Πύρρειος νίκη για το Μαξίμου

Γρατζουνισμένη βγήκε από την μάχη της Βουλής η κυβέρνηση παρά το γεγονός ότι η τροπολογία για τη νομιμοποίηση της εργασίας των παράτυπων μεταναστών πέρασε με ευρεία πλειοψηφία.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Και αυτό διότι η μία διαρροή που υπήρξε στην ψηφοφορία ήταν εμβληματική για την γαλάζια παράταξη. Το βροντερό «όχι» του Αντώνη Σαμαρά έχει προκαλέσει τριγμούς στην κυβερνητική παράταξη, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία του κοινοβουλίου ένας πρώην πρωθυπουργός αποφασίζει να ψηφίσει ενάντια στην κυβέρνηση του. Διότι είναι άλλο να απέχει όταν διαφωνεί από την ψηφοφορία και άλλο πράγμα να μετέχει κανονικά και να μην κάνει πίσω, όπως ήλπιζαν κάποιοι στο Μαξίμου.

Όμως ο Αντώνης Σαμαράς και δεν έκανε πίσω, αλλά το κυριότερο απέστειλε μήνυμα προς ναυτιλλόμενους με την δήλωση μετά την ψηφοφορία «ότι είχα χρέος να πω το είπα. Όποιος θέλει να το καταλάβει, κατάλαβε». Και ως φαίνεται η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν κατάλαβε τους κινδύνους που ελλοχεύουν με την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας. Και αυτό αποδεικνύεται από τα όσα έλεγαν μετά την ψηφοφορία τα… πιστόλια της κυβερνητικής προπαγάνδας, όπου ανέλυαν το πόσο καλή ήταν τροπολογία Καιρίδη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Γιάννης Πρετεντέρης, πολιτικός αναλυτής στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega Channel, προσπάθησε να απαξιώσει τον πρώην πρωθυπουργό, τοποθετώντας στην ίδια ζυγαριά με τον Στίγκα των Σπαρτιατών και τον Νατσιό της Νίκης. Ήταν μία προσπάθεια να κολλήσει την ετικέτα του ακροδεξιού στον κ. Σαμαρά. Φυσικά λησμόνησε ότι επί κυβέρνησης του Σαμαρά η Χρυσή Αυγή οδηγήθηκε στην φυλακή και αποδείχθηκε ο ρόλος της ως εγκληματική οργάνωση. Δεν λέμε κάτι παραπάνω, απλά επισημαίνουμε την άριστη πληροφόρηση που διαθέτει διαχρονικά (και με όλους τους πρωθυπουργούς, πλην Τσίπρα) από το Μαξίμου ο κ. Πρετεντέρης.

Για μία ακόμη φορά πάντως ο κ. Σαμαράς επιβεβαίωσε αυτό που λένε οι φίλοι του, ότι «δεν κάνει εκπτώσεις στα θέματα των αξιών του. Είτε αυτά λέγονται μεταναστευτική πολιτική, είτε ελληνοτουρκική προσέγγιση, είτε γάμοι των ομόφυλων ζευγαριών». Και η αλήθεια είναι ότι τις απόψεις του κ. Σαμαρά τις ασπάζονται ουκ ολίγοι, όχι μόνο εντός της Νέας Δημοκρατίας. Με την τροπολογία διαφώνησαν ανοικτά οι κ.κ. Πλεύρης, Καραγκούνης, Κατσανιώτης, Κακλαμάνης, Σιμόπουλος, Χρυσομάλλη, ενώ και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, Κεραμέως, Βαρτζόπουλος, Σταμενίτης δεν συμφωνούσαν με την εν λόγω τροπολογία.

Μάλιστα ο Νικήτας Κακλαμάνης ανέδειξε στις δηλώσεις του τον απαράδεκτο χειρισμό της κυβέρνησης, που πήγε με νταηλίκι να περάσει την τροπολογία δίχως διαβούλευση. Ο Νικήτας Κακλαμάνης, λόγω και της εμπειρίας του ως αντιπρόεδρος της Βουλής, επισήμανε για την επίμαχη νομοσχέδιο, ότι «για μια ακόμη φορά δεν έγινε σωστός χειρισμός. Πρέπει να καταλάβουν οι υπουργοί και οι σύμβουλοι του Μαξίμου ότι πρέπει να σέβονται την κοινοβουλευτική ομάδα που στηρίζει την κυβέρνηση». Πρόσθεσε ακόμη ότι «θέλω να ακούσω πώς θα γίνεται το τσεκάρισμα αυτών των ανθρώπων. Θα έχουν κάποια χαρτιά; Κάτι αποδεικτικό; Και δεύτερον, ότι άλλο ανανέωση άδειας εργασίας όταν θα λήξει η αρχική και άλλο νομιμοποίηση πλήρης».

