ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 – Βαρβιτσιώτης: Απεχθάνομαι τον λαϊκισμό – Χαοτική η διαφορά Μητσοτάκη – Τσίπρα
«Όταν έδινα μάχες στις Βρυξέλλες, τις έδινα και για τη Δυτική Αθήνα» τονίζει ο αναπ. ΥΠΕΞ και υπ, βουλευτής Δυτικού Τομέα Αθηνών της ΝΔ
Για το ποδόσφαιρο και τα debate, την θητεία του σε υπουργεία με τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς και την απόφασή του να κάνει το μεγάλο βήμα προς τον έγγαμο βίο αλλά και για τις εκλογές μιλά ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών και υποψήφιος βουλευτής στον Δυτικό Τομέα Αθηνών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης σε συνέντευξή του στο protothema.gr.
Ο ίδιος αναφέρει πως αναμένει με μεγάλο ενδιαφέρον την τηλεμαχία μεταξύ μεταξύ Κυριάκου Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα ελπίζοντας βέβαια ότι δεν θα συμπέσει με τον ποδοσφαιρικό τελικό του Champions League. Παράλληλά, περιγράφει την εμπειρία των προηγούμενων τεσσάρων ετών κατά την οποία βρισκόταν με μια βαλίτσα στο χέρι στο πλαίσιο των διπλωματικών υποχρεώσεών του ενώ αποκαλύπτει και το πώς προέκυψε ο γάμος.
«Πράγματι είχα βρεθεί στη Ρώμη αρχές του περασμένου Νοεμβρίου για να βραβευθώ από το Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος κι εκεί πήραμε την απόφαση με την Κέλλυ για να κάνουμε τον γάμο μας. Όταν πήγαινα στη Ρώμη, δεν το ήξερα ούτε εγώ» αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο κ. Βαρβιτσιώτης μιλά και για την βαριά πολιτική ιστορία των «Βαρβιτσιώτηδων» που ξεκινά από το 1844 προσθέτοντας όμως πως «Στην πολιτική δεν αρκεί μόνο το όνομα αλλά και η προσωπική πορεία… Και η δική μου σχέση με τον κόσμο εξακολουθεί να είναι δυνατή και πάνω απ’ όλα προσωπική όλα αυτά τα χρόνια. Τους ξέρω όλους με τα μικρά τους ονόματα και αυτοί με φωνάζουν «Μιλτιάδη».
– Debate ή Champions league;
Ο κόσμος διψάει τόσο για μπάλα όσο και για πολιτική. Είναι δύο πράγματα που κεντρίζουν πάντα το ενδιαφέρον. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το βράδυ του debate που είχε αγώνα Champions League ο κόσμος σχεδόν μοιράστηκε στα δύο. Έχω την αίσθηση ότι αν τα debate στην Ελλάδα γινόντουσαν με διαφορετικούς όρους θα είχαν ακόμα μεγαλύτερη τηλεθέαση. Φυσικά σε μια τηλεμαχία ή σε έναν αγώνα πάντα παίζουν ρόλο και οι αντίπαλοι. Περιμένω πάντως με μεγάλο ενδιαφέρον να δω ένα debate Μητσοτάκη – Τσίπρα το επόμενο διάστημα. Ελπίζω να μη συμπέσει με τον τελικό του Champions League…
Οι πολιτικοί πρέπει πάντα να ακούν τους ψηφοφόρους, τα προβλήματά τους, τις αγωνίες τους, τις ανάγκες τους. Οι πολίτες δεν θέλουν να ακούν ψέματα και ανέξοδες υποσχέσεις. Δεν το έκανα ποτέ, δεν θα το κάνω ούτε σήμερα ούτε αύριο. Απεχθάνομαι τον λαϊκισμό. Είμαι εχθρός του λαϊκισμού, απ’ όπου και αν προέρχεται, δεξιά ή αριστερά. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό εμείς οι πολιτικοί να μιλάμε με ειλικρίνεια στους ψηφοφόρους. Οι πολίτες χορτάσανε με «θα».
