Πλήρωσε (θέλοντας και μη) ο Ευάγγελος

Λογικά, η 8η Μαΐου 2014 θα έπρεπε να ανακηρυχθεί εθνική εταιρική… επέτειος για τη ΔΕΗ, καθώς όπως ανακοινώθηκε αρμοδίως η δημόσια επιχείρηση ανέκτησε από την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ του Ομίλου Μυτιληναίου την περιβόητη κρατική ενίσχυση ποσού ύψους 21,3 εκατ. ευρώ (17,4 εκατομμύρια ευρώ πλέον τόκων).  Η ανάκτηση της κρατικής ενίσχυσης έλαβε χώρα μετά την έκδοση σχετικών αποφάσεων του Πρωτοδικείου Αθηνών υπέρ της ΔΕΗ και σε εκτέλεση σχετικού συμφωνητικού που υπογράφηκε στη συνέχεια μεταξύ της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού και της εταιρείας του Ομίλου Μυτιληναίου.

Κάποιοι ίσως αναρωτηθούν από πού προκύπτει η είδηση, αλλά οι αναγνώστες της έντυπης και της ηλεκτρονικής έκδοσης της «Α» γνωρίζουν μέσω των εκτεταμένων –και κυρίως έγκυρων, όπως αποδεικνύεται– ρεπορτάζ ότι πρόκειται για μία υπόθεση που είχε χρονίσει επικινδύνως και η ανάκτηση των 21,3 εκατομμυρίων ευρώ είχε εξελιχθεί σε θρίλερ.  Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της ιστορίας από την αρχή, τουτέστιν από τον Ιούλιο του 2011. Τότε, περίπου τρία χρόνια πριν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε ότι υπήρξε προτιμησιακή και ασυμβίβαστη προς την κοινή αγορά τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο του 2007 μέχρι τον Μάρτιο του 2008.

Ειδικότερα, στις 13/7/2011 εξεδόθη η υπ’ αριθ. 4916 απόφαση της Κομισιόν, δυνάμει της οποίας αναγνωρίστηκε ότι πρέπει να επιστραφεί στη ΔΕΗ κεφάλαιο ποσού 17.375.850 ευρώ (χωρίς τους τόκους) λόγω παράνομης κρατικής ενίσχυσης που χορηγήθηκε στην ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ το διάστημα 1//1/2007 έως και 6/6/2008. Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η συγκεκριμένη τιμολόγηση είχε επιβληθεί στη ΔΕΗ με παλαιότερη δικαστική απόφαση μετά από αίτημα της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ και συνιστούσε συνέχιση της τιμολόγησης βάσει του ειδικού καθεστώτος της σύμβασης του 1960 με την Pechiney (ΠΕΣΙΝΕ), παρά το ότι η σύμβαση αυτή είχε λήξει το 2006.

Αποφάσεις καθ’ υπέρβαση εξουσίας  Εν κατακλείδι, η απόφαση 4916 της Ε.Ε. προέβλεπε ότι εντός 4μήνου από τον Ιούλιο του 2011 η εταιρεία του Ομίλου Μυτιληναίου υποχρεούτο είτε να επιστρέψει την παράνομη ενίσχυση στη ΔΕΗ, είτε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ζητώντας με προσωρινά μέτρα την αναστολή της απόφασης. Τι έκανε η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ; Όχι μόνο δεν επέστρεψε το ποσό, αλλά αρκετούς μήνες αργότερα και όταν η ΔΕΗ αποπειράθηκε να εισπράξει τα χρωστούμενα, η εταιρεία του Ομίλου Μυτιληναίου προσέφυγε παρανόμως στα αναρμόδια –κατά την Ε.Ε.– ελληνικά δικαστήρια, ζητώντας εκεί προσωρινά μέτρα κατά της διαταγής πληρωμής, επικαλούμενη λόγους βιωσιμότητας για να επιτύχει την αναστολή πληρωμής του ποσού.

