ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΤΑΝΤΟΣ: «Με εξαπάτησαν οι Γερμανοί»

Μαίνεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ο… υποβρύχιος «πόλεμος» κατηγορουμένων στη δίκη, για τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.

Της Πωλίνας Βασιλοπούλου

Με αλληλοκατηγορίες και αλληλοδιαψεύσεις απολογήθηκαν ο Μιχάλης Ματαντός, πρώην εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας Ferrostaal, που κατηγορείται ότι διακίνησε στην Ελλάδα για την προμήθεια των υποβρυχίων περί τα 60 εκατ. ευρώ, και ο Σωτήριος Εμμανουήλ, ο οποίος φέρεται ότι πήρε μίζα τουλάχιστον 17,2 εκατ. ευρώ για την πώληση των ναυπηγείων στη γερμανική HDW και την ανάθεση της κατασκευής των υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά.

Ο Μιχάλης Ματαντός, που φέρεται ως «άνθρωπος-κλειδί» στη μοιρασιά των παράνομων πληρωμών, υποστήριξε στο δικαστήριο ότι… εξαπατήθηκε από τους Γερμανούς!

Στην αρχή της απολογίας του, εξήγησε πώς βρέθηκε στα ναυπηγεία του Κιέλου:

«Στο τέλος των σπουδών μου δούλεψα σε ναυτιλιακή εταιρεία στο Λονδίνο για 4 έτη, στο τεχνικό τμήμα για νέες κατασκευές σε ναυπηγεία. Ένα από τα ναυπηγεία που συνεργαζόμουν, όταν δούλευα στη συγκεκριμένη εταιρεία στο Λονδίνο, ήταν του Αμβούργου και του Κιέλου (HDW). Εκεί ζήτησα εργασία όταν έκλεισε αυτή η εταιρεία και έμεινα χωρίς δουλειά. Η εταιρεία αυτή τότε ανήκε στο Γερμανικό Δημόσιο εξ ολοκλήρου. Το 1977 ίδρυσα την ΜΙΕ, η οποία άνοιξε ένα γραφείο στον Πειραιά. Έτσι έγινα αντιπρόσωπος της HDW στην εμπορική ναυτιλία στην Ελλάδα (νέες κατασκευές πλοίων, αναζήτηση επισκευών στα εννέα τότε ναυπηγεία της HDW. Τη δεκαετία του ’80 έγιναν παραγγελίες νέων πλοίων μέσω του γραφείου μας. Εάν είχα μία δουλειά έπρεπε να την πάω στη HDW, εάν η HDW δεν την ήθελε, τότε μόνο μπορούσα να την πάω αλλού».

Η Ferostaal

Πρόεδρος: «Πώς προέκυψε η γερμανική εταιρεία Ferrostaal;»

Κατηγορούμενος: «Το 1986-87, ήρθε η Ferrostaal που συνεργαζόταν με την HDW όχι στα εμπορικά, αλλά στα Υποβρύχια. Είχε έναν αντιπρόσωπο στην Ελλάδα που έπρεπε να αποσυρθεί λόγω ηλικίας. Αποφάσισαν να μας αναθέσουν την εκπροσώπηση ως προς τα Υποβρύχια. Στις συμβάσεις που έγιναν πριν από τη δική μας ανάθεση δεν αναμειχθήκαμε. Έκτοτε είχαμε αναλάβει τον συντονισμό μεταξύ Ελλάδος και Γερμανών, δεν αναμειχθήκαμε όμως ουσιαστικά. Από την Ελλάδα αναφέραμε ό,τι ακούγαμε, ως προς ΜΜΕ κ.λπ., ως προς το πληροφοριακό κομμάτι. Δεν είχαμε συζητήσεις με ανθρώπους συγκεκριμένους. Στο επίπεδο της πληροφόρησης σταματούσε η δραστηριότητά μας».