Φυσικά εκ μέρους των αρμόδιων υπουργών δεν δόθηκε καμία εξήγηση για το εάν υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας. Κάτι που από την πρώτη στιγμή ζήτησε ο κ. Σαμαράς. Ο πρώην πρωθυπουργός όχι μόνο διαφοροποιήθηκε επειδή η τροπολογία αφήνει ολόκληρες μπαλκονόπορτες για την εισροή παράτυπων μεταναστών, αλλά επέπληξε και την άγαρμπη νοοτροπία της κυβέρνησης να φέρει μία τροπολογία για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα χωρίς να την περάσει από τις επιτροπές της Βουλής. Έτσι οι βουλευτές δεν είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις διαφωνίες τους, τις επιφυλάξεις τους και να μεταφέρουν τις ανησυχίες των ψηφοφόρων τους, ειδικά στα νησιά του Αιγαίου, όπου δέχονται την μεγαλύτερη πίεση από την έλευση των παράτυπων μεταναστών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης όπου δεν υπήρξε κομματική πειθαρχία επέλεξαν να απουσιάσουν από την ψηφοφορία.

Νύχτα και στα μουλωχτά

Η τροπολογία για τους παράτυπους μετανάστες ήρθε νύχτα και όντως η κυβέρνηση επιχείρησε να την περάσει στα μουλωχτά. Και θα το κατάφερνε εάν δεν αντιδρούσε ο Αντώνης Σαμαράς. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν αντέδρασε επειδή ήθελε να προκαλέσει ζημιά στην κυβέρνηση του κόμματος του, αλλά επειδή διείδε τις ανοιχτές πόρτες της τροπολογίας για να έρθουν και νέοι παράτυποι μετανάστες. Διότι ακόμη και οι πλέον αδαείς κατανοούν τη νέα επιχειρηματολογία των διακινητών στην απέναντι όχθη του Αιγαίου, όπου θα υπόσχονται εκτός όλων των άλλων κι… εξασφαλισμένη εργασία στους φουκαράδες που ψάχνονται για να βρεθούν εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και θα κραδαίνουν την τροπολογία Καιρίδη ως το δέλεαρ για να φουσκώσουν τα πορτοφόλια τους.

Εξάλλου ουκ ολίγοι αναλυτές ισχυρίζονται πως η εν λόγω τροπολογία ευνοεί όχι τους αγρότες που αναζητούν εργάτες γης, αλλά τους διακινητές και πονηρούς δικηγόρους που πλέον έχουν ανοιχτό πεδίο δράσης για να βγάλουν το παντεσπάνι τους σε συνεργασία με δηλώσεις εργοδοτών, που πιθανόν να μην έχουν δει καν τους εργαζόμενους τους. Γι’ αυτό το ενδεχόμενο που δεν μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας ουδείς εκ των υπουργών, που ανέλαβαν να προωθήσουν την τροπολογία, δεν έδωσε σαφείς απαντήσεις. Και τι να πουν άραγε; Ότι δεν θα γίνει; Με τόσα ανοιχτά παράθυρα είναι δεδομένο ότι θα συμβεί.

Η τροπολογία ουσιαστικά καταργεί την έννοια της διαδικασίας Ασύλου. Μπαίνει κάποιος παρανόμως στη χώρα και καταθέτει αίτημα ασύλου. Με την τροπολογία, θα μπορεί μετά από 60 ημέρες να ξεκινήσει να δουλεύει, αναμένοντας απόφαση επί της αίτησης. Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα στην αίτηση, είτε να εγκριθεί οπότε μένει πλέον στην χώρα, είτε να απορριφθεί. Σε περίπτωση απόρριψης, με ένδικα μέσα επιδιώκει να συμπληρώσει τρία χρόνια στη χώρα, οπότε πάλι μένει νόμιμα! Άρα στην πράξη καταργεί την σημασία της διαδικασίας ασύλου και την διάκριση προσφύγων από παράνομους μετανάστες. Δηλαδή δεν τους ανοίγουμε παράθυρο παραμονής, αλλά ολόκληρη τρίφυλλη μπαλκονόπορτα.