Το «κόλπο» έπιασε, η διαδικασία ανάκτησης της κρατικής ενίσχυσης ανεστάλη από εθνικό δικαστήριο (σ.σ. κατά σαφή παράβαση της νομοθεσίας της Ένωσης), ενώ εξαιτίας τριών δικαστικών αποφάσεων που πρόδηλα εκδόθηκαν καθ’ υπέρβαση εξουσίας –όπως βεβαιώνουν έγκριτοι νομικοί– η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Την παραπάνω αναφερόμενη «υπέρβαση εξουσίας» ο νομικός σύμβουλος της «Α», κ. Νίκος Αντωνιάδης, με άρθρο του στην εφημερίδα μας (φύλλο 585) στις 27-28 Ιουλίου 2013 είχε επισημάνει, αναφέροντας τα εξής:

«Και από τότε αρχίζει να παίζει έναν, τουλάχιστον, περίεργο ρόλο η Ελληνική Δικαιοσύνη. Η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ άσκησε την 11/7/2012 ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής και αίτηση αναστολής με ταυτόχρονο αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής.

Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό, καθ’ υπέρβαση εξουσίας από τον δικαστή που την εξέδωσε, δεδομένου ότι, όπως είχε επισημάνει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην από 31/10/2012 επιστολή της, διά της προϊσταμένης της Διοικητικής Μονάδας Barbara Brandtner, “το Δ.Ε.Κ. έχει αποφανθεί ότι ο αποδέκτης ενίσχυσης, ο οποίος είχε αναμφίβολα το δικαίωμα προσβολής της απόφασης ανάκτησης της Επιτροπής, δυνάμει του άρθρου 230 της συνθήκης ΕΚ, ενώπιον κοινοτικών δικαστηρίων, δεν μπορεί πλέον να αμφισβητήσει τη νομιμότητά της ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων με το σκεπτικό ότι η απόφαση ήταν παράνομη.

Απόρροια της απόφασης αυτής είναι ότι ο αποδέκτης ενίσχυσης, ο οποίος θα μπορούσε να είχε ζητήσει τη λήψη προσωρινών μέτρων από κοινοτικά δικαστήρια σύμφωνα με τα άρθρα 242 και 243 της συνθήκης ΕΚ και δεν το έπραξε, δεν μπορεί να ζητήσει την αναστολή των μέτρων που έχουν ληφθεί από εθνικές αρχές για την εφαρμογή της απόφασης αυτής για λόγους που συνδέονται με το κύρος της απόφασης. ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ”.

»Δυστυχώς, η συνέχεια στις ελληνικές δικαστικές αίθουσες βαίνει προς το χείρον: Την 23/1/2013 ορίστηκε δικάσιμος για την εκδίκαση τόσο της αίτησης αναστολής όσο και της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής. Το δικάσαν δικαστήριο, αντί να διορθώσει το σφάλμα(;) του δικαστή που εξέδωσε την προσωρινή διαταγή, εξέδωσε α) την υπ’ αριθμ. 857/2013 απόφαση, με την οποία ανέστειλε την εκτέλεση της διαταγής πληρωμής, και β) την υπ’ αριθμ. 860/2013 απόφαση, με την οποία διέταξε την αναστολή της συζήτησης επί της ανακοπής έως εκδόσεως της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της προσφυγής της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.

»Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, το δικάσαν δικαστήριο “χάρισε” ασφαλιστικά μέτρα στην ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ, τα οποία ΜΟΝΟΝ το αρμόδιο κοινοτικό δικαστήριο μπορούσε, σύμφωνα με τη συνθήκη ΕΚ, να χορηγήσει στην ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ, ήτοι, κατά πρωτοφανή υπέρβαση εξουσίας. Το αποτέλεσμα; Η διαπόμπευση της Ελλάδος και η παραπομπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. »Είναι μετά ταύτα επιβεβλημένο, κατά την κρίση μου, και ανεξαρτήτως της αντιμετώπισης, από τα αρμόδια όργανα της Δικαιοσύνης, των δικαστών που εξέδωσαν τις ανωτέρω αποφάσεις, η έκδοση, αν μη τι άλλο, αυστηρής εγκυκλίου από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου προς τους διευθύνοντες τα Πρωτοδικεία της χώρας, για την αποτροπή της επανάληψης έκδοσης παρόμοιων καθ’ υπέρβαση εξουσίας αποφάσεων, που, μεταξύ των άλλων, εκθέτουν ανεπανόρθωτα τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Η απόφαση του Πρωτοδικείου και η φυγάδευση στο εξωτερικό των κατασχεμένων καταθέσεων 