Το… συμπόσιο

Πρόεδρος:«Τι ακριβώς κάνατε με τα υποβρύχια;»

Κατηγορούμενος: «Τότε ασχολούμασταν πρώτη φορά με Υποβρύχια. Θέλαμε να δούμε την κατάσταση και πού υπήρχε ανάγκη για νέα. Μία από τις δραστηριότητές μας ήταν, με τη συναίνεση του ναυτικού, να κάνουμε ένα συμπόσιο για να καλούν οι Γερμανοί άτομα από την ηγεσία του ναυτικού και να ενημερώνονται για τις καινοτομίες. Το ναυτικό από τη μεριά του ανέφερε τα προβλήματα που υπήρχαν και τις ανάγκες. Αυτό το συμπόσιο γινόταν τακτικά ανά 2 έτη. Το 1998 οι Γερμανοί παρουσίασαν μία καινοτομία ως προς τα Υποβρύχια, που σχετιζόταν με το πόσο θα μπορούσε να μείνει κάτω από το νερό το Υποβρύχιο και πώς θα ήταν πιο εύχρηστο για τον χρήστη. Το ναυτικό είχε τότε ήδη 8 Υποβρύχια, όχι πολύ καινούργια. Είχαν αποφασίσει να τα εκσυγχρονίσουν. Η απόφαση ήταν να μη γίνει αυτό μόνο στη Γερμανία. Τα τελευταία τρία Υποβρύχια έγιναν εδώ. Ήταν πολύ προχωρημένη εργασία με μεγάλη επιτυχία. Στοίχισαν λιγότερο από τον αρχικό προβλεπόμενο προϋπολογισμό.Αυτό έδωσε στους Γερμανούς ένα προβάδισμα στο επόμενο πρόγραμμα ως προς τα καινούργια Υποβρύχια. Δύο αμερικάνικα Υποβρύχια του ναυτικού δεν είχαν σωστή λειτουργία. Τα πρώτα 4 ήταν υπό επισκευή. Η Ελλάδα είχε μείνει με περιορισμένα Υποβρύχια. Στην επόμενη έκθεση που έγινε, ο αρχηγός του ναυτικού έδωσε συνέντευξη λέγοντας ότι σκέπτονταν την πρόσκτηση νέων Υποβρυχίων. Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη για νέα».

Πρόεδρος: «Ποια ήταν η εμπλοκή σας;»

Κατηγορούμενος: «Άρχισαν συζητήσεις προκειμένου να συμβληθεί ο Σκαραμαγκάς με τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί άκουσα ότι δεν συνεφώνησαν να εμπλακούν στον Σκαραμαγκά. Γίνονταν συναντήσεις με Έλληνες της ΕΤΒΑ (που διαχειριζόταν μετοχές των ΕΝΑΕ μαζί με συνδικαλιστές) στα γραφεία της HDW. Δεν διοργάνωσα αυτές τις επαφές. Γίνονταν σίγουρα πριν από το 1997 ή το 1998. Όταν έγινε επίσημο το πρόγραμμα, έληξαν αυτές οι επαφές. Ακολούθησε η επίσημη έναρξη του προγράμματος. Υπήρχαν προτάσεις από Γάλλους, Ολλανδούς, Νορβηγούς κ.λπ. Οι Γερμανοί γνώριζαν ότι είχαν προβάδισμα. Εγώ δεν είχα καμία ανάμειξη και σχέση με αυτούς. Χρονικά εντοπίζεται το 1997 ή 1998 νομίζω. Ουσιαστικά ήταν το στάδιο της αναζήτησης εξοπλιστικών. Τότε άρχισαν οι προτάσεις των Γερμανών και επισημοποιήθηκε ότι η πρόθεση του Δημοσίου, που ήταν το ένα υποβρύχιο, να κατασκευαστεί στο εξωτερικό, τα άλλα δύο στην Ελλάδα. Οι εταιρείες είχαν τις δικές τους προτάσεις. Τελικά έμεινε η ιδέα συνεργασίας Γερμανών και ΕΝΑΕ».

