Η δύσκολη εξίσωση με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών

Λίγα 24ωρα μετά την αποκάλυψη της «Α» το προηγούμενο Σάββατο, ότι το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θα κατατεθεί (εάν κατατεθεί) μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έλαβαν στα κινητά τους τηλέφωνα ένα μήνυμα ότι «το νομοσχέδιο θα έρθει, ο ακριβής χρόνος και το περιεχόμενο είναι απόφαση του Πρωθυπουργού, οι ανακοινώσεις στην ώρα τους».

Του Μιχάλη Κωτσάκοιυ

Εν μέρει η πληροφορία ότι πάει πίσω το εν λόγω νομοσχέδιο ηρέμησε την πλειοψηφία των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, ενώ στα «γαλάζια πηγαδάκια» στην Βουλή από τους βουλευτές της περιφέρειας ελέχθη «ευτυχώς θα κάνουμε πιο ήρεμες γιορτές και θα μπορούμε να πάμε καις τις εκκλησίες αυτές τις άγιες ημέρες». Διότι όλοι σκέφτονταν τις γκρίνιες που θα ακούσουν για την ακρίβεια από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων τους, όπως και τις διαμαρτυρίες για το φορολογικό. Αν λοιπόν, είχαν και τις αντιδράσεις από την εκκλησία για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, μπορεί και ο πλέον αδαής να κατανοήσει ότι το κλίμα για τους κυβερνητικούς βουλευτές θα ήταν ασφυκτικό.

Η αλήθεια είναι ότι τα όσα δήλωσε στη συνέντευξη στην «Καθημερινή» ο Αντώνης Σαμαράς ήταν αυτό που θα ήθελαν να πουν οι περισσότεροι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Μάλιστα οι περισσότεροι υποστηρίζουν στις επαφές τους με τους δημοσιογράφους, ότι «το νομοθετικό πλαίσιο για το σύμφωνο συμβίωσης που είχε ψηφιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και 19 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι επαρκέστατο και κατοχυρώνει τους δύο συντρόφους».

Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και η δυνατότητα τεκνοθεσίας δεν είναι απλώς ένα από τα ανατρεπτικά νομοσχέδια που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι επιτελείς του εντάσσουν σε αυτό που ονομάζουν «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός» με μεταρρυθμίσεις-τομές. Και το μήνυμα που είχε σταλεί στους βουλευτές και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας – πριν από τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στην «Καθημερινή»- έκαναν λόγο για παράθυρο ευκαιρίας, λόγω του ότι «βρισκόμαστε στην αρχή της δεύτερης θητείας και μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές υπάρχει το επαρκές χρονικό διάστημα για να κοπάσουν οι αντιδράσεις στην κοινωνία». Μάλιστα όπως έλεγαν παράγοντες του Μαξίμου είχαν παραγγελθεί και σχετικές μετρήσεις που έδειχναν, ότι με το κατάλληλο μασάζ θα αποδεχθεί η κοινωνία το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.

Δύσκολη συζήτηση

Αυτό που αναγνωρίζουν στο Μαξίμου είναι ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι από πού λέμε μία «δύσκολη συζήτηση», που ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά της λαϊκής δεξιάς, που θεωρούνται από τους πιο παραδοσιακούς της ελληνικής κοινωνίας, σε ό,τι αφορά θέματα οικογένειας και ασφάλειας. Ακόμη και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που δηλώνει αποφασισμένος να σπάσει αυγά αναγνωρίζει ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών προκαλούν ταλαντώσεις στην οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας, τις οποίες δεν τις θεωρεί επικίνδυνες για την ενότητα του κόμματος. Επίσης γνωρίζει ότι όταν το νομοσχέδιο φτάσει στο κοινοβούλιο και πρέπει να ψηφιστεί, τότε είναι πολύ πιθανό να δοκιμαστούν οι εσωκομματικές ισορροπίες.

Έτσι, λοιπόν, έχουν ξεκινήσει και μετρούν πιθανές ψήφους. Κάτι που φυσικά θα αποτελέσουν και την διαχείριση που θα αποφασιστεί, όταν το εν λόγω νομοσχέδιο έρθει προς ψήφιση. Και γίνεται αντιληπτό, ότι άλλη θα είναι η διαχείριση εάν το νομοσχέδιο καταψηφίσουν 10 ή 15 βουλευτές και άλλη θα είναι εάν οι διαφοροποιήσεις είναι περισσότεροι από 25.