Στους αναποφάσιστους λέω να συγκρίνουν, το παρελθόν με το σήμερα. Έτσι θα επιλέξουν καλύτερα και σωστότερα για το Αύριο. Η χώρα μας δεν αντέχει άλλους πειραματισμούς, όπως το 2015. Τους καλώ να σκεφτούν ότι ο κ. Τσίπρας διαπραγματεύτηκε για 17 ώρες και κόστισε στη χώρα 100 δις και ο Κυριάκος Μητσοτάκης για 100 ώρες και έφερε στη χώρα 72 δις ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η διαφορά είναι χαοτική. Η χώρα δεν μπορεί να ρισκάρει και να κινδυνεύσει να ξαναπάει στα βράχια. Έχει μπροστά της μια ανοικτή θάλασσα και χρειάζεται ένα καλό καπετάνιο
– Γιατί οι αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις είναι καλύτερες από τις κυβερνήσεις συνεργασίας;
Η χώρα μας την τελευταία τετραετία, παρά τις αλλεπάλληλες και απρόσμενες κρίσεις που αντιμετώπισε, έζησε την πιο σταθερή περίοδο διακυβέρνησης μετά τα ταραγμένα χρόνια των μνημονίων. Κι αυτό κατέστη εφικτό γιατί υπήρχε μια αυτοδύναμη και σταθερή κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που είχε στα χέρια του το τιμόνι της χώρας.
Η Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν δείλιασε μπροστά στις ιστορικές ευθύνες, γι’ αυτό άλλωστε και συμμετείχε σε κυβερνήσεις συνεργασίας όταν υπήρχε εθνική ανάγκη. Σήμερα, η χώρα πρέπει και μπορεί να πάει μπροστά. Αυτό μπορεί να γίνει με μία νέα ισχυρή αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Χρειάζεται να πατήσουμε γκάζι. Φανταστείτε λοιπόν μια κυβέρνηση συνεργασίας που κάποιοι άλλοι θα πατάνε φρένο, λογαριάζοντας το κομματικό δικό τους κόστος. Έτσι δεν θα μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα.
Το έχω πει πολλές φορές, θα το πω και σε σας, πως η κρίσιμη κάλπη είναι αυτή της προσεχούς Κυριακής. Το έχει δηλώσει άλλωστε και ο Πρωθυπουργός σε όλους τους τόνους. Βάσει του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής θεωρείται δύσκολο να υπάρξει αυτοδυναμία. Ωστόσο, το εκλογικό ποσοστό που θα λάβει η Νέα Δημοκρατία από την κάλπη της 21ης Μαϊου είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοδυναμία στην επόμενη κάλπη. Γι’ αυτό και ζητάμε ισχυρή εντολή. Αλλά μέχρι τότε ας περιμένουμε την κρίση του ελληνικού λαού. Η αριθμητική της κάλπης θα δώσει και τις απαντήσεις…
– Υπήρξατε Υφυπουργός, Αναπληρωτής Υπουργός και Υπουργός τριών διαφορετικών κυβερνήσεων. Του Κ. Καραμανλή, των Σαμαρά-Βενιζέλου και τώρα του Κ. Μητσοτάκη. Ξεχωρίζετε κάποια θητεία;
Πριν από μερικές ημέρες στο Ζάππειο στον εορτασμό για την Ημέρα της Ευρώπης ήταν και οι τρεις εκεί. Τρεις Πρωθυπουργοί που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και νομίζω πως κι εγώ από την πλευρά μου δεν τους διέψευσα και ανταποκρίθηκα επάξια στα υπουργικά μου καθήκοντα.
Ο Κώστας Καραμανλής έδωσε μάχες θέτοντας «κόκκινες γραμμές» στην εξωτερική πολιτική. Ο Αντώνης Σαμαράς κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκείνος που έκανε ξανά την Ελλάδα χώρα πρωταγωνιστή στην Ευρώπη.
Αν πρέπει να διαλέξω, θα κρατούσα τη θητεία μου ως Υπουργός Ναυτιλίας, όχι μόνο γιατί αγαπώ τη θάλασσα, αλλά γιατί ηγήθηκα ενός υπουργείου που από τη μια πλευρά εκπροσωπεί την ελληνική ναυτιλία και από την άλλη με τους φρουρούς των θαλασσών μας, το ένδοξο λιμενικό σώμα, φυλάει τα σύνορα της πατρίδας μας.