«Την έχω ακούσει την Ομάδα Προσευχής»

Πρόεδρος: «Πότε υπεγράφη η σύμβαση;»

Κατηγορούμενος: «Το 1999 υπέγραψαν οι Γερμανοί με Σκαραμαγκά μία σύμβαση ανταλλαγής πληροφοριών και συνεργασίας. Αυτό ήταν το επιθυμητό σχέδιο από τους ιδιοκτήτες Σκαραμαγκά και ΕΤΒΑ για το μέλλον του ναυπηγείου. Όταν ανηγγέλθη το πρόγραμμα, έπρεπε παράλληλα να προσφερθούν offsets, ήτοι Αντισταθμιστικά Ωφέλη. Τα Α/Ω είχαν βαθμό ισχύος.
Η ιδέα ήταν να τονωθεί η ελληνική βιομηχανία. Ο Σκαραμαγκάς είχε χτίσει συνεχόμενα εμπορικά πλοία, θαλαμηγούς κ.λπ. Τα πλοία του ήταν εξαίρετα. Είχε πέσει όμως έξω τότε. Ο Νιάρχος τα είχε πουλήσει στην κυβέρνηση και ήταν σε αδράνεια. Σκέφτηκα ότι η αγορά των ναυπηγείων θα έπρεπε να συνοδευθεί από παραγγελία πλοίων κατασκευής στο Σκαραμαγκά. Ένα ναυπηγείο το οποίο χτίζει και κάτι άλλο εκτός από ΥΒ θα μοιράζονταν τα έξοδα. Οι Άγγλοι είχαν κλείσει σύμβαση με τον Στρίντζη για 2 πλοία στον Σκαραμαγκά, το οποίο όμως ήταν ζημιογόνο. Το ναυπηγείο ήταν ουσιαστικά σε αδράνεια».

Πρόεδρος: «Eσείς πώς συμμετείχατε;»

Κατηγορούμενος: «Είχα λάβει μέρος στην προεργασία (1998). Ο ίδιος πήγα στην KFW, τράπεζα για κρατικές πιστώσεις (τους γνώριζα από τη δραστηριότητά μου με κρουαζιερόπλοια), τους είπα ότι ενδέχεται το έργο να γίνει στον Σκαραμαγκά, η απάντηση ήταν καταφατική στο να δανειοδοτηθεί (80% του κόστους) ο πελάτης που κατασκευάζει στον Σκαραμαγκά για 8-10 χρόνια μετά την παράδοση. Η γερμανική τράπεζα ζητούσε εγγυήσεις. Πήγα και βρήκα εταιρεία που ειδικευόταν σε εγγυήσεις για την κατασκευή εμπορικών πλοίων. Δεν δέχτηκε και πήγα σε ιδιωτικό φορέα που δέχτηκε τελικά.
Έγραψαν μάλιστα σε επιστολή ότι ήταν διατεθειμένοι να δώσουν παραγγελία για εμπορικά πλοία εφόσον η κατασκευή γινόταν στον Σκαραμαγκά. Έτσι η Ferrostaal ήταν έτοιμη για να καταρτιστεί η σύμβαση. Είχε καταρτιστεί σύμβαση για Ferryboats και οι Γερμανοί θέλησαν να ασχοληθούν με αυτά και όχι με άλλα εμπορικά πλοία. Η αξία ήταν περίπου η ίδια. Συμβατικά υποχρεώθηκε η Ferrostaal να κατασκευάσει 2 ferryboats στον Σκαραμαγκά. Τότε ανατέθηκε από το ΚΥΣΕΑ στους Γερμανούς η παραγγελία των Υποβρυχίων (Οκτώβριο του 1999). Τότε το ναυπηγείο το διαχειρίζονταν ακόμα οι Άγγλοι».

