Ο Γραμμένος απειλεί με… παραίτηση, όπως ο Νίκος Ξανθόπουλος την Ελένη Ζαφειρίου

Μεταπολεμικά, κάπου σ’ ένα καπηλειό της Κάτω Τούμπας, στη  Θεσσαλονίκη, πατρίδα του προέδρου της ΕΠΟ, Βαγγέλη Γραμμένου, ο αείμνηστος Βασίλης Τσιτσάνης, μετά από μία αναμέτρηση ωρών με καλό καβαλιώτικο μπρούσκο, σταμάτησε να παίζει και είπε: «Αν θέλεις να δεις τον ψυχισμό ενός άντρα, βάλ’ τον να χορέψει ζεϊμπέκικο». Τι σχέση θα μπορούσε να έχει αυτή η ιστορική ατάκα με τον Βαγγέλη Γραμμένο; Αν θέλουμε να δούμε τον ψυχισμό και την ευθύτητα ενός παράγοντα του ποδοσφαίρου, τον ρωτάμε «τι ομάδα είναι», όπως τον ρώτησε ο Κυριάκος Θωμαΐδης στην εκπομπή του στον ΣΚΑΪ. Κι ο Γραμμένος απάντησε: «Εθνική Ελλάδος». Ήθελε να μας πείσει, δηλαδή, ο πρόεδρος ότι στη Θεσσαλονίκη, όπως και σε όλα τα μέρη της ελληνικής επικράτειας,  κάθε παιδί που γεννιέται, πρώτα γίνεται Εθνική Ελλάδος και μετά ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής, Απόλλων Καλαμαριάς, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ κ.λπ.

Το ερώτημα αυτό ο Βαγγέλης Γραμμένος το θεώρησε «παγίδα» προφανώς κι επέλεξε την επίκληση της «Εθνικής Ελλάδος» λόγω και της ιδιότητός του. Αν αυτό δεν είναι «πολιτικαντισμός», τότε τι είναι; Μία παρακέντηση στα εσώψυχα του Βαγγέλη Γραμμένου μπορεί ν’ αναδείξει ένα κάρο συμπλέγματα προσωπικά, αλλά κι ενός ολόκληρου λαού γενικότερα, όπως η επιτηδευμένη συμπεριφορά. Θ’ αρκεστούμε, ωστόσο, στο εξής: Είναι κακό να είναι κάποιος οπαδός του ΠΑΟΚ ή του Άρη ή του Ηρακλή, και να γίνει πρόεδρος στην ΕΠΟ; Προφανώς και όχι. Τότε, γιατί το απέκρυψε ο Βαγγέλης Γραμμένος; Να μην εξαγριωθούν οι οπαδοί των άλλων δύο ομάδων, προφανώς, λες και δεν είναι ενήμεροι.

Αυτό, ωστόσο, είναι το λιγότερο, ότι ο πρόεδρος της ΕΠΟ ενήργησε ως πολιτικάντης, ξέρετε, απ’ αυτούς που πάνε στα γήπεδα και είναι όλοι τους «Εθνική Ελλάδας». Το σημαντικότερο είναι ότι πρόεδρος της ΕΠΟ εγγυήθηκε προσωπικά στην ίδια εκπομπή ότι δεν θα υπάρξει GRExit. Κι αν το δήλωνε αυτό την Πρωταπριλιά, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα, τουναντίον θα εκθειάζαμε την υψηλή πνευματική σύλληψή του. Το είπε, όμως, στις 2 Απριλίου, τη Μεγάλη Δευτέρα, οπότε θα πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά.

Κατ’ αρχάς, ότι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να γίνει GRExit, το επισήμανε η iapopsi.gr από την πρώτη ημέρα στις 29/3 που ο Τύπος κατακλύστηκε από τρομοκρατικά χτυπήματα ότι η FIFA μάς εξωθεί στο πυρ το εξώτερον. Και δεν πρόκειται να υπάρξει, γιατί ούτε παραβίαση του εγκεκριμένου από τη FIFA καταστατικού της ΕΠΟ υφίσταται, ούτε κρατική παρέμβαση. Μόνο γι’ αυτούς τους δύο λόγους η Παγκόσμια Συνομοσπονδία θα έδιωχνε την ΕΠΟ από τους κόλπους της και για κανέναν άλλον. Σε διαφορετική περίπτωση, αν η FIFA ενεργούσε ετσιθελικά και απέπεμπε την ΕΠΟ, τότε μία απλή προσφυγή στο Ανώτατο διαιτητικό δικαστήριο, το CAS, από οποιαδήποτε ομάδα, θα ήταν αρκετή για να συντριβεί η Παγκόσμια Συνομοσπονδία στο δικαστήριο, να εκπέσει στα μάτια των μελών της και να πληρώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις. Και δεν θα το ήθελε, ειδικά αυτό το καλοκαίρι που έχει και Μουντιάλ.

