Με νου και γνώση στις κάλπες

Πάει κι αυτό! Η δεύτερη –σε λίγους μήνες– προεκλογική περίοδος έλαβε τέλος τα μεσάνυχτα της Παρασκευής και οι μπάλα περνάει πλέον στο γήπεδο των πολιτών που έχουν ένα 24ωρο στη διάθεσή τους για να αποφασίσουν τι πολιτική επιλογή θα κάνουν μπαίνοντας την Κυριακή πίσω από το μπλε παραβάν.

Γίναμε σοφότεροι σε αυτό το διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές της 21^ης Μαΐου μέχρι σήμερα; Ή μήπως μάθαμε κάτι τόσο συνταρακτικό που θα μας έκανε να αλλάξουμε άποψη και να διαφοροποιήσουμε την ψήφο μας; Μάλλον όχι. Κι αυτό προκύπτει αυταπόδεικτα από το γεγονός ότι στις δημοσκοπήσεις που «έτρεξαν» τις τελευταίες 30 ημέρες η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ αντί να μειώνεται, έστω και κατ’ ελάχιστον, αυτή εμφανίζεται να φουσκώνει κι άλλο.

Έστω κι έτσι, πάντως, έχει απόλυτο δίκιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν λέει ότι το πρωί της 25ης Ιουνίου οι κάλπες θα έχουν αδειάσει από τα κουκιά της προηγούμενης εκλογής και ότι η ισχύς και η σταθερότητα του επόμενου κυβερνητικού σχήματος θα εξαρτηθεί από το τι θα ψηφίσουν ΤΩΡΑ οι πολίτες. Αυτός είναι ο λόγος που ο πρόεδρος της Ν.Δ. και μέχρι πρότινος πρωθυπουργός της χώρας ζητάει από τους Νεοδημοκράτες και τις Νεοδημοκράτισες –και όχι μόνο από αυτούς– να μην εφησυχάσουν από το νέκταρ της πρωτοφανούς «γαλάζιας» επικράτησης της 21^ης Μαΐου και να μην πάρουν αψήφιστα την κορυφαία στιγμή ενός δημοκρατικού πολιτεύματος.

Εκεί που ίσως λανθάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι όταν ισχυρίζεται ότι και σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες καλούνται στις κάλπες για να επιλέξουν ποιος και με ποιο πρόγραμμα θα κυβερνήσει τη χώρα κι ότι «δεν ψηφίζουμε για το ποιος θα είναι αντιπολίτευση». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εντολή που πήρε η Ν.Δ. το καλοκαίρι του 2019 ήταν για να κυβερνήσει και το ισχυρό ποσοστό της ήταν και τότε όπως και τώρα η προϋπόθεση για να παραχθεί ένα σημαντικό και μετρήσιμο έργο όπως αυτό της αύξησης των εισοδημάτων και των συντάξεως, της μείωσης 50 φόρων, της δημιουργίας εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, ταυτόχρονα με την αμυντική θωράκιση-ενίσχυση της χώρας και με την αναβάθμιση του εθνικού στάτους στη διεθνή η σκακιέρα. Αυτές τις αποτελεσματικές πολιτικές επιβράβευσαν οι πολίτες στις 21 Μαΐου, αλλά δεν είναι ήσσονος σημασίας ζήτημα για τη χώρα αλλά και για την ίδια την φιλελεύθερη παράταξη τι είδους αντιπολίτευση θα ασκηθεί.

Θα είναι για παράδειγμα η τοξικογενής αντιπολίτευση του Αλέξη Τσίπρα και των «συντρόφων» του στον ΣΥΡΙΖΑ που όλα τα βλέπουν μαύρα, κατεστραμμένα και δίχως μάλιστα να διστάζουν να συκοφαντούν κατά περίσταση τη χώρα στο εξωτερικό όπως το αποτόλμησαν στην Κουμουνδούρου με αφορμή το ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου; Ή μήπως θα αντιπολιτεύονται την (όποια) κυβέρνηση δήθεν αντισυστημικές φωνές που θα έχουν καπηλευτεί το πατριωτικό και θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων ψηφοφόρων;

Ιδού η Ρόδος ιδού και το… τελικό πήδημα για τους ψηφοφόρους (σ.σ. ουδείς μπορεί να φανταστεί το σενάριο για νέες εκλογές τον Αύγουστο), που ανεξαρτήτως κομματικής επιλογής έχουν ένα χρέος: να οδεύσουν με νου και γνώση προς τις κάλπες σκεπτόμενοι ότι σε έναν κόσμο που αλλάζει άτακτα και ενίοτε επικίνδυνα γεννώντας καθημερινά καινούργιες προκλήσεις ουδείς δικαιούται να πειραματιστεί με το μέλλον του ιδίου των παιδιών και εν κατακλείδι της χώρας. Καλό βόλι…