Τον «μπαμπούλα» Τσίπρα θυμίζει ο Κυριάκος

Τα σενάρια καλά κρατούν για το πότε θα στηθούν οι κάλπες, την ημερομηνία δηλαδή που θα αποφασίσει ο πρωθυπουργός για να διεξαχθούν οι επόμενες εθνικές εκλογές, που λόγω εκλογικού συστήματος θα διεξαχθούν σε δύο δόσεις. Ο πρώτος γύρος με το σύστημα της απλής αναλογικής και ο δεύτερος με το σύστημα ενισχυμένης αναλογικής.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Οπότε αυτό που επιθυμεί πρωτίστως ο πρωθυπουργός δεν είναι το πώς θα αιφνιδιάσει τους αντιπάλους τους, κάτι που είναι δύσκολο από τη στιγμή που έχουν τεθεί σε ετοιμότητα, όπως και ο κομματικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας, αλλά το πώς θα ξεπεράσει το ναρκοπέδιο της απλής αναλογικής. Διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πρώτες εκλογές είναι κριτήριο για τις επαναληπτικές.

Στις ασκήσεις επί χάρτου και με βάση τις δημοσκοπήσεις-επίσημες και κυλιόμενες- στο Μαξίμου έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι για να κατακτηθεί η αυτοδυναμία που είναι ο βασικός στόχος θα πρέπει στις πρώτες κάλπες να κόψει το νήμα με ένα ποσοστό που θα ξεπερνά τον μαγικό αριθμό 32%. Εάν στις πρώτες εκλογές η Νέα Δημοκρατία έχει πάρει αυτό το ποσοστό, τότε στις επαναληπτικές θα έχει ισχυρές πιθανότητες να πιάσει το 39% που προσφέρει την αυτοδυναμία. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να πλησιάσει το 35%, όμως αυτό δεν είναι τόσο εύκολο για να λέμε και του στραβού το δίκιο.

Στο Μαξίμου γνωρίζουν ότι παγκοσμίως όπου γίνονται εκλογές με απλή αναλογική, ή υπάρχουν κι επαναληπτικές,  στον πρώτο γύρο οι ψηφοφόροι πάνε χαλαροί και προσφέρουν… χαρά με τις ψήφους τους σε μικρά κόμματα και κινήσεις, οι οποίοι υπό οποιαδήποτε άλλη συνθήκη δεν θα είχαν καμία τύχη. Έτσι, λοιπόν, το κύριο μέλημα, του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι το πώς θα διεξαχθεί μία άρτια προεκλογική εκστρατεία που θα στείλει τους ψηφοφόρους αποφασισμένους να στηρίξουν την κυβερνητική παράταξη και όχι να ψηφίσουν χαλαρά στις πρώτες κάλπες.

Συνταγή ακυβερνησίας

Αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και καιρό ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε όλες του τις παρεμβάσεις, σε όλες του τις ομιλίες, σε όλες του τις επαφές με τους πολίτες επισημαίνει ότι «η απλή αναλογική είναι συνταγή ακυβερνησίας και μεγάλων δυσκολιών για τη χώρα. Θέλουμε τη Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη στη δεύτερη κάλπη, διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να παίρνουμε γρήγορες αποφάσεις και να οδηγούμε το σκάφος της χώρας με ασφάλεια μέσα σε αυτά ταραγμένα νερά στα οποία πορευόμαστε. Όμως η πρώτη δοκιμασία είναι η πρώτη εθνική κάλπη».