Πρόεδρος: «Συμμετείχατε στις συζητήσεις;»

Κατηγορούμενος:«Εάν ερχόταν υψηλόβαθμος της Ferrostaal και είχε κλείσει ραντεβού με άτομο του ναυτικού, μπορεί να πήγαινα και εγώ. Αυτό γινόταν κυρίως από Χάουν, Μίλενμπεκ, Φράιταγκ. Ήταν ρουτίνα αυτό. Ήταν τεχνολογικής φύσεως. Όταν το ναυτικό αναζήτησε πληροφορίες για το τι θα μπορούσε να προσφέρει το ναυπηγείο, έπρεπε να δοθούν διευκρινίσεις από την κοινοπραξία.
Οι συναντήσεις γίνονταν στο γενικό επιτελείο ναυτικού. Δεν πήγαινα εγώ σε όλες τις συναντήσεις. Πήγαινα όταν συμμετείχε κάποιος μεγάλος».

 

Πρόεδρος:«Γιατί κατασκευάστηκε εργοστάσιο;»

Κατηγορούμενος:«Ο Σκαραμαγκάς δεν μπορούσε να τα χτίσει έτσι με την υποδομή που είχε. Έπρεπε να φτιαχτεί ολοκαίνουργιο εργοστάσιο. Αυτό ήταν κατ’ απαίτηση της κυβερνήσεως».

Το εργοστάσιο

Και συνέχισε: «Το εργοστάσιο που κατασκευάστηκε ήταν υπερσύγχρονο. Ήταν τελειότερο από αυτό στο Κίελο, το γερμανικό. Συμπεριελάμβανε κατασκευή σε έναν σεισμογενή χώρο, το φοβούνταν οι Γερμανοί».

Πρόεδρος: «Υπήρχαν άλλες προσφορές; Ήταν συμφέρουσα η γερμανική;»

Κατηγορούμενος: «Η γερμανική προσφορά για τα ΥΒ πράγματι υπήρξε η καλύτερη. Υπήρχε καλή συνεργασία HDW και ελληνικού ναυτικού. Η συνεργασία αυτή κρίθηκε θετική για τη HDW. Θα κατασκευαζόταν κάτι πιο περίπλοκο απ’ ό,τι κατασκευαζόταν τότε. Η τεχνολογία ήταν επαναστατική, δεν ήταν κάτι που φτιαχνόταν μόνο όμως για την Ελλάδα. Φτιαχνόταν και για άλλα νατοϊκά ναυτικά. Ήταν η συμφερότερη τιμή στον διαγωνισμό. Η επόμενη παραγγελία που τέθηκε στους Γάλλους ήταν η παραγγελία από τη Μαλαισία. Δύο υποβρύχια θα χτίζονταν στη Γαλλία, 500 εκατ. κόστιζε το καθένα. Ήταν πολύ ακριβότερα απ’ ό,τι κόστισαν τα γερμανικά. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την τιμή των Υποβρυχίων, που χτίστηκαν στην Ελλάδα, στον Σκαραμαγκά. Δεν με ξένισε ότι το έργο πήγε στους Γερμανούς. Είχα σύμβαση που όριζε ποσοστιαία αμοιβή. Υπήρχε όμως δικαίωμα έκπτωσης του ποσοστού της αμοιβής μου».

Πρόεδρος: «Τον κ. Μπέλτσιο πότε τον γνωρίσατε;»

