“Φροντιστήριο” διακυβέρνησης από τον Αντώνη Σαμαρά

Στα πέντε περίπου χρόνια που κυβερνά την χώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης για πρώτη φορά άκουσε ουσιαστική κριτική. Όχι από κάποιον πολιτικό αντίπαλο, αλλά από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Ο προκάτοχος του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας με μία μεστή επιχειρημάτων ομιλία αναφέρθηκε όχι μόνο στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά για όλα τα θέματα που αφορούν την κοινωνία.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο Αντώνης Σαμαράς με μία μεστή ομιλία και καμπανάκια έκρουσε και μηνύματα έστειλε και το κυριότερο ανέφερε όλα όσα θα έλεγαν οι απλοί πολίτες που έχουν ενστάσεις για το νομοσχέδιο. Αν δηλαδή στο βήμα του κοινοβουλίου ανέβαιναν απλοί πολίτες κι εξέφραζαν με τον δικό τους τρόπο τις αντιρρήσεις τους. Διότι όπως αποδέχθηκε και στην ψηφοφορία ενστάσεις δεν είχαν μόνο οι δεξιοί βουλευτές, αλλά το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Στην Δημοκρατία έχουν το δικαίωμα της άποψης όλοι και όχι μόνο αυτοί που συμφωνούν με την γνώμη της εκάστοτε κυβέρνησης. Διότι ας μην ξεχνάμε ότι το τελευταίο τρίμηνο όταν εισήλθε το νομοσχέδιο στην δημόσια σφαίρα τροφοδοτώντας τις πολιτικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, όσοι απλά εξέφραζαν ενστάσεις τους έστηναν στον τοίχο με τους χειρότερους δυνατούς χαρακτηρισμούς.

Αυτό το ανελέητο μπούλινγκ προς όλους όσοι είχαν αντίθετη άποψη προς το νομοσχέδιο έμοιαζε λες και ξεκινούσε μέσα από τα ίδια τα κόμματα. Και δυστυχώς έγινε και προς τον Αντώνη Σαμαρά, τον πρώην πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και έναν πρώην πρωθυπουργό, τον οποίο δημοσιογράφοι-που καλύπτουν το κυβερνητικό ρεπορτάζ- τον αποκαλούσαν ακραίο. Κι όμως αυτός ο ακραίος ήταν μπροστάρης στην εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν μία εγκληματική οργάνωση, κρυπτόμενη πίσω από τον μανδύα του πολιτικού κόμματος και της λαϊκής ψήφου. Τουναντίον οι σημερινοί «προοδευτικοί» (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) αναζητούσαν επί πέντε χρόνια αίθουσα για να ολοκληρωθεί η δίκη του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη και των άλλων παλικαριών της Χρυσής Αυγής.

Το «όχι» του κ. Σαμαρά στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών ήταν μία πράξη ευθύνης και συνέπειας λόγων και αρχών. Όπως και η ομιλία του που κρίθηκε τόσο από τον συμπολιτευτικό, όσο και από τον αντιπολιτευτικό Τύπο ως «πύρινη». Τουναντίον οι συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού την χαρακτηρίζουν ως αληθινή. Είπε χωρίς φόβο αυτά που πιστεύει εδώ και δεκαετίες. Από τότε που για πρώτη φορά εισήλθε στην Βουλή, το μακρινό 1977.