Έστω κι αν άργησε, η δικαίωση για τη ΔΕΗ σε σχέση με την ανάκτηση της παράνομης κρατικής ενίσχυσης από την ΑΛΟΥΜΙΝΟΝ ήρθε με μία απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 13601/2012 σχετική διαταγή πληρωμής, συνολικού ύψους 20.436.050 ευρώ .

Όπως ήταν αναμενόμενο, η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Επί της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η εταιρεία του Ομίλου Μυτιληναίου υπέβαλε αιτήσεις αναστολής και ανακοπής, οι οποίες τον περασμένο Φεβρουάριο τελικά απερρίφθησαν από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Τι έκανε τότε η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ; Αντιγράφουμε από το σχετικό ρεπορτάζ της «Α» που δημοσιεύσαμε στο φύλλο 621 (5-6/4/2014): «Επειδή και πάλι η ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ αρνήθηκε να πληρώσει το επιδικασθέν ποσό, η ΔΕΗ επέδωσε σε επτά τράπεζες κατασχετήρια εις χείρας τους για την κατάσχεση καταθέσεων της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ.

Δύο από αυτές τις τράπεζες στις οποίες επεβλήθη η κατάσχεση εις χείρας τους ήταν οι τράπεζες α΄ και β΄ (τα ονόματα είναι στη διάθεση της εφημερίδας μας), στις οποίες το κατασχετήριο επιδόθηκε στις 24/3/2014 και οι οποίες το πρωί τής 26/3/2014 υπέβαλαν στο Ειρηνοδικείο δηλώσεις με τις οποίες δήλωναν την ύπαρξη καταθέσεων περίπου 2.000.000 ευρώ στην α΄ και 3.500.000 ευρώ στη β΄. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρχαν ποσά και σε άλλες τράπεζες.

»Εν συνεχεία την 26/3/2014, δηλαδή δύο ημέρες μετά την επίδοση του κατασχετηρίου και ενώ εν τω μεταξύ είχαν γίνει το πρωί της ίδιας μέρας και δηλώσεις των ποσών από τις τράπεζες στο Ειρηνοδικείο, έγινε ανάληψη των παραπάνω ποσών από τις δύο τράπεζες και τουλάχιστον για την τράπεζα α΄ υπάρχει η πληροφορία ότι η ανάληψη έγινε στις 15:30 μ.μ. Σύμφωνα πάλι με τις ίδιες πληροφορίες, τα ποσά αυτά μετακινήθηκαν στην Τράπεζα ING του Λουξεμβούργου, χωρίς να γνωρίζει, προς το παρόν τουλάχιστον, η ΔΕΗ ποιος είναι ο δικαιούχος του λογαριασμού στον οποίο κατέληξαν.

»Επειδή τα παραπάνω συνιστούν τρανταχτά ποινικά αδικήματα για τους εμπλεκόμενους, η επισταμένη διερεύνησή τους είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τη ΔΕΗ, η οποία μετά τα όσα πλείστα έχουν συμβεί με την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ (χρέη, διαιτησία ΡΑΕ, κ.λπ.) είναι αναγκασμένη να κάνει χρήση μέχρι τέλους όλων των ένδικων μέσων που διαθέτει».

Αυτό ήταν εν συντομία το θρίλερ με την ανάκτηση από πλευράς ΔΕΗ των κρατικών ενισχύσεων που είχαν δοθεί στην ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ. Όπως μάλιστα είναι σε θέση να γνωρίζει η «Α», το ποσό που επιδικάστηκε στη ΔΕΗ μπήκε τελικά στα ταμεία της επιχείρησης την εβδομάδα μετά την Κυριακή του Πάσχα