Κατηγορούμενος: «Tον γνώρισα το 1998 στη Ζυρίχη. Μου συστήθηκε ως πολιτικός μηχανικός με γνώση των θεμάτων της αρμοδιότητός του, σύμβουλος της Ferrostaal επί τεχνικών θεμάτων. Είχε κατασκευαστική εταιρεία. Το έχει πει. Έχω διαβάσει τη δικογραφία. Μου τον σύστησαν για να συνεργαστούμε στην κατασκευή του εργοστασίου στον Σκαραμαγκά. Θα αναλάμβανε τη μελέτη και τις προδιαγραφές και τις κόκκινες γραμμές που δεν μπορούσαν να ξεπεραστούν, π.χ. πυρασφάλεια, επιχωμάτωση κ.λπ. Δεν χειρίστηκα εγώ την ανάθεση της δουλειάς. Συζητούσαμε, αλλά τελικά δεν συνεργαστήκαμε. Ποτέ δεν μου έδωσε να καταλάβω ότι ήταν ιδρυτικό στέλεχος του τότε κυβερνώντος κόμματος. Ο Μπέλτσιος συνεργάστηκε με τους Γερμανούς. Τους έβλεπε, όπως έβλεπε κι εμένα. Είχε εργασία ως προς τις προδιαγραφές. Γι’ αυτό του έδωσα τα χρήματα. Μέσα στον κατάλογο των πληρωμών ήταν και το 1 εκατ. ευρώ που έδωσα στον Μπέλτσιο. Ήταν έξοδα για να καλυφθούν χρήματα για την εργασία του, την αποζημίωσή του κ.λπ. Τότε δεν ήμουν στην Ελλάδα. Ήταν εντολή του Χάουν να δώσω αυτό το ποσό στον Μπέλτσιο. Μόνο αυτό μου ανέφερε. Δεν με ξένισε αυτή η εντολή, το κόστος της υποδομής στο Σκαραμαγκά ήταν πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Εκτός από αυτό το 1 εκατ., δεν είχα δώσει άλλες αμοιβές στον Μπέλτσιο».

 

«Εξαπατήθηκα»

Πρόεδρος: «Στον Αβατάγγελο δώσατε;»

Κατηγορούμενος:«Όχι. Δεν τον ήξερα. Είχαμε εξαπατηθεί από τους Γερμανούς, πρώτος εγώ. Μία ή δύο εταιρείες μού εμφάνισαν οι Γερμανοί ότι ανήκαν στον Ντερμιτζιάν. Ο ρόλος του Αβατάγγελου συνδέεται με τον Ντερμιτζιάν. Τον Αβατάγγελο δεν τον είχα ακουστά μέχρι που πήγα στο Μόναχο και μου ανέφεραν το όνομά του εκεί, όμως λανθασμένως. Τον Φεβρουάριο του 2000 υπεγράφη η σύμβαση για να χτιστούν τα ΥΒ. Ένα μήνα μετά βρισκόμουν στην Αγγλία και οι Χάουν και Μίλενμπεκ μου είπαν να πάω στη Βιέννη να τους συναντήσω γιατί ήθελαν να συζητήσουμε. Δεν ήταν κάτι καινούργιο αυτό. Γινόταν συχνά. Πήγα εκεί και σε ολιγόλεπτη σύσκεψη μου σύστησαν τον Πίκλερ. Μου είπαν ότι είχαν υπόψη τους να στηθεί μία εταιρεία εμπορικών πλοίων και ήθελαν να μάθουν εάν μπορούσα να βοηθήσω στη σύσταση του μετοχικού κεφαλαίου. Τους είπα υπό όρους “γιατί όχι;”, αλλά πρέπει να ξέρω και ποιος είναι από πίσω. Τότε δεν μου είπαν. Έληξε αρκετά γρήγορα η συνάντηση. Θα επανέρχονταν εφόσον υπήρχε η άδεια να μου φανερωθούν οι πληροφορίες. Δυόμισι εβδομάδες μετά μου δόθηκε εντολή να πάω στο Λονδίνο να συναντήσω το Χάουν. Ο Χάουν λειτουργούσε ως μέλος της Ferrostaal. Συναντηθήκαμε και πήγαμε σε άλλο μέρος του αεροδρομίου που μου σύστησε τον Ντερμιτζιάν. Μου είπε ότι ήταν Σαουδάραβας. Μου έλεγαν για την ιδέα που είχαν υπόψη τους.Να συσταθεί μία εταιρεία συμφερόντων Ντερμιτζιάν και ότι αυτή θα ήταν η εταιρεία που θα παρήγγελνε καράβια στον Σκαραμαγκά. Έναν πελάτη θα είχαν, τον Ντερμιτζιάν, αυτός θα αναλάμβανε τη χρηματοδότηση. Η προκαταβολή προς το ναυπηγείο θα ήταν 20% αλλά μετά από διαπραγμάτευση συμφωνήθηκε λιγότερο. Η συμφωνία έγινε μεταξύ Χάουν, Ferrostaal και Ντερμιτζιάν».