Κι όμως η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού ναι μεν ήταν αιχμηρή, αλλά όχι υπονομευτική προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τουναντίον ήταν μία ομιλία παιδευτική. Ένα «φροντιστήριο» θα λέγαμε διαφορετικό από εκείνο που έγινε στα γραφεία της Ν.Δ. επί της Πειραιώς από τον κ. Σκέρτσο και την κ. Συρεγγέλα. Ήταν ομιλία ενός πολιτικού που με τεράστιο απόσταγμα εμπειρίας έκρουσε κώδωνες κινδύνου. Άνοιξε κλειστές θύρες για να δείξει τι κρύβεται από πίσω. Και το κυριότερο ουδείς έχει το δικαίωμα να ισχυριστεί ότι ο πρώην πρωθυπουργός θέλει το κακό της κυβέρνησης. Τουναντίον με την ομιλία του επισήμανε λάθη και αβλεψίες τα οποία στο τέλος της ημέρας μπορούν να πληγώσουν το κυβερνών κόμμα, αλλά και τη χώρα. Και δεν μιλάμε μόνο για την αλλαγή στην φιλοσοφία του κόμματος και μετατόπιση από τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή (από την δεκαετία του 70 και το συνέδριο της Βόλβης). Τότε που ο εθνάρχης κάτω από την σημαία του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού ενέταξε και την αστική τάξη και την λαϊκή δεξιά. Τουναντίον η μετατόπιση που επιχειρείται προς το κέντρο αλλοιώνει αυτή την φιλοσοφία. Όπως αναφέρουν και οι πολιτικοί αναλυτές οι ψηφοφόροι του κέντρου έχουν ως ιδεολογία την μετριοπάθεια κι όπως έχουν δείξει στην εκλογική τους συμπεριφορά τους άγονται και φέρονται με βάση την τσέπη τους και όχι λόγω των ιδεολογικών τους πιστεύω.

Ο κ. Σαμαράς ανέδειξε για μία ακόμη φορά την άνεση με την οποία η κυβέρνηση θεωρούν ότι λύθηκε το πρόβλημα με την Τουρκία. Δυστυχώς κάποιοι εκτιμούν ότι λόγω του Συμφώνου Φιλίας, ενός κειμένου που δεν κατατέθηκε σε κανένας διεθνή οργανισμό (ΟΗΕ) και δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ. Και φυσικά βλέπουμε τις τελευταίες κινήσεις της Τουρκίας, αλλά και τις απειλητικές δηλώσεις τόσο του κ. Ερντογάν, όσο και των άλλων αξιωματούχων.

Ακόμη και αυτό που ανέφερε ο κ. Σαμαράς πως στην παρούσα φάση η κυβέρνηση αισθάνεται να μην απειλείται από την αντιπολίτευση «αυτό δεν είναι καλό και δεν σημαίνει πως έχει πάντοτε δίκιο», ήταν μία πατρική συμβουλή προς τους νεώτερους. Κι όπως το εξηγούν οι αναλυτές «το 41% ναι μεν δίνει ελευθερία κινήσεων, αλλά ουκ ολίγες φορές οδηγεί και σε αλαζονικές συμπεριφορές και γκάφες».

Η κερκόπορτα

Αναφορικά με το νομοσχέδιο ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε πως ανοίγει κερκόπορτα στην κατάργηση της μητρότητας, την πολυγονεΐκότητα και την εισαγωγή στα δημόσια έγγραφα των όρων «γονέας 1» και «γονέας 2». Ο κ. Σαμαράς τόνισε πως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι δικαίωμα. Όπως είπε: «Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν είναι υποχρεωτικός. Αν θέλει μία χώρα να το κάνει, αν θέλει όχι. Άρα ξεκινάει από ένα ψέμα. Τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών κατοχυρώνονται πλήρως με το σύμφωνο συμβίωσης. Ο γάμος προσφέρει το δικαίωμα της τεκνοθεσίας». Μάλιστα εκεί ανέδειξε και την αστοχία του νομοσχεδίου, όπως παραδέχθηκε και το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής. «Το νομοσχέδιο προβλέπει, αλλά δεν εμποδίζει τον γονέα 1 και τον γονέα 2», είπε ο κ. Σαμαράς. Και όπως παραδέχονται πλέον όλοι οι έγκριτοι νομικοί «αυτό θα αλλάξει στα δικαστήρια, είναι βέβαιο». Μάλιστα ο πρώην πρωθυπουργός ανέδειξε και τι συμβαίνει στην Ευρώπη: «Κάποιοι θα καταφύγουν στα δικαστήρια και θα ζητήσουν να αντικατασταθεί ο τίτλος πατέρας μάνα από γονέας 1 και γονέας 2. Το ζητάει ήδη η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και έχει ήδη συμβεί στη Γαλλία».
Ο κ. Σαμαράς είπε ότι το νομοσχέδιο αποτελεί θεμελιώδη ανατροπή του οικογενειακού δικαίου και πως οι επιπτώσεις του πάνε πολύ πιο πέρα. «Και για όλα αυτά η παράταξή μας δεν θα έπρεπε να το έχει φέρει προς ψήφιση. Εγώ δεν θα το ψηφίσω. Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα», σημείωσε μεταξύ άλλων. «Αν μια χώρα θέλει το κάνει. Αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να το κάνει, γιατί δεν συνιστά ανθρώπινο δικαίωμα. Ψέμα ότι πρόκειται τάχα για κατοχύρωση ανθρώπινου δικαιώματος», συνέχισε.  «Επικαλούνται προσχηματικά τα παιδιά. Αλλάζουν τον ίδιο τον ορισμό της οικογένειας. Καταργούμε την πυρηνική οικογένεια. Μάνα και πατέρας είναι δύο διακριτά συναισθηματικά πρότυπα. Δεν μπορείς κανείς να τα υποκαταστήσει. Πώς είναι δυνατόν η έννοια του γάμου να επεκτείνεται σε σχέσεις που δεν συνδέονται με την μητρότητα, ούτε παράγουν παιδιά; Μη νομίσετε ότι το νομοσχέδιο αφορά ελάχιστα άτομα. Πράγματι αφορά άμεσα ελάχιστους αλλά στην ουσία αγγίζει τους πάντες», συμπλήρωσε.

Και για να πούμε και του στραβού το δίκιο εάν το πίστευε η κοινωνία, τότε στις δημοσκοπήσεις, όσοι συμφωνούσαν με τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης θα ήταν μία ισχυρή πλειοψηφία. Τουναντίον ακόμη και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις όσοι είναι υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών υπολείπονται έναντι όσων είναι εναντίον. Κι όμως ουδείς από την κυβέρνηση το έλαβε σοβαρά υπόψη.

Μία τεράστια πληγή

Ο κ. Σαμαράς κατά την ομιλία του άνοιξε κι ένα τεράστιο θέμα σχετικά με την τεκνοθεσία. Όπως ανέφερε το νομοσχέδιο απαγορεύει την παρένθετη μητρότητα στην Ελλάδα. Τουναντίον την επιτρέπει στο εξωτερικό. Πως την επιτρέπει θα σκεφτεί κάποιος αδαής; Μα όταν αναγνωρίζονται τα παιδιά από παρένθετη μητέρα που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και πλέον έχουν τα ίδια δικαιώματα στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το ελληνικό κράτος κλείνει το μάτι σε ένα ομόφυλο ζευγάρι ανδρών να πάει στο εξωτερικό να βρει παρένθετη μητέρα, να αποκτήσει τέκνο κι εν συνεχεία να το φέρει στην Ελλάδα και να το νομιμοποιήσει. «Θα έχουμε παντρεμένα ομόφυλα ζευγάρια όπου θα χρησιμοποιούν παρένθετη γυναίκα ως αναπαραγωγική μηχανή. Μετατρέπουμε τη μητρότητα σε επάγγελμα και εμπόριο. Κερκόπορτα και αυτό κι ας μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς. Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε ότι «θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος να καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο».

Ο πρώην πρωθυπουργός υπερασπίστηκε των αρχών της παράταξης. Διότι τις τελευταίες ημέρες στην Βουλή οι νεόκοποι (στη Νέα Δημοκρατία) κυβερνητικοί παράγοντες έκαναν λόγο ότι η εν λόγω νομοθετική πρωτοβουλία ήταν δέσμευση της παράταξης. «Άκουσα κάποιους να λένε ότι ο γάμος των ομοφύλων και η τεκνοθεσία είναι δέσμευση της παράταξης. Στο πρόγραμμα αναφερόμαστε στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, έτσι γενικά. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα δεχθούμε ο,τιδήποτε καθένας διεκδικεί ως δικαίωμά του. Ακόμα στα πιο αναλυτικά κείμενα της Ν.Δ. υπάρχει κάποια αναφορά στο γάμο με φράσεις όπως «ενδεχομένως» και «ίσως». Η Ν.Δ. έχει ήδη εκφραστεί και υπό την παρούσα ηγεσία της το 2018 κατά της αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια. Τότε δεν δεχτήκαμε την αναδοχή και τώρα δεχόμαστε την ίδια την τεκνοθεσία», πρόσθεσε. Και αυτή είναι η αλήθεια. Στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν υπάρχει καμία απολύτως ξεκάθαρη δέσμευση.

Το μπουλινγκ και η απαξίωση

Ο Αντώνης Σαμαράς είχε και την άνεση και το θάρρος να αντιταχτεί σε αυτό τον ιδιότυπο εκφοβισμό των δήθεν προοδευτικών κυβερνητικών παραγόντων που μέσω των φιλικών τους δημοσιογράφων απαξίωναν όλους όσοι είχαν διαφορετική άποψη. Τον ίδιο τον χαρακτήρισαν ως ακροδεξιό. Όχι τόσο οι πολιτικοί του αντίπαλοι, αλλά ακόμη και φωνές που γυροφέρνουν το Μαξίμου. Οι ίδιοι κύκλοι ήταν που αποθέωσαν τον Άκη Σκέρτσο για την επίθεση που εξαπέλυσε κατά του ΚΚΕ, του πιο ιστορικού κόμματος της χώρας.
«Είναι επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Εναντίον του νομοσχεδίου είναι και το ΚΚΕ. Είναι ακροδεξιό το ΚΚΕ; Ομοφοβικός ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας; Δεν είναι σκοταδισμός και παπαδαριό η ελληνική εκκλησία, πιστεύεις δεν πιστεύεις. Η πολιτεία είναι διακριτή από την Εκκλησία. Δεν μπορεί να απαξιώνουμε μια Εκκλησία που κράτησε όρθιο το έθνος μας», επισήμανε. «Ο Στέλιος ο Ράμφος βγήκε και τοποθετήθηκε εναντίον του νομοσχεδίου. Ομοφοβικός και ο Ράμφος; Υπήρξαν και αντίστοιχα πρόσωπα από την Αριστερά. Ακραίος σεξιστής και ο Πανούσης; Ή μήπως έχει δίκιο ο δημοφιλής Δημήτρης Σταρόβας που είπε ότι ζούμε το μπούλινγκ της αντίθετης άποψης».

Στο σημείο αυτό ο κ. Σαμαράς ανέδειξε και ζητήματα εσωκομματικής δημοκρατίας: «Ακραίος και εγώ που δεν θα το ψηφίσω, που έστειλα σιδηροδέσμια τη Χρυσή Αυγή και μετά κάποιοι πέντε χρόνια δεν έβρισκαν αίθουσα να διεξαχθεί η δίκη; Ακραίος κι εγώ. Όταν τέτοια πρόσωπα υφίστανται τέτοιο μπούλινγκ φαντάζεστε τι συμβαίνει με κανονικούς βουλευτές. Έγιναν και φροντιστήρια. Έχουν μπερδευτεί οι ζυμώσεις με τις πιέσεις». Και το είπε αυτό, διότι υπάρχουν πληροφορίες πως σε κάποιους βουλευτές που διαφωνούσαν και είχαν ταχθεί κατά του νομοσχεδίου με ένα τρόπο που δεν συνάδει με την εσωκομματική δημοκρατία τους ζητήθηκε με όχι και με τόσο κομψό τρόπο να πάνε στην αποχή. Και αυτοί το έκαναν σκεπτόμενοι το… πολιτικό τους μέλλον.