Ο νομοθέτης της τροπολογίας, προφανώς εθελοτυφλεί. Διότι αδυνατεί να κατανοήσει ότι η τεράστια πλειοψηφία των 30.000 παράτυπων μεταναστών δεν έχουν την Ελλάδα ως χώρα προορισμού. Τους ενδιαφέρει πρωτίστως να μπουν στην Ελλάδα, δηλαδή στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι εν συνεχεία να ψαχτούν προκειμένου να βρεθούν στην Γερμανία και τις άλλες πλούσιες χώρες του βορρά. Η Ελλάδα γι’ αυτούς είναι χώρα διέλευσης. Απλά εγκλωβίζονται εδώ, λόγω του ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν σκληρύνει τη στάση τους σε ό,τι αφορά τους παράτυπους μετανάστες, που προέρχονται συνήθως από Ασία και Αφρική. Το χειρότερο είναι ότι όλοι αυτοί (οι εγκλωβισμένοι) δεν καίγονται να εργαστούν. Τρώνε, πίνουν και διάγουν ένα βίο έχοντας ένα μοναδικό στόχο: Να βρουν ένα τρόπο για να πάνε σε μία πλούσια ευρωπαϊκή χώρα. Οπότε ο κάθε λογικός άνθρωπος θα συμπεράνει ότι με την τροπολογία ακόμη και εάν νομιμοποιήσουν αυτούς που είναι εδώ, πάλι δεν λύνουν το πρόβλημα. Άρα επιχειρούν να το λύσουν με νέες… αφίξεις και νέες… νομιμοποιήσεις. Δηλαδή προσφέρουν δουλειά στους διακινητές.

Σε ρόλο πυροσβέστη

Η αλήθεια είναι ότι οι εσωτερικοί κραδασμοί στη Νέα Δημοκρατία είναι μεγάλοι, παρά τις διαβεβαιώσεις του Μαξίμου, ότι το θέμα είναι λήξαν. Και μπορεί από το Μαξίμου να θέλουν να κατεβάσουν τους τόνους, όμως όλοι συναισθάνονται τι θα συμβεί εάν η κυβέρνηση επιχειρήσει να φέρει και το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία. Εκεί δεν είναι μόνο ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά σχεδόν η μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα διαφωνεί με το συγκεκριμένο νομοθέτημα και ζητά να παραμείνει το υπάρχον καθεστώς του συμφωνούν συμβίωσης που καλύπτει νομικά τα ομόφυλα ζευγάρια.

Βέβαια για την κυβερνητική πρεμούρα παραμένουν τα ερωτήματα, καθώς προ δύο μηνών με τον πλέον επίσημο τρόπο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, κατ’ εντολή του Μαξίμου είχε αδειάσει με άκομψο τρόπο τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Δημήτρη Καιρίδη όταν άνοιξε το θέμα: «Δεν υπάρχει καμία πρόθεση της Κυβέρνησης για ελληνοποιήσεις ή νομιμοποιήσεις. Γιατί υπήρξε και μια παρανόηση πάλι, ελπίζω όχι κακοπροαίρετη, από κάποια ΜΜΕ. Δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόθεση, κανένα τέτοιο σχέδιο και κανένας τέτοιος ευρύτερος σχεδιασμός από την Κυβέρνηση».

Το βασικό ερώτημα είναι τι άλλαξε μετά την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Βερολίνο και τη συνάντηση που είχε με τον Όλαφ Σολτς. Τι μεσολάβησε, λοιπόν, από την προτελευταία ημέρα του Σεπτέμβριου μέχρι σήμερα; Έχει εμπλοκή σε αυτή την αλλαγή στρατηγικής το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Βερολίνο και τη συνάντηση του με τον γερμανό Καγκελάριο; Διότι στις 14 Νοεμβρίου στη γερμανική πρωτεύουσα ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς τόνισε πως ένα σημαντικό σημείο της διμερούς συνεργασίας έχει να κάνει με το ζήτημα της μετανάστευσης.