Πηγές του Μαξίμου αναγνωρίζουν ότι πολλά πρόσωπα προερχόμενα από την δεξιά πτέρυγα του κόμματος νιώθουν παραγκωνισμένοι. Μάλιστα υπάρχουν και σχετικά παράπονα για υπουργούς και υφυπουργούς, οι δεν ανταποκρίνονται ούτε σε αιτήματα για συναντήσεις. Ορισμένοι, επίσης, που διαμαρτύρονται ότι αγνοείται η δεξιά πλευρά, σχολιάζοντας ότι το βασικό στήριγμα της Ν.Δ. δεν είναι μια κεντρώα συμμαχία. Βέβαια σε όλες αυτές τις αιτιάσεις, η απάντηση εκ μέρους των συνεργατών του πρωθυπουργού είναι ότι «για τον Κυριάκο Μητσοτάκη τόσο οι συνθέσεις της Ν.Δ. όσο και ο κεντρώος προσανατολισμός παραμένουν στρατηγικές επιλογές, υπερβαίνοντας τις ξεπερασμένες γραμμές αριστερά-δεξιά».

Σε αναμονή

Προς ώρας το σύνολο της γαλάζιας κοινοβουλευτικής ομάδας είναι σε αναμονή για τις αποφάσεις σχετικά με το νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και η αλήθεια είναι ότι εντός της Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας επικρατούν τρεις ομάδες. Η μία είναι οι υποστηρικτές της πλήρους ισότητας. Οι άλλες δύο είναι οι προβληματισμένοι και η  τρίτη ομάδα είναι οι αντιδρώντες, οι πολέμιοι της νομοθετικής ρύθμισης, που έχουν ξεκαθαρίσει από τώρα ότι δεν πρόκειται να το ψηφίσουν, όποτε και εάν το φέρει η κυβέρνηση στην Βουλή. Μάλιστα ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης έχει δηλώσει ότι δεν θα το ψηφίσει και θα παραιτηθεί από τον κυβερνητικό του θώκο.

Ειδικά οι αντιδρώντες και οι προβληματισμένοι υποστηρίζουν πως η κοινωνία δεν είναι ούτε έτοιμη, ούτε και ώριμη για να αποδεχθεί τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και επιμένουν ότι το θεσπισμένο σύμφωνο συμβίωσης είναι υπεραρκετό. Εσωτερικές συγκρούσεις ομάδων και υποομάδων στη Ν.Δ. είχαν καταγραφεί με σαφήνεια και το 2015 και το 2018. Τον Δεκέμβριο του 2015, όταν ψηφιζόταν το σύμφωνο συμβίωσης (193 υπέρ, 56 κατά, 51 απουσίες), η Ν.Δ. είχε μεταβατικό – τότε – πρόεδρο τον Γιάννη Πλακιωτάκη και οι γαλάζιοι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχαν αφεθεί ελεύθεροι σε ψήφο κατά συνείδηση.

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν στο κλαμπ του «ναι» μαζί με άλλους 18 βουλευτές, όπου μεταξύ άλλων ήταν οι Ντόρα Μπακογιάννη, Νίκος Δένδιας, Νικήτας Κακλαμάνης, Νίκη Κεραμέως, Όλγα Κεφαλογιάννη κ.ά. Κατά του νομοσχεδίου είχαν ταχθεί συνολικά 29 βουλευτές ανάμεσά τους οι Μάκης Βορίδης, Ανδρέας Κατσανιώτης, Χαράλαμπος Αθανασίου κ.ά. Και άλλοι 27 είχαν επιλέξει να λείπουν από την ψηφοφορία, όπως οι Αντώνης Σαμαράς, Άδωνις Γεωργιάδης, Βαγγέλης Μεϊμαράκης,  Χρήστος Σταϊκούρας, Βασίλης Κικίλιας, Σταύρος Καλαφάτης κ.ά.

Τρία χρόνια μετά, το 2018, όταν άνοιξε το θέμα αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια με σύμφωνο συμβίωσης (και το οποίο είχε περάσει με 161 ψήφους), σε όλα τα κόμματα καταγράφηκαν διαφοροποιήσεις από την κεντρική γραμμή. Η Ν.Δ. με πρόεδρο τον Μητσοτάκη, κινούμενη εξαρχής στη γενική γραμμή «ναι» στο νομοσχέδιο και «όχι» στο επίμαχο άρθρο, έζησε ξανά εσωτερικές συγκρούσεις, με λιγοστά στελέχη να υπερψηφίζουν τελικά και την αναδοχή (Μπακογιάννη, Κεραμέως, Κεφαλογιάννη κ.ά.).