Οπότε, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι το Ποτάμι δεν κατάφερε στο 3ο συνέδριο να αποκτήσει την ομοιογένειά του και τη δυναμική για να διεκδικήσει την επανεκλογή του στη Βουλή, καθώς σε όλες τις δημοσκοπήσεις ασθμαίνει να κρατήσει το 2% και υπολείπονται αρκετές χιλιάδες ψήφοι για το πολυπόθητο 3%.

Οπότε στην πραγματικότητα ο Σταύρος Θεοδωράκης εξασφάλισε ένα πολιτικό μορατόριουμ λίγων μηνών μέχρι πιθανότατα την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, όπου πιθανότατα θα διαφανεί εάν θα αντέξει τους κλυδωνισμούς, καθώς ο ίδιος, ο Μαυρωτάς, ο Λυκούδης και ο Δανέλλης θα ψηφίσουν «ναι» στη συμφωνία, ενώ οι Ψαριανός και Αμυράς θα πουν «όχι». Μία ψηφοφορία που πιθανότατα θα δώσει το έναυσμα για το τελικό ξεκαθάρισμα όσων αποφασίσουν να μείνουν στο κόμμα και να δώσουν τη μάχη των εκλογών, ή θα αποφασίσουν να αποχωρήσουν και να κατεβούν με ΣΥΡΙΖΑ ή Νέα Δημοκρατία.

Ο κ. Θεοδωράκης στους όρους που έθεσε για μετεκλογική συνεργασία αναφέρθηκε σε «πλήρη αποκομματικοποίηση του κράτους», «ανάδειξη της μεσαίας τάξης σε κεντρική λεωφόρο ανάπτυξης», «σύγχρονη ανοικτή Παιδεία χωρίς τις ιδεοληψίες του περασμένου αιώνα», όπου περιλαμβάνεται η αναθεώρηση του άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστήμιων, «σεβασμό όλων των ατομικών δικαιωμάτων», «διαγενεακή δικαιοσύνη», ενώ το μίνι μανιφέστο είχε και έντονο πράσινο χρώμα, καθώς αναφέρεται στην προστασία της πανίδας και της χλωρίδας.

Κι όπως χαρακτηριστικά λένε οι αναλυτές, το 3ο συνέδριο του Ποταμιού διεξήχθη απλά για να αποκτήσουν συμπαγή χαρακτηριστικά η πολιτική φυλή των Ποταμίσιων.  «Είναι ένα συγκροτημένο ακροατήριο προοδευτικού φιλελευθερισμού. Ο Ποταμίσιος στηρίζει τη συμφωνία για το Μακεδονικό χωρίς να συγχρωτίζεται με τους Πολάκηδες και συστρατεύεται στο αίτημα για μη κρατικά ΑΕΙ χωρίς να υφίσταται τη συνύπαρξη με δεξιές γραφικότητες».  Μπορεί αυτό να το κατανοήσουν οι Έλληνες, που τόσα χρόνια έχουν μάθει να είναι είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο; Στο ερώτημα αυτό προσπάθησε να δώσει εξηγήσεις ο νεοεκλεγείς αντιπρόεδρος, Γιώργος Μαυρωτάς, ο οποίος προέτρεψε τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας να εστιάσουν περισσότερο στην ατζέντα που τους ενώνει και όχι στην επιλογή εταίρου που τους διαφοροποιεί. Εξέφρασε τη βούληση του κόμματος να συμβάλει στην κυβερνησιμότητα της χώρας μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα είναι πρώτο, καθώς η πολιτική σταθερότητα αποτελεί βασικό ζητούμενο από το οποίο εξαρτάται και η οικονομική ανάπτυξη. Ο πρώην αρχηγός της εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης, με τεράστιες αθλητικές διακρίσεις, επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους την πεποίθησή του πως «ο κύκλος του Ποταμιού δεν έχει κλείσει», δίνοντας έτσι μία απάντηση σε όλα όσα λέει το τελευταίο διάστημα ο Σπύρος Λυκούδης, χαρακτηρίζοντας ως χρήσιμη την ψήφο σε αυτό και παρομοιάζοντάς το με βελτιωτικό μηχανής που προσφέρει μεγάλη απόδοση με μικρή ποσότητα.