Πρόεδρος: «Τι έγινε τελικά;»

Κατηγορούμενος: «Τον Μάιο του 2000 με κάλεσαν στο Αμβούργο σε ξενοδοχείο, εκεί ήταν οι Χάουν, Μίλενμπεκ, Πίκλερ και Ντερμιτζιάν, μου έδωσαν την πρώτη εντολή να καταβάλω στον Ντερμιτζιάν. Ήμουν παρών στη συζήτηση. Στη συμφωνία δεν θα συμμετείχα εγώ. Θα συμμετείχα ως προς την υποστήριξη της παραγγελίας, να δοθούν μηχανήματα στα πλοία. Στις εταιρείες που αντιπροσώπευα θα δίνονταν μηχανήματα. Έλαβα εντολή από τους Χάουν και Μίλενμπεκ να δώσω χρήματα σε AsianΜiddleEastern, η οποία ήταν εταιρεία του Ντερμιτζιάν. Μία από τις εταιρείες στις οποίες κατέβαλα χρήματα ίσως να ήταν του Αβατάγγελου. Κατέβαλα τα χρήματα, γιατί, όπως μου είπαν, ήταν χρήματα που θα μετατρέπονταν σε εμπορικά πλοία – θα δινόταν η παραγγελία (κατέβαλα 11,5 εκατ.). Ήταν χρήματα που μου δόθηκαν από τη Ferrostaal να τα δώσω. Ήταν τότε που η Ferrostaal διαπραγματευόταν με το Ισραήλ για άλλα ΥΒ. Εάν η Σαουδική Αραβία μάθαινε ότι η συνεργασία ήταν στενή με τον Ντερμιτζιάν, ο Ντερμιτζιάν θα είχε πρόβλημα και δεν θα προχωρούσε το έργο. Ο Ντερμιτζιάν δεν ξέρω τι συμφωνία είχε με τη Ferrostaal. Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε. Ο σκοπός ήταν να παραγγελθούν εμπορικά πλοία. Μία τουλάχιστον από όλες αυτές τις εταιρείες ανήκαν στον Αβατάγγελο. Είναι εύλογο ερώτημα γιατί δόθηκαν χρήματα στον Αβατάγγελο, ενώ δεν πρόσφερε εργασία στη Ferrostaal».

Πρόεδρος: «Τι εννοείτε;»

Κατηγορούμενος: «Με εξαπάτησαν οι Γερμανοί. Η ανάθεση είχε ήδη γίνει πριν από τον Εμμανουήλ. Το ΚΥΣΕΑ είχε αποφασίσει για την παραγγελία. Δεν ήταν τελειωμένα όλα όταν ανέλαβε ο Εμμανουήλ, έπρεπε να συμφωνήσει ως προς τα συμβόλαια κ.λπ., δεν νομίζω ότι θα μπορούσε όμως να πάει ενάντια στο σχέδιο, να πάει αντίθετα στην κυβερνητική πολιτική. Έγιναν πάσης φύσεως κινήσεις από εμένα βελτιώσεως των προδιαγραφών. Έγιναν πιο βαριά και πιο ανθεκτικά τα φορτωτικά πλοία. Παρουσιάστηκε γραμμή Σαουδικής Αραβίας για πορθμεία, δεν έγινε ούτε αυτό. Υπέβαλα πρόταση για κρουαζιερόπλοια. Ούτε αυτό έγινε. Αυτό γινόταν συνεχώς από εμένα προς τη Ferrostaal. Τον Σεπτέμβριο του 2002 μου ζήτησαν να κάνω μία υπέρογκη πληρωμή προς το Ντερμιτζιάν και είπα όχι, αφού δεν γίνονταν ουσιαστικά πλοία. Θα έκανα ευχαρίστως πληρωμές που θα διευκόλυναν το έργο, εφόσον γίνονταν πλοία».