«Η Ελλάδα βρίσκεται στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. και οι παράτυπες αφίξεις αυξήθηκαν σημαντικά φέτος, αλλά και η Γερμανία αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις. Αυτό καθιστά το γεγονός ότι θα πρέπει να βρούμε κοινές λύσεις τόσο σε διμερές όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο», ανέφερε. Αυτές οι δηλώσεις του κ. Σολτς σε συνδυασμό με την ικανοποίηση που εξέφρασε από τις Βρυξέλλες τις προηγούμενες ημέρες ο κ. Μητσοτάκης για την αύξηση των κονδυλίων προς την Ελλάδα για το μεταναστευτικό, αλλά και η περίεργη ομολογουμένως συμφωνία Μελόνι-Ράμα (η Αλβανία συμφώνησε να πάρει στο έδαφος της μετανάστες από την Λαμπεντούζα)  μας κάνει όχι μόνο επιφυλακτικούς, αλλά και καχύποπτους για την αλλαγή πλεύσης εντός τριμήνου.

Όπως επίσης και μία ανάρτηση του Ανδρέα Ανδριανόπουλου που επίσης τάχθηκε κατά της τροπολογίας προκαλεί προβληματισμό. Ο πρώην υπουργός ανέφερε: «Οι μόνοι εργοδότες που έχουν πρόβλημα να τους προσλάβουν είναι όσοι εκτελούν δημόσιες συμβάσεις. Με την προτεινόμενη ρύθμιση το μόνο αποτέλεσμα στην αγορά εργασίας θα είναι η όποια μετακίνηση από τις επιχειρήσεις που τους απασχολούν τώρα προς τους εργολάβους δημοσίων έργων και επομένως οι αγροτικές και λοιπές επιχειρήσεις θα έχουν ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Το ίδιο και η χώρα αφού το προτεινόμενο μέτρο θα λειτουργήσει αναμφίβολα σαν μαγνήτης για νέες αφίξεις εκτρέποντας τις μεταναστευτικές ροές προς εδώ».

Η επόμενη μάχη

Στο Μαξίμου θεωρούν ότι όλη η εξέλιξη δεν αποτελεί πρόβλημα για το κυβερνών κόμμα. Και αυτό διότι από την μία πέρασε το νομοσχέδιο ενισχύοντας το κεντρώο προφίλ του πρωθυπουργού, ενώ από την άλλη η λαϊκή δεξιά στοιχίζεται πίσω από τον Αντώνη Σαμαρά, άρα παραμένουν στην παράταξη, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός είναι βαθιά παραταξιακός και όταν χρειαστεί θα είναι παρών στην πρώτη γραμμή της μάχης.

Όμως αποφεύγουν να μιλήσουν για την επόμενη μάχη που είναι ο γάμος ομοφύλων. Εδώ θα πρέπει να πούμε, ότι δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις, όπου η πλειοψηφία των πολιτών είναι εναντίον του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Είναι ότι και στα κόμματα της αντιπολίτευσης υπάρχουν φωνές που δεν συμφωνούν με τον γάμο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος έχει δηλώσει δημόσια πως είναι υπέρ του δικαιώματος όλων στον πολιτικό γάμο, ωστόσο «μέχρι εκεί», τραβώντας μια έμμεση διαχωριστική γραμμή στο δικαίωμα στην τεκνοθεσία. Από την άλλη, κανείς από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ δεν έχει δηλώσει δημόσια ανάλογες διαφωνίες, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, προβλήματα για το ζήτημα της τεκνοθεσίας εντοπίζονται κυρίως σε βουλευτές της περιφέρειας, στη Βόρεια Ελλάδα και στα νησιά.

Ήδη ο Στέφανος Κασσελάκης έχει προαναγγείλει ότι θα τεθεί ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Το ενδεχόμενο να υπάρξει θέμα κομματικής πειθαρχίας στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει συζητηθεί, όμως είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει κουβέντα μεταξύ των βουλευτών και το σχετικό «μασάζ» για την υπερψήφισή του.