Αναμφίβολα ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως εάν πολωθεί το κλίμα, τότε πιο εύκολα μπορεί να πείσει τους πολίτες να τον εμπιστευτούν, ενώ παράλληλα πιέζει στο μη περαιτέρω τα μικρότερα κόμματα. Γι’ αυτό και θέτει το δίλλημα «ή εγώ , ή ο Τσίπρας, ποιον θέλετε πρωθυπουργό». Διότι κόντρα στον ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός και η Νέα Δημοκρατία έχουν να αντιπαραβάλλουν τα 4,5 χρόνια του Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνούν οι πολίτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτηρίζεται ως αναξιόπιστος και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δεν πιστεύει τις εξαγγελίες του, ακόμη και εάν το εύχονται όλοι από μέσα τους να ισχύσουν. Και η αναξιοπιστία του κ. Τσίπρα είναι ικανή να κρύψει τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αστοχίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Στα θετικά για το κυβερνών κόμμα είναι ότι από το 2016 έχει πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις και το διατηρεί αναλλοίωτο παρά την όποια κυβερνητική φθορά . Αυτό αποτελεί μια κατάκτηση για ένα κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία και προσδοκά σε μια δεύτερη ευκαιρία για να ολοκληρώσει, όπως τουλάχιστον διατείνονται τα στελέχη της, το έργο της. Το ερώτημα βέβαια που τίθεται από πολλούς που εμπλέκονται στην πολιτική διαδικασία είναι αν αυτό οφείλεται στην ικανότητα διακυβέρνησης από το κυβερνών κόμμα, ή στην ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να διατυπώσει μια πειστική εναλλακτική λύση και να προσεγγίσει τους πολίτες με μεγαλύτερη ευκολία.

Κάπου στη μέση

Από τη μία πλευρά η κυβέρνηση, παρά τα όποια λάθη ή παραλείψεις έχει καταφέρει αρκετά στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής. Στην αντίπερα όχθη, η Κουμουνδούρου διένυσε μια μεγάλη περίοδο εσωστρέφειας και στην παρούσα φάση επενδύει όχι σε έναν τεκμηριωμένο και κοστολογημένο προγραμματικό λόγο, αλλά στην αποδόμηση των αντιπάλων κατά κύριο λόγο μέσα από την υπόθεση των υποκλοπών. Απευθύνεται με σκληρούς χαρακτηρισμούς κατά του πρωθυπουργού που δεν μπορείς να τους θεωρήσεις ως «politically correct, καθώς δεν εμφανίζει στοιχεία για να δικαιολογήσει τους χαρακτηρισμούς.

Τουναντίον στηρίζει στην ρητορική του ότι πρέπει να αποδείξει ο Μητσοτάκης ότι δεν είναι ελέφαντας. Και όσο δεν το αποδεικνύει κατά την λογική του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Μητσοτάκης είναι ελέφαντας με προβοσκίδα. Φυσικά τέτοιους είδους αφορισμοί δεν μπορούν να πείσουν τους ψηφοφόρους και γι’ αυτό το λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και την πανσπερμία απόψεων, δηλώσεων και θέσεων, τότε μάλλον προκαλεί φόβο στους ψηφοφόρους που ναι μεν είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση αλλά φοβούνται και τα χειρότερα. Κι αυτό είναι ένα τεράστιο όπλο στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δηλαδή ο φόβος μήπως επιστρέψει ο Τσίπρας.

Πάντως στο Μαξίμου, όπως αναφέρουν όλοι οι συνεργάτες του πρωθυπουργού όλοι είναι σε εγρήγορση. Εξάλλου όσο η ακρίβεια πληγώνει τα νοικοκυριά, τόσο πιο εύκολα μπορεί να γίνει μία ανατροπή εκεί όπου δεν την υπολογίζει κανείς, ούτε φυσικά και οι δημοσκόποι. Και συνήθως η καθημερινότητα των πολιτών κρίνει τις εκλογικές μάχες.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, όμως όπως εκτιμούν στο Μαξίμου «εάν υπάρχει ετοιμότητα, ταχύτητα και ενσυναίσθηση στην υλοποίηση του προγραμματισμού δεν θα υπάρξει διαφοροποίηση των εκλογικών αποτελεσμάτων με τις δημοσκοπήσεις». Για να επιτευχθεί αυτό στο Μαξίμου επιχειρεί πλέον απεγκλωβισμό από τα διαρκή αντιπολιτευτικά πυρά και επικράτηση εκ νέου της δικής της ατζέντας.

Κι όπως έχει αποκαλύψει η «Α» ξαναφτιάχνεται συνολικά το αφήγημα του Μαξίμου, συνυπολογίζοντας όχι μόνο τις εκλογικές παραμέτρους, αλλά επιπλέον την επίδραση συγκεκριμένων γεγονότων στο προφίλ της Ν.Δ., καθώς και αναπροσαρμόζεται ταχέως η από μέρα σε μέρα κυβερνητική συνταγή.