Η πολιτική απόφαση

Μεταξύ άλλων η πολιτική απόφαση του 3ου συνεδρίου αναφέρει: «Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Χαμηλή ανάπτυξη, υψηλή ανεργία, κόκκινα δάνεια 94 δισ., ληξιπρόθεσμες οφειλές 101 δισ., περίπου 4 εκατομμύρια οφειλέτες. Φόροι και εισφορές σε δυσθεώρητα ύψη και ταυτόχρονα η βαρύτερη έμμεση φορολογία στην Ευρωζώνη. Ο δείκτης ανεργίας, ο δείκτης ανταγωνιστικότητας, ο δείκτης καινοτομίας, τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το επιχειρηματικό περιβάλλον, δείχνουν μια απογοητευτική στασιμότητα, πολλές φορές και οπισθοχώρηση.

»Η κατάσταση στη Δημόσια Διοίκηση, αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει, οι αναχρονιστικές παρεμβάσεις στην Παιδεία συνεχίζονται, η ανασφάλεια των πολιτών μεγαλώνει. Η περιφρόνηση των νόμων από μπαχαλάκηδες και συμμορίες αποτελεί καθημερινό φαινόμενο.

»Υπάρχει λύση λοιπόν; Πότε και με ποιους; Σε αυτή τη Βουλή ή την επόμενη; Πώς θα πάμε παρακάτω; Πώς θα φτιάξουμε την Ελλάδα ΑΛΛΙΩΣ; Η χώρα έχει ανάγκη από μια μεγάλη στροφή.

»Το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέτυχε. Παρωχημένη αριστερά και ακραία δεξιά κυβερνούν μαζί αγκαλιασμένοι. Και μαζί θα πρέπει να τιμωρηθούν. Χρειαζόμαστε μια άλλη κυβέρνηση. Όμως, τα νέα μυαλά, η ταχύτητα, η δικαιοσύνη, η μεταφορά στη χώρα μας όλων των πετυχημένων προτύπων, δεν έρχονται αυτομάτως με την αλλαγή της κυβέρνησης. Δεν αρκεί να φύγουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Θα χρειαστεί μία συμμαχία της δημιουργικής Ελλάδας. Της Ελλάδας που μπορεί να ακούσει. Τον ψύχραιμο λόγο. Τη διαφορετική άποψη. Της Ελλάδας που θέλει φιλελεύθερες, ευρωπαϊκές, προοδευτικές λύσεις.

»Η αλλοπρόσαλλη πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν πρέπει να βρει συνέχεια σε ένα στείρο συντηρητικό σχήμα. Χωρίς ένα δυνατό Ποτάμι οι λύσεις κινδυνεύουν να είναι ξανά στείρες και συντηρητικές. Θα μετάσχει λοιπόν το Ποτάμι σε μια νέα κυβερνητική προσπάθεια; Το πρότυπο μας είναι το κόκκινο βιβλιαράκι των κυβερνητικών συνασπισμών της Γερμανίας. Μια συμφωνία με όλα αυτά που πρέπει να γίνουν».

Κάν’ το όπως οι Ciudadanos

Το Ποτάμι αποφάσισε επί της ουσίας να ακολουθήσει την τακτική του φίλιου κόμματος της Ισπανίας, τους Ciudadanos (Πολίτες), οι οποίοι σε όλες τις δημοσκοπήσεις στη χώρα της Ιβηρικής δείχνουν ότι αντικαθιστούν το Λαϊκό Κόμμα σε πιο φιλελεύθερη μορφή, ευρισκόμενοι στη 2η θέση.

Η τεράστια διαφορά είναι ότι Ciudadanos δεν μπλέχθηκαν σε συνεργασίες (όπως το Ποτάμι με το ΚΙΝΑΛ), ούτε σε περιστασιακά φλερτ με κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Ακόμη και όταν ήρθε η πρόταση μομφής κατά του Ραχόι από τους σοσιαλιστές, την ψήφισαν, αλλά αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση των σοσιαλιστών, παραμένοντας στην αντιπολίτευση.