– Υποθέτω πως οι υποχρεώσεις του Υπουργείου Εξωτερικών σας ανάγκασαν να είστε με μια βαλίτσα στο χέρι για να εκπροσωπείτε την χώρα στα διάφορα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα. Πως καλύψατε το κενό στην εκλογική σας περιφέρεια την Δυτική Αθήνα;
Αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν ήταν μια συμβατική υπουργική θητεία. Ίσως για πρώτη φορά ένας Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών είχε να διαχειριστεί τόσες κρίσεις. Ως καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός για τα ευρωπαϊκά θέματα εκπροσώπησα τη χώρα σε όλα τα Συμβούλια Γενικών Υποθέσεων και ήμουν με τον Πρωθυπουργό σε όλα τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια. Οι συνεργάτες μου υπολόγισαν πως διήνυσα με το αεροπλάνο πάνω από 520.000 χιλιόμετρα, σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία, Ασία και Αφρική.
Όταν έδινα τις μάχες στις Βρυξέλλες, τις έδινα και για τη Δυτική Αθήνα. Ο κόσμος τώρα καταλαβαίνει πως τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης, για το οποίο είχα την τιμή να συμμετέχω στις δύσκολες διαπραγματεύσεις, θα αλλάξει τη ζωή τους. Ενδεικτικά αναφέρω κάποια εμβληματικά έργα, όπως η υπογειοποίηση των καλωδίων υψηλής τάσης σε Αιγάλεω και Αγία Βαρβάρα, η προστασία του Ποικίλου Όρους, η ανακατασκευή του Θεάτρου Πέτρας και άλλα μικρότερα που αφορούν μια σειρά από υποδομές που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα στις πόλεις και τις γειτονιές μας.
Όταν επέστρεφα από τα ταξίδια, έβρισκα πάντα χρόνο να είμαι στα Δυτικά. Ακόμη και από το εξωτερικό, ήμουν πάντα σε διαρκή επαφή και σε συνεργασία με την περιφέρεια και τους δήμους για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα. Το θέμα είναι να δίνεις λύσεις όταν χρειάζεται, όπως μπορείς και από όπου μπορείς. Και αυτό έκανα, ακόμη και κάποιες φορές μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
– Πάντως, η τετραετία που πέρασε δεν είχε μόνο διπλωματικές συμφωνίες αλλά και προσωπικές επιτυχίες. Είχατε δηλώσει πως για άλλο λόγο πήγατε στην Ιταλία αλλά τελικά γυρίσατε με βέρα. Πως προέκυψε ο γάμος;
Πράγματι είχα βρεθεί στη Ρώμη αρχές του περασμένου Νοεμβρίου για να βραβευθώ από το Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος κι εκεί πήραμε την απόφαση με την Κέλλυ για να κάνουμε τον γάμο μας. Όταν πήγαινα στη Ρώμη, δεν το ήξερα ούτε εγώ. Αυτό είπα και στον Πρωθυπουργό που πριν από τρεις μέρες ήμασταν μαζί σε κάποιο ταξίδι και μετά το γάμο με ρώτησε έκπληκτος «μα καλά δεν λες τίποτα…» Τα αδέλφια μου και κάποιοι φίλοι που ήταν μαζί, μας παρότρυναν να κάνουμε το επόμενο βήμα. Πήγαμε στον Ορθόδοξο Ναό του Αγίου Θεοδώρου στον Παλατινό Λόφο και παντρευτήκαμε. Απλά, οικογενειακά, χριστιανικά!
– Διάβαζα πρόσφατα ότι οι Βαρβιτσιώτες είναι από τις παλαιότερες πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας. Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα η βαριά ιστορική κληρονομιά αποτελεί προσόν ή βαρίδι;
Όταν η οικογένειά σου διακρίνεται για την προσφορά της στο έθνος, τότε η κληρονομία αυτή είναι προνόμιο και όχι βαρίδι. Φυσικά, αποτελεί για μένα προσωπικά ένα βάρος ευθύνης, που έρχεται από παλιά και το οποίο μου μετέδωσε ο πατέρας μου, ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης. Στην πολιτική όμως δεν αρκεί μόνο το όνομα αλλά και η προσωπική πορεία. Μετά από 23 χρόνια στην πολιτική έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όταν «κουβαλάς» ένα όνομα, στην αρχή μπορεί να ανοίγει εύκολα πόρτες αλλά η σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες είναι μια διαρκή διαδικασία που χτίζεται και δοκιμάζεται στον χρόνο. Και η δική μου σχέση με τον κόσμο εξακολουθεί να είναι δυνατή και πάνω απ’ όλα προσωπική όλα αυτά τα χρόνια. Τους ξέρω όλους με τα μικρά τους ονόματα και αυτοί με φωνάζουν «Μιλτιάδη».