Τα άλλα προβλήματα

«Δεν είδα τα ίδια φροντιστήρια πχ για το δημογραφικό, ούτε για την παιδεία, ούτε για την ασφάλεια, ούτε για το αγροτικό, ούτε για την εξωτερική πολιτική, ούτε για την ακρίβεια», ανέφερε στην ομιλία του ο κ. Σαμαράς αναφερόμενος στα άλλα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας, στα οποία δεν υπάρχουν ανάλογες λύσεις. Διότι το δημογραφικό είναι ένα σοβαρό εθνικό ζήτημα, αλλά η κυβέρνηση, όπως και τα άλλα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ του νομοσχεδίου το αντιμετώπισαν επιδερμικά. Και όχι επί της ουσίας. Δεν κάθισαν τα μεγαλύτερα κόμματα να συμφωνήσουν σε μία κοινή στρατηγική, ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτό το τεράστιο ζήτημα. Ο κ. Σαμαράς χτύπησε τις καμπάνες κινδύνου, αλλά ουδείς μάλλον το κατάλαβε. Όχι μόνο από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση.

Και δεν ήταν μόνο αυτό. Πριν καλά-καλά ξεκινήσουν οι αγροτικές κινητοποιήσεις ο κ. Σαμαράς είχε επισημάνει ότι τα προβλήματα στην ύπαιθρο θεριεύουν, εν τούτοις η κυβέρνηση δεν τα αντιμετώπισε εν τη γεννέση τους. Και τώρα θα βρεθεί ενώπιον της καθόδου των τρακτέρ και των αγροτών στην Αθήνα την ερχόμενη Τρίτη. Και όλοι κατανοούμε, ότι εάν η Ελλάδα δεν προσέξει τον πρωτογενή τομέα θα καταλήξει ως ένα κράτος-υπηρέτης, καθώς ο μοναδικός πυλώνας που θα μείνει στην ελληνική οικονομία θα είναι ο τουρισμός. Διότι κακά τα ψέματα, ναι μεν μιμούμαστε τα της δύσης, όμως η Ελλάδα δεν έχει την ανάλογη βιομηχανική παραγωγή της δύσης. Κι όπως είπε ο πρώην πρωθυπουργός «ανήκω στη Δύση δεν σημαίνει ότι μαϊμουδίζω κάθε συρμό και κάθε μόδα που μας έρχεται».

«Από το 1977 σε αυτή τη Βουλή έχω δει πολλές ιδεοληψίες που εμφανίστηκαν ως τομές και μετά ξεχάστηκαν ή απέτυχαν. Ποτέ δεν είδα τόσο ζοφερό τοπίο για τη Δύση, όπως ζούμε σήμερα. Τόσο ζοφερό για την ίδια την Ευρώπη και τόσο τραυματικό για τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Σε αυτές τις θεωρίες αποδόμησης των πάντων οδηγούμε τον κόσμο στον απόλυτο κυνισμό. Κύριοι της κυβέρνησης δεν κάνετε έτσι στροφή στο κέντρο. Δεν είναι κέντρο η ανατροπή της οικογένειας. Δεν είναι κέντρο η κατάργηση της μάνας και του πατέρα. Δεν είναι εκσυγχρονισμός η θεωρία των 69 φύλων. Δεν είναι μεταρρύθμιση η προσχώρηση στην κουλτούρα της αποδόμησης των πάντων. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την παράταξή μας και τις ιδέες μας που είναι φιλελεύθερες, πατριωτικές, δυτικές, ευρωπαϊκές αλλά δεν μιμούνται την κάθε ακρότητα που μας έρχεται από έξω», κατέληξε ο πρώην πρωθυπουργός.