Γιατί, ωστόσο, ο Βαγγέλης Γραμμένος βγήκε, επιτέλους, και μίλησε και πομπωδώς τόνισε ότι δεν πρόκειται να γίνει GRExit; Το είχε επισημάνει η εφημερίδας μας το περασμένο Σάββατο. Ότι μόλις τελειώσει αυτή η fake ιστορία με το GRExit, ο Βαγγέλης Γραμμένος μαζί με τον υφυπουργό Γιώργο Βασιλειάδη θα διαγκωνίζονται μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης, για το ποιος εκ των δύο είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά στη «σωτηρία» του ελληνικού ποδοσφαίρου, και ας μην υπήρξε ποτέ περίπτωση αποβολής της Ελλάδας από τη διεθνή κοινότητα. Ο Βαγγέλης Γραμμένος δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να μετατρέψει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα σ’ αυτή την περίπτωση, κλασικός πολιτικάντης δηλαδή. Άλλωστε, στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα κι εκεί, δηλαδή, που έπρεπε ν’ απολογηθεί που έστω η ΕΠΟ έφτασε ένα βήμα από το GRExit, αυτός πέρασε στην… αντεπίθεση κιόλας και έβαλε τα στήθη του μπροστά, ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί! Και είπε, μάλιστα, στον Θωμαΐδη ότι καθημερινά αυτός κι οι συνεργάτες κάνουν ό,τι χρειάζεται για ν’ αποφευχθεί ο αποκλεισμός. Καλό θα ήταν να έβγαζε κι ένα δελτίο Τύπο και να μαθαίνει ο ποδοσφαιρόκοσμος ποιες ακριβώς ενέργειες κάνει ο ίδιος και οι ακάματοι συνεργάτες του για να «σώσουν» το ελληνικό ποδόσφαιρο. Συγκριμένα πράγματα, όμως. Ότι την τάδε ώρα έστειλαν ένα mail και η FIFA μάς απάντησε αυτό. Διαφάνεια και όλα στη φόρα.

Το ακόμα πιο σοβαρό, βέβαια, στην περίπτωση του Γραμμένου είναι που είπε ότι αν γίνει GRExit θα… παραιτηθεί. Αυτό συνοδεύεται με παρατεταμένο χειροκρότημα, ίδιο μ’ αυτό που εισέπραξε ο νυν πρωθυπουργός όταν έλεγε ότι θα μας έβγαζε από τα μνημόνια μόλις ερχόταν στην εξουσία. Το είπε εκ του ασφαλούς, φυσικά, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, αφού γνωρίζει ότι δεν θα γίνει ποτέ GRExit. Ωστόσο, θα «ηρωοποιηθεί», αν όχι «αγιοποιηθεί», στη συνείδηση των φιλάθλων, ως ο μέγας στρατηλάτης που κατάφερε ν’ αποτρέψει το GRExit. Προετοιμάζει από τώρα τον «μεγάλο θρίαμβο» της ελληνικής διπλωματίας κόντρα σε αντίπαλο που δεν υπάρχει!

Το γεγονός, ωστόσο, που το ελληνικό ποδόσφαιρο έσπασε το κέλυφος του πάτου κι έπεσε στο πηγάδι, δεν είναι λόγος παραίτησης του προέδρου της ΕΠΟ; Όταν στον περσινό τελικό του Κυπέλλου έψαχναν γήπεδο, έγιναν τα μύρια όσα, αυτό δεν συνιστά λόγο παραίτησης; Όταν στα παιχνίδια του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ έγιναν άλλα τόσα, ούτε αυτό συνιστά λόγο παραίτησης; Όταν οι FIFAτζήδες και UEFAτζήδες τού φόρτωσαν επιτρόπους, αυτό δεν είναι σοβαρός λόγος παραίτησης;

Προφανώς, ούτε μετά από γεγονότα που ξεπάτωσαν και την τελευταία ικμάδα αξιοπρέπειας της χώρας, με την εισβολή του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο, και η προϊσταμένη αρχή του ποδοσφαίρου –«μούγκα στη στρούγκα»– δεν συνέτρεχε λόγος παραίτησης. Οπότε, επιστρέφουμε τις «απειλές» του Βαγγέλη Γραμμένου ότι θα παραιτηθεί. Έπρεπε να το είχε κάνει ήδη και να έγραφε ιστορία, ότι υπήρξε ένας πρόεδρος που το τόλμησε!

Όμως, με το να παραμένει στη θέση του, μας παραπέμπει σε μια θρυλική ταινία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστές το «παιδί του λαού» Νίκο Ξανθόπουλο και την αξέχαστη Ελένη Ζαφειρίου. Ο Ξανθόπουλος καθόταν στον σταθμό, κάπου στον Έβρο κι έβλεπε να τρένα να φεύγουν, μέχρι που το πήρε απόφαση κι αυτός να κατέβει στην Αθήνα να βρει τη μοίρα του. Τον πλησιάζει η «μητέρα» του, Ελένη Ζαφειρίου. Και της λέει ο Ξανθόπουλος με φωνή που «έσβηνε» στο τελευταίο φωνήεν: «Μάνα, θα φύγω, μάνα!» Τι να έκανε κι η «μάνα», του λέει: «Να φύγεις, γιόκα μου, να φύγεις, να πας να βρεις τη μοίρα σου». Αυτός, την κοιτάζει απορημένος: «Με διώχνεις, μάνα;» Κι έμεινε στο χωριό! Σαν τον Γραμμένο, δηλαδή, που ενώ απειλεί ότι θα φύγει, στο τέλος μένει, όπως έμεινε ο Ξανθόπουλος στο έργο.

Έχει, όμως, σοβαρό λόγο ο Ευάγγελος Γραμμένος να μείνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μένει για το διακύβευμα. Να φτιάξει το ποδόσφαιρο. Είναι σοβαρό το διακύβευμα. Και πώς θα το φτιάξει το ποδόσφαιρο όταν έχει στο κεφάλι του όλους τους Χούμπελ και τους «γιαλαντζί» δερβίσηδες, αυτό δεν το είπε. Το δικό του περνάει στην ΕΠΟ ή κάνουν ότι θέλουν οι «επίτροποι» του Θόδωρου Θεοδωρίδη;

Τελειώνοντας, το συμπέρασμα είναι ένα και μοναδικό. Αν είσαι πρόεδρος στην ΕΠΟ και δεν έχεις δική σου τη διαιτησία, καλύτερα παραιτήσου. Διότι από τη διαιτησία πρέπει να ξεκινήσει ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Να τη φτιάξει για να προχωρήσει σε άλλα θέματα. Αν δεν την έχεις, μοιάζεις με το Γιωργάκη τον Παπανδρέου, που παρίστανε τον πρωθυπουργό και υπέγραψε ό,τι του σέρβιραν οι… νταβατζήδες «φίλοι, δανειστές κι εταίροι» με τα μνημόνια, όπως συμβαίνει κι επί των ημερών μας. Κι αυτός νόμιζε ότι ήταν πρωθυπουργός της χώρας. Όπως τα ίδια νομίζει ο ίδιος ο Γραμμένος, ότι διοικεί την ΕΠΟ. Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην ΕΠΟ λένε ότι ο Βαγγέλης έχει μείνει μόνος του, «σαν την καλαμιά στον κάμπο». Είναι αυτός ο πρόεδρος και οι υπόλοιποι είναι του… Μελισσανίδη. Ούτε αυτό το «παιχνίδι» δεν μπορεί να παίξει, των ισορροπιών, δηλαδή, μεταξύ του Σαββίδη και του Μελισσανίδη που τον «βοήθησαν» να γίνει πρόεδρος. Τον έκαναν πέρα οι «αετοί» κι αυτός απλά προεδρεύει. Έτσι, όταν ορίστηκε ο Θάνος να διευθύνει το ματς της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό, δεν πέρασε τίποτα από το μυαλό του Γραμμένου. Θα έπρεπε να είχε περάσει ότι ο Μελισσανίδης είχε πάει στη γιορτή της ΕΠΣ Γρεβενών τον Φεβρουάριο του ’17 κι ο ΠΑΟΚ έστειλε τον Μάκη τον Γκαγκάτση. Γιατί δεν πήγε ο ίδιος ο Σαββίδης;

Ο Θάνος από τα Γρεβενά σφύριξε τον αγώνα της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό και τα αποτελέσματα τα είδαμε. Και κόκκινη στον Παναθηναϊκό και έκλεισε τα μάτια σε δεύτερη κίτρινη στον Βράνιες και δεν έδωσε και πέναλτι κατά του Βόσνιου. Προφανές ότι ο Ευάγγελος απλά προεδρεύει.

Βέβαια, η 3άρα αλλά και η απόδοση της ΑΕΚ έδειχναν ότι μόνο με μαγικά θα έχανε το παιγνίδι ο «Τίγρης». Ωστόσο, και η διαιτησία δεν τον πήγε άσχημα…

Καλή Ανάσταση σε όλους, αλλά με τον Γραμμένο το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι… γραμμένο να φτιάξει. Δυστυχώς…

 

Ο Γραμμένος «μάχεται» ανύπαρκτο αντίπαλο

Το ακόμα πιο σοβαρό, βέβαια, στην περίπτωση του Γραμμένου είναι που είπε ότι αν γίνει GRExit θα… παραιτηθεί. Αυτό συνοδεύεται με παρατεταμένο χειροκρότημα, ίδιο μ’ αυτό που εισέπραξε ο νυν πρωθυπουργός όταν έλεγε ότι θα μας έβγαζε από τα μνημόνια, μόλις ερχόταν στην εξουσία. Το είπε εκ του ασφαλούς, φυσικά, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, αφού γνωρίζει ότι δεν θα γίνει ποτέ GRExit. Ωστόσο, θα «ηρωοποιηθεί», αν όχι «αγιοποιηθεί», στη συνείδηση των φιλάθλων, ως ο μέγας στρατηλάτης που κατάφερε ν’ αποτρέψει το GRExit. Προετοιμάζει από τώρα τον «μεγάλο θρίαμβο» της ελληνικής διπλωματίας κόντρα σε αντίπαλο που δεν υπάρχει!

Χρειάστηκε φυσικά να μάθει από την ανάρτηση της «Α» στις 29/3 ότι δεν μπορεί νομικά να υπάρξει GRΕxit, και αφού το εμπέδωσε, στη συνέχεια το οικειοποιήθηκε με λαύρες τοποθετήσεις στη «Δίκη» του Θωμαΐδη και σε άλλα ΜΜΕ.

Γραμμένος σε ρόλο Νίκου Ξανθόπουλου

Με το να παραμένει στη θέση του ο Γραμμένος, μας παραπέμπει σε μια θρυλική ταινία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου, με πρωταγωνιστές το «παιδί του λαού» Νίκο Ξανθόπουλο και την αξέχαστη Ελένη Ζαφειρίου. Ο Ξανθόπουλος καθόταν στον σταθμό, κάπου στον Έβρο, κι έβλεπε να τρένα να φεύγουν, μέχρι που το πήρε απόφαση κι αυτός να κατέβει στην Αθήνα να βρει τη μοίρα του. Τον πλησιάζει η «μητέρα» του, Ελένη Ζαφειρίου. Και της λέει ο Ξανθόπουλος με φωνή που «έσβηνε» στο τελευταίο φωνήεν: «Μάνα, θα φύγω, μάνα». Τι να έκανε κι η «μάνα», του λέει: «Να φύγεις, γιόκα μου, να φύγεις, να πας να βρεις τη μοίρα σου». Αυτός την κοιτάζει απορημένος: «Με διώχνεις, μάνα;» Κι έμεινε στο χωριό. Σαν τον Γραμμένο, δηλαδή, που ενώ απειλεί ότι θα φύγει, στο τέλος μένει, όπως έμεινε ο Ξανθόπουλος στο έργο.