Πρόεδρος:«Έγιναν πληρωμές;»

Κατηγορούμενος:«Nαι. Προς Dolmarton μία 3 εκατομμυρίων. Κατ’ εντολή των Γερμανών. Μου δόθηκε το όνομα λανθασμένο. Εκδίδεται η επιταγή στο όνομα της εταιρείας που είχα καταλάβει (λανθασμένως) στον κοΝτερμιτζιάν. Εκ των υστέρων έμαθα ότι ήταν του Αβατάγγελου και όχι του Ντερμιτζιάν. Αυτή η εταιρεία, όπως διάβασα στη δικογραφία, μετέπειτα έκανε αγωγή κατά της Ferrostaal που κατέληξε σε πληρωμή προς τηνDolmarton. Η πληρωμή αυτή έγινε ερήμην εμού γιατί δεν ήμουν στη Ferrostaal τότε».

Πρόεδρος: «Τι γνωρίζετε για την ομάδα προσευχής;»

Κατηγορούμενος: «Την ομάδα προσευχής την έχω ακούσει. Τον Φιλιππίδη δεν τον ξέρω. Δεν τον συνάντησα ποτέ. Δεν είχα την παραμικρή ανάμειξη με την ομάδα. Ο Χάγιας ήταν υπάλληλος της εταιρείας μου. Δεν μου φαίνεται αληθοφανές ότι ο Χάγιας ήταν μέλος της ομάδας Α. Ήταν ένα απλό στέλεχος. Συνεργαστήκαμε το διάστημα 1999-2003. Μέτα έφυγα και πήγα στην Κύπρο. Δεν θα πλήρωνα ποτέ τον Τσοχατζόπουλο εν γνώσει μου. Διάβασα πού κατέληξαν τα χρήματα στη δικογραφία. Δεν θα ρισκάριζα το όνομά μου να κάνω τέτοια πράγματα. Θα έφευγα, εάν μου έλεγαν κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω τις εταιρείες του Χάγια. Ο τομέας μου και η δραστηριότητά μου ήταν τα εμπορικά πλοία. Δεν είχα σχέση με την αμυντική βιομηχανία. Δεν ήταν του ενδιαφέροντός μου. Ήμουν αποτελεσματικός ως προς ανάθεση εμπορικών πλοίων ανά τον κόσμο. Προσπαθούσα να δίνω καλές αμοιβές στους συνεργάτες μου ανάλογα με το έργο τους. Όταν κάποιος φέρνει δουλειά εκατομμυρίων, δίνεις καλή αμοιβή. Σίγουρα έχω δώσει σε διάφορα μέλη της εταιρείας μου. Δεν θυμάμαι ποια ήταν τα ποσά που έχω δώσει».

 

«Δεν έχουν ίχνος αλήθειας αυτά που είπε ο Εμμανουήλ»

Πρόεδρος: «Tους συγκατηγορούμενούς σας τους γνωρίζατε;»

Κατηγορούμενος: «Από τους κατηγορουμένους γνωρίζω τους Εμμανουήλ, Μπέλτσιο, Μανωλέμη, ενώ έχω δει μερικές φορές τον Αθανασάκη και τον Τζιώτη. Τον Αβατάγγελο δεν τον έχω δει ποτέ, δεν τον ξέρω. Δεν τον γνώρισα ούτε εδώ».

Πρόεδρος: «Τι έχετε να πείτε για όσα είπε ο κ. Εμμανουήλ;»

Κατηγορούμενος: «Άκουσα τι είπε σήμερα ο Εμμανουήλ. Δεν έχουν ίχνος αλήθειας αυτά που είπε. Συνεργαστήκαμε στο πλαίσιο της εργασίας μας».

Πρόεδρος: «Δανειοδοτήσατε τη γυναίκα του;»

Κατηγορούμενος: «Δεν γνωρίστηκα με τη γυναίκα του. Έτσι λέει η ίδια. Δεν την έχω δει πάνω από δυο φορές σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Δεν της έδωσα χρήματα».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα